Nouuuuuuuuuuuuuu,
Max at de laatste dagen heel wat beter. Misschien wel beter dan hij ooit deed. Alleen vindt ie snijbomen niet zo fantastisch geloof ik, spercie wel. N et als ik

De pasta ook. Penne eet hij, wokkels spuugt ie uit. Net als ik

Jaaaa, zijn poep was ook perfect hè. Niet te hard, niet te zacht. Niet te donker, niet te licht.
Ik was dus helemaal happy

Vanmorgen ging ie ook poepen

en later probeerde hij weer, het lukte alleen niet. Zenuwachig zijn kont 3 keer geparkeerd. Toen ging ik maar tegen hem praten "'t Is goed, doe maar. 't Is okay" toen bleef ie zitten en doordrukken. Toen het eruit was heb ik maar even gekeken, maar zag e rnogal raar uit. Stokje erbij

en volgens mij was het elastiek, zoals van de postbode. Waar hij het vandaan heeft, geen idee.Maar t was meer elastiek - drolletje - dunner draadje - drolletje.
Zeg maar.
Mja.
Kan gebeuren.
Ik heb de laatste tijd ook veel nagedacht over hoe en wat hè. En ik ben tot de conclusie dat ik vaker, of langer met hem naar buiten ga. Best een moeilijke beslissing omdat hij zo nog meer energie kwijt raakt, en al niet veel heeft om op te teren. Maaarrr, als je hem buiten ziet hè, hij is zó in zijn element buiten. Ik heb besloten dat ik hem liever zulke laatste dagen gun, en dan misschien iets minder dagen. Mja.
Oh ja, laatst ook in t donker, smal paadje bij de kinderboerderij. Komt er zo een hangjongere aan met een hond die tot mijn heupen kwam en een keer zo breed was. Probeerde hij Max aan te vallen op een gegeven moment

!! Gelukkig had ik Max vanaf het begin al vast. Nee, ik neem geen risicos meer, en kon ik Max dus op tijd wegtrekken. Jammere daarvan is dat hij dan misschien denkt dat hij fout zit hè, mja.
Als ie dat beest nog een keer tegenkom ga ik mooi kankeren dat dat beest de volgende keer aangelijnd is, or else.
En gisteren kwam er een kleine Cocker Spaniel oid aan, met een lichtje aan zn nek

. Ik had de riem niet bij dus pak Max bij zijn halsband.
"Is het gevaarlijk?" vroeg mevrouw.
"Hij niet." antwoordde ik.
"Denk je dat mijn hond wat doet

?" vroeg mevrouw.
"Geen idee, bij de anderen wist ik het ook niet van te voren" amtwoordde ik.
"Nou, als iemand iets doet is hij het wel denk ik" zei mevrouw.
"I beg to differ" zei ik.
Bleek dat ze Max kenden en Max die hond al sinds pup kende, toen liet ik hem los.
Mja.
I liked it. I was good at it. It made me feel alive.