Roger Federer vs Pete Sampras: 'Clash of Times'.

ik denk niet dat Sampras iets tegen Federer in te brengen heeft...
maar goed... het potje zal meer om publieksvermaak gespeeld worden ipv echt hoogstaand tennis gok ik, anders wordt het een slachtpartij denk ik

Is natuurlijk een demo partij, gaat dus meer om de show.

Ik denk dat Pete in zijn hoogtij dagen Federer zeker op gras alle hoeken van de baan had laten zien.

quote:

Op donderdag 13 september 2007 12:52 schreef michiel5 het volgende:
Is natuurlijk een demo partij, gaat dus meer om de show.

Ik denk dat Pete in zijn hoogtij dagen Federer zeker op gras alle hoeken van de baan had laten zien.

quote:

Op donderdag 13 september 2007 12:52 schreef michiel5 het volgende:
Is natuurlijk een demo partij, gaat dus meer om de show.

Ik denk dat Pete in zijn hoogtij dagen Federer zeker op gras alle hoeken van de baan had laten zien.

Net als op Wimbledon in 2001 zeker, toen Sampras verloor

Misschien niet Sampras zijn hoogtij dagen, maar ZEKER die van Federer nog niet.

quote:

Op donderdag 13 september 2007 13:56 schreef TheGeneral het volgende:

[..]

Net als op Wimbledon in 2001 zeker, toen Sampras verloor

Misschien niet Sampras zijn hoogtij dagen, maar ZEKER die van Federer nog niet.

Maar als Nadal Federer op Wimbledon tot twee keer toe zeer goed partij kan bieden moet Sampras toch in staat worden geacht 6 of 7 van de 10 keer dat ze tegen elkaar spelen te winnen. Federer pakt straks meer GS, maar de tegenstand in de periode Sampras was echt veel groter dan nu.

quote:

Op maandag 17 september 2007 14:56 schreef Colplay het volgende:

[..]

Maar als Nadal Federer op Wimbledon tot twee keer toe zeer goed partij kan bieden moet Sampras toch in staat worden geacht 6 of 7 van de 10 keer dat ze tegen elkaar spelen te winnen. Federer pakt straks meer GS, maar de tegenstand in de periode Sampras was echt veel groter dan nu.

Precies, en als je de cijfers van die enige ontmoeting bekijkt zie je ook dat het niet ver uit elkaar lag op dat moment.
Die wedstrijd moet wel mooi worden denk ik, meestal is dat demonstratietennis wel aardig om te bekijken.

quote:

Op maandag 17 september 2007 14:56 schreef Colplay het volgende:

[..]

Maar als Nadal Federer op Wimbledon tot twee keer toe zeer goed partij kan bieden moet Sampras toch in staat worden geacht 6 of 7 van de 10 keer dat ze tegen elkaar spelen te winnen. Federer pakt straks meer GS, maar de tegenstand in de periode Sampras was echt veel groter dan nu.

Nee, want het is het spel van Nadal dat Federer niet ligt. Die hoge topspinballen (hoewel op gras natuurlijk een stuk minder) en het constant hameren van Federer zijn backhand is hetgeen waar hij moeite mee heeft. Het spel van Sampras is een stuk simpeler voor Federer.

quote:

Op dinsdag 18 september 2007 00:09 schreef TheGeneral het volgende:

[..]

Nee, want het is het spel van Nadal dat Federer niet ligt. Die hoge topspinballen (hoewel op gras natuurlijk een stuk minder) en het constant hameren van Federer zijn backhand is hetgeen waar hij moeite mee heeft. Het spel van Sampras is een stuk simpeler voor Federer.

Natuurlijk speelt het type spel ook een rol, maar toch denk ik echt dat Sampras beter was dan Federer nu is. Federer is ontzettend constant en het is ontzettend knap dat hij er elke keer weer staat, maar Federer heeft wel het geluk met de toppers die er op dit moment zijn. Die zijn veel minder dan waar Sampras elke keer tegen speelde.

Sampras speelde in alle Grand Slam finales tegen: Agassi, Courier, Pioline, Martin, Ivanisevic, Becker, Chang, Moya, Rafter, Edberg, Safin en Hewitt

Tegenstanders van Federer waren: Philippousis, Safin, Roddick, Hewitt, Agassi, Baghdatis, Nadal, Gonzalez en Djokovic.

Sampras heeft zijn hele carriere dus tegen legendes gespeeld, terwijl Federer als beste tegenstanders een 35-jarige Agassi had en dan Nadal die nog aan het begin van zijn loopbaan staat. Denk dat Sampras in dit huidige veld net zo gedomineerd had, terwijl Federer met de tegenstanders van Sampras minder Grand Slams had gewonnen dan hij nu heeft.

Hopelijk live op tv te zien

Pete

quote:

Op maandag 17 september 2007 14:56 schreef Colplay het volgende:

[..]

Maar als Nadal Federer op Wimbledon tot twee keer toe zeer goed partij kan bieden moet Sampras toch in staat worden geacht 6 of 7 van de 10 keer dat ze tegen elkaar spelen te winnen. Federer pakt straks meer GS, maar de tegenstand in de periode Sampras was echt veel groter dan nu.

Nadal van nu zou Sampras van toen ook zo goed partij bieden hoor. Bovendien zou Nadal van nu de Sampras van toen op gravel helemaal kaal slaan.

quote:

Op dinsdag 18 september 2007 09:21 schreef Colplay het volgende:

[..]

Natuurlijk speelt het type spel ook een rol, maar toch denk ik echt dat Sampras beter was dan Federer nu is. Federer is ontzettend constant en het is ontzettend knap dat hij er elke keer weer staat, maar Federer heeft wel het geluk met de toppers die er op dit moment zijn. Die zijn veel minder dan waar Sampras elke keer tegen speelde.

Sampras speelde in alle Grand Slam finales tegen: Agassi, Courier, Pioline, Martin, Ivanisevic, Becker, Chang, Moya, Rafter, Edberg, Safin en Hewitt

Tegenstanders van Federer waren: Philippousis, Safin, Roddick, Hewitt, Agassi, Baghdatis, Nadal, Gonzalez en Djokovic.

Sampras heeft zijn hele carriere dus tegen legendes gespeeld, terwijl Federer als beste tegenstanders een 35-jarige Agassi had en dan Nadal die nog aan het begin van zijn loopbaan staat. Denk dat Sampras in dit huidige veld net zo gedomineerd had, terwijl Federer met de tegenstanders van Sampras minder Grand Slams had gewonnen dan hij nu heeft.

De toppers die er nu zijn, zijn misschien wel wat minder, maar het heeft ook te maken met het feit dat Federer er gewoon zo ver boven staat, omdat hij veel beter is dan hun. Sampras had dat niet. Dan kun je zeggen omdat zijn tegenstanders beter waren, of omdat hij minder goed was.

En van het rijtje tegenstanders van Sampras heeft Federer al een positieve head to head tegen de meeste. Agassi, Martin, Ivanisevic, Moya, Safin, Hewitt, Pioline, Chang.

Waarvan veel zelfs al in zijn mindere tijd. rond 2000.

Ik moet zeggen dat ik die andere niet allemaal heb zien spelen. Dus ik weet niet hoe goed die waren.

En een Nadal aan het begin van zijn carriere is toch al beter of net zo goed als vele van de tegenstanders van Sampras.

Ik denk dat Federer zo goed als hij nu is, ook zo'n dominantie had gehad als in de tijd van Sampras.

quote:

Op dinsdag 18 september 2007 17:12 schreef XL het volgende:

[..]

Nadal van nu zou Sampras van toen ook zo goed partij bieden hoor. Bovendien zou Nadal van nu de Sampras van toen op gravel helemaal kaal slaan.

Op gravel wint Federer ook heel eenvoudig van Sampras. Op de andere ondergronden weet ik het niet.

quote:

Op dinsdag 18 september 2007 17:14 schreef TheGeneral het volgende:

[..]

De toppers die er nu zijn, zijn misschien wel wat minder, maar het heeft ook te maken met het feit dat Federer er gewoon zo ver boven staat, omdat hij veel beter is dan hun. Sampras had dat niet. Dan kun je zeggen omdat zijn tegenstanders beter waren, of omdat hij minder goed was.

En van het rijtje tegenstanders van Sampras heeft Federer al een positieve head to head tegen de meeste. Agassi, Martin, Ivanisevic, Moya, Safin, Hewitt, Pioline, Chang.

Waarvan veel zelfs al in zijn mindere tijd. rond 2000.

Ik moet zeggen dat ik die andere niet allemaal heb zien spelen. Dus ik weet niet hoe goed die waren.

En een Nadal aan het begin van zijn carriere is toch al beter of net zo goed als vele van de tegenstanders van Sampras.

Ik denk dat Federer zo goed als hij nu is, ook zo'n dominantie had gehad als in de tijd van Sampras.

Denk wel dat Federer in de tijd van Sampras het meeste van alle spelers had gewonnen. Alleen was de kans veel groter dat hij op een grand slam een topper van het niveau Agassi, Becker, Edberg, Ivanisevic tegen was gekomen. Dan had hij op een mindere dag, zoals hij bijvoorbeeld afgelopen US Open had, ergens verloren en niet uiteindelijk heel eenvoudig het toernooi gewonnen.

En natuurlijk heeft Sampras met Pioline, Martin, Moya en Chang makkelijke finales gehad en is het logisch dat ook Federer daar een positieve balans tegen heeft. Agassi en Ivanisevic kreeg Federer natuurlijk niet meer tegen in hun toptijd, dus dat is moeilijk vergelijken.

Op het moment lijkt het dat Federer wat meer geluk heeft gehad met zijn tegenstanders en dat heeft er mede voor gezorgd dat Federer nu zo dominant is. Ben benieuwd of hij de komende jaren zo kan blijven presteren als de jongere spelers als Nadal en Djokovic beter worden en hem in meer Grand Slams kunnen verslaan.

Sampras wilde buiten de GS wel eens een slippertje maken. Federer niet.

quote:

Op dinsdag 18 september 2007 20:28 schreef TubewayDigital het volgende:
Sampras wilde buiten de GS wel eens een slippertje maken. Federer niet.

Canas, Canas, Volandri om maar wat voorbeelden te noemen dit jaar.

Een paar op gravel. That's it. En vind vorig jaar maar eens wat. Die expres verlies paritj tegen Murray

quote:

Op dinsdag 18 september 2007 20:35 schreef TubewayDigital het volgende:
Een paar op gravel. That's it. En vind vorig jaar maar eens wat. Die expres verlies paritj tegen Murray

Canas was twee keer in de masters op hardcourt. Dus zeker partijen die hij hoort te winnen. Maar ook hier geldt natuurlijk weer het zwakke deelnemersveld. Federer kan mede hierdoor partijen winnen waarin hij ver onder zijn niveau speelt.

quote:

Op dinsdag 18 september 2007 23:03 schreef Colplay het volgende:

[..]

Canas was twee keer in de masters op hardcourt. Dus zeker partijen die hij hoort te winnen. Maar ook hier geldt natuurlijk weer het zwakke deelnemersveld. Federer kan mede hierdoor partijen winnen waarin hij ver onder zijn niveau speelt.

Ik vind dat je ten onrechte doet alsof Sampras alleen maar met sterren stond te spelen. Ik zou zeggen dat Agassi en Courier twee topspelers uit zijn hoogtijdagen waren. Dat andere toppers waar hij tegen stond weliswaar grote namen waren, maar niet piekten ten tijden van de hegemonie van Sampras. Edberg en Becker met Sampras vergelijken is als Federer met Sampras vergelijken. Ze stonden wel tegenover elkaar, maar de vergelijking loopt spaak.

Federer heeft met Nadal en Roddick absoluut twee concurrenten die niet minder sterk zijn dan Agassi en Courier. Ik denk niet dat de top vroeger breder was, je kunt nu wel 10 sterke spelers opnoemen uit de periode 1990-1999. Zo kun je in 2017 ook 10 sterke spelers opnoemen uit 2000-2009 en dan is die lijst ook tig keer sterker dan de top10 in 2017.

quote:

Op dinsdag 18 september 2007 23:03 schreef Colplay het volgende:

[..]

Canas was twee keer in de masters op hardcourt. Dus zeker partijen die hij hoort te winnen. Maar ook hier geldt natuurlijk weer het zwakke deelnemersveld. Federer kan mede hierdoor partijen winnen waarin hij ver onder zijn niveau speelt.

Om ook dit wat te nuanceren.

Verliespartijen van Sampras in 1999
- Jan-Michael Gimball (Scottsdale)
- Felix Mantilla (Indian Wells)
- Richard Krajicek (Key Biscane)
- Fernando Miligeni (Rome)
- Andrei Medvedev (Roland Garros)
- Vincent Spadea (Indianapolis)
- Tommy Haas (Parijs)

quote:

Op woensdag 19 september 2007 07:20 schreef XL het volgende:

[..]

Ik vind dat je ten onrechte doet alsof Sampras alleen maar met sterren stond te spelen. Ik zou zeggen dat Agassi en Courier twee topspelers uit zijn hoogtijdagen waren. Dat andere toppers waar hij tegen stond weliswaar grote namen waren, maar niet piekten ten tijden van de hegemonie van Sampras. Edberg en Becker met Sampras vergelijken is als Federer met Sampras vergelijken. Ze stonden wel tegenover elkaar, maar de vergelijking loopt spaak.

Federer heeft met Nadal en Roddick absoluut twee concurrenten die niet minder sterk zijn dan Agassi en Courier. Ik denk niet dat de top vroeger breder was, je kunt nu wel 10 sterke spelers opnoemen uit de periode 1990-1999. Zo kun je in 2017 ook 10 sterke spelers opnoemen uit 2000-2009 en dan is die lijst ook tig keer sterker dan de top10 in 2017.

Ben ik dus niet met je eens. Er zit echt wel verschil in periodes. Maart 1993 was de top 10: Courier, Sampras, Edberg, Becker, Korda, Ivanisevic, Agassi, Lendl, Chang en Stich, met Krajicek op 11. Dit zijn elf spelers die allemaal minimaal een keer een Grand Slam toernooi gewonnen hebben. En ook nog eens allemaal op hetzelfde moment in de top staan.

Ik denk niet dat een speler als Davydenko hier tussen had gestaan. Dat is nu de nummer vier. David Ferrer is de nummer acht en heeft in zijn hele carriere zeven ATP-finales gehaald!

Natuurlijk zullen er over tien jaar gemeten best tien goede spelers zijn in deze periode, maar in de jaren '90 stonden ze met zijn alle tegelijk in de top 10 en is de top echt niet te vergelijken met spelers als Ferrer, Davydenko, Robredo en Gonzalez. De toppers van toen hebben in hun carriere bijna meer GS gewonnen als de top 10 van nu aan gewone toernooien.
Nu vind ik dit echt wel een ander kaliber spelers als Nadal, Djokovic,

Goed plan iig

quote:

Op woensdag 19 september 2007 08:56 schreef Colplay het volgende:

[..]

Ben ik dus niet met je eens. Er zit echt wel verschil in periodes. Maart 1993 was de top 10: Courier, Sampras, Edberg, Becker, Korda, Ivanisevic, Agassi, Lendl, Chang en Stich, met Krajicek op 11. Dit zijn elf spelers die allemaal minimaal een keer een Grand Slam toernooi gewonnen hebben. En ook nog eens allemaal op hetzelfde moment in de top staan.

Ik denk niet dat een speler als Davydenko hier tussen had gestaan. Dat is nu de nummer vier. David Ferrer is de nummer acht en heeft in zijn hele carriere zeven ATP-finales gehaald!

Natuurlijk zullen er over tien jaar gemeten best tien goede spelers zijn in deze periode, maar in de jaren '90 stonden ze met zijn alle tegelijk in de top 10 en is de top echt niet te vergelijken met spelers als Ferrer, Davydenko, Robredo en Gonzalez. De toppers van toen hebben in hun carriere bijna meer GS gewonnen als de top 10 van nu aan gewone toernooien.
Nu vind ik dit echt wel een ander kaliber spelers als Nadal, Djokovic,

Dit komt niet in de laatste plaats doordat Fed en Nadal geen grandslams afstaan aan de rest.

Enkele jaren later is de top10 ook al vele malen zwakker en daardoor kon Pete blijven winnen.
In 1997 met Sampras, Muster, Ivanisevic, Chang, Kafelnikov, Rios, Krajicek, Enqvist, Ferreira, Moya..... Armoede troef.

Muster is echt wel een beperktere gravelspeler dan Nadal
Ivanisevic is een beperkter servicekanon dan Roddick
Chang is een beperktere terugbrenger dan Djokovic (met vergelijkbare waardeloze fysiek)
Kafelnikov is gelijkwaardig aan de beperkte Davydenko
Rios is cult, zoiets missen we nu. Al zou Gonzo bij een gebrek aan toppers ook cult zijn. Nu krijgt hij de aandacht niet omdat het verschil met de top5 te groot is. De rest is geneuzel in de marge, zowel toen als nu.

Je kunt de diversiteit in grandslamfinales destijds zien als een brede top of als een falende nummer 1 en 2. In de grote toernooien zijn het nu steeds de top5 spelers die er staan, maar ze krijgen geen grote naam omdat nummer 1 en 2 ze geen mogelijkheid geven en ze dus geen grote toernooien winnen. Ze zijn echter in mijn ogen niet minder de spelers destijds. De top50 van nu is al helemaal veeeeeel sterker dan de top50 van toen.

quote:

Op woensdag 19 september 2007 09:53 schreef XL het volgende:

[..]

Dit komt niet in de laatste plaats doordat Fed en Nadal geen grandslams afstaan aan de rest.

Enkele jaren later is de top10 ook al vele malen zwakker en daardoor kon Pete blijven winnen.
In 1997 met Sampras, Muster, Ivanisevic, Chang, Kafelnikov, Rios, Krajicek, Enqvist, Ferreira, Moya..... Armoede troef.

Muster is echt wel een beperktere gravelspeler dan Nadal
Ivanisevic is een beperkter servicekanon dan Roddick
Chang is een beperktere terugbrenger dan Djokovic (met vergelijkbare waardeloze fysiek)
Kafelnikov is gelijkwaardig aan de beperkte Davydenko
Rios is cult, zoiets missen we nu. Al zou Gonzo bij een gebrek aan toppers ook cult zijn. Nu krijgt hij de aandacht niet omdat het verschil met de top5 te groot is. De rest is geneuzel in de marge, zowel toen als nu.

Je kunt de diversiteit in grandslamfinales destijds zien als een brede top of als een falende nummer 1 en 2. In de grote toernooien zijn het nu steeds de top5 spelers die er staan, maar ze krijgen geen grote naam omdat nummer 1 en 2 ze geen mogelijkheid geven en ze dus geen grote toernooien winnen. Ze zijn echter in mijn ogen niet minder de spelers destijds. De top50 van nu is al helemaal veeeeeel sterker dan de top50 van toen.

Met deze vergelijking ben ik het echt niet eens. Kafelnikov is vergelijkbaar met Roddick qua prestaties, niet met Davydenko. Kijk eens hoe weinig toernooien de top 10 van nu gewonnen heeft. Dan heb ik het dus niet alleen over Grand Slams, maar ook over andere toernooien. Federer speelt zo min mogelijk toernooien in een jaar en niemand laat zien dat ze zo goed zijn dat ze er hier ook een flink aantal van kunnen winnen. Jij noemt dit waarschijnlijk een hele brede top. Ik vind dat een gebrek aan kwaliteit van de huidige generatie (met uitzondering van Nadal en Federer). Djokovic is nog jong en heeft de kans naar dit niveau toe te groeien, Roddick is een redelijke tennisser, maar echt niet veel beter dan Chang, Muster, Ivanisevic of Kafelnikov.

Ik vind Federer wel beter dan Sampras hoor, maar vindt wel dat iedereen hem wel heel veel eer geeft. Hij geeft tegenstanders echt wel kansen gegeven om GS te winnen. Kijk maar naar de finale van het afgelopen US Open. Een verschrikkelijk slechte wedstrijd van hem, maar Djokovic is nog steeds niet goed genoeg om te profiteren en gaat er gewoon in drie sets af. Roddick kan met zijn beste spel geen enkele set van hem winnen en staat head-to-head met 14-1 achter en heeft in die 15 partijen precies zes sets van hem gewonnen! Als Roddick echt een topspeler is wint hij zeker vier keer meer van Federer en zijn de andere partijen closer. In een carriere moet je zelf toch wel een paar keer een goede dag hebben als Federer een mindere heeft?

Maar goed, jij vindt deze dominantie een kwaliteit van Federer en ik denk dat dit mede komt omdat het veld van nu wel historisch zwak is.

quote:

Op woensdag 19 september 2007 10:34 schreef Colplay het volgende:

[..]

Met deze vergelijking ben ik het echt niet eens. Kafelnikov is vergelijkbaar met Roddick qua prestaties, niet met Davydenko. Kijk eens hoe weinig toernooien de top 10 van nu gewonnen heeft. Dan heb ik het dus niet alleen over Grand Slams, maar ook over andere toernooien. Federer speelt zo min mogelijk toernooien in een jaar en niemand laat zien dat ze zo goed zijn dat ze er hier ook een flink aantal van kunnen winnen. Jij noemt dit waarschijnlijk een hele brede top. Ik vind dat een gebrek aan kwaliteit van de huidige generatie (met uitzondering van Nadal en Federer). Djokovic is nog jong en heeft de kans naar dit niveau toe te groeien, Roddick is een redelijke tennisser, maar echt niet veel beter dan Chang, Muster, Ivanisevic of Kafelnikov.

Ik vind Federer wel beter dan Sampras hoor, maar vindt wel dat iedereen hem wel heel veel eer geeft. Hij geeft tegenstanders echt wel kansen gegeven om GS te winnen. Kijk maar naar de finale van het afgelopen US Open. Een verschrikkelijk slechte wedstrijd van hem, maar Djokovic is nog steeds niet goed genoeg om te profiteren en gaat er gewoon in drie sets af. Roddick kan met zijn beste spel geen enkele set van hem winnen en staat head-to-head met 14-1 achter en heeft in die 15 partijen precies zes sets van hem gewonnen! Als Roddick echt een topspeler is wint hij zeker vier keer meer van Federer en zijn de andere partijen closer. In een carriere moet je zelf toch wel een paar keer een goede dag hebben als Federer een mindere heeft?

Maar goed, jij vindt deze dominantie een kwaliteit van Federer en ik denk dat dit mede komt omdat het veld van nu wel historisch zwak is.

Maar niet iedereen is zo maf als Davydenko om elke week weer voor een toernooi in de categorie van de laagste orde op te draven. Niet alleen Federer en Nadal doseren hun toernooien, dat geldt (in iets mindere mate) eigenlijk voor de gehele top 10. Dus zo heel gek is het niet dat lager gerankte spelers ook toernooien pakken.

Ik ben het wel met XL eens dat de huidige top 50 sterker is dan 10 jaar geleden, en de vergelijking tussen Sampras en Federer is niet op een eerlijke manier te maken. Jammer dat die twee niet (wat langer) in hetzelfde tijdperk tennisten.

Colplay's stelling vind ik niet terecht. Alles behalve.

Ik de tijd van Sampras waren er misschien meer gelijkwaardige spelers. maar dat komt omdat Sampras niet zo ver boven de top uit stak als Federer nu doet.

De toppers waar Federer tegen speelt zijn ook groten.
Davydenko is misschien een beperkte speler volgens een aantal mensen. Hij haalt bijna elke grand slam de halve finale. Om vervolgens te verliezen van Federer.
Nadal kan Federer enigzins aan. Is op gravel beter en op andere ondergronden bijna gelijkwaardig.
Djokovic is een geweldenaar en kan Federer (iig op hard court) hebben.
Roddick heeft al een aantal finales gehaald, om vervolgens te verliezen van Federer.
Hewitt is meervoudig Grand Slam winnaar.
Safin is meervoudig grand slam winnaar.
Moya is grand slam winnaar en meerdere malen finalist.
Ferrero is ook grand slam winnaar en meerdere malen halve finales en finales gehaald.

Een aantal mensen die jij op noemt zijn dan niet veel bijzonderder...
Ik reken ff in het tijdperk Sampras (vanaf 1990)

Sampras 14 grand slams 4 finales
Agassi 8 grand slams 7 finales
Chang 1 grand slam 3 finales
Courier 4 grand slams 3 finales
Becker 6 grand slams 4 finales waarvan 2 grandslams in het tijdperk "sampras"
Lendl mag je eigenlijk al niet meer meerekenen want die was echt al ver in zijn nadagen maar heeft in het tijdperk Sampras 1 grand slam gewonnen
Muster, 1 grand slam
Ivanisevic, 1 grand slam en 3 finales
Kafelnikov, 2 grand slams en 1 finale
Korda, 1 grand slam 1 finale en doping
Stich 1 grand slam 2 finales
Martin nooit een grand slam gewonnen.
Krajicek 1 grand Slam

Als ik dan een paar van tegenwoordig kijk:

Federer 12 grand slams 2 finales
Nadal 3 grand slams 2 finales
Roddick 1 grand slam 3 finales
Moya 1 grand slam 1 finale
Hewitt 2 grand slams 2 finales
Ferrero 1 grand slam 2 finales
Safin 2 grand slams

je kunt heel duidelijk een lijn zien. Van de huidige spelers heeft iedereen voor het tijdperk "Federer" (buiten Safin en Nadal) zijn grand slams gepakt.
Dat zou bij meer spelers zo zijn omdat daaronder de spelers allemaal van elkaar kunnen winnen.
Kortom, als Federer er niet was geweest, waren er in dit tijdperk ook een aantal legendes meer geweest.

Daarnaast hebben wij Dick Norman en Martin Verkerk

Federer staat boven de rest. Dat is gewoon een feit. Verder zou iedereen wel een keer een grand slam kunnen winnen. Ik ben er van overtuigt dat als Federer er niet was geweest bijvoorbeeld Davydenko al minimaal 1 grand slam gehad zou hebben. Roddick zou er ook al een paar meer gepakt hebben. Net als bijvoorbeeld Hewitt (vooral een paar jaar geleden).

Het heeft niet zo veel met de spelers van nu te maken. Maar wel met Federer. Die is gewoon beter dan de rest. De andere spelers zullen nooit spectaculair de boeken in gaan als Federer zo door gaat. Gewoon omdat Federer alles wint en zij niet.
Als je niet wint ga je ook niet noemenswaardig de geschiedenisboeken in. Je kunt 10 halve finales halen, maar zonder overwinningen zijn er maar weinig mensen die je over 20 jaar nog kennen.

De resultaten zijn belangrijker voor het maken van legendes en een legende wordt je door te winnen. maar als er 1 is die alles wint dan kan er geen andere legende bij. Anders zouden een aantal spelers ook noemenswaardig zijn voor dit tijdperk. Mede omdat tegenwoordig de top50 veel meer aan elkaar gewaagd is. Op een paar spelers na.

quote:

Op woensdag 19 september 2007 13:18 schreef Komakie het volgende:
Colplay's stelling vind ik niet terecht. Alles behalve.

Ik de tijd van Sampras waren er misschien meer gelijkwaardige spelers. maar dat komt omdat Sampras niet zo ver boven de top uit stak als Federer nu doet.

De toppers waar Federer tegen speelt zijn ook groten.
Davydenko is misschien een beperkte speler volgens een aantal mensen. Hij haalt bijna elke grand slam de halve finale. Om vervolgens te verliezen van Federer.
Nadal kan Federer enigzins aan. Is op gravel beter en op andere ondergronden bijna gelijkwaardig.
Djokovic is een geweldenaar en kan Federer (iig op hard court) hebben.
Roddick heeft al een aantal finales gehaald, om vervolgens te verliezen van Federer.
Hewitt is meervoudig Grand Slam winnaar.
Safin is meervoudig grand slam winnaar.
Moya is grand slam winnaar en meerdere malen finalist.
Ferrero is ook grand slam winnaar en meerdere malen halve finales en finales gehaald.

Een aantal mensen die jij op noemt zijn dan niet veel bijzonderder...
Ik reken ff in het tijdperk Sampras (vanaf 1990)

Sampras 14 grand slams 4 finales
Agassi 8 grand slams 7 finales
Chang 1 grand slam 3 finales
Courier 4 grand slams 3 finales
Becker 6 grand slams 4 finales waarvan 2 grandslams in het tijdperk "sampras"
Lendl mag je eigenlijk al niet meer meerekenen want die was echt al ver in zijn nadagen maar heeft in het tijdperk Sampras 1 grand slam gewonnen
Muster, 1 grand slam
Ivanisevic, 1 grand slam en 3 finales
Kafelnikov, 2 grand slams en 1 finale
Korda, 1 grand slam 1 finale en doping
Stich 1 grand slam 2 finales
Martin nooit een grand slam gewonnen.
Krajicek 1 grand Slam

Als ik dan een paar van tegenwoordig kijk:

Federer 12 grand slams 2 finales
Nadal 3 grand slams 2 finales
Roddick 1 grand slam 3 finales
Moya 1 grand slam 1 finale
Hewitt 2 grand slams 2 finales
Ferrero 1 grand slam 2 finales
Safin 2 grand slams

je kunt heel duidelijk een lijn zien. Van de huidige spelers heeft iedereen voor het tijdperk "Federer" (buiten Safin en Nadal) zijn grand slams gepakt.
Dat zou bij meer spelers zo zijn omdat daaronder de spelers allemaal van elkaar kunnen winnen.
Kortom, als Federer er niet was geweest, waren er in dit tijdperk ook een aantal legendes meer geweest.

Daarnaast hebben wij Dick Norman en Martin Verkerk

Federer staat boven de rest. Dat is gewoon een feit. Verder zou iedereen wel een keer een grand slam kunnen winnen. Ik ben er van overtuigt dat als Federer er niet was geweest bijvoorbeeld Davydenko al minimaal 1 grand slam gehad zou hebben. Roddick zou er ook al een paar meer gepakt hebben. Net als bijvoorbeeld Hewitt (vooral een paar jaar geleden).

Het heeft niet zo veel met de spelers van nu te maken. Maar wel met Federer. Die is gewoon beter dan de rest. De andere spelers zullen nooit spectaculair de boeken in gaan als Federer zo door gaat. Gewoon omdat Federer alles wint en zij niet.
Als je niet wint ga je ook niet noemenswaardig de geschiedenisboeken in. Je kunt 10 halve finales halen, maar zonder overwinningen zijn er maar weinig mensen die je over 20 jaar nog kennen.

De resultaten zijn belangrijker voor het maken van legendes en een legende wordt je door te winnen. maar als er 1 is die alles wint dan kan er geen andere legende bij. Anders zouden een aantal spelers ook noemenswaardig zijn voor dit tijdperk. Mede omdat tegenwoordig de top50 veel meer aan elkaar gewaagd is. Op een paar spelers na.

Dat Federer boven iedereen uitsteekt is een duidelijk feit. Dat hij de beste allertijden is eveneens. Al ben ik erg benieuwd hoever Borg zou komen als hij langer door was gegaan.
Maar dat jullie de rest van het topveld net zo sterk vinden als vroeger, dat verbaast me. Federer en Nadal worden legendes, dat lijkt nu al duidelijk. Djokovic kan ook een grote worden en gaat zich daar tussen spelen. Roddick had ook ver kunnen komen zonder Federer.

Maar als je naar de rest kijkt, dan moet ik je nog even aanvullen.

Stefan Edberg 6 grand slams, 6 finales, waarvan 3 grand slams en 3 finales hoor ook nog wel in het rijtje rond Sampras
Patrick Rafter, 2 grand slams, 2 finales horen er ook nog wel bij.

Dus in de periode Sampras heb je gehad: Agassi, Becker, Edberg, Rafter, Ivanisevic, Safin, Korda, Kafelnikov en Hewitt die een of meerder Grand Slams wonnen op ondergronden waar Sampras ook erg goed uit de voeten kon. Dat er veel winnaars Roland Garros zijn komt omdat Sampras daar nooit won, net als Federer.

Sinds de eerste Grand Slam zege van Federer hebben alleen Roddick en Safin een Grand Slam gewonnen op een van de drie andere Grand Slams.

En natuurlijk komt dit voor een groot gedeelte door de kwaliteiten van Federer, dat staat als een paal boven water. Alleen denk ik dat de toppers uit de periode Sampras wel zouden profiteren van een mindere dag. Ik kan me niet voorstellen dat Agassi, Becker, Edberg en misschien zelfs wel Rafter van Federer zou hebben verloren als hij net zo speelde als bijvoorbeeld in de finale van de US Open. En zo zijn er meer wedstrijden die hij makkelijk had kunnen verliezen.

Ben niet helemaal op de hoogte van wie er begin jaren 90 in de top 50 stonden, dus kan heel goed dat die nu sterker is dan toen. Alleen had je, zeker begin jaren 90, een ontzettend sterke top 5-10. En dat ontbreekt nu. Davydenko is best een aardige tennisser, maar heeft zelfs nog niet een keer de finale van een Grand Slam gehaald. Dat hij niet wint kan door Federer komen, maar de andere finaleplaats haalt hij ook nooit. En natuurlijk hadden spelers van nu zonder Federer meer titels gepakt, maar dat geldt ook voor spelers die last van Sampras hadden. Had Ivanisevic ook meer Wimbledontitels gehad, net als bijvoorbeeld Rafter.

Agassi pakte 8 GS in het tijdperk Sampras, maar tegen een goede Federer (zeg maar vanaf 2002/2003) heeft Agassi nooit iets in te brengen gehad. In die periode stond Agassi nog een tijd #1 en later nog een hele tijd rond de 5e plaats en Federer speelde toen (2003/2004) nog niet eens zijn beste tennis.

Allemaal leuk en aardig ook dat rijtje dat allemaal één of een paar GS heeft gepakt, maar mannen als Chang, Muster, Ivanisevic, Kafelnikov, Stich, Krajicek zouden echt geen Roland Garros/Wimbledon hebben gepakt als Nadal (en Federer) op RG en Federer op Wimbledon had rondgelopen zoals de laatste jaren. Zelfs die topnamen zoals Becker/Agassi/Courier zouden er waarschijnlijk maar een enkele keer doorgeglipt zijn tegen Federer (en Nadal).

De klasse van Federer (Nadal heeft die kwaliteit ook wel) is juist dat hij op de belangrijke momenten een tandje of 2 hoger schakelt. Hoe vaak zie je hem niet meteen terugbreaken als hij z'n service inlevert, hoe vaak zie je hem niet belangrijke tiebreaks winnen, hoe vaak zie je hem na een verloren set niet de vloer aanvegen met de tegenstander, hoe vaak zie je hem geen aces of onmogelijke 2e services slaan op belangrijke punten. Dat heeft weinig met onkunnen van de tegenstanders te maken, gewoon pure klasse van Federer.

Colplay, je vergelijkt ook afgeronde carrieres met huidige carrieres. Die mannen van vroeger hebben langer de tijd gehad om veel prijzen te winnen. De huidige tennistop is nog vrij jong. Bovendien vergelijk je een periode van 10 jaar met een periode van 6 a 7 jaar. Ten slotte, maar dat geef je langzaamaan al toe is het aantal plaatsen in Grandslam toernooi door de supersterke top2 veel kleiner is de toch al kortere periode.

Ik ben het met je eens dat de nummer 10 in 1993 korter op de nummer 4 zit dan tegenwoordig. De nummer 10 uit 1993 maakt echter gehakt van de nummer 20 uit 1993. Gehakt wordt er tegenwoordig in de top50 (m.u.v. de top5) niet meer gemaakt.

Hoe lang we hier trouwens ook over discussieren... Het is eigenlijk zinloos.

Volgens de geschiedenisboeken van de KNLTB heeft waarschijnlijk Don Budge de beste backhand ooit. Ik durf te zeggen dat er weinig mensen zijn in dit topic die ook weten wie hij was. (en niet stiekem eerst opzoeken )

Ken Rosewall heeft 20 jaar aan de top gestaan en heeft alleen Wimbledon niet gewonnen. Wel 4 keer een finale gehaald.

Volgens de KNLTB boeken wordt Rod Laver (samen met Tilden, Budge, Borg, McEnroe en Sampras) nog steeds als de grootste speler ooit gezien.
Federer staat daar nog niet bij omdat hij nog niet gestopt is met tennissen en het boek geschreven is op het moment dat hij nog niet op zijn top was.

Lendl, Becker en Eberg worden ook als een generatie voor Sampras, Agassi en Courier gezien. Daarna kwamen spelers als Hewitt en Federer aan de macht. Dat is nog steeds zo.

Ik noem maar ff geschiedenis om aan te geven dat het allemaal relatief is en dat je het niet met elkaar kan vergelijken. Budge had misschien de beste backhand maar ik denk dat hij aan alle kanten weg wordt gemept door een Federer of een andere top 50 speler van tegenwoordig.

Ik heb trouwens nog wel wat leuke feitjes
Voor de liefhebber...

- Het grootste aantal games in een enkelspel: 126. Dit was een herenenkelspel tussen Roger
Taylor (GB) en Wieslaw Gasiorek (Po) te Warschau. Uitslag: 27-29; 31-29; 6-4

- Het grootste aantal games in een dubbelspel: 147. Dit was een herendubbelspel tussen
Dick Leach/Dick Tell en Len Schloss/Tom Mozur in Newport. Uitslag: 3-6; 49-47; 22-20.

- De langste set die ooit is gespeeld is uit bovengenoemd dubbelspel: 96 games (49-47).

- Het langste punt dat ooit werd gespeeld staat op naam van twee 11 jarige meisjes. De rally
nam 51½ minuut in beslag en bestond uit 1029 slagen. Het meisje dat toen de bal in het net
sloeg (en dus de rally verloor) won wel de wedstrijd.

- Het grootste aantal games dat (op “topniveau”) achter elkaar werd gewonnen staat nog
altijd op naam van Bill Tilden: 57 games. Dit was in 1925. Pas in de kwartfinale van een
groot toernooi verloor hij zijn eerste game!

- Björn Borg was 49 wedstrijden achter elkaar ongeslagen (in 1978)!

- Chris Evert (VS) houdt nog altijd een uniek record: zij was op gravelbanen 125 wedstrijden
achter elkaar ongeslagen!

- In het enkelspel zijn slechts vijf spelers erin geslaagd het officiële Grand Slam (d.w.z.
Australië, Roland Garros, Wimbledon en de US Open in één kalenderjaar winnen) te
behalen: Don Budge (1938), Maureen Connolly (1953), Rod Laver (in 1962 en in 1969),
Margaret Court (1970) en Steffi Graf (1988).

- In het herendubbel haalden Sedgman/McGregor het Grand Slam in 1951.

- In het gemengddubbel haalden Court/Fletcher het Grand Slam in 1963.

- Twee speelsters zijn erin geslaagd om de vier Grand Slam toernooien achter elkaar, maar
niet in hetzelfde jaar, te winnen. Dit wordt geen werkelijk Grand Slam genoemd. Het betreft
Martina Navratilova (1983/1984 ) en Steffi Graf (1993/1994 ).

- De enige speler die er de laatste 30 jaar in is geslaagd om tijdens zijn gehele carrière ten
minste één keer alle vier de Grand Slam toernooien een keer te winnen is André Agassi. Dit
is dus ook beroemde spelers zoals Borg, Connors, Lendl, Edberg, Mc.Enroe en zelfs
Sampras niet gelukt!

- Jimmy Connors heeft nog altijd het record van 160 weken op rij nummer 1 van de wereld
zijn!

- Het totaal aantal weken op de nummer 1 positie is inmiddels een record van Pete Sampras.
Hij is met 286 weken boven de 268 weken van Jimmy Connors en de 270 weken van Ivan
Lendl gekomen.

- John McEnroe heeft het record van de nummer 1 positie van de dubbelranglijst: 270 weken.


Wel grappige info. Totaal nutteloos verder. Vooral dat van die meisjes van 11 vond ik wel mooi

quote:

Op woensdag 19 september 2007 08:56 schreef Colplay het volgende:

[..]

Ben ik dus niet met je eens. Er zit echt wel verschil in periodes. Maart 1993 was de top 10: Courier, Sampras, Edberg, Becker, Korda, Ivanisevic, Agassi, Lendl, Chang en Stich, met Krajicek op 11. Dit zijn elf spelers die allemaal minimaal een keer een Grand Slam toernooi gewonnen hebben. En ook nog eens allemaal op hetzelfde moment in de top staan.

Ik denk niet dat een speler als Davydenko hier tussen had gestaan. Dat is nu de nummer vier. David Ferrer is de nummer acht en heeft in zijn hele carriere zeven ATP-finales gehaald!

Natuurlijk zullen er over tien jaar gemeten best tien goede spelers zijn in deze periode, maar in de jaren '90 stonden ze met zijn alle tegelijk in de top 10 en is de top echt niet te vergelijken met spelers als Ferrer, Davydenko, Robredo en Gonzalez. De toppers van toen hebben in hun carriere bijna meer GS gewonnen als de top 10 van nu aan gewone toernooien.
Nu vind ik dit echt wel een ander kaliber spelers als Nadal, Djokovic,

Jouw desbetreffende top 10 in 1993

Ivanicevic eerste GS 2001(enige)
Stich 1 GS
Korda 1e GS in 1998 (enige)
Chang 1 GS
Agassi 1 GS

is dit zo bijzonder?

quote:

Op donderdag 20 september 2007 13:35 schreef Komakie het volgende:
Ik heb trouwens nog wel wat leuke feitjes
Voor de liefhebber...

- Het grootste aantal games in een enkelspel: 126. Dit was een herenenkelspel tussen Roger
Taylor (GB) en Wieslaw Gasiorek (Po) te Warschau. Uitslag: 27-29; 31-29; 6-4

- Het grootste aantal games in een dubbelspel: 147. Dit was een herendubbelspel tussen
Dick Leach/Dick Tell en Len Schloss/Tom Mozur in Newport. Uitslag: 3-6; 49-47; 22-20.

- De langste set die ooit is gespeeld is uit bovengenoemd dubbelspel: 96 games (49-47).

- Het langste punt dat ooit werd gespeeld staat op naam van twee 11 jarige meisjes. De rally
nam 51½ minuut in beslag en bestond uit 1029 slagen. Het meisje dat toen de bal in het net
sloeg (en dus de rally verloor) won wel de wedstrijd.

- Het grootste aantal games dat (op “topniveau”) achter elkaar werd gewonnen staat nog
altijd op naam van Bill Tilden: 57 games. Dit was in 1925. Pas in de kwartfinale van een
groot toernooi verloor hij zijn eerste game!

- Björn Borg was 49 wedstrijden achter elkaar ongeslagen (in 1978)!

- Chris Evert (VS) houdt nog altijd een uniek record: zij was op gravelbanen 125 wedstrijden
achter elkaar ongeslagen!

- In het enkelspel zijn slechts vijf spelers erin geslaagd het officiële Grand Slam (d.w.z.
Australië, Roland Garros, Wimbledon en de US Open in één kalenderjaar winnen) te
behalen: Don Budge (1938), Maureen Connolly (1953), Rod Laver (in 1962 en in 1969),
Margaret Court (1970) en Steffi Graf (1988).

- In het herendubbel haalden Sedgman/McGregor het Grand Slam in 1951.

- In het gemengddubbel haalden Court/Fletcher het Grand Slam in 1963.

- Twee speelsters zijn erin geslaagd om de vier Grand Slam toernooien achter elkaar, maar
niet in hetzelfde jaar, te winnen. Dit wordt geen werkelijk Grand Slam genoemd. Het betreft
Martina Navratilova (1983/1984 ) en Steffi Graf (1993/1994 ).

- De enige speler die er de laatste 30 jaar in is geslaagd om tijdens zijn gehele carrière ten
minste één keer alle vier de Grand Slam toernooien een keer te winnen is André Agassi. Dit
is dus ook beroemde spelers zoals Borg, Connors, Lendl, Edberg, Mc.Enroe en zelfs
Sampras niet gelukt!

- Jimmy Connors heeft nog altijd het record van 160 weken op rij nummer 1 van de wereld
zijn!

- Het totaal aantal weken op de nummer 1 positie is inmiddels een record van Pete Sampras.
Hij is met 286 weken boven de 268 weken van Jimmy Connors en de 270 weken van Ivan
Lendl gekomen.

- John McEnroe heeft het record van de nummer 1 positie van de dubbelranglijst: 270 weken.


Wel grappige info. Totaal nutteloos verder. Vooral dat van die meisjes van 11 vond ik wel mooi

Die heeft god ondertussen

quote:

Op donderdag 20 september 2007 17:34 schreef Buakaw het volgende:

[..]

Jouw desbetreffende top 10 in 1993

Ivanicevic eerste GS 2001(enige)
Stich 1 GS
Korda 1e GS in 1998 (enige)
Chang 1 GS
Agassi 1 GS

is dit zo bijzonder?

vergelijk het maar met de prestaties van de top 10 van nu.
Ow en Agassi 1 GS?

quote:

Op donderdag 20 september 2007 19:22 schreef Colplay het volgende:

[..]

vergelijk het maar met de prestaties van de top 10 van nu.
Ow en Agassi 1 GS?

in 1993 Jij laat de top 10 van 1993 zie, ik laat zien dat het op dat moment helemaal niet allemaal uit kampioenen bestond.

Federer 12 GS 2 finales
Nadal 3 GS 2 finales
Djokovic 1 finale
Roddick 1 GS 3 finales

Voor de rest is het op dit moment inderdaad wat minder, maar Hewitt, Safin, Ferrero horen normaal gesproken gewoon top 10 spelers te zijn.

[ Bericht 16% gewijzigd door Buakaw op 20-09-2007 19:57:21 ]

Pete

quote:

Op donderdag 20 september 2007 19:46 schreef Buakaw het volgende:

[..]

in 1993 Jij laat de top 10 van 1993 zie, ik laat zien dat het op dat moment helemaal niet allemaal uit kampioenen bestond.

Federer 12 GS 2 finales
Nadal 3 GS 2 finales
Djokovic 1 finale
Roddick 1 GS 3 finales

Voor de rest is het op dit moment inderdaad wat minder, maar Hewitt, Safin, Ferrero horen normaal gesproken gewoon top 10 spelers te zijn.

Ja op dat moment van Agassi wel ja. Maar dan noem je geen Courier en Edberg, die finale Aus Open speelden dat jaar. Dat is wat ik bedoel met een bredere top. Op Federer, Nadal, Djokovic en Roddick na zijn er op het moment helemaal geen topspelers en daarom was de top veel breder. Nu sta je op de vierde plaats op de wereldranglijst terwijl je in kleinere toernooien opzettelijk verliest en nog nooit een Grand Slam finale hebt gehaald.

quote:

Op vrijdag 21 september 2007 08:20 schreef Colplay het volgende:

[..]

Ja op dat moment van Agassi wel ja. Maar dan noem je geen Courier en Edberg, die finale Aus Open speelden dat jaar. Dat is wat ik bedoel met een bredere top. Op Federer, Nadal, Djokovic en Roddick na zijn er op het moment helemaal geen topspelers en daarom was de top veel breder. Nu sta je op de vierde plaats op de wereldranglijst terwijl je in kleinere toernooien opzettelijk verliest en nog nooit een Grand Slam finale hebt gehaald.

nou ja, jij hebt blijkbaar geen zin om je mening aan te passen.

Ik vind sowieso dat je op dit moment niet kunt zeggen of de concurrentie zwakker is dan toen aangezien deze generatie nog niet ten einde is. verre van dat zelfs...

quote:

Op vrijdag 21 september 2007 11:21 schreef Komakie het volgende:

[..]

nou ja, jij hebt blijkbaar geen zin om je mening aan te passen.

Ik vind sowieso dat je op dit moment niet kunt zeggen of de concurrentie zwakker is dan toen aangezien deze generatie nog niet ten einde is. verre van dat zelfs...

Als jullie mij kunnen overtuigen ben ik echt wel bereid mijn mening aan te passen.

Dat dit een beginnende generatie is ben ik absoluut met je eens. Djokovic zal in de toekomst zeker nog flink wat titels en Grand Slams winnen. Alleen nu (en de afgelopen jaren) zijn er maar weinig spelers die het Federer en Nadal lastig kunenn maken. Djokovic en zo hebben de ervaring nog niet (en soms ook kwaliteit nog niet). Andere voormalige toppers als Hewitt en Safin brengen de afgelopen twee jaar ook niet wat ze kunnen.
Federer en Nadal zijn twee fantastische tennissers. Federer is de beste ooit en Nadal wordt zeker ook een legende met veel Grand Slam titels. Ik vind het gewoon jammer dat de Grand Slams zo voorspelbaar zijn geworden. Vroeger had je veel meer leuke duels tussen toppers op een toernooi. Nu steken er twee bovenuit en alle anderen strijden er voor om in de kwartfinale in drie sets door Federer van de baan geslagen te worden. En als ze nou met goed spel ten onder zouden gaan....
Dat de verschillen tussen de nummer 5 en de nummer 50 kleiner is dan ooit, dat ben ik wel met jullie eens.

quote:

Op donderdag 20 september 2007 13:34 schreef Komakie het volgende:
Hoop geschiedenis

Waarom staat Pancho Gonzales er nou nooit bij? Die heeft toch regelmatig Laver van de baan getimmerd, voor zover dat mogelijk was (de 1 als prof en de ander als amateur werkte slecht in die jaren), en op zijn minst vond Budge de backhand van Gonzales beter dan zijn eigen. Maar dat kan bescheidenheid zijn natuurlijk

Voor wat het waard is: Ik denk dat Federer van Sampras zou winnen, omdat aanvallers Fed nog nooit in de problemen hebben gebracht. Maar Als Sampras tien jaar later was geboren (en fed niet), zou Pete ook al wel een paar RG finales op zijn naam hebben staan. Iets met koffiedik enzo.

quote:

Op vrijdag 21 september 2007 13:18 schreef thijsdetweede het volgende:

Maar Als Sampras tien jaar later was geboren (en fed niet), zou Pete ook al wel een paar RG finales op zijn naam hebben staan. Iets met koffiedik enzo.

Denk je echt

Kijk eens terug tegen welke kneuzen hij allemaal verloren heeft op RG

quote:

Op vrijdag 21 september 2007 13:18 schreef thijsdetweede het volgende:

[..]

Waarom staat Pancho Gonzales er nou nooit bij? Die heeft toch regelmatig Laver van de baan getimmerd, voor zover dat mogelijk was (de 1 als prof en de ander als amateur werkte slecht in die jaren), en op zijn minst vond Budge de backhand van Gonzales beter dan zijn eigen. Maar dat kan bescheidenheid zijn natuurlijk

Voor wat het waard is: Ik denk dat Federer van Sampras zou winnen, omdat aanvallers Fed nog nooit in de problemen hebben gebracht. Maar Als Sampras tien jaar later was geboren (en fed niet), zou Pete ook al wel een paar RG finales op zijn naam hebben staan. Iets met koffiedik enzo.

quote:

Na de tweede wereldoorlog was Jack Kramer enkele jaren de sterkste speler. Afkomstig uit de
school van Ellsworth Vines, gebruikte hij echt 'power tennis'.
'Vaste tactiek' van Kramer was: een harde scherpe crossforehand
gevolgd door een sidespinforehand
naar de backhandkant van de tegenstander.
Door deze slagencombinatie moest die speler wel achterwaarts lopen om de bal met zijn
backhand te kunnen spelen.
Zodoende had hij geen zicht op de oplopende Kramer, die zo een groot percentage van zijn
punten won.
In 1947 werd Jack Kramer professional en nam 'Pancho' Gonzales zijn heerschappij over.
Gonzales had vooral een kogelharde service en een enorm balgevoel ('touch').
De periode van 1950 tot 1970 wordt wel de Australische periode genoemd. Onder leiding van
Harry Hopman kwamen vele spelers aan de wereldtop en wist het Australische Davis Cupteam
16 keer de finale te winnen. De bekendste spelers waren: Lew Hoad, Ken Rosewall, Roy
Emerson, Rod Laver, John Newcombe, Fred Stolle en Tony Roche.
Dubbelspecialist Bob Hewitt werd wegens wangedrag door de strenge Hopman uit het Davis
Cupteam
gezet.
Hopman kon dit echter gemakkelijk doen door het grote aantal topspelers waar hij uit kon
kiezen.

en

quote:

Wij tennisleraren dienen bij ons werk het volgende goed voor ogen te houden. Er is of
was maar één Gore, één William Renshaw, één Tilden, één Suzanne Lenglen, één
Helen Wills, één Gonzales, één Budge, één Laver, één Okker, één Connors, één
McEnroe, één Krajicek, enz. enz. Er was ook maar één Borg waarvan de enige Nastase
eens heeft gezegd: "Ze moeten Borg naar een andere planeet schieten. Wij spelen
tennis, hij speelt wat anders."

Dat is het voornaamste wat er over hem genoemd staat.
Voor de rest niet iets bijzonders. Behalve dat het een service volley speler was.

Eigenlijk was Gonzales dus een beetje voor Laver. Maar goed, ik heb ook weer niet zo heel veel verstand van die tijd dus heel veel zinnigs kan ik er verder niet over zeggen. ik neem alleen maar over wat me geleerd wordt

en je had toen idd nog het prof en amateur circuit. Maakte er altijd een beetje een moeilijk verhaal van. Het is maar goed dat het allemaal bij elkaar is gestopt

quote:

Op vrijdag 21 september 2007 13:35 schreef wimderon het volgende:

[..]

Denk je echt

Kijk eens terug tegen welke kneuzen hij allemaal verloren heeft op RG

Hmm. Puntje.

quote:

Op vrijdag 21 september 2007 13:51 schreef Komakie het volgende:

[..]


[..]

en
[..]

Dat is het voornaamste wat er over hem genoemd staat.
Voor de rest niet iets bijzonders. Behalve dat het een service volley speler was.

Eigenlijk was Gonzales dus een beetje voor Laver. Maar goed, ik heb ook weer niet zo heel veel verstand van die tijd dus heel veel zinnigs kan ik er verder niet over zeggen. ik neem alleen maar over wat me geleerd wordt

en je had toen idd nog het prof en amateur circuit. Maakte er altijd een beetje een moeilijk verhaal van. Het is maar goed dat het allemaal bij elkaar is gestopt

Ik moet het doen met wikipedia, maar die is in dit geval best handig. http://en.wikipedia.org/wiki/Pancho_Gonzales

Op zich is het leuke aan tennis ook dat er bijna altijd een grootste ooit op de baan lijkt te staan, en dat tegelijkertijd er al zoveel grootsten ooit geweest zijn. Dat constante gevoel dat er nu geschiedenis geschreven wordt, heb ik vrijwel alleen bij tennis eigenlijk.
Mooie quote over Borg trouwens.

Ik meen me overigens te herinneren dat in het Sampras tijdperk er toch ook altijd wel behoorlijk geklaagd werd over hoe saai het allemaal wel niet was, want Sampras was zo goed en speelde zo perfect. Achteraf gezien is het waarschijnlijk nu allemaal een stuk saaier, maar eigenlijk was het pas afgelopen zomer echt vervelend vond ik. En Lendl of Connors stonden ook driekwart eeuw op nummer 1, en Borg won ook iedere zomer alles waar die zijn schoenveters voor vast wou maken.

quote:

Op vrijdag 21 september 2007 08:20 schreef Colplay het volgende:

[..]

Ja op dat moment van Agassi wel ja. Maar dan noem je geen Courier en Edberg, die finale Aus Open speelden dat jaar. Dat is wat ik bedoel met een bredere top. Op Federer, Nadal, Djokovic en Roddick na zijn er op het moment helemaal geen topspelers en daarom was de top veel breder. Nu sta je op de vierde plaats op de wereldranglijst terwijl je in kleinere toernooien opzettelijk verliest en nog nooit een Grand Slam finale hebt gehaald.

Als ik op jouw top10 lijstje van 1993 moet afgaan zie ik Korda op 5. Die had in 1992 1 Finale al die jaren daarvoor is die niet verder gekomen dan de 2e ronde op een GS (op 1 keer 3e ronde na in 1988).
Was dit op dat moment (1993) nou zoveel indrukwekkender dan 3 x halve finale op een GS?? (Davydenko)


Korda
Toernooi 1993 1992 1991 1990 1989 1988
Australian Open KF 1e 2e 2e - -
Roland Garros 2e F 2e 2e - 2e
Wimbledon - 4e 2e 1e 1e - 3e
US Open 1e 1e 1e 2e - 1e

[ Bericht 23% gewijzigd door Buakaw op 21-09-2007 18:50:22 ]

quote:

Op vrijdag 21 september 2007 14:44 schreef thijsdetweede het volgende:

[..]

Ik moet het doen met wikipedia, maar die is in dit geval best handig. http://en.wikipedia.org/wiki/Pancho_Gonzales

Op zich is het leuke aan tennis ook dat er bijna altijd een grootste ooit op de baan lijkt te staan, en dat tegelijkertijd er al zoveel grootsten ooit geweest zijn. Dat constante gevoel dat er nu geschiedenis geschreven wordt, heb ik vrijwel alleen bij tennis eigenlijk.
Mooie quote over Borg trouwens.

Ik meen me overigens te herinneren dat in het Sampras tijdperk er toch ook altijd wel behoorlijk geklaagd werd over hoe saai het allemaal wel niet was, want Sampras was zo goed en speelde zo perfect. Achteraf gezien is het waarschijnlijk nu allemaal een stuk saaier, maar eigenlijk was het pas afgelopen zomer echt vervelend vond ik. En Lendl of Connors stonden ook driekwart eeuw op nummer 1, en Borg won ook iedere zomer alles waar die zijn schoenveters voor vast wou maken.

Ik vind het nu weer iets spannender worden omdat Djokovic erbij komt.
Maar het is nog steeds een erg karige top die alles wint waar ze aan mee doen.

Maar goed, daar komt wel weer verandering in denk ik

leuk vermaak tussendoor

Schop, nog minder dan een maand

Voor de mensen die het interesseert is hier een mooie vergelijking tussen Sampras en Federer.

http://www.tennis28.com/studies/Federer_Sampras.html

Overigens is www.tennis28.com uberhaupt een mooie site over stats