Ik zit ff met een probleem. Wellicht kunnen jullie mij nieuwe inzichten verschaffen of voorzien van enkele bruikbare tips. Zelf ben ik al bang dat het te laat is, maar goed.. je weet maar nooit.
Het zit zo: In mijn vriendenkring zit al geruime tijd een ontzettend leuke griet waarmee ik het goed kan vinden. Het was eigenlijk altijd een zeer oppervlakkige vriendschap. De laatste weken ben ik wat meer naar haar toe getrokken en hebben we veel gepraat over koetjes en kalfjes en de dingen die ons bezighouden. Zoals het al dan niet missen van iemand in je leven, werk, huisvesting...blablabla.
Zelf ben ik alweer een 3 kwart jaar vrijgezel na een korte relatie van een maand of 6. Een tijd daarvoor had ik een relatie van zo'n 6 jaar achter de rug. Zij is ook al geruime tijd vrijgezel, maar heeft een tijdje geleden kortstondig een vriend gehad.
2 weken geleden zaten we 's avonds in het café wat met elkaar te babbelen. Ze zei dat ze zich eenzaam voelde en dat ze wel weer een vriend zou willen. Ik gaf aan dat ik daar ook weleens last van had, maar dat het vrijgezelle leven me soms ook goed bevalt. Ze had zichzelf al op relatieplanet ingeschreven en kreeg een stortvloed aan reacties waar ze eigenlijk niets tussen vond zitten. Ik heb een tijd geleden toen gekscherend gezegd: "Oh... ik ga me ook inschrijven en dan reageer ik op jou!". Ze moest lachen en vond dat een goed idee. Uiteindelijk heb ik dat nooit gedaan.
Enniewee, we zaten dus lekker te praten en we raakten flink aangeschoten. Op een gegeven moment legde ze haar hoofd op mijn schouder en vroeg: "Je vindt het toch niet erg als ik ff met je kroel hé". Niet veel later waren we aan het zoenen. Een vriendin van mij zei nog: "Dit zat er een keer aan te komen". Heel de avond was ze niet meer bij me weg te slaan. De volgende dag zagen we elkaar weer in het café en toen vroeg ze of ik er spijt van had? Ik zei dat ik het juist leuk vond. We raakten weer lekker aan de praat en voor ik het wist zaten we weer aan elkaar vastgeplakt.
Wat is dan het probleem zou je zeggen?
Nou... ik denk dat ik een beetje teveel de afwachtende persoon heb gespeeld. De zondag zijn we namelijk ergens koffie gaan drinken en toen waren daar ook vrienden van ons. Heb eigenlijk toen geen actie meer ondernomen. Heb haar wel regelmatig duidelijk gemaakt dat ik haar ERG leuk vindt, maar tot op de dag van vandaag is er niets noemenswaardigs meer gebeurd. Ik heb mede een afwachtende houding aangenomen omdat er van haar kant eigenlijk ook niets meer kwam. Vorige week probeerde ik haar weer te zoenen in de kroeg, maar ik kreeg er niet meer uit dan een dikke zoen op de mond terwijl ik daarvoor nog een beetje om haar heen hing en ze mijn handen vastpakte. Maar goed... die zoen kreeg ik dus duidelijk niet meer. Ik merkte die avond wel dat ze wat meer aandacht voor een goede vriend van me had gekregen. Iemand die dus ook in onze groep zit en die ze ook al een tijd goed kent.
Hierop besloot ik haar gewoon op de man af te vragen waarom die zoen geblocked werd. Ik zei: "Volgens mij zie je het niet meer zo zitten hé?" waarop ze bevestigend maar ook verontschuldigend antwoordde.
Die vriend van me is al een hele tijd op haar aan het azen. Dat was me eigenlijk al lang duidelijk. Hij flipte volgens mij ook redelijk toen hij zag dat wij aan het zoenen waren. Nu ben ik alleen bang dat dit straks andersom is. Ze bellen en sms-en de laatste tijd volgens mij regelmatig. Nu is hij het type dat continu achter al de meiden binnen onze vriendengroep aanzit. Hij is het type uitslover die met zijn humor indruk maakt of iig probeert te maken. Ik ben niet de enige die zich daaraan stoort. Mijn beste maat kampt met hetzelfde issue en stoort zich ook aan zijn opdringerige gedrag. Hij schaamt zich er niet voor om gewoon door te gaan terwijl iemand min of meer al bezet is, al is het niet zo dat hij op een directe manier iemand probeert af te pakken. Het is meer op het slinkse af met zijn humor en het gesms achter de ruggen van de anderen om.
Afgelopen vrijdag is er iets gebeurd wat een diepe impact op die meid had. Vervelend genoeg moest ik dit van die maat horen. Blijkbaar hadden ze weer contact gehad. Haar hond was onverwachts overleden. Ik heb haar toen gebeld en ze zat huilend aan de telefoon. Ik gaf aan dat ik er voor haar was en dat ze altijd welkom was om te praten. 's Avonds kreeg ik een sms van haar of ze bij me langs mocht komen. Ze had afleiding nodig. We hebben toen, afgezien van het trieste nieuws dat ze had ontvangen, een gezellige avond gehad. Beetje tv gekeken, wijntje gedronken en ook nog gelachen ook. Verder is er niets gebeurd. Uiteraard zou het een beetje respectloos van me zijn om op zo'n moment een poging te ondernemen. Bovendien had ze al laten merken dat het niets zou worden. Mijn trots speelt natuurlijk ook wel mee. Geen zin om telkens afgewezen te worden en dus heb ik het gelaten voor wat het is.
Zaterdagavond in de kroeg merkte ik dat ze toch wel weer een beetje naar me toe trok. Ik heb haar.... ik was een beetje lazarus..... toen maar weer gezegd dat ik haar heel erg leuk vindt. Tevens zei ik: "Jij wordt mijn vriendin, al is het niet nu, dan is het wel over een tijdje" Dit zei ik met een knipoog, maar wel op zo'n manier dat het gemeend over kwam. Haar antwoord is me een beetje ontschoten.
Gisteren heb ik haar opgepikt om bij een vriendin (met... jawel wederom die gozer) een filmpie te gaan kijken. Toen ik bij haar huis was en ze naar mijn auto liep zag ik dat ze een kauwgompje sneaky uit haar mond haalde en weggooide..... En wat doe ik!? De lul.... ik geef haar gewoon 3 zoenen! Aaaargh.... In eerste instantie dacht ik er niet eens bij na, maar wat later (toen ik dus al te laat was) viel het kwartje. Best een gezellige avond gehad, al merkte ik wel dat ze ook wel veel aandacht voor die maat van me had.
Vandaag op hyves had ze een krabbel bij die gast gezet. Bij mij ook wel en zelfs iets eerder, maar dat was meer een antwoord op een sms die ik haar vanmorgen stuurde. Die maat en zij hebben al maanden een soort van fantasie verhaaltje waar ze volop over krabbelen. Ik kan niet teveel uitwijden over wat het is, maar het komt er op neer dat ze in dat ze doen alsof ze papa en mama zijn... op een humoristische manier en verzinnen allerlei onzin dingen daaromheen. Goed... nu ging het dus weer over dat uitgemolken verhaaltje in die krabbel die bol stond van de hartjes en kussende smileys. Tevens sloote ze af met "Je wijffie!! en moeder van je kind". Dat kind is dus een tekenfilmfiguurtje
Wat moet ik hier nu mee? Aan de ene kant is dat verhaaltje slechts ontstaan uit een beetje dollen over en weer, maar aan de andere kant lijkt het erop alsof er een soort van waarheid uit aan het ontstaan is. Ze blijven maar doorgaan met dat gedoe. Nu weet ik van mezelf dat ik ook beschik over een flinke portie humor, maar ik ben niet iemand die maanden door blijft borduren op dezelfde grap.
Goed... ik krijg nu net een privé bericht op hyves of ik vanavond toch nog even naar de kroeg kom voor een klein drankje. Zit me mogelijk weer druk te maken om niks... zoals ik wel vaker doe!
Pfff.. lees het net ff terug. Wat een jankverhaal....haha! Ik post het toch maar
![]()
SAMENVATTING:
Meid in vriendengroep, leuk. Meerdere keren gezoend. Dacht even dat het iets zou worden. Maat van me toont ook veel interesse. Zij ook wel iets in hem volgens mij. Toch trekt ze nog veel met mij op, maar ben bang dat ze er met hem vandoor gaat.
Zoiets?
[ Bericht 2% gewijzigd door baggerbak op 18-10-2007 16:16:12 ]