quote:
vanOranje mag mijn vrouw dan bij Ade de Graaf naat het raam zitten
want zij zal zeker meer verdienen dan de bakkers vrouw
Nogmaals De heer louwes & Anneke louwes hebben samen gespeeld om zijn psychose-moord de richting van Michael en Maaike op laten gaan een grove misdaad vindt u niet?
Wat uw eerste vraag betreft; mijn zegen hebt u, maar de beide dames moeten er wel mee in stemmen, dat spreekt!
Wat betreft Michael waarover u geen kwaad woord wilt horen zou ik zeggen, leest u onderstaande verklaring maar eens op uw gemak door.
Relaas van getuige J.M. Louissen 'copywrited', de waarheid ligt onder een stoeptegel
"Tussen 1995 en 1999 heb ik in Deventer gestudeerd en ben direct met Michael in aanraking gekomen. Hij werkte bij Brink 21, een stichting. Daar ben ik eind 1995 inkoper geworden. Vanaf dat moment kwam ik vrijwel dagelijks met hem in aanraking. Dat duurde tot eind 1998. Ik heb veel contact met Michael gehad in verband met mijn werkzaamheden. Ik denk dat het minimaal 4 dagen per week was, een aantal uren per dag. Na het werk gingen we ook veel met elkaar om. Een drankje drinken in de stad, waar hij een zeer geziene gast was. Bijna elke dag dronken we wel wat. Michael zou ik willen omschrijven, als hij niet gedronken had, als een vrij rustig persoon. Omdat hij erg veel dronk veranderde hij in emotioneel, zeer geregeld driftig, of zelfs heel kwaad. Als hij nuchter was, was hij een aardige, attente en vrolijke jongen. De drift van Michael maakte hem agressief. Mensen waren dan ook vaak heel bang voor hem. Hij gooide dan ook vaak met spullen. Op het kantoor met bierpullen, perforator, met een asbak, puur uit drift... op de grond.
Michael was minimaal vier keer per week dronken tot zelfs straalbezopen.
Hij kwam aan alcohol doordat hij regelmatig alcohol ontvreemdde uit de opslagruimten van de studentenorganisatie. En hij ging wekelijks naar mevrouw Wittenberg om geld op te halen.
Michael droeg altijd een Leatherman Tool bij zich. En hij liep altijd met een mes op zak. En hij had thuis bij Meike een hele collectie messen. En hij had zeer regelmatig een pistool bij zich. Het leek heel erg op een politierevolver. Het wapen maakte minder kabaal dan een gewoon pistool. Het was absoluut geen luchtdrukpistool.
Hij schoot met dat wapen zeer geregeld op de zolder van Brink 21 op oude houten platen. De Leatherman-mes had hij in een lederen holster aan zijn riem hangen. En het grote lange mes droeg hij in zijn laars. Ik weet niet of hij dat mes altijd bij zich had. De Leatherman zeker wel.
Het mes in zijn laars heb ik een aantal malen gezien. Hij toonde het aan mij en anderen. Het mes was circa 15 a 20 centimeter lang. En het lijkt heel erg op een Global--mes. Want die hebben een lemmet dat verzonken zit in het mes zelf en met allerlei puntjes op het heft. En dat was het geval met dit mes.
Ik heb hem nooit iets met dat mes zien doen, koken of zo.
En het mes is te groot om een sinaasappel of appel te schillen.
Ik voelde me erg veilig bij Michael als hij nuchter was. Maar als hij teveel gedronken had, wat zeer vaak voor kwam, dan voelde ik me absoluut niet veilig bij hem.
Michael heeft een zeer lange periode bij Brink21 gewerkt op kantoor en ontvreemdde zeer vaak sterke drank. Ik begrijp niet waarom het bestuur hem niet eerder ontslagen heeft. Die moeten het absoluut geweten hebben. Men kon gewoon zien dat er op kantoor frisdrankglazen met alcohol stonden. Michael heeft alles direct in het pand geconsumeerd. Ik ben in die periode meerdere keren bij Meike thuis geweest, samen met Michael om daar wat te drinken of een aanhanger op te halen. Ik ben twee keer bij ene J. in Holten geweest. Daar stonden twee jeeps van Michael opgeslagen. Hij deed werkzaamheden aan auto's erbij en heeft twee keer mijn auto in onderhoud gehad.
Michael heeft het vroeger geregeld met ons over de periode voor 1995 gehad. Hij had het over Delen en Terlet bij Arnhem. Er was iets mee aan de hand, maar wilde het er nooit over hebben.
Michael heeft tegen ons gezegd dat hij vroeger uit huis is gezet bij zijn ouders en dat zij nooit contact wilden. Hij sprak over mevrouw Wittenberg als zijn pleegmoeder.
Michael vertelde over zijn prostitutieverleden dat hij 's avonds met de meisjes aan het rondrijden was. Dat er veel dingen gebeurden. Dronk toen ook al.
Het vreemde is dat hij ons ook heel trots vertelde dat als er alcoholcontrole was, dan kon hij altijd doorrijden zonder dat hem iets gevraagd werd. De politie zag heel duidelijk dat hij teveel op had. Hij had trouwens geen rijbewijs. Hij reed in de prostitutietijd dagelijks. In de periode bij Brink 21 reed hij soms in een van zijn jeeps rond, maar niet op een motor.
Michael kende Meike al in 1995. Maar hij woonde daar officieel niet in huis. Hij vertelde ons altijd dat hij een appartement in K. had en daar woonde. Maar omdat hij financiele problemen had was gas, water en licht afgesloten. En steeds vaker zagen wij hem komen vanuit de T.-straat. Daar woont Meike.
Ik zag Meike in 1995 zo'n een a twee keer per week. Maar vanaf 1996, 1997 zeker twee a drie keer per week. Doorgaans was dat 's avonds als we een borrel aan het drinken waren bij de studentenverenigingen. Het contact zelf was relatief klein. De zin 'Maar toch wil ik u' uit de beide anonieme briefjes viel me op. Meike gebruikte in die tijd zeer vaak de woorden 'Maar toch wil ik' en 'Toch wil ik nu'. Dat deed ze om dingen bevestigd te krijgen of haar zin te krijgen. Dat weet ik 100% zeker.
Michael had altijd een foto van zijn pleegvader, mijnheer Wittenberg, op zijn bureau staan. Hij sprak relatief weinig hierover. Wel vertelde hij ons dat hij vroeger patient bij hem was en dat het uiteindelijk is uitgegroeid tot een zeer hechte relatie. En dat de heer en mevrouw Wittenberg hem als een pleegzoon zagen.
Michael zag dr. Wittenberg als een zeer wijs persoon en prees hem de hemel in als een soort God. Het wist alles en kon alles en was het beste van de wereld.
Hij bezocht de familie minstens een keer in de week in het weekend. En door de week was hij er ook geregeld een paar uur per week. Hij zei dan dat hij bij de familie Wittenberg was geweest. Dat gebeurde minimaal twee keer per week, en misschien vaker.
Er gaan geruchten dat Michael een seksuele relatie heeft gehad met dr. Wittenberg. Voor zover ik Michael ken en zijn gedrag, zou het mij helemaal niets verbazen als dat ook daadwerkelijk zo was.
Michael kleedde zich altijd op een vreemde manier, zoals veel homo's. Hij probeerde zich altijd te kleden in een pantalon, een overhemd en een pull-over. Of een strakleren broek met daarop een overhemd en een pullover. Hij liep ook bijna altijd in een lange zwarte leren jas.
Michael zag heel erg op tegen dr. Wittenberg. Mevrouw Wittenberg was er eigenlijk maar bij. En het ging hem destijds vooral om dr. Wittenberg.
Uit de periode dat de dokter overleed (eind 1996) weet ik weinig. Want ik was wegens eigen familieomstandigheden niet in Deventer. Toen ik weer terugkwam veranderde Michael. Hij begon meer te drinken dan daarvoor en hij had veel meer emotionele en woedeaanvallen. Dat zou verband met het overlijden kunnen hebben.
In het begin ging hij vaker naar mevr. Wittenberg toe om ook over de dokter te praten. En dat zwakte uiteindelijk af tot hij een keer per week, op woensdag of donderdag naar de Wittenbergs ging.
Ik weet niet of Michael in de periode dat de dokter nog leefde ook geld kreeg van hun.
Michael sprak over mevr. Wittenberg als een erg nette dame van stand. Hij noemde haar altijd 'Mevrouw'. Zo sprak hij ook naar ons toe.
Ik heb het idee dat de relatie tussen hem en mevrouw Wittenberg heel erg aan het verslechteren was. Op een gegeven moment sprak hij over 'dat lastige mens' en daarna verbeterde hij zich en zei 'mevrouw Wittenberg'. En dan voegde hij eraan toe dat het zo zielig voor haar was dat haar man er niet meer was en wij missen hem zo. Als hij dronken was sprak hij over de weduwe in nuchtere toestand. En als hij bezopen was dan veranderde het taalgebruik en zei hij ook zoiets als 'dat lastige wijf'.
En over de dokter sprak hij altijd alleen maar lof. Ook nadat hij overleden was. Ook als hij gedronken had.
Hij ging woensdag of donderdag naar de weduwe. De afspraak werd per week gemaakt. Die zette hij dan in zijn agenda. Hij bleef over het algemeen daar een half uur tot anderhalf uur. Ik heb het gevoel dat Michael bijna altijd geld van de weduwe kreeg, zo goed als een keer per week. Dat ging om 500 a 600 gulden. Als ik wel eens vroeg: waarom krijg je zoveel geld van haar? En dan antwoordde Michael: omdat ik erg arm ben en een uitkering heb en ik heb meer geld nodig. Hij zei niet of het om een lening of een gift ging. Op die dagen ging hij meteen na zijn werktijd, of stopte eerder met zijn werk, en ging direct de kroeg in om het geld op te maken. En bleef dan lang doorhangen, tot laat in de avond. En als er nog geld over was dan ging hij de volgende dag meteen weer in de kroeg. Het was in twee dagen op. En hij gaf het o.a. uit bij Chez Antoinette, bij eetcafe FJ, cafe de Kachel en een aantal andere cafes. Hij was dan gul en gaf zeer geregeld rondjes. Volgens mij was dat om te laten zien hoe goed en aardig hij was.
Als Michael verklaart dat hij nooit geld kreeg of leende van de weduwe, dan ontken ik dat. Ik weet voor meer dan 100% zeker dat hij vrijwel met een wekelijks interval geld heeft gekregen van de weduwe.
Ik vertrok zomer 1999 naar Arnhem.
Ik zag een politiebericht na het achtuurjournaal in oktober dat er een moord was gepleegd in Deventer.
Dat was mevrouw Wittenberg. Met alle informatie die ik toen kreeg, en men sprak ook over een man met een donkere jas en een donkere broek. Ik dacht meteen: dat is Michael. Ik belde toen een medestudent van destijds in Deventer. Ik zei hem dat moet Michael geweest zijn. Als je de daderomschrijving hoort...en daarbij was het mevrouw Wittenberg. Dit moet Michael geweest zijn.
Ik heb de politie daarover gebeld. Ik zei dat ik in Deventer had gewoond. Erg lang met Michael had samengewerkt. En dat na het bericht op de televisie over de moord op mevrouw Wittenberg en de daderschets ik meteen het idee had dat dit Michael moest zijn. De politie heeft dat opgenomen en ik heb er nooit meer iets van gehoord. Dat was een paar dagen na de uitzending. Omdat ik voor mezelf er eerst meer informatie over wilde krijgen. En dat ik er ook voor mezelf 100% zeker van wilde zijn dat het hem was. Daarom heeft het een paar dagen geduurd voordat ik belde. Daarna hebben ze geen contact met me opgenomen. Het onderzoeksteam ook niet. Ik heb die discussie in het begin een klein beetje gevolgd. Omdat Justitie het zo zeker wist, dan zal ik het wel helemaal fout hebben gehad. Dan zal het dus wel waar zijn. Hoewel ik het wel heel erg vreemd vond, omdat de politie nooit met mij contact had opgenomen.
Ik heb begin maart 2006 gebeld doordat ik via de Nederlandse radio hoorde dat het onderzoek was heropend. Toen heb ik op internet alles gelezen. Ik zag dat Maurice de Hond een grootschalig onderzoek was gestart en heb die zaterdag een mailtje naar hem gestuurd en dat ik waarschijnlijk interessante informatie had. Dezelfde avond hebben wij telefonisch contact gehad.
Ik stelde me ter beschikking van het onderzoeksteam. En alle informatie die ik heb, wilde ik geven. En dat mijn naam doorgegeven mocht worden aan Justitie. Zij hebben geen contact met me gehad. Mijn reden om nu met deze informatie te komen en me beschikbaar te stellen voor Justitie komt absoluut niet doordat ik een hekel heb aan Michael, maar ik kan niet tegen onrecht. En dat op dit moment iemand al zeven jaar onschuldig zit in de gevangenis, dat kan er bij mij absoluut niet in. En daarom vind ik dat de echte dader opgespoord moet worden en veroordeeld worden.
Ik heb vroeger met veel plezier samengewerkt met Michael. En het is absoluut niet wrok of wraak naar hem toe. Ik ben er op zoveel punten van overtuigd dat hij het heeft gedaan. Dan kan het vroeger wel een goede vriend van me zijn geweest, maar als iemand een moord pleegt moet hij daarvoor veroordeeld worden.
De media hebben volgens mij zeer slecht gereageerd op de resultaten van het OM van de afgelopen week. Michael werd volledig vrijgesproken en Meike ook. Men gaf aan dat er extra DNA is gevonden van de heer Louwes en daardoor zou hij het per se gedaan hebben. En iedereen die meedoen met de groep van Maurice de Hond zouden er meteen mee moeten stoppen omdat ze iemand kapot proberen te
krijgen. Mijn interpretatie daarop is erg anders. De mensen om Maurice de Hond heen doen allemaal grandioos werk. Het is heel beroerd dat justitie zo op hun punt blijven, wij hebben de dader. Volgens mij is er heel veel fout gegaan bij het onderzoek. Daarom wil Justitie het niet heropenen. Want op die manier komt het niet aan het licht dat er zoveel fouten gemaakt zijn.
Alles wat ik nu verklaar, zowel schriftelijk als de video, mag gebruikt worden voor Justitie, alle media, naar televisie en radio, alles. Ik ben ook bereid journalisten te woord te staan. Via telefoon of mail."
Getuige L. :
http://www.youtube.com/watch?v=Y9TZxvqootI