Relatie stopt ineens, eerlijk?

Na 5,5 maand heeft ze het gister uitgemaakt. Dit naar aanleiding een gesprek wat een vorige week tijdens haar vakantie over het geloof. Ik was toen 4 dagen bij haar en familie tijdens hun vakantie.

Dat gesprek had de nodige impact die avond zelf, ook toen ik vertrok en zij nog een week weg was heb ik er veel over nagedacht en zij ook. Dit was niet het eerste gesprek over het geloof en de betekenis daarvan voor haar en mij. Dus toen ze gister terugkwam van vakantie was ik ook tot de conclusie gekomen dat ik absoluut verder wilde. Hoewel ik, toen ik net terug was daar wel twijfels over had, besefte ik me toch dat ze speciaal voor me is. En dat ik het niet wilde opgeven, maar er voor wilde gaan.
Ik kwam tot de conclusie tot de verliefdheid had plaatsgemaakt voor houden van.

Terug naar gisteravond. Ze was gister thuis gekomen en ik ging er rond 8 uur heen, blij om haar weer te zien en om te vertellen dat ik echt verder wilde. Toen ik dr sprak voelde ik wel dat er wat aan de hand was, maar dacht dat het de terugreis was icm rugpijn. Maar wat bleek, toen ik begon over het feit dat ik de tussentijd veel over dat ene gesprek had nagedacht, vertelde dat zij dat ook had gedaan. Ze vertelde dat ze bang was het soort gesprek wat we hadden gedacht, bleef terugkomen. Ze wilde stoppen omdat ze anders bang was dat het over een aantal maanden nog meer pijn deed. Dat voelt zo laf, alsof ze dr niet voor wil knokken. Ook zei ze dat ze miste dat ik niet gelovig was, vooral dat ik niet naar de kerk ging en samen met dr kon bidden bijv. In het begin van de relatie kon ze daar nog wel overheen stappen, maar dat werd nu gewoon moeilijk.

Het rare was wel dat ze zei dat het niet aan mij lag, want ze voelde nog steeds veel voor me. En ik voor haar. Maar ik voelde me compleet buitenspel gezet, ze had de beslissing 2 dagen geleden gemaakt en het stond vast. Dus kon ik gisteravond niets meer doen. Behalve vertellen dat ik absoluut niet wilde stoppen.
Ik kon er ook totaal niet bij dat ze ons wilde opgeven, ik snap gewoon niet. Zoiets wezenlijks en van grote waarde voor haar en mij, maar blijkbaar was het geloof van grotere waarde dan de tijd die wij hebben gehad. Er was níets fout aan onze relatie, geen ruzie irritaties. Ik was er altijd voor haar, God ook zegt ze zelf en dat begrijp ik, en dus koos voor hem. Ik begreep en begrijp dan ook niet, dat ze het toch zomaar weggooid. Ze komt straks in een moeilijke periode en ik wilde er graag voor dr zijn, maar nu kapt ze het ineens af. Voor mij kwam het als een totale verrassing en ik wist ook niet waar ik het moest zoeken.

Heel verhaal, thanks voor 't lezen.

[ Bericht 5% gewijzigd door Noodlez op 12-08-2007 11:49:54 ]

Ja, het verhaal is nogal dramatisch. Kan er geen reet meer aan doen, helaas. Nu verder en misschien is het maar beter ook. Genoeg anderen idd. Een ding weet ik wel, dit was de eerste en laatste relatie met een gelovige.

Vanmiddag maar richting t strand .