Het dreumestopic [1-2 jaar] deel 14

TVP, ik moet me tenslotte wel een beetje inlezen he, voor we over een week of wat komen binnenvallen hier.

CM, heftig zeg...

En Vicky, ga nog maar eens goed oefenen met Amber...

Ik had het gister dus over dat Sarah niet in huis durfde te lopen..

Nou, gister deed ze het dus ineens! Ze stapte het hele huis door!
Ben dus helemaal happy nu,het is zo leuk!!

en bedankt iedereen

EW, goed nieuws zeg!!

CM, wat erg... sterkte
Sarah wel al een paar losse stapjes. Goedzo

Finn ook al lopen

EW, wat een geweldig nieuws.

Fok is zo traag (hier althans) dat ik alles maar kort hou enzo

In willekeurige volgorde hoor:

Storm! Nog van harte knul!
CM, wat ontzettend verdrietig meis, sterkte
EW, wat een goede update, geweldig! Wat fijn voor jullie.

_{Fok is hier ook traag, nebelung Ik kreeg een melding dat de database het nogal te verduren heeft. Daar kwam het tenminste op neer.}

Ik heb hulp en advies nodig. Onze knul gilt hier de boel bij elkaar. Zo erg dat ik overweeg met oordoppen door het leven te gaan. Hij gilt om alles: van opwinding en van ongeduld, frustratie, boosheid, verdriet als iets niet lukt, niet mag of als ik even wegloop. Hij gilt om aandacht.
Hij wéét dat bepaalde dingen niet mogen en toch doet hij ze. Ik maak weinig indruk op hem, papa echter wel. Zodra hij zijn stem verheft of een kort 'nee' of 'uh' gebruikt en vooral zijn boze blik, dan trilt het onderlipje en gehoorzaamt hij. Dit maakt mij onzeker. Hij maakt nu ook zelf de geluiden als hij iets doet wat niet mag, wat op zich wel grappig is.
Hij daagt me echt uit en ik reageer nog steeds consequent, maar ik heb het idee dat het niet werkt. Zeker als ik zie dat het bij zijn vader veel makkelijker gaat. Komt dat omdat ik vaker met Kendahl ben, dan zijn vader?

Tips, eventueel boeken, artikelen, websites zijn welkom.!
_{in het moedertopic staat hij ook...}

het gillen an sich negeren en verder idd consequent zijn, hoe moeilijk dat ook is.
Ik zou het gillen op zich niet bestraffen, want dan heb je 'negatieve aandacht is ook aandacht' .. gillen om aandacht werkt dus.

En tot ze een jaar of 4 zijn is opvoeden alleen maar herhalen, herhalen, herhalen, herhalen.. Ze weten dat ze iets niet mogen, totdat ze het een volgende keer willen gaan doen. Eindeloos geduld hebben dus. Ze weten het echt nog niet, al lijkt dat wel zo.

En vaders die meer indruk lijken te maken? Tja, daar heb ik me lang geleden al bij neergelegd

Pv ik herken je verhaal ook wel een beetje. Mikael die gilt ook om vanalles. Als iets spannend is, als ie iets niet mag, als ie moe word, als iets leuk is of juist helemaal niet leuk, als ie op zijn donder krijgt omdat ie weer iets doet wat ik niet wil hebben. Kortom hier ook de hele dag gegil in huis. Maar ik negeer hem als ie dat doet. En nu eindelijk word het minder. Als ie gilt omdat ie zo blij is ga ik klappen, dan klapt ie wel mee. Gillen om boos word helemaal geen aandacht aan gegeven. En als ie gaat gillen omdat ie iets doet wat niet mag dan weet ie dat ik niet reageer en dan kijkt ie Kevin aan maar die reageert ook niet dus gaat ie maar wat anders doen. Ik vind het alleen heel vervelend als ie gaat gillen als ik met iemand aan het praten ben. Dan gilt ie net zo lang totdat hij ook even zijn zegje heeft gedaan. Dus ik praat bv met mijn moeder en dan staat Mikael naast me te gillen. Dan zeg ik dus wel: Nou zeg het maar. Dan kijkt ie mijn moeder aan doet ie: gadebleiudhbfuyerbscnot. En dan is het ook weer goed. Tis soms ook zo'n old wief

Emma heeft vanavond voor het badderen weer op het potje geplast! Helemaal trots stond ze op! ennuh ik ben ook trots

wat goed Emma!!

PV, herkenbaar hoor. Amber heeft soms ook van die momenten dat ze verschrikkelijk aan het glllen is. Ik probeer het te negeren maar dat is best wel lastig...

Whahaha Moonah, ik doe me best

Van de week had ik weer zo'n smelt moment. Amber heeft Smartville en van de week was ze er mee aan het spelen. De poppetjes gingen elkaar kusjes geven. Ik hoorde steeds mwaoh en toen ik ging kijken had ze alle poppetjes op het randje van de keuken gezet met de mondjes naar elkaar toe

Ze gaat ook steds meer "meezingen" K3 is nu op tv met Liefdeskapitein en Amber zingt steeds zee zee zee mee

Ik zal het proberen te negeren.... Bedankt voor de steun en tips. Soms denk ik echt wel even dat mijn knul anders is.

quote:

Op donderdag 6 september 2007 11:54 schreef Paradijsvogeltje het volgende:
Ik zal het proberen te negeren.... Bedankt voor de steun en tips. Soms denk ik echt wel even dat mijn knul anders is.

Maar waarom? Gillen is hier praktisch aan de orde van de dag. Overigens niet alleen als ze 'stout' of boos of moe is, maar ook als ze vrolijk en blij is.

Als ze blij is dan vraag ik soms wel of ze iets zachter blij kan zijn

Als ze gilt van moeheid, dan is dat grotendeels mijn eigen schuld, want dan heb ik niet goed opgelet en haar niet op tijd te slapen gelegd of teveel gedaan.

Als ze gilt van woede, dan negeer ik dat soms, maar soms probeer ik te benoemen waarom ze boos is. Meestal is dat van frustratie omdat ze iets (nog) niet kan. Ze snapt niet altijd wát ik zeg, maar heb wel het idee dat ze de intentie begrijpt. Het ís gewoon ook frustrerend om een dreumes te zijn, je niet goed kan uitdrukken in woorden, je moeder of je vader niet kan uitleggen waarom je boos of gefrustreerd bent. Mijn dochter mag dus af en toe boos zijn, dan benoem ik het. Soms leid ik haar af. En soms negeer ik het. Het hangt dus van de situatie af. (ik moet wel zeggen dat gillen van frustratie steeds minder vaak voorkomt nu ze de 2 nadert, want ze kan al veel. Maar aan het begin van het 2e jaar was het echt wel erg).

Gilt ze van boosheid omdat ze iets niet mag, dan negeer ik het.

Nou, misschien heb je er wat aan.

Ik snap het ook wel, hoor. Het is gewoon weer even iets anders dan huilen. Huilen = troosten. Gillen = anders. Ik ben ook maar voor de eerste keer moeder, ik moet het allemaal leren. Ik leer er ook mee om te gaan. Soms heb ik ook gewoon even begrip nodig. _{daarom stond het ook in eerste instantie in het moedertopic}

[ Bericht 12% gewijzigd door Paradijsvogeltje op 06-09-2007 12:25:20 ]

PV, ik snap het wel hoor. Ik krijg bijvoorbeeld vaak te horen dat Kim adhd heeft, omdat ze druk kan zijn.
ik vindh et niet leuk dat ze nu een stempeltje krijgt zeg maar. Overigens volgens de huisarts en kinderarts heeft ze geen adhd.
Maar soms is ze dus heel druk. Ook gillen, dat gaat door merg en been. Negeren probeer ik ook, maar dat helpt niet altijd. Verder is ze snel boos als iets niet lukt. Dan gaat ze als een beest te keer. Klinkt raar maar is wel zo. Ze gilt en schreeuwt dan, gaat slaan, keihard met dingen smijten, over de grond rollen etc. Kalmeren is dan moeilijk. Vind ik lastig om mee om te gaan.
Bv. een puzzel maken, daar heeft ze dan geen geduld voor. Wil het niet, dan wordt ze meteen boos.

Maar het is niet allemaal negatief hier hoor. Ze kan ook heel lief en leuk spelen. Ze kan haarzelf goed vermaken. Ze is verder echt een liefie, een hartendiefje.
Ze doet nu luchtkusjes naar me toe, zo schattig. En een tasje is nu helemaal goed. Blokje, erin, eruit, erin, eruit etc. En ze heeft een grote spongebob knuffel, die moet nu overal erbij zitten. Blokjes stapelen is leuk, maar als het niet wil is het smijten. Vormending hetzelfde. Maar dan gaat ze gewoon "valsspelen". Ze gaat nu ook meer napraten. Ohja, alles is bah. Een klein kruimeltje wil ze meteen opruimen. En als ze bv. met de fles heeft genoeikd op de grond, wil ze het zelf met een doekje schoonmaken.

Ze is/was nu 4 dagen aan de diarree en duidelijk niet lekker.Wilde ook steeds minder drinken. Gisteren ging ze veel spugen en ik maakte me wel wat zorgen. Uiteindelijk had ze wat pap op en dat is erin gebleven. Ze is nu niet zo bleek meer en heeft meer praatjes. Maar kijken hoe het vandaag gaat.
Is het nu goed of slecht om naar buiten te gaan?

quote:

Op donderdag 6 september 2007 12:08 schreef Paradijsvogeltje het volgende:
Ik snap het ook wel, hoor. Het is gewoon weer even iets anders dan huilen. Huilen = troosten. Gillen = anders. Ik ben ook maar voor de eerste keer moeder, ik moet het allemaal leren. Ik leer er ook mee om te gaan. Soms heb ik ook gewoon even begrip nodig. _{daarom stond het ook in eerste instantie in het moedertopic}

Ik ben toch ook voor de eerste (en laatste) keer moeder, gekkie Ik doe ook maar wat...

Heb je het idee dat ik het raar vindt wat je zegt? (gezien je PI) Want dat bedoel ik helemaal niet! Ik wilde je eigenlijk een hart onder de riem steken en laten zien dat dreumessen elders ook zo doen.

Buitenlucht kan geen kwaad, Ingrid. Lijkt me juist goed.

quote:

Op donderdag 6 september 2007 12:48 schreef nebelung het volgende:
Buitenlucht kan geen kwaad, Ingrid. Lijkt me juist goed.

Dan gaan we zo een blokje om.

Ingrid, ik zeg wel eens gekscherend dat Amber ADHD heeft omdat ze zo druk is maar zo zijn dreumessen. De buuf van mijn ouders heeft een dochter die ADHD heeft en ze zegt dat Amber helemaal niet op haar dochter lijkt...

quote:

Op donderdag 6 september 2007 13:06 schreef Vicky het volgende:
Ingrid, ik zeg wel eens gekscherend dat Amber ADHD heeft omdat ze zo druk is maar zo zijn dreumessen. De buuf van mijn ouders heeft een dochter die ADHD heeft en ze zegt dat Amber helemaal niet op haar dochter lijkt...

Hier wordt het serieus bedoeld. Druk in combi met het boos zijn.

Maar ik ga er vandoor, inet is niet vooruit te branden. En nu het blokje om.

Mikael die stuitert me hier ook wel eens door de kamer. Vooral als ie een keertje een beetje fristi ofzo krijgt. En hij kan ook boos worden hoor. Als ie echt boos is omdat ie iets niet mag of omdat iets niet wil lukken dan kan je beter uit de buurt blijven. Hij gooit dan alles wat ie voor handen krijgt. En dan gooit ie zichzelf achterover wat dan meestal resulteert in een klap met zijn hoofd op de grond waardoor hij nog bozer word.
Zo is ie me van de week ook al uit de handen gevallen. Ik wilde hem uit bed halen en net op het moment dat ik hem optil bedenkt hij zich dat ie niet uit bed wil en gooit zich ook achterover. Ik kon hem niet meer griijpen en hij viel met zijn hoofd op de rand en toen weer in bed. Schrok me rot maar gelukkig viel ie in bed en kon ie er zelf wel om lachen

Wat doen jullie met klimmen? Ik wil Storm ook wel een beetje laten gaan, niet de hele dag tegenhouden. Maar hij klimt overal op en soms valt ie wel erg hard. Vlak nadat ik deze foto maakte, donderde hij achterover, dan doet de vloer best pijn aan z'n koppie.

Zijn jullie beschermender?

Amber klimt ook overal op, ik kan het ook niet tegenouden.
Vande week liep ze zonder handjes het trappetje van de keuken op en toen viel ze ook achterover.

Kady klom overal op. Is een keer iets te hard gevallen, volgens mij.
Nu durft ze niet eens de stoeprand niet af zonder dat ze mijn hand vastheeft. Ook de trap durft ze zelf niet meer op. Maar wij hebben alletwee de kids altijd wel gewoon hun gang laten gaan (geen gevaarlijke dingen natuurlijk!) met vallen en opstaan.

Sugar ik laat Mikael ook gaan. Ik denk dan hij moet het toch leren. Hij moet maar snappen dat als ie erop klimt en hij valt dat dat pijn doet. En ik moet toegeven dat dat besef nu een beetje begint te komen want als ie op zijn stoeltje of de bank klimt zegt ie al auw he mama

MeNicole, Ive gooit zichzelf ook wel eens achterover als hij boos is. Tot nu toe heb ik hem nog altijd vast kunnen houden. Wel heeft hij een keer bij mij een tand door de lip geslagen met zo'n actie.

Sugar, Ive is ook zo'n klauter kabouter. Ik laat hem klauteren, maar zorg wel dat hij geen heel gevaarlijke acties kan doen. Hij valt ook regelmatig maar dat hoort er wat mij betreft bij. Ik ben geloof ik nogal een harde moeder..

PV, lastig hoor. gelukkig doet Ive dat niet, dus ik heb geen tips voor je.