quote:
Een schip met gaten in de boeg
Analyse Willem Vissers
AMSTERDAM - Hoe reëel zijn de ambities van de Amsterdamse club nog?
Met de opmerking dat Ajax na zijn verbanning naar de UEFA Cup een reis riskeert naar het land van Borat, verwees routinier Jaap Stam naar de afkalvende status van de roemruchte club. Kazachstan-uit dus, in plaats van het schijnsel van San Siro of de grootsheid van Camp Nou in de Champions League.
Het oproer kraait na de uitschakeling door Slavia Praag. Leden van de inofficiële supportersvereniging AFCA draaiden de site op zwart en eisten het vertrek van trainer Ten Cate én de clubleiding; een opportunistisch signaal, wél typerend voor de in alle geledingen van de club groeiende onvrede.
Mocht Ten Cate zijn tweede en laatste contractjaar niet voltooien, dan is hij na Olsen, Wouters, Adriaanse, Koeman en Blind de zesde trainer op rij die voortijdig vertrekt. Dat is geen toeval. Ajax is een schip met gaten in de boeg. De boot maakt water en zinkt. Een nieuw schip bouwen, is mogelijk zinvoller dan het dek blijven dweilen en de gaten provisorisch dichten.
De clubleiding waant zich nog immer lid van de Europese elite en schrijft beleidsplannen (top-16 van Europa) met ambities die niet stroken met de werkelijkheid. Directeur Fontein vertelde een jaartje geleden dat men hem mag afrekenen op de planning. Voor velen is dat proces alvast begonnen.
De mentale en fysieke kracht op het veld, de afgeroomde kwaliteit, de ondermaatse scouting, plus het gebrek aan zelfkritiek en ambitie spelen Ajax parten.
Ajax is vervreemd van zichzelf, getuige het spel in Praag dat in niets leek op het elegante, fijnzinnige voetbal dat Ajax groot maakte. Buitenspelers passeren geen man of geven slechte voorzetten, het middenveld is gespeend van creativiteit, de achterhoede onzeker, de mentale weerbaarheid gering.
Icoon Edgar Davids, die de Tsjechen in fysiek en mentaal opzicht had kunnen weerstaan, brak een maand geleden een scheenbeen omdat hij zijn beschermers niet droeg. Een dergelijk staaltje onprofessionalisme kan er nog wel bij.
Hoe moeilijk het voor een Nederlandse club ook is om aan te klampen bij de Europese top, Ajax heeft daarvoor door de late verkoop van Sneijder te weinig ondernomen.
Het is niet gezegd dat Ajax mét Sneijder had gewonnen van Slavia, maar de patronen vloeiden uit het spel en Ajax haalde geen vervanger. Sterker: de voetballer die zijn spel het dichtst benadert, Perez, was ook al verkocht.
Hoe het anders kon, bewees HSV met voormalig Ajacied Van der Vaart. HSV weigerde de spil te laten vertrekken naar Valencia. En wie Van der Vaart vorige week zag voetballen in de overigens verloren wedstrijd tegen Bochum, weet dat ook Sneijder de motivatie weer had opgepakt.
Ajax mist pure kwaliteit. De opleiding bewees deze zomer opnieuw zijn waarde, want ook Babel werd verkocht. Het aantrekken van voetballers daarentegen blijft een probleem. Colin, Delorge, Rommedahl, Bakircioglu, Urzaiz; het zijn kennissen van de trainer en/of subtoppers. De laatste aankoop, Luque, heeft de afgelopen twee seizoenen zo weinig meegedaan bij Newcastle dat Ajax ook met hem een gok neemt.
Sinds de komst van toptalenten als Chivu, Ibrahimovic, Mido en Maxwell, alweer jaren geleden, blijft succesvolle (buitenlandse) scouting meestal uit. Het is geen kunst om Suarez van Groningen over te nemen voor 8 miljoen euro, na een eerste bod van 3,5 miljoen. De kunst is een speler van zijn kaliber te ontdekken en voor 1,5 miljoen te kopen, zoals Groningen dat deed, of zoals PSV dat al jaren doet met Farfán, Gomes en anderen. Niet voor niets is Hans van der Zee afgelopen zomer weggeplukt uit het scoutingsapparaat van PSV.
Op Schiphol was een veelbetekenend onderonsje tussen Van Geel en Ten Cate te zien, woensdagnacht. Van Geel schudde telkens het hoofd. Woede spatte uit zijn ogen. Ten Cate was het zichtbaar oneens en beende weg. Het oproer kraait, ook intern.
mooi stuk.