Dagblad De pers is alvast begonnen met het zagen onde stoelpoten van HTC
quote:
Toen Henk ten Cate vorig jaar op Schiphol was gefouilleerd, vroegen zijn assistenten pesterig of de beveiligingsbeambten nog iets bij hem hadden gevonden. ‘Niet echt’, lachte Ten Cate. ‘Alleen een enorm bruin apparaat,maar daar konden ze geloof ik niets mee.‘Het is zo’n onvervalste Amsterdamse grap die alleen maar gemaakt kan worden door iemand die op straat is opgegroeid. In de wijk Kattenburg bijvoorbeeld, ingeklemd tussen het Centraal Station en het Scheepvaartmuseum. Het is precies díe humor die de directie van Ajax niet op prijs stelt.
Althans, dat is het verhaal dat de ronde doet in de Arena; dat de directie de uitstraling van Ten Cate niet bij Ajax vindt passen. Te ordinair, te plat en te volks. Fritz Korbach, die Henk
ten Cate als assistent-trainer de kans gaf bij Go Ahead Eagles, vindt dat onzin.
‘Ajax is van oudsher een club van het volk. Het zijn de ‘stropdassen’ die de club deftig maakten. Zo’n Maarten Fontein, pfff.. de naam zegt het al: daar komt alleen maar water uit.Geen zinnig woord over voetbal.’ Gelouterd Een jaar geleden haalde diezelfde Maarten Fontein Henk ten Cate binnen als opvolger van Danny Blind. De tot hoofdcoach gepromoveerde jeugdtrainer was in de ogen van de clubleiding te onervaren gebleken om een instituut als Ajax te kunnen leiden. In Ten Cate, die in Barcelona als assistent van Frank Rijkaard zojuist de Champions League had gewonnen, zag men wél een gelouterde coach; iemand die Ajax weer landelijke en Europese allure kon bezorgen.
Als verslaggever van El Periódico volgde Edwin Winkels Ten Cate op de
voet. Hij leerde de Amsterdammer kennen als een tegenpool van de rustige, evenwichtige Rijkaard. ‘Henk is een open vent, maar hij ziet overal vijanden’, stelt Winkels. ‘Hij las elke krant en keek naar alle discussieprogramma’s over Barcelona, ook al wist hij van tevoren dat hij zich ging opwinden.’ Vrijwel overal waar Ten Cate werkte, leverde hij puik werk af. Niemand die zijn vakmanschap betwist. Maar tegelijkertijd vertrok de Amsterdammer dikwijls in een sfeer van ruzies en conflicten. Bij NAC botste Ten Cate bijvoorbeeld met Jeffrey van As. In Voetbal International oordeelde Ten Cate openlijk dat de verdediger niet goed genoeg was. Anno 2007 is de strijdbijl begraven tussen Van As en Ten Cate. Gevraagd naar zijn mening over zijn vroegere trainer noemt Van As hem ‘een moeilijk te doorgronden mens’. Soms ontvlambaar, de andere keer beminnelijk. Kortom, geen peil op te trekken. Van As: ‘Nu ik wat ouder ben, zie ik in wat er is gebeurd.Ten Cate is een trainer die de groep op één lijn wil krijgen. Ik zat eens een partijtje tennis met hem te bekijken. Ik was voor de een, Ten Cate voor de ander. Dan was hij de hele tijd
bezig om je op andere gedachten te brengen. Ga je daarin mee, dan is alles goed. Maar zodra je afwijkt van die lijn, heb je een probleem’. Van As gaat tegenwoordig nog wel eens naar trainingen van Ajax kijken en constateert dan dat Ten Cate nauwelijks is veranderd. ‘Hij is een
emotionele trainer. Als iets niet goed gaat, dan reageert hij tamelijk rigoureus’. Eerlijk
Hetzelfde zegt Hans van der Haar, die bij KFC Uerdingen werkte onder Ten Cate. ‘We verbleven in die periode een tijdje in hetzelfde hotel’, vertelt hij. ‘Als Nederlanders in het buitenland
krijg je vanzelf een band met elkaar. Maar zodra we op het trainingsveld stonden, dan spaarde hij
me niet.’ Ook Van der Haar leerde de meedogenloze kant van Ten Cate kennen. ‘Hij is niet iemand die wacht totdat hij alleen met iemand is, nee. Dat gaat keihard, en groupe. Ik kan
veel zeggen over Ten Cate, maar niet dat hij niet eerlijk is. Hij zal nooit iets achter je rug om doen.’ Zijn opvliegende karakter is volgens Korbach de kwaliteit en de makke tegelijk van Ten Cate. ‘Hij blijft een kind van de straat en spreekt die taal dus ook. Soms is dat niet handig.Maar Henk heeft echt overal schijt aan.