R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik ben weer een nieuwe opleiding begonnen. Stapje hoger, niveau 4. Punt is dat ik net met een nieuwe stage begonnen ben maar me absoluut niet lekker voel daar. Dat komt door het gevoel van autoriteit. Iedere stap die ik zet krijg ik iets over te horen, zowel goed als slecht maar dat maakt me continue zó bewust bij ALLES wat ik doe dat het helemaal niet meer leuk is. Ik loop constant geforceerd te doen (werk met kinderen dus moet wel) en ik hou mijn hart vast als mn begeleidster weer iets wil bespreken.
Nu komen de momenten nog dat ik echt planmatig activiteiten moet gaan uitvoeren!
Ik wil het niet meer, ik ben het zo moe me continue onveilig en bedreigd te voelen. Ik ben steeds maar het gevoel te willen wegrennen van alles en ik wil me nooit meer zo voelen. Punt is alleen dat het steeds weer terugkomt, in stages maar ook in een baan straks. En ik kan maar voor 50% werken (autistisch, 50% arbeidsongeschikt).
Mijn verstand is heel duidelijk. Je kunt het heus wel en dan word je beoordeeld, nou en? Dat moet toch, je bent immers een stagiaire en je mag fouten maken om ze te kunnen verbeteren en over een jaar een prima onderwijsassistent te zijn.
Mijn gevoel gilt om hulp want voel me onveilig en helemaal niet lekker
Note: SPW3 vorig jaar afgerond, in die stage werd ik volledig vrij gelaten, er kwam amper kritiek en wat er aan kritiek kwam werd op zo'n manier gebracht dat ik er heel goed mee om kon gaan, kan alleen de vinger er niet precies opleggen wat het verschil is met de manier van kritiek die ik nu krijg.
Ik kreeg 300% vertrouwen van mijn begeleidster, ik moest helemaal niks en was volledig onderdeel van de groep. Abosluut daardoor heb ik het gered. Het is niet mijn IQ die dwars zit, het is m'n EQ.
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 13-09-2007 20:55:20 ]
Nu komen de momenten nog dat ik echt planmatig activiteiten moet gaan uitvoeren!
Ik wil het niet meer, ik ben het zo moe me continue onveilig en bedreigd te voelen. Ik ben steeds maar het gevoel te willen wegrennen van alles en ik wil me nooit meer zo voelen. Punt is alleen dat het steeds weer terugkomt, in stages maar ook in een baan straks. En ik kan maar voor 50% werken (autistisch, 50% arbeidsongeschikt).
Mijn verstand is heel duidelijk. Je kunt het heus wel en dan word je beoordeeld, nou en? Dat moet toch, je bent immers een stagiaire en je mag fouten maken om ze te kunnen verbeteren en over een jaar een prima onderwijsassistent te zijn.
Mijn gevoel gilt om hulp want voel me onveilig en helemaal niet lekker
Note: SPW3 vorig jaar afgerond, in die stage werd ik volledig vrij gelaten, er kwam amper kritiek en wat er aan kritiek kwam werd op zo'n manier gebracht dat ik er heel goed mee om kon gaan, kan alleen de vinger er niet precies opleggen wat het verschil is met de manier van kritiek die ik nu krijg.
Ik kreeg 300% vertrouwen van mijn begeleidster, ik moest helemaal niks en was volledig onderdeel van de groep. Abosluut daardoor heb ik het gered. Het is niet mijn IQ die dwars zit, het is m'n EQ.
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 13-09-2007 20:55:20 ]
Onzin dat je maar voor 50% kan werken. Je moet hooguit het juiste werk/beroep vinden.
We'll keep on whispering our mantras.
Wat dacht je ervan om het te bespreken met je begeleidster of als je dat niet wilt eventueel via school?
Je hebt SPW3 afgerond dus dat betekend dat je dit niveau aan moet kunnen, dat je hier goed genoeg voor bent. Je moet niet te veel aan jezelf twijfelen, je kan het heus wel!
Wellicht letten ze zo op je vanwege je autistische aandoening. Als je bewijst dat je het kan zullen ze je vanzelf meer vrijlaten. Je moet je gewoon bewijzen tegenover die mensen en dat kan soms even duren.
Het ligt waarschijnlijk niet aan de manier van kritiek geven, maar aan de mate waarin er kritiek gegeven wordt.
Heel veel succes met je stage
Wellicht letten ze zo op je vanwege je autistische aandoening. Als je bewijst dat je het kan zullen ze je vanzelf meer vrijlaten. Je moet je gewoon bewijzen tegenover die mensen en dat kan soms even duren.
Het ligt waarschijnlijk niet aan de manier van kritiek geven, maar aan de mate waarin er kritiek gegeven wordt.
Heel veel succes met je stage
Als je mij serieus neemt, dan doe ik dat ook :7
Ik denk dat het echt voornamelijk aan mijn gevoel ligt. Verstandelijk gezien hebben ze namelijk ook gewoon gelijk en wordt het niet eens op een vervelende manier verteld. Het is mijn gevoel die zich gelijk in het nauw gedreven voelt en heel hard weg wil rennen. Ik ben dat op mijn tenen geloop (dit is alweer de 3e opleiding) echt zo moe, het is uitputtend en ik maak me nu al zorgen over de weg die ik moet bewandelen als ik echt een baan wil
Oh en bespreken gaat niet, mensen snappen het niet (dat blijkt wel weer aan de 1e reactie in dit topic). Bovendien ben ik pas net 2 weken bezig met de stage.
Stage lopen is leren door te doen én te vragen.quote:Op donderdag 13 september 2007 20:51 schreef heaven7 het volgende:
Ik ben weer een nieuwe opleiding begonnen. Stapje hoger, niveau 4. Punt is dat ik net met een nieuwe stage begonnen ben maar me absoluut niet lekker voel daar. Dat komt door het gevoel van autoriteit. Iedere stap die ik zet krijg ik iets over te horen, zowel goed als slecht maar dat maakt me continue zó bewust bij ALLES wat ik doe dat het helemaal niet meer leuk is. Ik loop constant geforceerd te doen (werk met kinderen dus moet wel) en ik hou mijn hart vast als mn begeleidster weer iets wil bespreken.
Nu komen de momenten nog dat ik echt planmatig activiteiten moet gaan uitvoeren!
Ik wil het niet meer, ik ben het zo moe me continue onveilig en bedreigd te voelen. Ik ben steeds maar het gevoel te willen wegrennen van alles en ik wil me nooit meer zo voelen. Punt is alleen dat het steeds weer terugkomt, in stages maar ook in een baan straks. En ik kan maar voor 50% werken (autistisch, 50% arbeidsongeschikt).
Mijn verstand is heel duidelijk. Je kunt het heus wel en dan word je beoordeeld, nou en? Dat moet toch, je bent immers een stagiaire en je mag fouten maken om ze te kunnen verbeteren en over een jaar een prima onderwijsassistent te zijn.
Mijn gevoel gilt om hulp want voel me onveilig en helemaal niet lekker
Note: SPW3 vorig jaar afgerond, in die stage werd ik volledig vrij gelaten, er kwam amper kritiek en wat er aan kritiek kwam werd op zo'n manier gebracht dat ik er heel goed mee om kon gaan, kan alleen de vinger er niet precies opleggen wat het verschil is met de manier van kritiek die ik nu krijg.
Ik kreeg 300% vertrouwen van mijn begeleidster, ik moest helemaal niks en was volledig onderdeel van de groep. Abosluut daardoor heb ik het gered. Het is niet mijn IQ die dwars zit, het is m'n EQ.
Vraag de hulp die je nodig hebt. Kleine drempel, groot plezier.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Lees mijn verstand..
quote:Mijn verstand is heel duidelijk. Je kunt het heus wel en dan word je beoordeeld, nou en? Dat moet toch, je bent immers een stagiaire en je mag fouten maken om ze te kunnen verbeteren en over een jaar een prima onderwijsassistent te zijn.
Je kunt maar voor 50% werken? Hoe moet ik dat zien? Ga je parttime werken of werk je fulltime en kun je maar de helft van je werkzaamheden uitvoeren? Ik hoor dat soort percentages wel vaker, maar veel snap ik er niet van..
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
En dus luister je naar je verstand en vraag je hulp of directions.quote:Op donderdag 13 september 2007 21:21 schreef heaven7 het volgende:
Lees mijn verstand..
No offense, maar als je autisme je daarin al zo erg belemmerd, vraag ik me af of het onderwijs wel de juiste toekomst voor je is.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
het is stage, het hoeft niet allemaal in een keer perfect, en je bent er om te leren. je kan prima met je stagebegeleider het erover hebben dat jij je op een bepaalde manier onveilig voelt en dat je heus wel snapt hoe en wat, maar dat het je niet lekker zit, je er tegen op kijkt en je wel wat hulp kan gebruiken. Of op school, met je mentor. Dit hoort bij het leren werken en is echt niet exclusief gebonden aan jouw persoonlijke situatie. Soms matcht een werkgever ook totaal niet, komt bij iedereen voor. Je moet er alleen wat mee doen, bespreken, afspraken maken, weggaan, whatever. Initiatief nemen, actie ondernemen, ook dat moet geleerd worden in de praktijk en ook daar is je stage voor.
Kijk eens op deze link of je hier iets aan hebt. Deze is misschien ook wel handig: http://www.onderwijsenhandicap.nl/index.cfm?sid=95
Op zich is de school (en je stagebedrijf) verplicht om (binnen de grenzen van de redelijkheid) rekening te houden met je beperkingen. In dit geval zou ik bijvoorbeeld denken aan een vast evaluatiemoment in de week zodat je niet constant op je tenen hoeft te lopen uit angst voor die confrontaties.
Het is natuurlijk niet de bedoeling dat je hierdoor je stage niet haalt of zelf afhaakt. Misschien is het ook nuttig om je stagebegeleider die site eens te laten zodat zij meer inzicht krijgt in jouw problematiek?
Doe er in ieder geval iets aan! Bespreek het op school en vraag hen om hierover contact te leggen met je stage-adres. Bel eventueel even met handicap en studie: 030 - 275 33 00
Het kost je niets en zij kunnen je ongetwijfeld adviseren in wat je het beste kunt doen in deze situatie.
Op zich is de school (en je stagebedrijf) verplicht om (binnen de grenzen van de redelijkheid) rekening te houden met je beperkingen. In dit geval zou ik bijvoorbeeld denken aan een vast evaluatiemoment in de week zodat je niet constant op je tenen hoeft te lopen uit angst voor die confrontaties.
Het is natuurlijk niet de bedoeling dat je hierdoor je stage niet haalt of zelf afhaakt. Misschien is het ook nuttig om je stagebegeleider die site eens te laten zodat zij meer inzicht krijgt in jouw problematiek?
Doe er in ieder geval iets aan! Bespreek het op school en vraag hen om hierover contact te leggen met je stage-adres. Bel eventueel even met handicap en studie: 030 - 275 33 00
Het kost je niets en zij kunnen je ongetwijfeld adviseren in wat je het beste kunt doen in deze situatie.
There is no love sincerer than the love of food.
Jouw probleem is dat je jezelf (en anderen) niet met je belemmeringen durft te confronteren blijkbaar. Je schuilt je meteen achter je 50% arbeidsongeschiktheid en probeert niet eens om met mensen normaal te praten. Als je tijdens je stage niet leert om met dit probleem om te gaan zal dit je later in je werk ontzettend in je nadeel gaan werken.quote:Op donderdag 13 september 2007 21:02 schreef heaven7 het volgende:
Oh en bespreken gaat niet, mensen snappen het niet (dat blijkt wel weer aan de 1e reactie in dit topic).
We'll keep on whispering our mantras.
Dan gaan ze ervanuit dat je 2,5 dag werkt, en de rest van de dagen thuiszit en een uitkering ontvangt op minimaal niveau om je inkomen aan te vullen.quote:Op donderdag 13 september 2007 21:27 schreef nozem het volgende:
Je kunt maar voor 50% werken? Hoe moet ik dat zien? Ga je parttime werken of werk je fulltime en kun je maar de helft van je werkzaamheden uitvoeren? Ik hoor dat soort percentages wel vaker, maar veel snap ik er niet van..
We'll keep on whispering our mantras.
Ik neem aan dat je school weet dat je gedeeltelijk arbeidsongeschikt bent. Indien niet, maak ze dat dan duidelijk. Indien wel: vraag om meer aangepaste begeleiding.
Je hebt een bek om open te trekken
Als je niet duidelijk maakt dat er een probleem is, is er voor de begeleider natuurlijk ook geen probleem.
Je hebt een bek om open te trekken
Als je niet duidelijk maakt dat er een probleem is, is er voor de begeleider natuurlijk ook geen probleem.
Hoeft niet per se. Kan ook gewoon 5 dagen werken, 100% inkomen hebben, alleen arbeidsproductief zijn voor slechts 50%.quote:Op donderdag 13 september 2007 22:18 schreef NiteSpeed het volgende:
Dan gaan ze ervanuit dat je 2,5 dag werkt, en de rest van de dagen thuiszit en een uitkering ontvangt op minimaal niveau om je inkomen aan te vullen.
Tenminste, zo werkte het bij mij, toen ik kampte met depressiviteit en daardoor minder inspiratie had om mijn creatieve vak uit te oefenen.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Is dat niet enorm slopend, om volle dagen te maken terwijl je weet dat je de helft van de tijd eigenlijk niets uitvoert. Ik kan me goed voorstellen dat je dan liever met een bak ijs op de bank Oprah gaat zitten kijken. Hoewel, een beetje contact en afleiding om je heen is ook niet slecht natuurlijk.quote:Op vrijdag 14 september 2007 08:58 schreef Copycat het volgende:
[..]
Hoeft niet per se. Kan ook gewoon 5 dagen werken, 100% inkomen hebben, alleen arbeidsproductief zijn voor slechts 50%.
Tenminste, zo werkte het bij mij, toen ik kampte met depressiviteit en daardoor minder inspiratie had om mijn creatieve vak uit te oefenen.
We'll keep on whispering our mantras.
Nee, want het was niet zo dat ik de helft van de tijd niets uitvoerde. Ik deed er gewoon 2x zo lang over om een stuk te schrijven of een concept te bedenken.quote:Op vrijdag 14 september 2007 09:02 schreef NiteSpeed het volgende:
Is dat niet enorm slopend, om volle dagen te maken terwijl je weet dat je de helft van de tijd eigenlijk niets uitvoert. Ik kan me goed voorstellen dat je dan liever met een bak ijs op de bank Oprah gaat zitten kijken. Hoewel, een beetje contact en afleiding om je heen is ook niet slecht natuurlijk.
En, inderdaad, juist dat contact en die afleiding en vooral ook routine was heel goed. Beter dan 2,5 dag per week thuis in bed te blijven liggen. Met ijs en Oprah. Oh nee, ijs was te feestelijk. Een droog Mariakaakje.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
quote:Op vrijdag 14 september 2007 08:58 schreef Copycat het volgende:
[..]
Hoeft niet per se. Kan ook gewoon 5 dagen werken, 100% inkomen hebben, alleen arbeidsproductief zijn voor slechts 50%.
Tenminste, zo werkte het bij mij, toen ik kampte met depressiviteit en daardoor minder inspiratie had om mijn creatieve vak uit te oefenen.
Kun je niet uit je woorden komen?quote:
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
toen ik kampte met depressiviteit en daardoor minder inspiratie had om mijn creatieve vak uit te oefenen.
Let's get this party started!quote:Op vrijdag 14 september 2007 09:05 schreef Copycat het volgende:
Oh nee, ijs was te feestelijk. Een droog Mariakaakje.
We'll keep on whispering our mantras.
Kun je ook zelf nog wat toevoegen ipv enkel te quoten en smilies te plaatsen? Of is jouw creatieve level altijd minimaal?quote:Op vrijdag 14 september 2007 09:12 schreef MahirBurekovic het volgende:
toen ik kampte met depressiviteit en daardoor minder inspiratie had om mijn creatieve vak uit te oefenen.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
nee mn creatieve level is laag. kben depressief.quote:Op vrijdag 14 september 2007 09:27 schreef Copycat het volgende:
[..]
Kun je ook zelf nog wat toevoegen ipv enkel te quoten en smilies te plaatsen? Of is jouw creatieve level altijd minimaal?
Zeer herkenbaar, in zo'n situatie komt er ook veel minder uit mijn handen.quote:Op vrijdag 14 september 2007 08:58 schreef Copycat het volgende:
[..]
Hoeft niet per se. Kan ook gewoon 5 dagen werken, 100% inkomen hebben, alleen arbeidsproductief zijn voor slechts 50%.
Tenminste, zo werkte het bij mij, toen ik kampte met depressiviteit en daardoor minder inspiratie had om mijn creatieve vak uit te oefenen.
Back on-topic:
Ik kan me goed voorstellen hoe de TS zich voelt. Wellicht moet je het initiatief nemen en je begeleidster aangeven hoe je tegen de dingen aankijkt, waar je moeite mee hebt en waar je hulp bij zou kunnen gebruiken.
Ik kan me goed voorstellen hoe de TS zich voelt. Wellicht moet je het initiatief nemen en je begeleidster aangeven hoe je tegen de dingen aankijkt, waar je moeite mee hebt en waar je hulp bij zou kunnen gebruiken.
Goed gezegdquote:Op donderdag 13 september 2007 21:20 schreef Copycat het volgende:
[..]
Stage lopen is leren door te doen én te vragen.
Vraag de hulp die je nodig hebt. Kleine drempel, groot plezier.
Is meteen een mooie manier om wat meer zelfvertrouwen te kweken in moeilijke situaties.
http://steam-cards.com/?click=a07a01
voor gratis spellen
voor gratis spellen
Zoals CopyCat zegt, hulp vragen is maar een kleine stap... En hoe vaker je iets doet,
hoe normaler het patroon aanvoelt... Maar als je elke dag met tegenzin ergens naar
toe gaat, kom je daar niet echt aan denk ik, tijd voor een switch waar je een doel
stelt voor jezelf...
Maar iets over je woordkeuze... Je zegt dat iedereen je op de hielen zit, en opmerkingen
maakt, en dat ervaar je als bedreigend en onveilig?
Ga na waar dit gevoel precies vandaan komt? Als iemand mij op de hielen zit, dan ervaar
ik dit misschien als lastig, maar niet als bedreiging... Niemand daar wil jou iets aandoen toch?
Dat mensen zowel positieve als negatieve opmerkingen maken is een deel van t leven, ik
weet niet de context waarin deze gemaakt worden, maar op de werkvloer vallen er
doorgaans weinig positieve opmerkingen, en krijg je t vooral te horen wanneer er iets
beter kan... Da's nie erg, maar accepteer dat dit zo is...
iig veel succes!
hoe normaler het patroon aanvoelt... Maar als je elke dag met tegenzin ergens naar
toe gaat, kom je daar niet echt aan denk ik, tijd voor een switch waar je een doel
stelt voor jezelf...
Maar iets over je woordkeuze... Je zegt dat iedereen je op de hielen zit, en opmerkingen
maakt, en dat ervaar je als bedreigend en onveilig?
Ga na waar dit gevoel precies vandaan komt? Als iemand mij op de hielen zit, dan ervaar
ik dit misschien als lastig, maar niet als bedreiging... Niemand daar wil jou iets aandoen toch?
Dat mensen zowel positieve als negatieve opmerkingen maken is een deel van t leven, ik
weet niet de context waarin deze gemaakt worden, maar op de werkvloer vallen er
doorgaans weinig positieve opmerkingen, en krijg je t vooral te horen wanneer er iets
beter kan... Da's nie erg, maar accepteer dat dit zo is...
iig veel succes!
What you pay attention to, you become conscious of...
B-FliP Youtube Channel
Bionic - In on the Outside EP: 2-3-2012
B-FliP Youtube Channel
Bionic - In on the Outside EP: 2-3-2012
|
|
