ADHD/ADD Deel 9

Mijn vriend heeft ADHD, vastgesteld op z'n 9e. Hij is nu bijna 22. Heeft van zijn 9e t/m zijn 17e ritalin geslikt, is er daarna mee gestopt omdat hij er niet van afhankelijk wilde zijn en kijken of hij het ook zonder kon. Ging best goed, heeft MBO afgemaakt en is nu aant werk en heeft het daar erg naar zijn zin. Hij moet nu cursussen doen en wilde daarvoor toch weer aan de ritalin, dat helpt toch erg goed met concentreren. Tis echter lang geleden dat hij het heeft geslikt en heeft geen herhalingsrecepten meer. Naar de huisarts; maar die mag het niet uitschrijven.
Moet hij !@#$%^&*() naar de GGZ, 2 fucking gesprekken hebben voordat hij die ritalin kan krijgen.. Terwijl hij gewoon nog de diagnose ADHD heeft liggen etc. Ik kan daar echt kwaad om worden (en hij ook, trouwens, hij moet gewoon 2 dagdelen vrij nemen voor die afspraken). Dit slaat toch nergens op?! Ja oke, gevaarlijk medicijn enzo, tuurlijk moet je daar voorzichtig mee zijn, maar dit gaat wel errug ver hoor.

quote:

Op maandag 22 oktober 2007 11:09 schreef Enfermera het volgende:
verhaal.

Als iedereen het makkelijk kan krijgen dan is het straks drugs nummer 1 op school.
Natuurlijk zullen er heel veel mensen zijn die nu hierdoor extra gesprekken moeten volgen.
Maar liever 1 gesprek teveek dan 1 te weinig.

Ik heb net de test op levente.nl eens gedaan en ik heb 72 van de 110 vragen met 'ja' beantwoord. Er staat echter nergens wat deze score betekent.
Ik heb in mei een gesprek gehad met een psychiater, maar hij zag onvoldoende aanleiding om mij te laten testen op autisme / pdd-nos / asperger / add / adhd. Ik had er wel symptomen van, maar niet voldoende. Toch blijf ik met een onbevredigd gevoel achter, omdat ik heel erg veel herken in met name de symptomen van ADD. Ze hebben hun beslissing gebaseerd op een psychiatrisch dossier dat is bijgehouden van mijn 13e tot en met mijn 19e ongeveer, maar pas de laatste jaren zijn er problemen ontstaan die verschillen van de eerdere problemen. Er is een man in mijn omgeving die drie zoons met ADHD heeft en hij is er voor 95 % van overtuigd dat ik dat ook heb. Tja, moet ik dan toch eens aandringen op een test? Over het algemeen is mijn leven een aaneenschakeling van frustraties waar ik geen uitweg uit zie en het zou zoveel helpen als ik zou weten waar het van komt.

quote:

Op dinsdag 23 oktober 2007 08:03 schreef LamstraalASD het volgende:

[..]

Als iedereen het makkelijk kan krijgen dan is het straks drugs nummer 1 op school.
Natuurlijk zullen er heel veel mensen zijn die nu hierdoor extra gesprekken moeten volgen.
Maar liever 1 gesprek teveek dan 1 te weinig.

Dat snap ik ook wel. Ik vind het ook helemaal niet erg dat er grondig onderzoek gedaan wordt en goed gecontroleerd wordt. Maar 2 fucking afspraken op onmogelijke tijden (het kon alleen om 10 uur 's morgens of 3 uur 's middags) is gewoon achterlijk. Mijn vriend werkt fulltime, en daar moet hij dan 2 dagdelen vrij voor nemen. Als ze het nou vroeg in de morgen of laat in de middag plannen.. maar nee.

quote:

Op dinsdag 23 oktober 2007 08:20 schreef Viking84 het volgende:
Ik heb net de test op levente.nl eens gedaan en ik heb 72 van de 110 vragen met 'ja' beantwoord. Er staat echter nergens wat deze score betekent.
Ik heb in mei een gesprek gehad met een psychiater, maar hij zag onvoldoende aanleiding om mij te laten testen op autisme / pdd-nos / asperger / add / adhd. Ik had er wel symptomen van, maar niet voldoende. Toch blijf ik met een onbevredigd gevoel achter, omdat ik heel erg veel herken in met name de symptomen van ADD. Ze hebben hun beslissing gebaseerd op een psychiatrisch dossier dat is bijgehouden van mijn 13e tot en met mijn 19e ongeveer, maar pas de laatste jaren zijn er problemen ontstaan die verschillen van de eerdere problemen. Er is een man in mijn omgeving die drie zoons met ADHD heeft en hij is er voor 95 % van overtuigd dat ik dat ook heb. Tja, moet ik dan toch eens aandringen op een test? Over het algemeen is mijn leven een aaneenschakeling van frustraties waar ik geen uitweg uit zie en het zou zoveel helpen als ik zou weten waar het van komt.

Ik zou iig aandringen op verder onderzoek. Dat hij je zomaar afscheept met 'dat heb je niet' slaat natuurlijk nergens op. Neem anders een second opinion bij een andere psychiater. Als jij je daarin herkent lijkt het me handig dat je idd verder gaat zoeken.. Als je eenmaal weet wat er met je aan de hand is, kan je tenminste verder met je leven, het accepteren en er mee leren omgaan.

quote:

Op dinsdag 23 oktober 2007 17:15 schreef Enfermera het volgende:

[..]
Dat snap ik ook wel. Ik vind het ook helemaal niet erg dat er grondig onderzoek gedaan wordt en goed gecontroleerd wordt. Maar 2 fucking afspraken op onmogelijke tijden (het kon alleen om 10 uur 's morgens of 3 uur 's middags) is gewoon achterlijk. Mijn vriend werkt fulltime, en daar moet hij dan 2 dagdelen vrij voor nemen. Als ze het nou vroeg in de morgen of laat in de middag plannen.. maar nee.

Ik snap niet zo goed waar je je zo druk over maakt (no offense), maar het gaat toch om jouw vriend's leven? En twee dagdelen werk missen voor iets wat je leven behoorlijk kan bepalen lijkt me toch niet zoveel? Als het écht een probleem is zijn afspraken ook vaak te verzetten, toch?

quote:

Op donderdag 25 oktober 2007 00:30 schreef xepera9 het volgende:

[..]

Ik snap niet zo goed waar je je zo druk over maakt (no offense), maar het gaat toch om jouw vriend's leven? En twee dagdelen werk missen voor iets wat je leven behoorlijk kan bepalen lijkt me toch niet zoveel? Als het écht een probleem is zijn afspraken ook vaak te verzetten, toch?

goed gezegd.
prioriteiten stellen.

Ik heb even een vraagje

Ik heb een vriend met adhd. Nou merk ik hier eigenlijk niet zo heel veel van, maar laatste tijd heeft hij wel veel last van emotionele buien. Hij ziet het dan niet meer zitten, lijkt wel of het hem allemaal teveel wordt en is heel prikkelbaar. Dit gaat dan weer even een week goed en valt dan weer in herhaling. Nou vraag ik me af of dit echt adhd is? En hoe kan ik hier het beste op reageren of hem helpen?

quote:

Op donderdag 25 oktober 2007 17:32 schreef Moja het volgende:
Ik heb even een vraagje

Ik heb een vriend met adhd. Nou merk ik hier eigenlijk niet zo heel veel van, maar laatste tijd heeft hij wel veel last van emotionele buien. Hij ziet het dan niet meer zitten, lijkt wel of het hem allemaal teveel wordt en is heel prikkelbaar. Dit gaat dan weer even een week goed en valt dan weer in herhaling. Nou vraag ik me af of dit echt adhd is? En hoe kan ik hier het beste op reageren of hem helpen?

Heb ik ook wel eens last van. Het ene moment kan ik vrolijk zijn en het andere moment zonder echte aanleiding echt kei chago.

Ik hoef niet getroost te worden, maar afzeiken gaat ook niet helpen.

Daarnaast is het bij mij zo dat je me gewoon mn gang moet laten gaan. Het 1ste uur bitch ik, en het andere uur kom ik me verontschuldigen

Ach, I'm just weird, but damn I like it

quote:

Op donderdag 25 oktober 2007 17:32 schreef Moja het volgende:
Ik heb even een vraagje

Ik heb een vriend met adhd. Nou merk ik hier eigenlijk niet zo heel veel van, maar laatste tijd heeft hij wel veel last van emotionele buien. Hij ziet het dan niet meer zitten, lijkt wel of het hem allemaal teveel wordt en is heel prikkelbaar. Dit gaat dan weer even een week goed en valt dan weer in herhaling. Nou vraag ik me af of dit echt adhd is? En hoe kan ik hier het beste op reageren of hem helpen?

Of het echt ADHD is kan ik je niet vertellen.
Maar sterk wisselende stemmingen horen er wel bij.
Bij mijn kan het soms zelfs per minuut omslaan.

En zeker als ik onrustig of me negatief voel moet dat er op de 1 of andere manier uit.
Als ik 's ochtends wakker word is het vaak vaste prik dat ik eerst "te keer ga" - bij voorkeur tegen niemand.
Vaak kan ik daar een positieve draai aan geven maar soms zit ik in een negatieve en prikkelbare spiraal.
Moet mijn energie dan kwijt of zoiets - doe dat dan door sporten, naar buiten gaan. Douchen wil ook wel eens helpen, mijn energie loslaten op en stukkie op Fok schrijven enz enz.
Een wisseling van externe stimulansen zeg maar.
Niet blijven hangen in de situatie omdat dan de kans groot is dat mijn negatieve gevoelens/emobuien ook blijven hangen.


Het beste is dan mij gewoon te negeren, uitpraten of een ruzieachtige partner zijn op dat moment dingen die ik dan niet kan gebruiken.
Dan wordt het alleen maar erger, ik merkte zelf dat ik het lekker vond als ik een vriendin had die me kort kon aangeven in wat voor soort bui ik zat.
Zonder dat ze de bui geforceerd wil veranderen of veroordelen - en niet doorzeurt
En het niet op haar zelf betrekt maar in staat is haar eigen ding te doen.

Tja, beetje vaag soms maar meer kan ik je zo 123 ook niet vertellen.
Zolang ik maar wat gezonde zelfkritiek blijf hebben denk ik dan maar.

quote:

Op donderdag 25 oktober 2007 00:30 schreef xepera9 het volgende:

[..]

Ik snap niet zo goed waar je je zo druk over maakt (no offense), maar het gaat toch om jouw vriend's leven? En twee dagdelen werk missen voor iets wat je leven behoorlijk kan bepalen lijkt me toch niet zoveel? Als het écht een probleem is zijn afspraken ook vaak te verzetten, toch?

Nee, dat kan dus niet Als hij nou gewoon een afspraak bij de GGZ kon maken om 9.00 ofzo, had hij minder van zijn werk hoeven missen. Daarnaast hebben we hier een kopietje van de diagnose en hij heeft ook nog gewoon doosjes ritalin (die over de datum zijn), thuis liggen. Ik snap niet waarom die gewoon verstrekt kunnen worden, als hij ze al tig jaar geslikt heeft. Daar gaat het me om, om die verdomde kutregels hier in Nederland, om die bureaucratie. 1 gesprek moet dan toch genoeg zijn? En niet NOG een psychiatrisch onderzoek bij de GGZ? Alsof ze nog even moeten kijken of hij nog wel ADHD heeft.

Ik snap je frustratie. Hel, ik wordt soms al van minder even gefrustreerd (maar ja, snel wisselende stemmingen dus het is al gauw weer goed ).

Ik begrijp wel dat er een aantal jaar tussen heeft gezeten dat je vriend geen medicijn heeft gebruikt. Dat heeft hij met bepaalde redenen gedaan en nu zijn er weer bepaalde redenen dat hij weer wil gaan starten met Ritalin. Ik kan me voorstellen dat artsen, uit bescherming en tegen gezondheidsrisico's, dan even opnieuw willen kijken alvorens voor te schrijven. Het is tenslotte niet zomaar een "paracetamolletje" maar een vrij heftig medicijn (wat ik er van weet dan).

Het lijkt mij dat jij wat moeite hebt met het principe van de regels en soms is het dan ook alsof je niet "erkend" wordt maar dat zo'n regel belangrijker is dan de persoon en situatie, en dat is frustrerend. Maar volgens mij zijn in dit geval de regels er wel voor om beide partijen te beschermen tegen risico's.

Als ik warrig klinkt, ik ben nog niet zo lang bezig met ritalin en nu zal het tabletje wel aan het uitwerken zijn (voel me ten minste een beetje warrig ).

quote:

Op donderdag 25 oktober 2007 23:01 schreef xepera9 het volgende:
Ik snap je frustratie. Hel, ik wordt soms al van minder even gefrustreerd (maar ja, snel wisselende stemmingen dus het is al gauw weer goed ).

Ik begrijp wel dat er een aantal jaar tussen heeft gezeten dat je vriend geen medicijn heeft gebruikt. Dat heeft hij met bepaalde redenen gedaan en nu zijn er weer bepaalde redenen dat hij weer wil gaan starten met Ritalin. Ik kan me voorstellen dat artsen, uit bescherming en tegen gezondheidsrisico's, dan even opnieuw willen kijken alvorens voor te schrijven. Het is tenslotte niet zomaar een "paracetamolletje" maar een vrij heftig medicijn (wat ik er van weet dan).

Het lijkt mij dat jij wat moeite hebt met het principe van de regels en soms is het dan ook alsof je niet "erkend" wordt maar dat zo'n regel belangrijker is dan de persoon en situatie, en dat is frustrerend. Maar volgens mij zijn in dit geval de regels er wel voor om beide partijen te beschermen tegen risico's.

Als ik warrig klinkt, ik ben nog niet zo lang bezig met ritalin en nu zal het tabletje wel aan het uitwerken zijn (voel me ten minste een beetje warrig ).

Ja, ik weet dat het onderzoek ook wel niet voor niets is, en dat het medicijn idd 'gevaarlijk' is. Het werkt in op je zenuwstelsel en kan je reactievermogen beinvloeden enzo. Ik snap ook wel dat het gewoon moet, alleen wat ik raar vind is dat er in dit geval geen rekening wordt gehouden met het werk van mn vriend.. dat hij bijv niet een afspraak om 9.00 kan maken ofzo. Dat vind ik raar.
Haha nee, ik snap je wel hoor, ben het ook echt wel met je eens, ik (en mijn vriend) hadden het niet verwacht dat hij echt weer een heel traject door moest voordat hij die medicijnen kon krijgen. That's all.

Ik ben bijna de draad kwijt... is jouw vriend traumachirurg of is zijn baas een slavendrijver of zo? Nee maar, is het ook gewoon uitgelegd waarom een vroege afspraak voor hem zo belangrijk is en, misschien een simpele vraag: heeft hij het ook gevraagd of hij niet vroeger terecht kan (eventueel pas over twee weken als het niet eerder kan)? En nou hou ik er over op!

quote:

Op dinsdag 23 oktober 2007 08:20 schreef Viking84 het volgende:
Ik heb net de test op levente.nl eens gedaan en ik heb 72 van de 110 vragen met 'ja' beantwoord. Er staat echter nergens wat deze score betekent.
Ik heb in mei een gesprek gehad met een psychiater, maar hij zag onvoldoende aanleiding om mij te laten testen op autisme / pdd-nos / asperger / add / adhd. Ik had er wel symptomen van, maar niet voldoende. Toch blijf ik met een onbevredigd gevoel achter, omdat ik heel erg veel herken in met name de symptomen van ADD. Ze hebben hun beslissing gebaseerd op een psychiatrisch dossier dat is bijgehouden van mijn 13e tot en met mijn 19e ongeveer, maar pas de laatste jaren zijn er problemen ontstaan die verschillen van de eerdere problemen. Er is een man in mijn omgeving die drie zoons met ADHD heeft en hij is er voor 95 % van overtuigd dat ik dat ook heb. Tja, moet ik dan toch eens aandringen op een test? Over het algemeen is mijn leven een aaneenschakeling van frustraties waar ik geen uitweg uit zie en het zou zoveel helpen als ik zou weten waar het van komt.

Ik ben het eens met wat Enfermera al zei dat je je niet zomaar moet laten afschepen en eventueel een second opinion kan vragen, misschien bij iemand die echt gespecialiseerd is in AD/HD/pdd-nos/asperger.

Ikzelf heb ook veel kenmerken van ADD, heb er al jaren veel over gelezen en ben er voor mijzelf vrij zeker van dat ik het heb, hoewel ik niet àlle symptomen of alles in supersterke mate heb (wel zodanig dat ik problemen heb met werk/school/relaties). Ik heb nog maar pas twee gesprekjes met een psychiater gehad en meteen ritalin gekregen. Mijn psychiater gebruikt mijn ervaringen met het medicijn bij de diagnose omdat het moeilijk schijnt te zijn om de diagnose te stellen op basis van een paar vragenlijstjes of gesprekken (maar ja, als je niet goed op ritalin reageert wil het ook weer niet zeggen dat je het niet hebt begreep ik ook), ook omdat het vaak samen gaat met bijvoorbeeld angststoornissen etc. Een echte test schijnt er nog niet te zijn.

Het lijkt mij ook onvoldoende dat ze hun beslissing hebben gebaseerd op een "oud" dossier aangezien er nu andere problemen bij zijn gekomen. Bijvoorbeeld problemen op het werk zullen ook niet aan het licht komen als je nog op school zit, maar kunnen volgens mij wel helpen bij de diagnose. Maar goed, ik ben geen psych.

Succes in ieder geval! Hou ons op de hoogte als je wilt.

Ik ben er nog niet zolang achter dat ik ADD heb (2 a 3 maanden). Ik was aan het uitzoeken wat bij mijn zus de ADHD en wat de "geestelijke handicap" was, ik kwam daarbij een paar keer de term ADD voorbij en werd nieuwschierig naar het hoe en wat.
Ik schrok heel erg toen ik het las want ik herkende mij er meteen in, hoe meer ik las hoe meer ik herkende.
Meteen die week heb ik een afspraak gemaakt met mijn huisarts voor een verwijzing naar de GGZ.
INaar wat ik gelezen had zouden er een stuk of 3 sessies voor nodig zijn plus nog gesprekken met de ouders voordat je "weet" dat je ADD hebt, ik had dus ook niet verwacht dat ik een uurtje daarna met een recept voor Ritalin op straat stond. Wat dus wel het geval was.

Nu probeer ik het beste ervan te maken, ik weet nu waar ik om moet denken en waarom ik sommige dingen doe. al had ik niet verwacht dat ik zo "erg" ben. Ik bezag alles los van elkaar en nooit een link gelegd tussen mijn moeite met school, vaak te laat komen, slaapproblemen enz.

Ik ben zelf ook snel bang als mijn vriendin de deur uitgaat of zelfs maar een paar minuten te laat is (stel dat er wat is gebeurd!) mijn hart zit mij dan in mijn keel en de zweet op mijn voorhoofd. Nu ben ik dus bang dat ik een angststoornis heb (Mijn therapeut zei dat dat best wel het geval kon zijn, heb hem nog maar 3x gezien dus niet echt over gepraat).
Zou ik hier wat aan moeten doen? Ik sta er niet echt om te springen om bij die kerel over mijn jeugd zitten te praten! Anderzijds zit het me ook wel dwars.

Ja, vroeger legde ik ook geen link tussen de verschillende klachten, de gekste dingen (waarvan ik ook dacht dat ik de enige was die ze had) vallen dan ineens op z'n plaats!

Bij mijn psych wordt er niet meer in het verleden gegraven in ieder geval (heb ik trouwens al genoeg gedaan). Hij zei dat ze meer kijken naar nu en hoe ik dan het beste geholpen kan worden. Het heeft vaak wel zin om over dingen die je dwars zitten te praten, of anders te schrijven bijvoorbeeld.

Lijkt me wel een hoop stress voor je als je je zo'n zorgen maakt. Ik denk dat als ik dat had dat ik er dan wel wat mee zou doen om het in ieder geval niet te laten verergeren, of beter nog te laten stoppen natuurlijk. Mijn zusje had ook veel last van angst, heeft nu medicijnen en het gaat goed.

[ Bericht 14% gewijzigd door xepera9 op 27-10-2007 10:57:29 ]

- foutje -

quote:

Op vrijdag 26 oktober 2007 13:57 schreef xepera9 het volgende:
Ik ben bijna de draad kwijt... is jouw vriend traumachirurg of is zijn baas een slavendrijver of zo? Nee maar, is het ook gewoon uitgelegd waarom een vroege afspraak voor hem zo belangrijk is en, misschien een simpele vraag: heeft hij het ook gevraagd of hij niet vroeger terecht kan (eventueel pas over twee weken als het niet eerder kan)? En nou hou ik er over op!

Nouja, hij werkt meestal van 7-15.30 ongeveer, dat vindt hij een prettige tijd, en als je dan om 10.00 een afspraak ergens hebt is dat gewoon lastig. Ja, hij had gevraagd of die afspraak ook op een andere tijd kon, maar dat kon niet. Het is geen wereldramp, maar gewoon jammer dat het niet vroeg in de ochtend of laat in de middag kon. En nu hou ik er ook over op.

Ik moest toch even reageren. Een ADHD'er die om 7 uur 's ochtends kan beginnen? Dat is echt het laatste wat ik verwacht had te lezen 10.00 uur? Man, dat is dan zowat de lunchpauze, geweldige tijd!

(Stiekum ben ik wel jaloers op die vriend van jou hoor, ik wou dat ik zo vroeg al zo fit was )

ik kan ook al om 7:15 beginnen als adhdér Concerta in mijn mik en gaan.

ik moet wel zeggen dat ik de laatste tijd, eigenlijk sinds dat ik een vriendinnetje heb minder last heb van adhd signs. OP een paar dingetjes na, ik voel me niet meer zo chaotisch

En dat ook nog meerdere dagen per week? Hoe was dat zonder medicijnen, haagse_elfje?

quote:

Op zaterdag 27 oktober 2007 11:54 schreef xepera9 het volgende:
En dat ook nog meerdere dagen per week? Hoe was dat zonder medicijnen, haagse_elfje?

eerlijk gezegd zonder medicijnen was het een drama. Ik was zo chaotisch en onhandelbaar dat er iets met me te beginnen was. Ik moet zeggen dat de concerta die ik slik ( 72mg ) per dag net wel en net niet was. Het onderdrukt de meeste uitschieters maar soms net niet. Dat heeft ook een stukje met mijn eigen karakter te maken.

ik ben gewoon een heel druk en chaotisch persoontje. Naast mijn concerta slik ik ook nog een anti-depressiva. Maar ja, door mijn vriendin ben ik wel minder chaotisch in de zin van, ik heb rust in mijn lijf gevonden omdat zij mij die rust geeft. Ze neemt me zoals ik ben.

zonder medicijnen kan ik niet dit leven wat ik nu heb hebben. Ik heb ze nodig, volgens mijn arts waarschijnlijk voor de rest van mijn leven.

Mijn medicijnen houden mijn hoofd over het algemeen wel rustig maar als erg gestressed ban dan begin ik veel last van tikjes te krijgen en hart kloppingen (niet heel erge) ritalin helpt dan niet zo goed gebruik er in dat soort gevallen gewoon valeriaan, dat werkt super goed.

quote:

Op zaterdag 27 oktober 2007 11:35 schreef xepera9 het volgende:
Ik moest toch even reageren. Een ADHD'er die om 7 uur 's ochtends kan beginnen? Dat is echt het laatste wat ik verwacht had te lezen 10.00 uur? Man, dat is dan zowat de lunchpauze, geweldige tijd!

(Stiekum ben ik wel jaloers op die vriend van jou hoor, ik wou dat ik zo vroeg al zo fit was )

Echt? Heb jij dat niet dan? Hij heeft (net als zijn vader) aan gemiddeld 6 uur per nacht genoeg qua slaap. Natuurlijk slaapt hij in het weekend langer, maar als hij het met 6 uur per nacht moet doen is het ook goed, en een nachtje doorhalen is voor hem ook geen enkel probleem.. Maargoed, daarom heeft hij ook ADHD he, hij is ook hyperactief erbij. Hij gaat om 6 uur uit zijn bed, kleedt zich aan, pakt zijn tas en een appel en is weg xD (ongeveer dan).

.

quote:

Op zaterdag 27 oktober 2007 11:35 schreef xepera9 het volgende:
Ik moest toch even reageren. Een ADHD'er die om 7 uur 's ochtends kan beginnen? Dat is echt het laatste wat ik verwacht had te lezen 10.00 uur? Man, dat is dan zowat de lunchpauze, geweldige tijd!

(Stiekum ben ik wel jaloers op die vriend van jou hoor, ik wou dat ik zo vroeg al zo fit was )

Idd. Ik had aangepaste tijden op stage en nu ook op school. Fuck, om 7u opstaan maakt me al compleet naar de tering

quote:

Op zaterdag 27 oktober 2007 12:54 schreef haagse_elfje het volgende:

[..]

eerlijk gezegd zonder medicijnen was het een drama. Ik was zo chaotisch en onhandelbaar dat er iets met me te beginnen was. Ik moet zeggen dat de concerta die ik slik ( 72mg ) per dag net wel en net niet was. Het onderdrukt de meeste uitschieters maar soms net niet. Dat heeft ook een stukje met mijn eigen karakter te maken.

ik ben gewoon een heel druk en chaotisch persoontje. Naast mijn concerta slik ik ook nog een anti-depressiva. Maar ja, door mijn vriendin ben ik wel minder chaotisch in de zin van, ik heb rust in mijn lijf gevonden omdat zij mij die rust geeft. Ze neemt me zoals ik ben.

zonder medicijnen kan ik niet dit leven wat ik nu heb hebben. Ik heb ze nodig, volgens mijn arts waarschijnlijk voor de rest van mijn leven.

Dat heb ik dus ook. Sinds ik (bijna 3 jaar nu) een vriend heb gaat het veul en veul beter. Hij neemt me zoals ik ben, geeft me een trap onder mn reet wanneer dat nodig is en laat me lekker gaan met mn idioterie heerlijk

Ik heb net die levente.nl test gedaan,
74 van de 110 vragen heb je met 'ja' beantwoord.
weet iemand wat die score in houd? is dat normaal? of hoog? of laag? kan het nergens vinden..

quote:

Op zaterdag 27 oktober 2007 12:54 schreef haagse_elfje het volgende:

[..]

ik ben gewoon een heel druk en chaotisch persoontje. Naast mijn concerta slik ik ook nog een anti-depressiva. Maar ja, door mijn vriendin ben ik wel minder chaotisch in de zin van, ik heb rust in mijn lijf gevonden omdat zij mij die rust geeft. Ze neemt me zoals ik ben.

Volgens mij is dat echt zooo belangrijk, dat je omgeving je neemt zoals je bent. Scheelt een hoop frustratie.

quote:

Op zaterdag 27 oktober 2007 21:56 schreef Enfermera het volgende:

[..]

Echt? Heb jij dat niet dan? Hij heeft (net als zijn vader) aan gemiddeld 6 uur per nacht genoeg qua slaap. Natuurlijk slaapt hij in het weekend langer, maar als hij het met 6 uur per nacht moet doen is het ook goed, en een nachtje doorhalen is voor hem ook geen enkel probleem.. Maargoed, daarom heeft hij ook ADHD he, hij is ook hyperactief erbij. Hij gaat om 6 uur uit zijn bed, kleedt zich aan, pakt zijn tas en een appel en is weg xD (ongeveer dan).

6 uur is voor mij ook wel okay, maar dan wel ± tussen 2:00-8:00 u graag! Heb weleens ochtenddiensten gedraaid, 5:00 u mijn bed uit. Ze wisten dat ze mij niet meer dan 3 x ochtenddienst achter elkaar konden geven (nou ja, 2 is al erg genoeg) want op de 4e dag was ik er dan dus niet.
Gelukkig slaap ik met het medicijn nu iets sneller in.

quote:

Op zondag 28 oktober 2007 01:19 schreef MrDrako het volgende:
Ik heb net die levente.nl test gedaan,
74 van de 110 vragen heb je met 'ja' beantwoord.
weet iemand wat die score in houd? is dat normaal? of hoog? of laag? kan het nergens vinden..

Volgens mij is het de bedoeling dat je dan met die lijst naar de dokter kunt. Je kunt ook inloggen op het forum daar om meer te weten te komen.
Het lijkt me vrij hoog, volgens mij had ik ook zoiets (maar ik weet ook nog niet 100% zeker of ik het heb), maar misschien ligt het er ook aan op welke vragen je 'ja' hebt geantwoord.

quote:

Op zondag 28 oktober 2007 10:57 schreef xepera9 het volgende:

[..]

6 uur is voor mij ook wel okay, maar dan wel ± tussen 2:00-8:00 u graag! Heb weleens ochtenddiensten gedraaid, 5:00 u mijn bed uit. Ze wisten dat ze mij niet meer dan 3 x ochtenddienst achter elkaar konden geven (nou ja, 2 is al erg genoeg) want op de 4e dag was ik er dan dus niet.
Gelukkig slaap ik met het medicijn nu iets sneller in.

Slaap jij beter in met de ritalin? Of anders gezegd, sinds je aan de ritalin bent?
Ik nl totaal niet, ik heb minimaal 8u slaap nodig, liefst 9 a 10u. Met ritalin haal ik met moeite de 6 a 7u. Ik ben mn bed 's avonds niet in te krijgen. Word echt enorm actief ga ineens allerhande klussen doen. Overdag ook wel, maar 'savonds ligt het tempo een stuk hoger. Ik word ook 's avonds een stuk rustiger in mn hoofd, niet kwa gedachten maar meer kwa stress level. Overdag kan ik een enorme stresskip worden/zijn. Vooral als ik tussen veel mensen en drukte ben. Of als mensen iets van me verwachten, bijv op tijd komen Dan kan ik helemaal doorschieten en stiknerveus en geirriteerd worden. En 's avonds is die drukte er meestal niet, dan kan ik in standje rustig aan gaan. En meestal krijg ik dan ineens alles gedaan wat in me opkomt of moet gebeuren. Ik vind tegenwoordig de avonden en de nacht ook een veel geweldiger dagdeel dan vroeger. Vooral in de winter, lekker binnen hangen/zitten en geen gestress.
Daarentegen hang ik in de zomer zowat de hele dag buiten, op mn mega dakterras in de zon, heerlijk.

Maar ik geloof dat ik over inslapen met ritalin begon
Vroeg opstaan lukt me nu dus ook echt met heel veel moeite. Nou ja het opstaan lukt wel, maar ik ben geen ruk waard de 1e 3 uur ofzo. Tot een jaar geleden werkte ik op 120km van huis. Elke dag om half 6 op om om 7u (lees 7.15u of meestal half 8) in de auto te zitten en dan om een uur om 9 of half 10 op mn werk aan te komen. Dat ging redelijk goed, oke ik vertrok vaak wel eens te laat maar meestal niet meer dan een kwartiertje en soms een half uur. Maar laat me nu om 7u opstaan en ik kom pas tot leven rond 10u ofzo. Tot die tijd ben ik een soort van zombie/kip zonder kop/comateus oid. Ik krijg het gewoon niet meer voor elkaar om binnen 1,5u klaar te zijn met douchen/aankleden/eten/katten verzorgen en vertrekken. Ik ga het komende week eens met een kookwekker ofzo proberen. Per onderdeel wat moet gebeuren een bepaalde tijd instellen en daarna het volgende gaan doen. Zal wel een tijdje duren voor ik alles binnen de tijd afkrijg. Maar goed dat zie ik wel weer.

Ja, ik slaap iets eerder in omdat ik minder last heb van allerlei gedachten denk ik. Maar ik ben nog maar pas bezig met ritalin dus ik hoop dat het ook zo blijft wat dat inslapen betreft. Ik ben ook wat sneller 'wakker' 's ochtends nu.

Het liefst slaap ik 8 u, maar dat krijg ik toch bijna nooit voor elkaar. 's Avonds ben ik altijd al het aktiefst geweest. Dat van dat mensen dingen van je verwachten dat herken ik ja, daar wordt ik ook soms nerveus of geïrriteerd door. Ik wil zelf natuurlijk ook op tijd komen maar dat gaat vaak gewoon niet.

Maar komt dat aktieve van jou 's avonds dan niet doordat een medicijn is uitgewerkt?

Ik heb trouwens pas iets ontdekt waar ik helemaal relaxed van wordt! Groene thee (met citroen)!

Shiii... lees ik nou pas... 120 km rijden voor je werk joh? Jeetje! Ha, je blik verruimen schept wel meer mogelijkheden!

http://www.energie-bewustzijn.com/

Kwam gisteren op deze website terecht, staat ook veel nuttige informatie over ADD en aanverwante zaken. Het onderstaande filmpje vond ik ook erg interessant, vooral het feit dat een hersenscan van iemand met ADD significant anders is dan van een 'normaal' persoon. En ook dat er dus nog best grote verschillen zitten in de 6 subtypes van ADD.

http://thetotaltoner.com/amen.wmv

Wat trouwens ook uit de hersenscans bleek was het onderstaande:


(bij normale mensen heb je die gaten dus helemaal niet)

Je zou dus kunnen concluderen dat het averechts werkt om keihard iets te proberen omdat het dan juist nog slechter gaat. Je zou dus moeten proberen zo rustig mogelijk moeilijke dingen te doen om je hersens zo weinig mogelijk te stressen, heeft iemand ervaring met die aanpak op basis van bovenstaande gegevens?

Wel een gek idee dat er echt een soort activiteits-gaten in je hersens zitten, en dat dit erger wordt naarmate je inspanning hoger wordt. Zo voelt het haast als een fysieke aandoening.

quote:

Op zondag 28 oktober 2007 11:33 schreef Roeji het volgende:
...

Maar ik geloof dat ik over inslapen met ritalin begon
Vroeg opstaan lukt me nu dus ook echt met heel veel moeite. Nou ja het opstaan lukt wel, maar ik ben geen ruk waard de 1e 3 uur ofzo. Tot een jaar geleden werkte ik op 120km van huis. Elke dag om half 6 op om om 7u (lees 7.15u of meestal half 8) in de auto te zitten en dan om een uur om 9 of half 10 op mn werk aan te komen. Dat ging redelijk goed, oke ik vertrok vaak wel eens te laat maar meestal niet meer dan een kwartiertje en soms een half uur. Maar laat me nu om 7u opstaan en ik kom pas tot leven rond 10u ofzo. Tot die tijd ben ik een soort van zombie/kip zonder kop/comateus oid. Ik krijg het gewoon niet meer voor elkaar om binnen 1,5u klaar te zijn met douchen/aankleden/eten/katten verzorgen en vertrekken. Ik ga het komende week eens met een kookwekker ofzo proberen. Per onderdeel wat moet gebeuren een bepaalde tijd instellen en daarna het volgende gaan doen. Zal wel een tijdje duren voor ik alles binnen de tijd afkrijg. Maar goed dat zie ik wel weer.

Tip: zet een wekker 1 uur voordat je eruit moet en slik dan ritalin. Als je er dan na dat uur echt uit moet spring je zo je bed uit en heb je totaal geen last van dat anders zo moeizame wakker worden. Je moet zegmaar even je dopamine aanmaak een kickstart geven.

quote:

Op donderdag 1 november 2007 10:15 schreef Kogando het volgende:

[..]

Tip: zet een wekker 1 uur voordat je eruit moet en slik dan ritalin. Als je er dan na dat uur echt uit moet spring je zo je bed uit en heb je totaal geen last van dat anders zo moeizame wakker worden. Je moet zegmaar even je dopamine aanmaak een kickstart geven.

Dat gaat niet werken bij mij. Als ik eenmaal wakker ben en dan weer in bed ga liggen, dan val ik weer in slaap en of ik dan 1 tablet ritalin of bij wijze van spreken een doosje heb ingenomen, ik slaap dan overal doorheen. Om vervolgens enkele uren later zo brak als ik weet niet wat wakker te worden. Dan voel ik me zeker een dag of 3 enorm ellendig.

Ik heb ondanks de ritalin 's morgens een half uur nodig om op gang te komen, dat is dus ingecalculeerd bij de wektijd van mn wekker. Ik neem sowieso direct als ik op ben mn ritalin in. Die werkt dan na ongeveer een half uurtje.

Ik denk dat de enige oplossing is; dosering weer verhogen. Of anders een ander medicijn proberen, maar daar is het financiële stuk het struikelblok. Ik krijg geen concerta oid vergoed.

Overigens is het op tijd komen of beter gezegd het te laat komen, niet alleen iets van 's morgensvroeg. Door de dag is het ook een ramp. Ik kan niet inschatten hoeveel tijd ik nog nodig heb voor iets (maakt niet uit wat). En dan denk ik vaak dat ik binnen een half uurjte (want dan moet ik vertrekken/ergens zijn) best nog wel even kan eten, omkleden, opruimen en op mn gemak zitten. Dat is dan jammer want daar is een half uur echt te kort voor. En dat weet ik nu wel, maar op het moment zelf denk ik dat ik dat best kan redden
Maar goed, ik ben nu wat aan het proberen. Althans ik gá iets proberen. Ik wil ipv met geschreven takenlijsten gaan werken met plaatjeslijsten. Ik ben er zo ongeveer achter dat ik plaatjes beter onthoud dan platte tekst (beelddenken noemen ze dat geloof ik). Een van de trucjes die ik had om iets niet te vergeten was om bijv een poetsdoek en poetsspul daar neer te zetten waar ik iets moest schoonmaken. Dat gaat 8 van de 10 keer goed in tegenstelling tot een briefje waarop staat dat ik mn glazen salontafel moet schoonmaken. Dat ging nl 0,5 keer van de 10 keer goed

Maar om dus nu door mn hele huis dingen te gaan neerzetten die ik moet doen, nee dat is nog meer ellende, chaos en troep creeeren. Dus nu ga ik het met plaatjes proberen. Klinkt heel idioot, ik weet dat die methode ook bij kinderen en autisten gebruikt wordt. Dus schrijf me nu niet meteen af als reddeloos verloren
Ik hoop dat het werkt, wie weet ben ik dan weer een beetje meer in staat om me te houden aan mijn voorgenomen planning. En dus elke dag een klein beetje doe ipv 1 dag me totaal uit de naad te werken en compleet over de rooie te gaan. Om vervolgens de dagen erna als een makgeslagen lam erbij hang (ofzoiets).

Mijn idee is nl om:

elke dag een beetje aan mn huiswerk van mn cursussen te doen,

5 of 6 keer in de week een klein uurtje te gaan cardio fitnessen,

3 keer in de week te gaan gewoon fitnessen,

dagelijks huishoudelijke (klote)klusjes,

1 keer in de week boodschappen te gaan doen,

2 a 3 keer per week te koken (en dan geen pizza)

2 avonden per week op tijd naar mn cursussen gaan

1 avond in de week andere sport

Volgens mij heb ik dan wel de dingen die een mens moet doen om te kunnen leven wel zo'n beetje gehad. Buiten dan het standaard ademhalen enzo

Zo nu ga ik snel doen wat ik moet doen, vandaag mag er niets mis gaan of uitlopen kwa tijd. Ik moet om 20u vertrekken (uiterlijk) naar Dusseldorf. Anders staan mn ouwelui daar een beetje pislink te worden als ik ze vergeet op te halen van het vliegveld
Mmm ik moet eigenlijk zelfs eerder vertrekken valt me nu in. De expeditie naar een parkeerplaats daar heeft de vorige keer ook al minstens 3kwartier gekost. Nou goed, dat gaat wel lukken. En anders: plankgas!! Het is toch Duitsland

de groeten

enneuh sorry van t lange verhaal

Ik heb mijn boek binnen!!!
Opgeruimd leven met ADHD.

Het ziet er veelbelovend uit!!!
Ik ben benieuwd, Ik begin in de eerst volgende vakantie met lezen!

hey iedereen,

heb vandaag de diagnose ADD gekregen. een tijdje geleden deed ik tests om te zien welke job ik nog kan doen. ik moet nu wachten omdat er nog procedures gestart zijn ivm begeleiding.

ik slik geen medicatie, ja alleen een pilletje tegen stress.

ik hou jullie op de hoogte

quote:

Op donderdag 1 november 2007 16:34 schreef melanie_the_miss het volgende:
Ik heb mijn boek binnen!!!
Opgeruimd leven met ADHD.

Het ziet er veelbelovend uit!!!
Ik ben benieuwd, Ik begin in de eerst volgende vakantie met lezen!

och, die crap leest mn ma ook het helpt geen fuck

Ze kwam laatst "ja dr staat in het boek dat je alles goed moet opruimen en op vaste plaatsen moet leggen. Dus dat heb ik voor je gedaan"

Ja trut, VASTE PLAATSEN VOOR MIJ, niet voor jou toen was ik alles kwijt

Ik ben gister naar de dokter hier geweest, en na 2 uur WACHTEN, heb ik eiondelijk ook hier een recept voor mijn Concerta en maar 10 dollar per maand (bovenop mijn verzekering dan) voor mijn concerta

quote:

Op donderdag 8 november 2007 22:50 schreef Qwea het volgende:

[..]

och, die crap leest mn ma ook het helpt geen fuck

Ze kwam laatst "ja dr staat in het boek dat je alles goed moet opruimen en op vaste plaatsen moet leggen. Dus dat heb ik voor je gedaan"

Ja trut, VASTE PLAATSEN VOOR MIJ, niet voor jou toen was ik alles kwijt

HAHA,
Bij mij heeft ook alles vaste plaatsen.
Alles wat ik zoek ligt op mijn buro.
Blijf daar nou met je tengels vanaf want er zit een systeem in! denk ik.

Even een tvp-tje hier.. ik weet sinds een maandje dat mijn jongste ADHD heeft dus ik ga hier eens meelezen

quote:

Op vrijdag 9 november 2007 07:43 schreef LamstraalASD het volgende:

[..]

HAHA,
Bij mij heeft ook alles vaste plaatsen.
Alles wat ik zoek ligt op mijn buro.
Blijf daar nou met je tengels vanaf want er zit een systeem in! denk ik.

Precies. Mijn pen ligt altijd onder een stapel papieren ergens in de rommelige la

systeem ftw

Bij mij is ADHD vastgesteld op mijn 13e, heb het tot mijn 16e ritalin geslikt en dacht bij mezelf het niet meer nodig te hebben, maar als ik dit topic zo lees kan ik het best wel weer gebruiken, zeker de afgelopen twee jaar heb ik last van veel emotionele en vaak ook agressieve buien.
Toch maar een afspraak met de GGZ.

Ik vind het zelf best lastig om te weten of een emotionele bui nou te maken heeft met AD(H)D of dat het ook normaal is, ik bedoel als je iets naars meemaakt is het ook normaal dat je daar gevoelens bij hebt? Maar volgens mij zijn AD(H)D'ers sowieso wel gevoeliger typjes.

Medicijnen zoals ritalin kunnen geloof ik wel de scherpe randjes er van af halen.

quote:

Op donderdag 8 november 2007 22:48 schreef sararaats het volgende:
hey iedereen,

heb vandaag de diagnose ADD gekregen. een tijdje geleden deed ik tests om te zien welke job ik nog kan doen. ik moet nu wachten omdat er nog procedures gestart zijn ivm begeleiding.

ik slik geen medicatie, ja alleen een pilletje tegen stress.

ik hou jullie op de hoogte

Ik ben benieuwd! Ik heb zelf over het algemeen best veel problemen om een geschikte baan, of beter nog: een geschikte werkgever, te vinden (maar ze zijn er wel!) Het wordt tijd dat meer werkgevers inzien hoe geweldig en capabel we zijn als er maar een beetje rekening met ons gehouden wordt!

Naja ik heb 3 jaar lang ritalin geslikt, maar ben daar mee gestopt en lange tijd leek ik het ook niet nodig te hebben, maar de buien die ik de laatste maanden/jaren geregeld heb komen volgens mij door mijn ADHD, maar dat weet ik natuurlijk nog niet zeker.
Hoe zit het met ADHD'ers en slecht tegen teleurstellingen kunnen?