Adempauze.

quote:

Op donderdag 15 november 2007 16:35 schreef tong80 het volgende:

[..]

Het is een Kerstverhaal, die hebben een goed einde.

quote:

Op donderdag 15 november 2007 16:45 schreef tong80 het volgende:
Bianca was voor haar leven verminkt man. Een openen gesneden strot met een litteken van oor tot oor.

quote:

Op donderdag 15 november 2007 15:56 schreef tong80 het volgende:
Bianca, vernoemd naar de zus van de schoonmoeder van de buurvrouw van ome Karel die ze amper kenden was een echte dierenvriend. Amper 11 jaar oud maar al erg begaan met het lief en leed van kleine en grotere beesten. Ja die Bianca heeft het wel achter de kiezen gehad op jonge leeftijd. Kippenbouten, kalfsvlees, Haché en blinde vinken. Alles at ze op zeer jonge leeftijd.

Ze hield veel van haar huurpaard en had een knijntje als huisdier naast de hamster op haar kamer.
Ze stond er niet bij stil dat ze het vlees at van haar zo dierbaren. Vlees was als Boerenkool, het stond op tafel je moest het opeten anders moest je zonder eten naar bed. En dat wilde Bianca niet. Dus ze vrat alles. Zo ook op die gedenkwaardige 25 december 1992. het was Kerstavond en de pot schafte weer wat er te vreten was. Bianca hongerig als altijd, ze had dan ook 20 kilo overgewicht begon te vreten en te vreten. Er was weer eens geen stoppen aan. Totdat Bianca met haar armen begon te zwaaien. Niemand begreep wat er aan de hand was. Bianca kom niks zeggen was wel duidelijk. Paniek in de eettent, zo noemde har vader de eettafel met Kerst altijd. 'Wat is er Bianc ?' vroeg ma. Die de heerlijke kalkoen had bereid met Appelwijn en jam en extra gebonden jus. Bianca zei nog steeds niks. Er kwam een lichtelijke paniek in de ogen van ma. 'Zou ze de kalkoen niet lekker vinden of komt ze er voor het eerst voor uit dat ze vegetarisch wordt ?'

Bianca inmiddels rood aangelopen stond op en probeerde wat te zeggen haar armbewegingen werden steeds heftiger. 'Doe wat.' Schreeuwde ma. Pa sloeg haar op de rug. Bianca sloeg voorover op de tafel. Haar twee voortanden verliezend kuchte en rochelde ze de volgende zin : 'jhftf'pioiouttrffv, yfrtt, bvcx'
De familie begreep iinmiddels dat het ernstig was. De algehele paniek brak uit. Toen zag pa het. 'Er zit verdomme een stuk kalkoenbot in haar keelgat' Schreeuwde hij door de kamer waar de Kerstplaat gewoon rustig doorspeelde. 'Een mes een mes' schreeuwde hij. Ma pakte het mes waar ze dezelfde dag nog de kalkoen had mee aangesneden. Als je goed keek zag je nog de etensresten.
Pa resoluut, hij werkte immers bij de belastindienst, haalde met één haal het strottenhoofd open van Bianca. Het bloed gutste over de spruiten en de net op tafel gezette kleine aardappelfrietjes.
Bianca kon weer ademen. De rest ademde ook opgelucht. Maar nu de wond nog stelpen. Gelukkig waren er nog servetjes. Ongebruikt. Ze waren immers net begonnen met eten. Pa duwde er een stuk of 6 kunnen er ook 8 geweest zijn in de gapende vleeswond. Het bloed stolp en Bianca zei : 'Nu weet ik het zeker ik blijf geen vleeseter'

En het werden nog gezellige feestdagen.

quote:

Op vrijdag 16 november 2007 18:09 schreef Biancavia het volgende:
Leuke naam.

quote:

Op vrijdag 16 november 2007 16:06 schreef SCH het volgende:
Wordt er niet in geneukt?

quote:

Op zaterdag 17 november 2007 12:06 schreef tong80 het volgende:
Kan hem niet meer herstellen

Waar? O, ik zie ze al... als je ze aangepast wil hebben, moet je het maar even zeggen