Acteur Roef Ragas (42) plotseling overleden

quote:

Op maandag 3 september 2007 11:47 schreef kahaarin het volgende:

[..]

Inderdaad dat zou mijn reactie ook zijn, je weet alleen niet in hoeverre dit normaal is in de vriendenkring van doc, wie weet doen ze dat in zijn omgeving regelmatig.
Maar goed, ik zie ook niet in waarom je op zo'n moment dit naar voren zou moeten brengen, om zelf een antwoord te krijgen?

quote:

Op maandag 3 september 2007 21:48 schreef Doc het volgende:

[..]

Ik denk dat dat wel scheelt. Van mijn 4 beste vrienden weet ik dat 3 van hen zo'n 2 a 3 keer per jaar coke gebruiken (vind ik niet "regelmatig" maar eerder "heel af en toe", en die 4e heeft het ooit wel eens gebruikt). En die 3 zijn allen gelukkig getrouwd, zijn lieve vaders en hebben prima banen. Ondanks dat ik zelf dus niet gebruik (en ook nnooit coke gebrukt heb) vind ik zoiets dus even normaal als twee keer per jaar paraschute springen of iets dergelijks.

Blijkbaar ligt dat bij een groot aantal van jullie anders - is het "slecht", "een schande", "bezoedelend". Dat ik iemand ben die dat niet vindt is dan weer voldoende om me een sukkel te noemen of harteloos of iets dergelijks. Maar die discussie is toch meer iets voor dat topic dat ik daarvoor aangemaakt heb.

Waarom zoiets op een dergelijk moment naar voren te brengen heb ik overigens ook al twee keer gemeld: "Juist in zo'n situatie waar het noodlot zo toeslaat zoek je verklaringen..." .

Maar aangezien ik merk dat mijn normalisering van een enkel keer per jaar coke gebruiken als schokkend ervaren wordt doe ik daar mijn excuses voor in dit topic. Wie mij er nog over wil uitschelden doet dat maar in het ander topic.

quote:

Op maandag 3 september 2007 21:53 schreef Duderinnetje het volgende:

[..]

Het gaat niet om het al dan niet schandalig zijn van coke. Het gaat om jouw volstrekt uit de lucht gegrepen aanname. Die is niet relevant, leidt nergens toe en is op zijn minst onwaarschijnlijk. Bij sporters die zomaar omvallen, is de suggestie van drugs wél relevant/het in ogenschouw nemen waard. Hier slaat het nergens op.

Mensen krijgen hartaanvallen. Meestal als ze oud zijn, soms als ze jong zijn. Klaar.

Triest genoeg.

quote:

Roef Ragas in besloten kring begraven.

Acteur Roef Ragas is donderdag in besloten kring begraven. Dat heeft zijn management bekendgemaakt. Ragas overleed vorige week tijdens een bezoek aan een restaurant aan een hartaanval. Hij werd slechts 42 jaar.


Bastiaan Ragas, de broer van Roef, bedankte op zijn website alle mensen die hun medeleven hebben betuigd.

Lieve mensen,

Ik wil jullie bedanken voor de overweldigende reacties van medeleven na het onvoorstelbare verlies van mijn broer. Jullie steunbetuigingen geven ons troost in deze moeilijke tijd.

Bedankt, Bas.

Roef had sinds 1990 een relatie en was getrouwd met actrice Susan Visser , onder meer bekend uit Gooische Vrouwen. Samen met haar kreeg hij twee kinderen: dochter Saïda (1998) en zoon Aaron (2001).

quote:

de laatste momenten van Roef Ragas beschreven.

Op de website van Kemna Casting schrijft Hans Kemna over de laatste momenten in het leven van Roef Ragas. De acteur overleed 30 augustus op 42-jarige leeftijd aan een hartaanval.

Kemna was samen met Ragas in een restaurant aan het eten toen deze plotseling omviel. Volgens Kemna gebeurde het allemaal ontzettend onverwacht: '"Waar zijn die toiletten ook al weer?", vraagt hij.'

'Daar, en je wijst wat terloops naar achteren. Hij staat op, met een tandenstokertje nog tussen de tanden en valt. Een allerlaatste menselijke beweging, hij valt en is niet meer.'

Gebeurtenis

Castingdirector Kemna noemt de gebeurtenis onbeschrijfelijk. "Het is een niet te beschrijven moment als je oog in oog met de dood hebt gestaan", schrijft hij.

"Voor je beseft wat er gebeurt, is het gebeurd. Onberekenbaar, wreed, dodelijk ijzingwekkend."

Ragas

Ragas speelde in talloze films en toneelstukken. Bij het grote publiek was hij bekend als rechercheur Rinus de Gier in de politieserie Grijpstra & De Gier.

Volgend jaar zou hij in het theater te zien zijn in 'Knielen op een bed violen', een toneelbewerking van de gelijknamige roman van Jan Siebelink.

De acteur was getrouwd met actrice Susan Visser, die onder meer te zien is in de serie Gooische Vrouwen. Samen met haar kreeg hij twee kinderen.

Roef Ragas werd op 6 september in besloten kring begraven.

quote:

Het is een niet te beschrijven moment als je oog in oog met de dood hebt gestaan. Mij is dat overkomen, toen ik op een gewone doordeweekse avond met een vriend een hapje ging eten na een vrolijke seizoensopening in een museum. Voor je beseft wat er gebeurt, is het gebeurd. Onberekenbaar, wreed, dodelijk ijzingwekkend.
Waar zijn die toiletten ook al weer? vraagt hij. Daar, en je wijst wat terloops naar achteren. Hij staat op, met een tandenstokertje nog tussen de tanden en valt. Een allerlaatste menselijke beweging, hij valt en is niet meer. Ondanks verwoede pogingen van attente lieve medegasten om hem te re-animeren, ondanks de snelle komst van politie, ambulances en brandweer re-animatieteam, neen, niets, niks. De ambulance zal zonder twijfel met gillende sirenes naar het ziekenhuis geraced zijn, en ook daar zullen diverse pogingen gedaan zijn om hem weer tot leven te brengen, tevergeefs. dood, niks, helemaal niks. Onvoorstelbaar. Nog steeds niet te bevatten. Nooit meer te bevatten.
Ik hou heel erg van het leven, maar zou het niet eerlijker geweest zijn, als ik daar was gevallen in dat restaurant? Ik ben toch best op leeftijd, heb wel een redelijk aardige carriere achter de rug, de begrafenis had ik ook nog kunnen bekostigen, ik sta niet meer in de bloei van mijn leven, heb geen leuke talentvolle vrouw en geen kinderen van 7 en 10 jaar. Het leven is oneerlijk soms. Heel erg oneerlijk.
Roef Ragas was een allerliefst mens, intelligent, geestig, belezen, ik heb nog nooit een acteur ontmoet die zo veel van boeken wist en ze ook las, tikje cynisch, waar ik erg van hield, super echtgenoot en vader, bijna onwezenlijk in de toneelwereld. Ik ben nooit iemand tegen gekomen die iets onaardigs over hem zei, hij was een zeer geliefd aimabel mens. Overal, waar dan ook.
Ik vond het een eer om me zijn vriend te mogen noemen.
Hij zou een luisterboek opnemen van zijn geliefde Jeroen Brouwers, hij liet me het manuscript nog zien die avond, en ik zei, is dat nou wel leuk zo'n luisterboek doen en moet je daar niet eindeloos voor repeteren? Hij vond het leuk. Op het toneel zou hij ooit een monoloog van diezelfde Brouwers gaan spelen. Hij was begonnen een boek te schrijven, wat hij het aller allerleukste vond. Een enorme uitdaging, zei hij.
Hij had genoten van de Romeinse Tragedies en schreef het e-mail adres van Ivo van Hove in zijn agenda om hem een compliment mail te gaan sturen.
Hij verheugde zich op Knielen op een bed Violen dat hij met Wendell Jaspers zou gaan spelen en we praatten er urenlang over, ook omdat Paul Verhoeven er ooit een speelfilm van zal gaan maken en ik het net weer gelezen had. Niks dus. Nooit meer. Juist op dit moment was hij op een goed punt in zijn veel te vroeg afgebroken carriere beland.
Na goed spel in Demonen/Closer, alletwee bij het Nationale Toneel en ook in Bob, Bob, Bob en Bob, de lunchvoorstelling in Bellevue, ging zijn spel steeds meer de diepte in. Hij speelde veel liever toneel dan dat hij televisie of film deed, maar ook daar was hij een geliefd acteur. Een mooie, grote sterke man met een ongelofelijke aanwezigheid en met een onwaarschijnlijk krachtige knappe kop. Weet nog heel goed toen ik hem voor het eerst zag en wist dat hij in de eerste klas van de Amsterdamse Toneelschool zat en dacht, weet ook nog precies waar, bij de Stopera tijdens een Uitmarkt, 'nou dat is er zo een, dat wordt wat!' We hadden hem graag in de film Zwartboek gezien, wat hij zelf ook graag wilde, maar door overlappende werkzaamheden ging dat niet; hij vond dat heel jammer.
Door Grijpstra en de Gier werd hij een Bekende Nederlander, wat hij vervelend vond.
Het zei hem helemaal niks. Ook in het restaurant die avond werd hij herkend, maar hij deed of hij het niet zag, en reageerde er niet op.
's Nachts, na de hele gebeurtenis, en met het besef dat het voorgoed voorbij was, ging ik intriest en leeg mijn fiets ophalen en daar stond moederziel alleen zijn fiets, zo'n grote stoere zilveren mountain bike, zo'n fiets waarop alleen Roef kon fietsen. GIANT stond er op.
GIANT was hij.