Welke film heb jij pas/vandaag gezien? Deel CXIV

Vind je The Wild Bunch een half puntje beter dan Wet Hot American Summer?

quote:

Op donderdag 23 augustus 2007 18:55 schreef Lonewolf2003 het volgende:


The Rules of Attraction (2002, VS, Roger Avary)
Verfilming van een boek van Bret Easton Ellis (van American Psycho) over een stel college jongeren, die alles doen wat god verboden heeft. Er zijn ook nog allemaal relaties en verliefdheden, die te moeilijk zijn om hier uit te leggen. Jessica Biel is erg en Shannyn Sossamon is erg cute.
cijfer: 7.5

Heb je I Now Pronounce You Chuck and Larry al gezien (verrassend leuk trouwens!) ?

quote:

Op donderdag 23 augustus 2007 19:07 schreef Mainport het volgende:
Vind je The Wild Bunch een half puntje beter dan Wet Hot American Summer?

Ongeveer ja. Hoewel het wel dus een 8.5 die naar een negen neigt is. Op imdb heb ik WB een negen gegeven. En WHAS een 8.

Weeds (S2) (Jenji Kohan)
Ook het tweede seizoen over de drugsdealende huismoeder is weer zeer vermakelijk. Naast het dealen besluit ze zelf ook met enkele handlangers weed te gaan kweken, Snoop Dog komt het testen en hij doopt het om tot Milf-Weed. Verder eigenlijk gewoon een voortzetting van het vorige seizoen, maar nu misschien nog wel wat meer tijd voor enkele andere personages. Daarvan is Kevin Nealon als Doug Wilson misschien wel de meest opvallende, wat een heerlijke lamme droogkloot zeg. Wederom ook weer een prachtige rol van Alexander Gould als zoontje van Nancy, het ventje is zijn leeftijd ver vooruit en dat zorgt voor enkele zeer vermakelijke scenes. Ook dit seizoen weer een sterke soundtrack, gelukkig begint seizoen 3 volgende week al in de VS. 8.5



A Personal Journey with Martin Scorsese Through American Movies
(Martin Scorsese/ Michael Henry Wilson, 1995)

Naast een groot regisseur is Martin Scorsese ook een echte cinefiel en wil hij zijn passie voor film overbrengen in deze documentaire die bijna vier uur duurt. Het begint met de stille film en stopt ergens halverwege de jaren zestig, dit omdat Scorsese toen zelf begon met het maken van films en hij zijn eigen werk en zijn directe collega's niet wil behandelen. Naast de belangrijke Amerikaanse genres (western, musical en misdaad) gaat hij ook in op enkele regisseurs en belangrijke ontwikkelingen in de filmwereld. Je ziet een overvloed aan fragmenten en Scorsese geeft daarbij vakkundig commentaar. Na hiet zien van deze documentaire is mijn wishlist ook weer aardig wat langer geworden met onder andere de volgende titels; Duel in the Sun, Cat People, Double Indemnity, Crime Wave, Wild Boys of the Road en The Great Dictator. Ondanks de lange speelduur geen minuut verveling en een aanrader voor iedere filmliefhebber. 8.0

Sideways (Alexander Payne, 2004)
Sideways is een zeer sterke tragikomedie van Alexander Payne die in 2004 veelvuldig in de prijzen viel. De film gaat over twee vrienden die op wijnreis gaan door Californie. Miles (Paul Giamatti) is een schrijver en heeft het nog steeds moeilijk met zijn scheiding en Jack (Thomas Haden Church) was ooit een bekende acteur en staat nu op het punt te trouwen. Miles wil genieten van de wijncultuur en Jack wil in zijn laatste vrijgezelle week achter de vrouwen aan. Sideways is een ontroerende en grappige film met fantastische rollen van Paul Giamatti en Thomas Haden Church, tevens beschikt het over een mooie ingetogen soundtrack.Normaal drink ik (bijna) nooit wijn, maar naar het zien van deze film krijg je daar wel zin in. 8.0



Efter brylluppet (Susanne Bier, 2006)
Efter Brylluppet (ook wel After the wedding) is de nieuwste film van de Deense Sussanne Bier. Het is een werkelijk prachtige film geworden, lang geleden dat ik zo'n goede film in de bioscoop heb gezien!

De geëmigreerde Deen Dane Jacob probeert met horten en stoten een weeshuis te runnen in een van de armste gebieden van India. Als weldoener ziet hij de rest van de westerse wereld als lui en verwend. Jacob vertrekt dan ook met lichte tegenzin terug naar Denemarken om daar een miljonair te ontmoeten, die bereid is als geldschieter voor de ouderloze kinderen op te treden. De gulle gever is Jørgen, die zowel een succesvol zakenman, als ideale vader is. Nadat hij de afspraak met Jacob moet afzeggen, besluit Jørgen de man uit te nodigen voor de bruiloft van zijn dochter.



Het verhaal is zeer sterk en kent enkele zeer verrassende plotwendingen, alleen helaas wel ook wel enkele cliche momentjes (iets te zoetsappig). Neemt niet weg dat een heerlijk script is dat zich leent voor een goede film, maar dan moet de uitwerking natuurlijk nog wel goed zijn en dat is in dit geval ook zeker het geval! Het acteerwerk is echt zeldzaam sterk, alle acteurs zijn goed op dreef en verder ook complimenten voor de perfecte casting. Er zitten echt enkele zeer aangrijpende scenes in die perfect worden neergezet, met name door Rolf Lassgård (Jørgen). Ook Mads Mikkelsen (die we kennen als Le Chiffre in de laatste Bond film; Casino Royale) als Jacob weet te overtuigen. Verder beschikt de film over een prachtige ingetogen en passende soundtrack die ook op enkele momenten wegvalt. Daardoor onstaat er op enkele momenten een aangrijpende stilte die de scenes nog indrukwekkender laten overkomen. Helaas nog wel een klein minpuntje; de montage is af en toe wat slordig en plots. Neemt niet weg dat Efter Brylluppet een van de beste films is die ik tot nog toe heb mogen aanschouwen. 9.0

Plane Dead (Scott Thomas, 2007)
Nadat we nog niet zolang geleden Samuel L. Jackson in een vliegtuig zagen dat was overgenomen door slangen is het in Plane Dead (ook wel Flight of the Living Dead) de beurt aan de zombies. Het verhaal is zoals je kunt verwachten erg mager, maar dat mag de pret zeker niet drukken. Het is namelijk een zeer vermakelijke film geworden vol met humor, gore en enkele goede schrikmomenten. De zombies zelf zien er erg vet uit, de overige special effects vallen helaas wel tegen. Plane Dead is alvast een heerlijke opwarmer voor al het zombie geweld wat er nog aan zit te komen (o.a. Planet Terror en 28 Weeks Later). 7.3



Vida secreta de las palabras, La (Isabel Coixet, 2005)
La Vida Secreta de las Palabras (The Secret Life of Words) is een sterk drama met in de hoofdrollen Tim Robbins en Sarah Polley. De film gaat over Josef (Robbins) die op een booreiland werkt en gewond raakt bij een brand en de mysterieuze Hanna (Polley) komt naar het booreiland om Josef, die door het ongeluk tijdelijk blind is, te verzorgen. Tussen de twee onstaat een bijzondere band. De film bestaat vooral uit dialogen en weet op een gegeven moment de harde waarheid op een indrukwekkende manier te brengen. Robins is zeer goed, maar vooral Sarah Polley weet de rol van de beschadigde Hanna voortreffelijk neer te zetten. Verder staat men ook goed stil bij de andere loners die op het booreiland werkzaam zijn, mannen die er veelal voor kiezen om zich van de wereld af te zonderen. Sterk drama! 7.8



Once Upon a Time in America (Sergio Leone, 1984)
Met Once Upon a Time in America levert Sergio Leone wederom een pareltje af, ditmaal geen spaghetti western maar een gangsterepos. De film neemt de tijd (bijna vier uur) om het verhaal van David ‘Noodles’ Aaronson (Robert DeNiro) en Max Bercovicz (James Woods) te vertellen. De twee jongens werken zich, samen met nog drie vrienden, op van straatjochies tot doorgewinterde criminelen. Het verhaal beslaat een periode van ruim vijftig jaar, waardoor meerdere acteurs de verschillende personages neerzetten. Hier meteen ook al het eerste sterke punt; de casting. De jonge acteurtjes (waaronder Jennifer Connelly) zetten overtuigende rollen neer en zijn ook erg herkenbaar, ze hebben hetzelde uiterlijk en dezelfde trekjes als de acteurs die de personages op latere leeftijd neerzetten. Het acteerwerk is voor de rest ook dik in orde. Robert de Niro (in mijn ogen een zeer beperkt acteur) laat hier zien waar hij wel goed in is en James Woods is eveneens goed op dreef. Leone koos voor een niet chronologische aanpak, iets wat de film ten goede is gekomen en afwisseling brengt. Ook in deze film werkt Leone weer samen met Ennio Morricone en wederom levert dit een heerlijke score op, Morricone blijft voor mij de veruit de beste componist van filmscores. Once Upon a Time in America is in mijn ogen net een tikkeltje minder dan de westerns van Leone, maar nog steeds een meesterwerk.8.5



Gattaca (Andrew Niccol, 1997)
Door wetenschappelijke vooruitgang is het in de nabije toekomst mogelijk om je kind genetisch samen te stellen, iedereen krijgt eigenlijk op deze manier zijn kind al worden er af en toe nog kinderen uit "liefde" geboren. Vincent Freeman (Ethan Hawke) is uit liefde geboren en dan heb je niet echt uitzicht op een succesvol leven, zeker niet indien je graag een ruimtereis wil maken. Daarbij komt ook nog eens dat er een 90 procent kans is dat Vincent vlak na zijn dertigste sterft aan een hartaanval. Om zijn droom toch te kunnen verwezenlijken neemt hij de identiteit over van een genetisch perfect persoon. Gattaca is een zeer verrassende en originele film die kritiek uit op het gebruik van genetisch materiaal. In de hoofdrollen zien we naast Ethan Hawke ook Uma Thurman en Jude Law, allen zetten hun rol goed neer. De sfeer is goed neergezet door regisseur Andrew Niccol en ook de soundtrack draagt er aan bij dat Gattaca een zeer geslaagde film is geworden. 7.8



Empire of the Sun (Steven Spielberg, 1987)
Een van de wat minder bekende titels van Steven Spielberg, maar wel een van zijn betere films. Empire of the Sun gaat over een klein engels jongentje (Jim Graham) dat is opgesloten in een Japans gevangenenkamp. Hij gaat het kamp in al onschuldig mannetje en komt enige tijd later volwassen weer uit. Enkele grootse scenes en prachtig geschoten beelden maken dit samen met de goede hoofdrol van de nog zeer jonge Christian Bale een zeer sterke film. Naast de hoofdrol voor Bale ook een goede bijrol van John Malkovich. 8.0

At Land
Opnieuw een pracht werkje van Deren waarbij de beelden op het eerste gezicht mooi zijn maar niet echt speciaal. Echter, zoals ze zelf ook zeer terecht zei en schreef, als je er na afloop over gaat nadenken en de beelden in je hoofd nog eens de revue passeren ga je eigenlijk pas er over nadenken en kom je erachter dat je naar een bijzonder en prachtig werkje hebt zitten kijken.
Vol met symboliek en dus doorspekt met geweldige shots is ook dit zonder meer een aanrader.

A Study in Choreography for Camera
Deze duurt maar 4 minuten. Nogal kort dus om echt indruk te kunnen maken. Dat bleef dan jammer ook uit, ik wist niet echt wat ik er mee aan moest...
Jammer.

The French Connection (1971)
Gene Hackman speelt Jimmy 'Popeye' Doyle die bij de narcoticabrigade in New York werkt, samen met zijn partner Buddy 'Cloudy' Russo (Roy Scheider) probeert hij een drugsdeal van de fransman Charnier te dwarsbomen. Gewelddadig, realistisch, rauw is wat me te binnenschiet bij deze film. Zoals we tegenwoordig gewend zijn aan de shakycam heeft The French Connection dat 36 jaar geleden al gedaan, en dat is fantastisch uitgevoerd. Een intense sfeer door de film met richting het einde de bekende spectaculaire achtervolging.

French Connection II (1975)
Het 2de deel gaat verder waar deel 1 ophield, Popeye bevind zich in Marseille om meer te gaan dwarsbomen maar dit gaat allemaal niet zoals gepland. Een andere sfeer mede omdat het nu in Frankrijk afspeelt. Tevens gaat deze film niet zozeer om het drugsgedeelte maar meer om Popeye en de problemen waar hij zich in bevindt. Toch is het realisme wel gebleven wat gelukkig de connectie houdt met deel 1. Helemaal geen slechte opvolger maar net een graadje minder dan deel 1.

2 b-films gezien

Father of the bride

Iets te zoet-sappige film en Steve Martin zijn acteer-werk komt over alsof het iedere film ongeveer hetzelfde is. Zijn manier van uitdrukken als hij zich ergert of stoort ergens aan dat zie ik in veel van zijn films terug waardoor het niet meer nieuw is.

Film met moeite afgekeken tevens omdat ik die film al eens gezien had maar tevens wegens het zoet-sappige karakter. ( films die over trouwen gaan zullen vanzelf wel zoet-sappig zijn )

School of rock

Deze was dan beter omdat er eens wat nieuws naar voren kwam qua humor. Acteer-werk van Jack Black mag dan wel overdreven zijn maar alsnog kunnen genieten van de absurdheid.

Vanavond weet ik niet zeker wat ik ga kijken. The talented mr. Ripley is een film die ik nog niet gezien heb Ben nieuwsgierig naar die film dus een mooie gelegenheid om eens te bekijken vanavond.

School for Scoundrels (Todd Phillips, 2006)

Vrij standaard comedy met een aardig verhaal en leuke rollen van de acteurs. De film had wat meer geslaagde grappen kunnen gebruiken, maar hij vermaakt zeker voor de tijd dat hij duurt. ***

Vacancy (Nimród Antall, 2007)

Bovengemiddelde uitvoering van het vaak gebruikte "auto strandt in de middel of nowhere waar het niet helemaal pluis is" concept. Dit is vooral te danken aan het feit dat de twee hoofdrolspelers een niet domme tieners zijn, maar nadenkende volwassenen. Verder zijn de schrikeffecten effectief en de spanningsopbouw is ook prima in orde. Dit komt mede door de goede belichting. Dit was ook al één van de sterkste punten van Kontroll, de vorige film van de de Hongaarse regisseur Nimród Antal. ***½

The Culpepper Cattle Co. (1972, VS, Dick Richards)

Western die duidelijk geïnspireerd is door de meer harde realistische trend in westerns. Voor het eerst in een western dat ik cowboys zie doen wat ze echt deden, koeien drijven.
cijfer: 8

Hey die kijk ik net gisteravond. Puik film!

War of the Colossal Beast

Sequel van Bert I. Gordon op The Amazing Colossal Man[/b], die ietsje minder is. Cijfer: 3

Harry Potter and the order of the phoenix

Vond het de meest geslaagde verfilming tot nu toe, helaas zat er minder humor in en hij had van mij wel nog íets langer gemogen.. maar was erg vermakelijk . De volgende wordt nog beter, denk ik .

American dreamz

Verwachtte er niet veel van, maar viel ontzettend mee, wat een leuke film ! Leuke acteurs, leuk verhaal, heb me geen moment verveeld .

The Simpsons Movie



Een leuke Simpsons-aflevering van anderhalf uur, dat is enerzijds een compliment en anderzijds een verwijt, want de makers hadden er wel wat meer van mogen maken.

Wel leuk The Simpsons in de bios te hebben gezien.

The Big Sleep



Vermakelijk film noir, dit vooral door Bogart in de typerende rol als onderkoelde, cynische prive-detective en de aantrekkelijke vrouwelijke tegenspelers.
Vreemd vond ik dat het verhaal en de personages nauwelijks te doorgronden zijn, maar dat dit niet echt hindert.

Leuk zo'n weekje TCM in de etalagezender van Casema

Planet Terror (Robert Rodriguez, 2007)
Omdat men besloot om buiten de VS de twee Grindhouse films op te splitsen was het nu ruim twee maanden na Death Proof de beurt aan Planet Terror. De fake trailers tussen de films zijn helaas grotendeels komen te vervallen, toch krijg je voor Planet Terror een trailer te zien; Machete (Danny Trejo als zijn karakter uit Desperado). Erg gaaf en ik hoop dan ook dat de andere trailers wel op de dvd terug te vinden zijn. Maar dan Planet Terror. Robert Rodriguez pakt groots uit met deze film vol aktie, spektakel, humor, bloed en gore. Het verhaal is lekker simpel en het acteerwerk over-the-top, normaal geen complimenten maar bij deze film past het allemaal perfect. Vooral Rose McGowan en Freddy Rodríguez vormen samen een perfect duo en ook Stacy "Fergie" Ferguson heeft nog een leuk klein rolletje. De film bevat eigenlijk alles wat je verwacht; vette aktiescenes waarin grote groepen zombies aan hun einde komen, enkele hele smerige scenes waarbij je bijna de andere kant op wil kijken en enkele zeer grappige momenten. Ging Tarantino vooral voor de dialoog, Rodriguez kiest voor over-the-top aktie en gore en levert daarmee een betere film af dan de eerstgenoemde. Hopen dat Grind House wel in zijn geheel op dvd zal verschijnen (de twee films en de trailers) want dit project van beide heren is zeker geslaagd! 8.5



Cashback (Sean Ellis, 2006)
Zeer verrassende film! In 2004 maakte Sean Ellis al een korte versie van deze film (die je hier kan bekijken), de scenes uit die korte film zijn ook weer in de lange versie geplakt. De film heeft eigenlijk een beetje een Garden State-achtig sfeertje, al hebben de films verder niet echt veel gemeen. Ben (Sean Biggerstaff) en zijn vriendin hebben net hun relatie verbroken en ben is daar zo kapot van dat hij last krijgt van insomnia. Hij is kunststudent en zit krap bij kas en aangezien hij toch problemen met heeft met slapen besluit hij om in een nachtwinkel te gaan werken. Dat werk is zo saai dat hij af en toe ontsnapt naar een droomwereld waar hij de baas is over de tijd. De film blijft boeien al zit er in het midden wel even een stukje (een voetbalwedstrijd tegen een andere supermarkt) dat best uit de film had mogen blijven en er naar mijn mening alleen is ingestopt om de speelduur op te rekken. De prachtig geschoten beelden maken dit samen met het acteerwerk en enkele komische momenten tot een toppertje. 8.0

Last King of Scotland
Boeiende film met een prachtige rol van Forest Whitaker. Het gaat vooral over de relatie tussen een paranoide, maar erg charmante dictator en een naive schotse doktor.

Aanrader

Lucky Number Slevin
Wrong Time. Wrong Place. Wrong Number.
Zeer vermakelijke film met meesterlijke dialogen van Josh Hartnett

Last Train from Gun Hill (1959)
Marshall Matt Morgan (Kirk Douglas) moet zijn oude vriend Craig Belden (Anthony Quinn) weer eens opzoeken nadat een zadel van Belden is gevonden bij de plek waar zijn vrouw is verkracht en vermoord en komt erachter dat Belden's zoon verantwoordelijk is hiervoor. Kirk Douglas speelt een Marshall met idealen die niet terugdeinst en verzekerd is de wet te dienen, waarbij Anthony Quinn's karakter een man is die probeert zijn zoon te beschermen omdat het nog alles is wat hij heeft. Apart plot maar wel entertainent, geen slechte film maar jammer van de voorspelbaarheid.

En?? wat vond je ervan?

Peaceful Warrior (2006, VS, Victor Salva)
Pretentievolle saaie film die probeert heel goed te zijn. Maar niet meer is dan de zoveelste sportfilm, waarin uiteindelijk toch gewonnen wordt en de hoofdpersoon ondertussen iets leert over zichzelf. Met Nick Nolte als de mysterieuze oude wijze man, die wat cliché oosterse, New Age wijsheden uitslaat. Dit is de onzin die je krijgt als je een film baseert op een zelfhelp boek.
cijfer: 3.5

Wild Hogs (2007, VS, Walt Becker)
Het is zoals ik verwachte een typische Hollywood film. Met makkelijke "o'nee we zetten per ongeluk de tent in brand" - en "ik rij met mijn stomme kop tegen een bord" grappen. En een moraal die elke zin er zo dik bovenop ligt dat je er bijna in verdrinkt. Maar het is gelukkig niet alleen maar kommer en kwel. Er zitten ook een paar geslaagde grappen in waar mannen met een midlife crisis op de hak worden genomen. En William H. Macy's karakter is erg sympathiek. Maar dat komt ook omdat het een betere acteur is. Tim Allen en Martin Lawrence kunnen gewoon niet beter. Travolta wel, maar heeft kennelijk geen zin om er moeite voor te doen. Marisa Tomei ziet er appetijtelijk uit.
cijfer: 5

The Number 23 (2007, VS, Joel Schumacher)
Imo een redelijk geslaagde psychologische thriller over een man die geobsedeerd raakt door het nummer 23 na het lezen van een boek, dat vergelijkingen toont met zijn eigen leven. De film is een combinatie van stijlen. Het hoofdverhaal is een psychologishe horrorthriller, maar het verhaal-in-het-verhaal (dat van het boek) wordt verteld als een noirachtige detective film.
Jim Carrey gaat ondertussen verder met zijn imago verandering en carriére omslag.
cijfer: 7

quote:

Op zondag 26 augustus 2007 15:15 schreef Timo20 het volgende:
En?? wat vond je ervan?

The Bourne Ultimatum is een waardige afsluiter van de Bourne-trilogie. Het verhaal is natuurlijk niet verrassend, maar ik was verbaasd hoe elke keer weer de actie en scenes zo origineel waren. Ik had hetzelfde bij de vorige 2 delen; eindelijk het gevoel dat je naar iets nieuws kijkt.
De film begint al lekker met meteen een actiescene, en eigenlijk blijft dit de hele film door. Dat vind ik ook de grote pluspunt van dit deel en de vorige delen: geen eindeloos gezwets en negotieren, gewoon strakke actie met een strak doel. En de vechtscenes zijn weer bijzonder goed gechoreografeerd zonder te vervallen in over-the-top actie van het kaliber: jaaaaaaja...

Ik durf te beweren dat de Bourne-trilogie zonder moeite in het rijtje past van Lethal Weapon en Die Hard. Misschien nog wel beter dan z'n voorgangers.

Cijfer: 8

quote:

Op zondag 26 augustus 2007 15:23 schreef Lonewolf2003 het volgende:
The Number 23 (2007, VS, Joel Schumacher)
Imo een redelijk geslaagde psychologische thriller over een man die geobsedeerd raakt door het nummer 23 na het lezen van een boek, dat vergelijkingen toont met zijn eigen leven. De film is een combinatie van stijlen. Het hoofdverhaal is een psychologishe horrorthriller, maar het verhaal-in-het-verhaal (dat van het boek) wordt verteld als een noirachtige detective film.
Jim Carrey gaat ondertussen verder met zijn imago verandering en carriére omslag.
cijfer: 7

Saaie pseudowetenschappelijke film met een totaal ongeloofwaardige Jim Carrey in de hoofdrol die het niveau van serieus mannetje in Eternal Sunshine Of The Spotless Mind bij lange na niet haalt.

Cijfer: 5

quote:

Op zondag 26 augustus 2007 15:36 schreef starla het volgende:

[..]

Saaie pseudowetenschappelijke film met een totaal ongeloofwaardige Jim Carrey in de hoofdrol die het niveau van serieus mannetje in Eternal Sunshine Of The Spotless Mind bij lange na niet haalt.

Cijfer: 5

Ik vind dat Jim Carrey best krediet verdient voor het aannemen van een rol als dit. Hij had ook de makkelijke weg kunnen kiezen door door te gaan met het maken van middelmatige komedies. Het is niet zijn beste optreden, het niveau van ESOTSM, of zelfs een Truman Show of Man on the Moon haalt die niet. Maar credits voor de durf om te proberen krijgt die van mij.

Last Days
De laatste film van Gus van Sant's Death Trilogie en ook duidelijk de mindere. Een getroubleerde muzikant, gebaseerd op Kurt Cobain, wordt gevolgd in zijn getergde bestaan. Net als Elephant en Gerry ook hier lange langzame scenes met maar weinig dialoog. Echt heel indrukwekkend wordt het echter niet. Cijfer: 6

Dancer in the Dark
Oef, wat speelt Björk diep en intens haar rol in deze film. Zoals ze heeft gezegd, kan ik me voorstellen dat ze na de opnames deze film niet wou zien, bang voor de heftige emoties. Voor de rest is het weer een typische von Trier-film, waarbij het Dogma-geschud van de camera me blijft irriteren, maar de rest van de film en de kruising tussen musical en drama wel weer kan waarderen. Cijfer: 8.

The Prestige
Leuke film hoor, wel ietwat ingewikkeld doordat twist na twist volgt en ik sommigen dingen van te voren wel zag, maar andere dingen weer niet. Het gekut tussen de twee goochelaars in het middenstuk was en David Bowie als Nikola Tesla is overigens hip. Cijfer: 7

The Night of the Hunter
Wat een zwaar onlogisch verhaal was dit bij vlagen . Zonde, want de film zelf zag er door de filmnoir-stijl (dit keer eens niet toegepast op mannen in regenjassen en duistere steegjes) er erg mooi uit. Cijfer: 6,5

Disturbia (D.J. Caruso, 2007) :: 7.6



Prima filmpje met veel invloeden van Hitchcock's Rear Window, verder leuk cameraspel en goed acteerwerk.