Genderdysforie: Deel 10 !!

Gefeliciteerd

quote:

Op vrijdag 24 augustus 2007 20:17 schreef wonderer het volgende:

[..]

Ik hoop het. Ik hoef niet eens te winnen, gewoon een publicatie zou ik al heel tof vinden.

Kben wel beniuewd.... mag ik het ook lezen

quote:

Op vrijdag 24 augustus 2007 22:40 schreef Doagere het volgende:
Jeuj!!!

Ik ben eindelijk Mevrouw Kim bij de bank...

Wat kan de abn moeilijk doen, maar dus uiteindelijk gelukt, nadat ik naar; 3 kantoren (waarvan 2 hoofdkantoren), en 1 telefoongesprek.

whiiii

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 00:51 schreef Sweet-Bitch87 het volgende:

[..]

Kben wel beniuewd.... mag ik het ook lezen

Als ie klaar is en ik hem op heb gestuurd, zet ik hem wel online voor de liefhebber. Dan stuur ik een PM.

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 01:06 schreef wonderer het volgende:

[..]

Als ie klaar is en ik hem op heb gestuurd, zet ik hem wel online voor de liefhebber. Dan stuur ik een PM.

Kzou het dan ook graag lezen.

TVP

Jeetje.... Ben zelf 100% vrouw, maar heb met veel belangstelling dit topic zitten lezen. Wat dapper dat jullie hier zo open over praten! Moet niet altijd makkleijk izjn, zo in het dagelijks leven... (understatement van het jaar denk ik )

Wat ik me afvroeg... Zijn er dingen/situaties waarbij je denkt: hierin voel ik mij mannelijk? Ook al ben je inmiddels vrouw geworden? Of is werkelijk alles vrouwelijk geworden?
En als je je tussen een groep vrouwen begeeft, merk je dan (behalve je verleden natuurlijk) verschil? Hmm... natuurlijk is elke vrouw verschillend, elke man ook, maar jullie snappen vast wel wat ik bedoel

De juf was deze keer een stuk liever voor me

quote:

Op zondag 26 augustus 2007 21:25 schreef MevrouwLili het volgende:
Wat ik me afvroeg... Zijn er dingen/situaties waarbij je denkt: hierin voel ik mij mannelijk? Ook al ben je inmiddels vrouw geworden? Of is werkelijk alles vrouwelijk geworden?

Correctie: je voelt je al vrouw, alleen het jasje is mannelijk. Ik vergelijk het altijd met een appel die in een bananenschil zit. Het is een appel, maar er zit een verkeerde verpakking omheen...

quote:

Op zondag 26 augustus 2007 21:25 schreef MevrouwLili het volgende:
En als je je tussen een groep vrouwen begeeft, merk je dan (behalve je verleden natuurlijk) verschil? Hmm... natuurlijk is elke vrouw verschillend, elke man ook, maar jullie snappen vast wel wat ik bedoel

Ik heb me altijd al prettiger gevoeld tussen andere vrouwen. Gevoelskwestie denk ik... Kan ook beter met vrouwen kletsen dan met mannen.

quote:

Op zondag 26 augustus 2007 21:25 schreef MevrouwLili het volgende:Wat ik me afvroeg... Zijn er dingen/situaties waarbij je denkt: hierin voel ik mij mannelijk? Ook al ben je inmiddels vrouw geworden? Of is werkelijk alles vrouwelijk geworden?
En als je je tussen een groep vrouwen begeeft, merk je dan (behalve je verleden natuurlijk) verschil? Hmm... natuurlijk is elke vrouw verschillend, elke man ook, maar jullie snappen vast wel wat ik bedoel

Ik viel voor mijn geslachtsverandering meer op door mij gedrag etc dan dat ik nu doe. Met vrouwen kan ik lekker kletsen, met mannen blijft het bijna altijd zakelijker. Niet altijd hoor. Maar ik doorzie niet altijd bepaalde bedoelingen van mannen die meisjes in hun tiener tijd meekrijgen. Wat dat betreft ben ik zelfs na 9 jaar op sommige puntjes nog een groentje (ook omdat ik er net veel mee te maken heb, ik heb al 9 jaar dezelfde vriend ook).

Net terug van de controle. Op het open wondje na zag alles er goed uit, zal nog wel een maand duren voordat dat genezen is. Voor de rest rustig aan doen, niet te rustig, zodat ik weer hormonen kan gaan gebruiken (officieel 50% van de tijd uit bed zijn). Binnenkort gaat dat wel lukken.....en over 3 weken weer terugkomen, maandag 17 september, dan zal ik dus ook als het lukt langs het VU gaan voor bloed prikken etc ivm afspraak begin oktober.

Dag MevrouwLili,

Ik ben hier nog niet zo heel lang en daarnaast post ik ook nog eens relatief anoniem. Voor mij is het dus niet zo'n punt om hier openlijk te praten over mijn gevoelens en gedachten. Maar desalniettemin (prachtig woord ) heeft het mij een hoop moeite gekost om híer over deze gevoelens en gedachten te praten.

Morgen heb ik mijn eerste gesprek met een psychologe over mijn genderdysforie. Ik ben op fysiek vlak nog niet veel verder gekomen het peuteren aan de spreekwoordelijke bananenschil die Chantal zo mooi wist te omschrijven. Maar dat gaat allemaal nog komen! Het is een traag en langgerekt proces waarvan ik zou willen dat het binnen een seconde gepiept was. Sterker nog, ik zou willen dat het niet eens nodig zou zijn. Maar helaas steekt het leven voor mij niet zo in elkaar... Ach ja, je kunt ook niet alles hebben.

Om in te gaan op je vraag over het 'mannelijk dan wel vrouwelijk voelen'. Er zijn voor mij geen situaties waarin ik me man voel. Er zijn wél momenten dat ik me - sja, hoe zal ik dát eens zeggen... - 'minder' vrouwelijk voel. Dat zijn vooral de momenten waarop van me verlangt wordt dat ik zakelijk ben of zelf vind dat ik zakelijk moet zijn. Het is dan niet zo zeer dat mijn vrouwelijke gevoel plaats maakt voor een ander gevoel maar eerder dat ik op die momenten mijn emotie enigzins onderdruk/beheers. Dat doe ik omdat ik dan van mezelf verlang dat ik wat minder emotioneel reageer. Hoe dit precies komt weet ik niet, ik denk dat het te maken heeft met sociaal inzicht en de opvoeding van een 'ietwat' feministische moeder. Ik ben me in dergelijke situaties terdege bewust van het feit dat beheersing van mijn emoties tot een beter resultaat zal leiden.

Onder de vrouwen voel ik me beter op mijn gemak dan onder de mannen. Dat komt vooral omdat vrouwen er niet zo'n punt van maken als ik wil praten over mode, verzorging en andere 'minder mannelijke' onderwerpen. Daarnaast voel ik me bij vrouwen beter thuis. Daarmee wil ik overigens niet zeggen dat ik niet graag met mannen omga. Het is alleen zo dat mijn contact met mijn mannelijke vrienden doorgaans veel oppervlakkiger is dan het contact met vriendinnen. Op mijn beste vriend na dan want met hem kan ik ook werkelijk alles delen. (naja, daarmee ga ik er vanuit dat ik in de nabije toekomst ook met hem kan praten over mijn genderdysfore gevoelens.) Maar ik moet er wel bij zeggen dat hij ook een bijzonder zachte man is en dat ik daarom ook zo goed met hem bevriend ben.

[ Bericht 3% gewijzigd door Eline2602 op 27-08-2007 14:35:40 ]

Uhm,
Weet niet of jullie het al gezien hebben maar Google eens op "Brad Pitt 4 oz".

quote:

FX readies transsexual drama @ variety.com

FX has greenlit the pilot episode of Ryan Murphy's "4 oz.," and FX and 20th have also picked up three episode scripts.

The unusual and ambitious drama is about the metamorphosis of a man who realizes he is a transsexual.

Series becomes the first to be hatched by the "Nip/Tuck" creator since he signed a multi-year $15 million deal with News Corp.-owned divisions FX, 20th Century Fox and the Fox Network.

Murphy co-created "4 oz." with "Nip/Tuck" writer Brad Falchuk, and they wrote the pilot together. Murphy, who'll direct the pilot, will exec produce the FX drama with Brad Pitt and Dede Gardner, with Pitt making his first foray into series TV.

Murphy will begin casting the key role of a married man with two sons whose life takes a radical gender turn.

The series has changed somewhat from the original pitch, which FX prexy John Landgraf bought in the room. The protagonist has been changed from a sportswriter to a gynecologist who shares a medical practice with his father.

Murphy still hopes to stretch the show over several seasons. The first season would deal with the revelation of the doc's decision; the second would revolve around him transitioning to female; the third would revolve around the surgery, and the fourth would consist of his new life as a woman and his attempt to find love.

"Nip/Tuck" returns in October for its fifth season with Murphy as showrunner.

Cool. Gewaagd. Ben benieuwd hoe Amerika daarop gaat reageren.

Toch bijzonder eigenlijk, dat je puur mannelijk bent in je lichaam... En zonde eigenlijk, dat je tot je transformatie zeg maar, niet 100% jezelf bent in feite.
Mijn moeder heeft in haar klas (4 tot 6 jarigen) een mannetje rondlopen dat het liefs in meisjeskleren rondloopt. Of het dus volledig een mannetje is, is de vraag. Vriendjes vinden het overigens helemaal niet gek (ja de eerste keer, maar daarna niet meer). Leuk om te zien dat dat op die leeftijd zo relaxed wordt ontvangen....
Vanaf welke leeftijd voelden jullie je anders? Ook al zo jong?

quote:

Op maandag 27 augustus 2007 20:34 schreef MevrouwLili het volgende:
Mijn moeder heeft in haar klas (4 tot 6 jarigen) een mannetje rondlopen dat het liefs in meisjeskleren rondloopt. Of het dus volledig een mannetje is, is de vraag.

Een klein jongetje kan heel veel redenen hebben om meisjeskleding te dragen. Misschien omdat 'ie zich graag met meisjes associeert en als gelijke gezien wil worden (neigt meer naar homoseksueel), of omdat 'ie door z'n grote zus opgroeien associeert met 't dragen van meisjeskleding (neigt meer naar heteroseksueel). Slechts voor een kleine groep is 't echt een identiteits-iets, die voelen zich gewoon een meisje.

Daarnaast, kleine kinderen hebben pas vanaf hun 6de ongeveer door dat geslacht constant is over tijd en verschillende situaties.

quote:

Vanaf welke leeftijd voelden jullie je anders? Ook al zo jong?

Mijn eerste vage herinneringen zijn van rond m'n 3de ongeveer. Op m'n 5de heb ik 't voor mezelf een keertje zitten uitvogelen en op m'n 7de of 8ste ben ik 't gaan wegdrukken. Iedereen vond dat ik een jongetje moest zijn en ik paste me maar aan.

Maar, dat is ook nog een beetje raar aan mij: ik heb wel zo'n onbewust stukje aan me wat de hele tijd beweert dat ik eigenlijk een vrouw ben, maar ik geloof 't gewoon niet. Nee, een man ben ik ook niet, echt niet, maar sociaal gezien ben ik toch ook echt anders dan vrouwen over 't algemeen zijn.

quote:

Op maandag 27 augustus 2007 21:24 schreef Meike26 het volgende:
Ik zit veel in de auto. Je zou zeggen, wat maakt het nou in godsnaam uti hoe je in de auto zit? Toch kan ik me bij bepaalde zitposities minder vrouwelijk voelen, zonder me er gelijk vervelend bij te voelen.

Als ik hard rijd op de fiets voel ik me mannelijk, in een t-shirt met korte mouwen in de zon en met de wind door m'n (inmiddels lange) haren waaiend voel ik me vrouwelijk. Ik kan d'r niet echt een peil op trekken, m'n gevoel lijkt ongeveer met 't uur te variëren. Maar dat is al langer zo.

Ik vraag me eigenlijk af hoe dat bij biologische vrouwen is...

[ Bericht 14% gewijzigd door Hildy op 27-08-2007 22:07:13 ]

quote:

Op maandag 27 augustus 2007 20:34 schreef MevrouwLili het volgende:
Toch bijzonder eigenlijk, dat je puur mannelijk bent in je lichaam... En zonde eigenlijk, dat je tot je transformatie zeg maar, niet 100% jezelf bent in feite.
.......
Vanaf welke leeftijd voelden jullie je anders? Ook al zo jong?

Ik ben er op mijn 6e achtergekomen dat er iets niet klopte, kon het toen alleen geen naam geven, tja, wat was er nou in 1968 bekend bij het grote publiek over transseksualiteit. Ik ben de hele lagere school gepest, eerst omdat een bril droeg, en vanaf de 5e (klas) zo'n beetje ook omdat ik met de meisjes wilde spelen, en ja, dat schijnt de leeftijd te zijn (rond de 10-11 jaar) dat jongens met jongens en meisjes met meisjes gaan spelen, toen tenminste wel. Op de middelbare school heb ik me zo onopvallend mogelijk gedragen, alleen vanaf de 5e klas ging ik niet meer naar de gym, mijn moeder heeft toen via de huisarts en rector van de school ontheffing geregeld (ik ging toch niet....).
Pas toen ik op mijn 30e een documentaire zag op TV wist ik gewoon alles te verklaren, en wist ik hoe of wat. Heel wat gelezen, veel met mijn ex gepraat, en toen niet aangedurfd, en weer tot mijn 36e diep in mezelf weggestopt, en toen is het door allerlei oorzaken als een soort ontploffing naar buiten gekomen, ik moest van geslacht veranderen, want zo ging het niet meer met mijn leven....

Hoi

Waarschijnlijk hadden jullie het zelf al gezien, maar in de LINDA. staan deze keer een aantal portretten van vrouw naar man transen. Mooie foto's en een divers gezelschap - misschien vinden jullie het leuk om te lezen

quote:

Op dinsdag 28 augustus 2007 10:12 schreef Ripley het volgende:
Hoi

Waarschijnlijk hadden jullie het zelf al gezien, maar in de LINDA. staan deze keer een aantal portretten van vrouw naar man transen. Mooie foto's en een divers gezelschap - misschien vinden jullie het leuk om te lezen

In november schijnt er ook iemand van Fok! in een maandblad te komen... Heb ik gehoord ergens...

quote:

Op dinsdag 28 augustus 2007 10:12 schreef Ripley het volgende:
Hoi

Waarschijnlijk hadden jullie het zelf al gezien, maar in de LINDA. staan deze keer een aantal portretten van vrouw naar man transen. Mooie foto's en een divers gezelschap - misschien vinden jullie het leuk om te lezen

Ik wel. Da's zeker niet online te vinden?

"Transmannen: mijn clitoris is nu een micropenis" lees ik op de voorpagina. Klinkt wel weer plastisch.

quote:

Op dinsdag 28 augustus 2007 18:07 schreef Hildy het volgende:
"Transmannen: mijn clitoris is nu een micropenis" lees ik op de voorpagina. Klinkt wel weer plastisch.

Maar dat verkoopt (want dat is zo'n beetje het enige dat tot de verbeelding spreekt).

Dat is wel waar ja. Hier staat trouwens wat meer informatie. Als 't volgende nummer van Linda verschijnt zijn de interviews op transman.nl te vinden.

Haihai, nou ik heb weer even een updateje.

Gisteren bij de psychologe geweest en heb daar best een goed gevoel over. Hoewel ik er vorige week nog over in de zenuwen zat, was ik gisteren bijzonder rustig. Ik keek er zelfs naar uit!

Het was wel even vreemd voor mij om in de stoel van de geinterviewde te zitten. Ben dat toch andersom gewend. We hebben het een beetje over mijn huidige problematiek gehad en hoe ik daar zelf tegen aankijk. Vond het aanvankelijk wel een beetje raar om te praten over iets dat ik al die jaren voor iedereen achter gehouden heb maar dat wende snel. Achteraf heb ik er in ieder geval een goed gevoel over en ik voelde me gisteravond zowaar een beetje 'opgeruimd'. Ik zeg bewust 'een beetje' want mijn gedachten dwalen nog wel eens.

Maar goed, ik heb nu het gevoel dat ik iets aan mijn probleem doe en het niet - zoals voorheen altijd het geval was - laat voor wat het is. En dat voelt goed!

Moest het even kwijt. Volgende week weer een afspraak. Ik heb zowaar huiswerk meegekregen. (Ben je bijna klaar met je opleiding, krijg je dat weer ) Maar ik ben vooral blij dat ik er nu mee bezig ben.

X, een goed gemutste Eline