Nadat ik gisteravond alweer een geweldig hoofdstuk in mijn sociale leven, een verjaardag, had afgesloten, reed ik terug naar huis in een voor mijn doen heel relaxed tempo.
Op de singel was geen kip te bekennen, omdat niet iedereen zo'n spetterend leven heeft als ik, en dus kachelde ik lekker door.... tot het moment dat ik plotseling zo'n smerige kutkat vanuit de middenberm 2 meter voor m'n auto de straat over zag rennen. Uiteraard was er ondanks mijn sublieme reactievermogen geen houden meer aan. Ik stuurde nog iets naar links om em misschien onder de auto door te laten glippen, ipv onder de banden, maar helaas. Klonk, boing en bats. Dus ik stop, stap uit en bekijk de schade. 2 bloedvlekken op mijn ongewassen bumper en een plukje haar. Gelukkig was er verder geen onherstelbare schade op mijn sublieme bolide te ontdekken.
Van de vlooienbaal heb ik vanzelfsprekend niets terug gezien, want die harige ratten vliegen uiteraard meteen weg als ze zijn aangereden.
Nu mag ik dus op mijn vrije gods erende zondag m'n auto weer door de wasstraat doen, omdat zo'n kansloze josti het nodig vond zijn huisdier 's nachts buiten te laten lopen. Mijn innige wens is dan ook dat de eigenaar van de kat hetzelfde lot treft (maar dan met een bus bij een zebrapad).
Groetjes,
Krea.