Van Morrison

Die is dan ook wel heel classic; nice luistermateriaal voor het slapen!

Geen beeld, maar 11 minuten And The Healing has Begun

En het meest onderschatte album (A Period Of Transition) met toch echt een van zijn beste nummers erop:

En natuurlijk Listen to the Lion


Ok, dat was het weer even...Ohja, deze moest ook nog:

Ok, ik edit me posts ook gewoon niet meer hoor

Wtf een medley van Streets of Arklow and Don't Pull No punches wtf

post jullie top 5s ook ff!!!

Top 5 van de dag #12

Mag ook in dit topic, om het wat actiever te maken (ik doe wel mijn best met mijn spam)

Aardige tour de force hier van Norrage.

Ik heb in 2007 Van Morrison nog (als voorprogramma van de Stones) van het podium af zien regenen door de wolkbreuk boven het Goffert Park. Misschien dat ik 'm op North Sea Jazz dit jaar ga bekijken, maar ik moet nog mijn programma samenstellen, dus weet het niet zeker.

Astral Weeks en Veedon Fleece blijven voor mij toch absolute pareltjes.

quote:

Op donderdag 21 juni 2012 12:48 schreef Maxerazzi het volgende:
Aardige tour de force hier van Norrage.

Ik heb in 2007 Van Morrison nog (als voorprogramma van de Stones) van het podium af zien regenen door de wolkbreuk boven het Goffert Park. Misschien dat ik 'm op North Sea Jazz dit jaar ga bekijken, maar ik moet nog mijn programma samenstellen, dus weet het niet zeker.

Astral Weeks en Veedon Fleece blijven voor mij toch absolute pareltjes.

Ik was te lui om mijn posts te editen

Maar dat zijn wel de beste albums, samen met Saint Dominic's preview, Moondance, Into The Music...ik kan nog even doorgaan

Nieuwe album al een tijdje uit, maar luister het nu vast. Klinkt weer erg chill. Zijn nieuwe werk is altijd erg toegankelijk, relaxed doch weinig origineel maar o zo lekker geweest Ook dit keer dus.

Ik heb zijn nieuwe album ook even geluisterd, klinkt toch wel (weer) erg op de automatische piloot moet ik zeggen: alleen 'my pagan heart' klinkt tot nu toe echt 'lekker'. Maar ja, wat kan je verwachten van een artiest van 67 die alles al eens gedaan heeft?

Daarom maar even wat oude, veel krachtigere favorieten:

Schitterende live-versie van Tupelo Honey


Dit noem ik nu zingen:


Misschien wel mijn favoriete nummer van Van:

quote:

Op vrijdag 2 november 2012 23:00 schreef Poolhond39 het volgende:
Ik heb zijn nieuwe album ook even geluisterd, klinkt toch wel (weer) erg op de automatische piloot moet ik zeggen: alleen 'my pagan heart' klinkt tot nu toe echt 'lekker'. Maar ja, wat kan je verwachten van een artiest van 67 die alles al eens gedaan heeft?

Daarom maar even wat oude, veel krachtigere favorieten:

Schitterende live-versie van Tupelo Honey

Van Morrison - Tupelo Honey - Live with great solo by Pee Wee Ellis

Dit noem ik nu zingen:

Van Morrison and the Chieftains performing Carrickfergus.

Misschien wel mijn favoriete nummer van Van:

Van Morrison - In The Garden(original -HD)

Tsja, automatische piloot zeker. Maar dit heeft een wel erg jazzy feel dit album, anders dan zijn andere "nieuwe" albums die veel meer gepolijst en vooral poppy op de automatische piloot klinken. Zijn beste werk sinds Down the Road. Maar ik begrijp je kritiek

Maar om dan met zijn misschien wel allersufste, saaiste en meest cliche nummers te komen...tsja...Tupelo Honey, wat een zoetsappig kwijlnummer is dat. En dat Carrickfergus (kende ik nog niet) klinkt niet veel beter Hou niet van die downtempo "ballads" van hem, zeker niet in die stijl.

Wat is er suf, saai en cliché aan deze uitvoering van Tupelo Honey?

Het is één van zijn meest bekendste nummers, fantastisch gezongen en met een schitterende saxophoon solo,

Wat Carrickfergus betreft: dat is voor mij de definitieve vertolking van deze ierse 'traditional' (tot dit moment dan)

Ik vind juist vaak zijn snellere rock / pop-nummers wat 'plichtmatig', terwijl hij in zijn ballads en mid-temp nummers veel dieper gaat.

quote:

Op zaterdag 3 november 2012 01:08 schreef Poolhond39 het volgende:
Wat is er suf, saai en cliché aan deze uitvoering van Tupelo Honey?

Het is één van zijn meest bekendste nummers, fantastisch gezongen en met een schitterende saxophoon solo,

Wat Carrickfergus betreft: dat is voor mij de definitieve vertolking van deze ierse 'traditional' (tot dit moment dan)

Ik vind juist vaak zijn snellere rock / pop-nummers wat 'plichtmatig', terwijl hij in zijn ballads en mid-temp nummers veel dieper gaat.

Er zit een verschil tussen van die draken van een liefdes-songs als Tupelo Honey, Have I Told you lately en (downtempo) klassiekers als Listen to the Lion, Sweet Thing, Cyprus Avenue, Caravan etc. Ook niet die snellere rock / pop-nummers zoals Bright Side en Jackie Wilson (wat gewoon lekkere nummers zijn tussen de andere nummers door) maar echte epics. Van een nummer als Tupelo Honey (en ik geef toe, deze versie was natuurlijk wel mooier dan de studioversie) gaan mijn nekharen overeind staan.

quote:

Er zit een verschil tussen van die draken van een liefdes-songs als Tupelo Honey, Have I Told you lately en (downtempo) klassiekers als Listen to the Lion, Sweet Thing, Cyprus Avenue, Caravan etc. Ook niet die snellere rock / pop-nummers zoals Bright Side en Jackie Wilson (wat gewoon lekkere nummers zijn tussen de andere nummers door) maar echte epics. Van een nummer als Tupelo Honey (en ik geef toe, deze versie was natuurlijk wel mooier dan de studioversie) gaan mijn nekharen overeind staan.

Draken van een liefdes-songs? WTF

Ik weet, over smaak valt niet te twisten, maar Tupelo Honey wordt toch wel over het algemeen gezien als één van Vans 'essentials'.

Have I told you lately is misschien 'middle of the road' / glad klinkend qua instrumentatie, maar qua timing en frasering is dat nummer gewoon schitterend gezongen. Daarnaast klinkt de tekst simpel, maar is die toch ook wel erg mooi in zijn dubbele betekenis (verklaart Van de liefde aan zijn geliefde of aan God? of aan allebei misschien?)

Bright Side of the Road is dan ook weer een echte Van-klassieker, misschien meer direct en 'in your face' dan veel van zijn 'meanderende' / intellectuele nummers, maar wat mij betreft compositorisch gezien ook veel sterker dan de nodige van dat soort nummers.

Inderdaad kan ik sommige van die lange stukken van Van erg waarderen, ze behoren soms zelfs tot mijn favorieten (Listen to the Lion, Summertime in England, de live uitvoering van Cypres Avenue, het tweeluik dat Into the music afsluit), maar om nu automatisch te zeggen dat zijn ballads en meer 'snellere' nummers automatisch minder zijn dan die 'epics' slaat wat mij betreft nergens op.

Om eerlijk te zijn: ik vind zijn zogenaamde 'meesterwerk' Astral Weeks zwaar overgewaardeerd, vanwege een aantal zwakke composities en het feit dat Van simpelweg nog niet zo'n overtuigende zanger was. Hetzelfde geldt voor een album als Veedon Fleece.

Over de hele linie genomen vind ik albums als Into the music (zijn beste traditionele R&B album, mede ook door de formidabele zang) en No Guru, No Method, No Teacher (verreweg zijn beste album uit zijn new-age / light-jazz / spirituele fase) veel beter dan Astral Weeks.

quote:

Op dinsdag 6 november 2012 21:21 schreef Poolhond39 het volgende:

[..]

Draken van een liefdes-songs? WTF

Ik weet, over smaak valt niet te twisten, maar Tupelo Honey wordt toch wel over het algemeen gezien als één van Vans 'essentials'.

Have I told you lately is misschien 'middle of the road' / glad klinkend qua instrumentatie, maar qua timing en frasering is dat nummer gewoon schitterend gezongen. Daarnaast klinkt de tekst simpel, maar is die toch ook wel erg mooi in zijn dubbele betekenis (verklaart Van de liefde aan zijn geliefde of aan God? of aan allebei misschien?)

Bright Side of the Road is dan ook weer een echte Van-klassieker, misschien meer direct en 'in your face' dan veel van zijn 'meanderende' / intellectuele nummers, maar wat mij betreft compositorisch gezien ook veel sterker dan de nodige van dat soort nummers.

Inderdaad kan ik sommige van die lange stukken van Van erg waarderen, ze behoren soms zelfs tot mijn favorieten (Listen to the Lion, Summertime in England, de live uitvoering van Cypres Avenue, het tweeluik dat Into the music afsluit), maar om nu automatisch te zeggen dat zijn ballads en meer 'snellere' nummers automatisch minder zijn dan die 'epics' slaat wat mij betreft nergens op.

Om eerlijk te zijn: ik vind zijn zogenaamde 'meesterwerk' Astral Weeks zwaar overgewaardeerd, vanwege een aantal zwakke composities en het feit dat Van simpelweg nog niet zo'n overtuigende zanger was. Hetzelfde geldt voor een album als Veedon Fleece.

Over de hele linie genomen vind ik albums als Into the music (zijn beste traditionele R&B album, mede ook door de formidabele zang) en No Guru, No Method, No Teacher (verreweg zijn beste album uit zijn new-age / light-jazz / spirituele fase) veel beter dan Astral Weeks.

Ik presenteerde het ook niet als feiten, dat is meer mijn persoonlijke mening. Ik persoonlijk waardeer Van niet om die zoetsappige liefdessongs. Die vind ik erg 13 in een dozijn en hoewel zijn instrumentatie heel goed is en hij een geweldig zanger is op die nummers skip ik die nummers altijd door als ik ze luister. Zelf vind ik trouwens Astral Weeks ook overgewaardeerd, ik vind het mooi en knap maar ik skip daar ook vaak nummers door. Het is een beetje een sleur. Veedon Fleece daarentegen vind ik zijn beste album, of in ieder geval daar staan de beste nummers op met Streets of Arklow, Pull no Punches en Bulbs (want er staat ook weer wat saai spul op) en de grootste afwisseling qua repertoire. Uptempo knallers van de bovende plank, uitgesponnen composities, epische nummers van middellange duur en een mooi geheel. Maar vooral briljante en erg inventieve, spannende instrumentatie zoals ik het eigenlijk op geen van zijn albums zó goed erken.

Maar sorry als ik zeg dat ik Tupelo Honey en Have I Told You (en nog meer van dat soort nummers) echt verschrikkelijk vind. Tupelo Honey vind ik sowieso een erg vervelend album met alleen maar gewauwel. Maar dat is mijn persoonlijke smaak natuurlijk! Alhoewle ik moet zeggen dat ik op Van fora en van Van fans vaak hoor dat ze het ook niet erg waarderen. De epics en de up-tempo Into The Music achtige knallers zijn toch waar hij de critici mee bekeerd heeft heeft, wat mij betreft. Die zoetsappige nummers hebben dan wat mij betreft ook juist wat meer mainstream publiek getrokken, dunkt me, en hem de faam gegeven die hij nu heeft.

Mijn favoriete albums zijn dan ook niet Astral Weeks, maar Moondance, Into The Music, Saint Dominic's en als beste toch Veedon Fleece. En van zijn nieuwere werk is ook veel goed wat mij betreft, maar daar kan ik moeilijk tussen differentieren. Toch wat meer van hetzelfde.

Het meest dode topic van Fok Echt..deze artiest verdient meer liefde.

Maar hij staat in de ZG 10 december!

http://oor.nl/#news/12347(...)mber_naar_ziggo_dome

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Het is altijd een volstrekt ongeïnspireerde boel, hij is na 80 minuten meestal weer klaar, hij speelt wat hitjes met totaal geen passie en tsja...het is duur...

Ik ben nog nooit bij hem geweest, maar zelfs de grootste fans verafschuwen zijn liveshows in mijn ervaring

Niemand die tickets heeft gekocht?

Ik ben nog aan het twijfelen......

quote:

Op vrijdag 11 oktober 2013 09:41 schreef Norrage het volgende:
Het is altijd een volstrekt ongeïnspireerde boel, hij is na 80 minuten meestal weer klaar, hij speelt wat hitjes met totaal geen passie en tsja...het is duur...

Ik ben nog nooit bij hem geweest, maar zelfs de grootste fans verafschuwen zijn liveshows in mijn ervaring

Johan Derksen heeft hem naar eigen zeggen meer dan 100 keer gezien Maar de laatste 10, 20 keer was hij inderdaad teleurgesteld las ik. Van Morrison heeft ook een klok in de coulissen hangen die aftelt, zodra de afgesproken tijd in het contract (veronderstel ik) afgelopen is, loopt hij van het podium af. En dat terwijl iedereen de volle prijs betaalt, ja. Beetje treurig allemaal.

quote:

Op zaterdag 12 oktober 2013 15:00 schreef Arn0 het volgende:

[..]

Johan Derksen heeft hem naar eigen zeggen meer dan 100 keer gezien Maar de laatste 10, 20 keer was hij inderdaad teleurgesteld las ik. Van Morrison heeft ook een klok in de coulissen hangen die aftelt, zodra de afgesproken tijd in het contract (veronderstel ik) afgelopen is, loopt hij van het podium af. En dat terwijl iedereen de volle prijs betaalt, ja. Beetje treurig allemaal.

Ja dit soort verhalen...echt zielig....

Maar zijn albums zijn fantastisch
Veedon Fleece

Volumes II/III/IV van It's Too Late To Stop Now zijn uit. Geweldige live-sets, uit een tijd waarin Van ook live nog The Man was. Echt geweldig

En ook een normaal nieuw album uit, Keep me Singing.

Ik vind hem een beetje saai. Wat vinden jullie?

Het rockt niet echt hard ofzo. Maar wel leuk voor op een zondagmiddag.

quote:

Op vrijdag 11 november 2016 16:07 schreef DrDentz het volgende:
Het rockt niet echt hard ofzo. Maar wel leuk voor op een zondagmiddag.

Ja. Het is wel heel zoetsappig en saai. Maar wel leuk voor de zondagmiddag. Maar jammer dat ie de stijl van de vorige plaat niet doorzetten, die groovede nog wel heel lekker