LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
They love the drama, POTS. Krachttermen, daar moet een mens het van hebben. Dat wist Hitler al, om nog maar eens een lelijke entiteit te noemen.
Schoenentellend ziekpubliek.
Moge een kilo of wat bedorven karma je deel zijn. Dat of:quote:Op vrijdag 2 november 2007 20:07 schreef PopeOfTheSubspace het volgende:
[..]
Ik lijk misschien ongeletterd en dat ben ik ook, maar toch ben ik content met het feit dat ik dit niet direct als dusdanig herkende.
.
Schoenentellend ziekpubliek.
Bedorven karma? Is dat negatieve karma? Dat zou niet erg vriendelijk zijn. Een slecht karma wens ik niemand toe.quote:Op vrijdag 2 november 2007 20:09 schreef Petertje81 het volgende:
[..]
Moge een kilo of wat bedorven karma je deel zijn. Dat of:
Dag ventje met de fiets op de vaas met de bloem.quote:Op vrijdag 2 november 2007 20:08 schreef Frollo het volgende:
Dag visserke-vis met de pet.
Schoenentellend ziekpubliek.
Dat gedicht vind ik dan weer een stuk beter. Nog beter was het geweest als de regeltjes gewoon onderelkaar zouden staan.quote:Op vrijdag 2 november 2007 20:08 schreef Frollo het volgende:
Dag visserke-vis met de pet.
Frollo. Er is hoop.quote:Op vrijdag 2 november 2007 20:08 schreef Frollo het volgende:
Dag visserke-vis met de pet.
The love you take is equal to the love you make.
Ik weet wat het probleem is met Van Ostaijen. Hij heeft Sein und Zeit nooit kunnen lezen! Dat, of gewoon nooit nagedacht over wat Heidi authenticiteit noemt. Zijn gedichten zijn, soms, zoals mijn docent metafysica het zegt, als postmoderne gebouwen midden in de woestijn. Dat zou heel mooi kunnen zijn, maar zijn ze niet.
Men schijnt niet zonder retoriek door het leven te kunnen gaan. Dat valt mij zwaar. Ik weiger daar aan mee te doen.quote:Op vrijdag 2 november 2007 20:07 schreef Petertje81 het volgende:
They love the drama, POTS. Krachttermen, daar moet een mens het van hebben. Dat wist Hitler al, om nog maar eens een lelijke entiteit te noemen.
Ik hoop niet dat dat de reden is waarom vele mensen nooit aan de bak komen. Ik bedoel daarmee een vrouw vinden. In dat geval ga ik me direct verdiepen in de retoriek.quote:Op vrijdag 2 november 2007 20:14 schreef PopeOfTheSubspace het volgende:
[..]
Men schijnt niet zonder retoriek door het leven te kunnen gaan. Dat valt mij zwaar. Ik weiger daar aan mee te doen.
Dat is de reden waarom de stijl van Alcidamas wansmakelijk overkomt. Hij gebruikt immers de epitheta niet als smaakstoffen maar als het eigenlijke gerecht: 20 zo dicht op elkaar staan ze, zo gezwollen en zo storend expliciet zijn ze. Hij zegt bijvoorbeeld niet "zweet", maar "het natte zweet", niet "naar de Isthmische spelen" maar "naar het festival van de Isthmische spelen", niet "wetten" maar "de wetten die als koningen heersen over steden", niet "inderhaast" maar "met een haastige impuls van zijn levensenergie", en niet "muzisch" maar "die de muzische gave van de 25 natuur ontvangen heeft". Verder heeft hij het over "de sombere kommer van zijn ziel" en niet over "iemand die de gunst weet op te wekken" maar over "een man die de universele gunst van het publiek opwekt en het enthousiasme van zijn toehoorders weet te bespelen". Zo ook zegt hij niet "met takken" maar "met takken van het bos verborg hij", niet "hij bekleedde zijn lichaam" maar "de schaamte van zijn lichaam", en verder noemt hij 30 "getrouw-afspiegelend de begeerte van de ziel" (dit is tegelijk een samenstelling en een epitheton, en bijgevolg wordt het een poėtische uitdrukking) en "zo buitensporig het summum van zijn verdorvenheid".
Met dit poėtisch taalgebruik dus, doordat het niet op zijn plaats is, sorteren die auteurs een belachelijk en wansmakelijk effect, en scheppen bovendien onduidelijkheid door woordenkramerij.
Met dit poėtisch taalgebruik dus, doordat het niet op zijn plaats is, sorteren die auteurs een belachelijk en wansmakelijk effect, en scheppen bovendien onduidelijkheid door woordenkramerij.
"Er is tenminste één werkelijkheid die we allemaal van binnen uit vatten, door middel van intuļtie en niet door louter analyse. Dat is onze eigen persoon in zijn voortvlieden door de tijd. Dat is ons ik dat duurt. We kunnen intellectueel of liever gezegd geestelijk met geen ander ding meevoelen. Maar zeker voelen we met onszelf mee"
-Bergson
Die moet maar eens wat vaker geciteerd worden.
-Bergson
Die moet maar eens wat vaker geciteerd worden.
Degene die als laatste weggaat moet de sleutel weer inleveren en de tijd van vertrek op het formulier noteren. Er is een sleutellijst waarop staat wie de sleutel mogen krijgen, als jullie dus van bepaalde leden willen dat ze de sleutel kunnen ophalen, moeten jullie deze even op de lijst zetten bij de balie.
Als je de sleutel hebt, moet je er voordat je naar boven gaat nog even aan denken om op het ‘aanwezigheidsbord’ boven de balie het bordje naar ‘aanwezig’ te schuiven en het postvakje (rechts naast de balie) te legen. Bij vertrek van de laatste persoon moet het bordje weer op ‘afwezig’.
Het kantoor
Op het bureau staat een bak met diverse hangmappen met belangrijke informatie. Het is handig als men voor een grote activiteit een aparte map aanmaakt, om zo alles voor iedereen overzichtelijk bij elkaar te houden.
Verder zijn er per postvakjes, deze zijn ten eerste handig om je eigen spullen in te bewaren maar ook om binnenkomende post die je aantreft die voor een specifiek persoon bedoeld is (bijvoorbeeld de penningmeester of degene die over de boekverkoop gaat) overzichtelijk te verwerken.
Met de telefoon kun je nummers binnen Amsterdam gewoon bellen (wel eerst een nul draaien), voor nummers buiten Amsterdam moet je een 9 toetsen, dan krijg je de centrale en vraag je of je naar het betreffende nummer mag bellen, je wordt dan doorverbonden. Het is niet toegestaan om naar mobiele nummers te bellen.
Als je de sleutel hebt, moet je er voordat je naar boven gaat nog even aan denken om op het ‘aanwezigheidsbord’ boven de balie het bordje naar ‘aanwezig’ te schuiven en het postvakje (rechts naast de balie) te legen. Bij vertrek van de laatste persoon moet het bordje weer op ‘afwezig’.
Het kantoor
Op het bureau staat een bak met diverse hangmappen met belangrijke informatie. Het is handig als men voor een grote activiteit een aparte map aanmaakt, om zo alles voor iedereen overzichtelijk bij elkaar te houden.
Verder zijn er per postvakjes, deze zijn ten eerste handig om je eigen spullen in te bewaren maar ook om binnenkomende post die je aantreft die voor een specifiek persoon bedoeld is (bijvoorbeeld de penningmeester of degene die over de boekverkoop gaat) overzichtelijk te verwerken.
Met de telefoon kun je nummers binnen Amsterdam gewoon bellen (wel eerst een nul draaien), voor nummers buiten Amsterdam moet je een 9 toetsen, dan krijg je de centrale en vraag je of je naar het betreffende nummer mag bellen, je wordt dan doorverbonden. Het is niet toegestaan om naar mobiele nummers te bellen.
.
TTK. Kruispunt van melancholie, nostalgie en onbegrijpelijke uitvallen.
Vroeger dacht ik dat ik mijn vijanden het vuur aan de schenen moest leggen. Een misvatting, want dat doen ze zelf wel. Ik hoef enkel mijn vergrootglas maar op ze te richten en het begint te smeulen.
En ongewenste imiteiten.quote:Op vrijdag 2 november 2007 20:41 schreef Zwaardvisch het volgende:
TTK. Kruispunt van melancholie, nostalgie en onbegrijpelijke uitvallen.
.
Wat een onzin. Luistert JAM naar Monteverdi, denk je? Nee. Nou dan.quote:Op vrijdag 2 november 2007 20:39 schreef I.R.Baboon het volgende:
Je begint al meer JAMpostgedrag er op na te houden, Pope.
Een zwarte Ford Focus uit 2000. In erg goede staat. En ik heb zowaar ruimte voor mijn lange benenquote:
.
.
Ah. DaMart. Prachtig! Gefeliciteerd!quote:Op vrijdag 2 november 2007 20:47 schreef DaMart het volgende:
[..]
Een zwarte Ford Focus uit 2000. In erg goede staat. En ik heb zowaar ruimte voor mijn lange benen
Hebben de passagiers die achter jouw stoel plaatsnemen dan nog ruimte?quote:Op vrijdag 2 november 2007 20:47 schreef DaMart het volgende:
[..]
Een zwarte Ford Focus uit 2000. In erg goede staat. En ik heb zowaar ruimte voor mijn lange benen
Vroeger dacht ik dat ik mijn vijanden het vuur aan de schenen moest leggen. Een misvatting, want dat doen ze zelf wel. Ik hoef enkel mijn vergrootglas maar op ze te richten en het begint te smeulen.
