quote:
Op vrijdag 10 augustus 2007 12:40 schreef Strychnine het volgende:Waarom gelijk medicatie, en geen therapie? Medicatie is ondersteunend, maar zal zonder verdere gesprekken er niet voor zorgen dat je depressie over gaat. Ik heb de afgelopen paar jaar al vele soorten AD gehad (citalopram, efexor, zoloft, prozac, seroxat) en sommigen doen gewoon totaal niets, dus het duurt wel even voor je goed ingesteld bent. Het duurt sowieso 6 weken voor je iets kan gaan merken.
Ik dronk gewoon alcohol, ook wel meer dan 4 of 5 glaasjes, en ik heb er nooit last van gehad. Alleen met efexor kreeg ik last van katers (normaal niet) en soms word je wat sneller dronken.
Edit; het korte antwoord is dus: elke AD werkt verschillend van persoon tot persoon, de één kan goede ervaringen hebben met citalopram, terwijl een ander er niks aan heeft gehad en een ander AD moest gaan proberen.
aanvullend:
een arts moet simpelweg ergens beginnen met proberen wat eventueel helpt bij jou.
wel gefundeerd natuurlijk, hij maakt zijn keuze niet zomaar.
als je eraan begint, houd er rekening mee dat het wat tijd en pogingen kan duren voordat het wat gaat helpen.
maar weeg de mogelijkheden en motivatie goed af: ik snap de drempel die je voelt over het gebruik van AD en therapie, zeker met de historie van je ouders, maar: wel of geen drempel, wel of geen historie van je ouders: als je AD of therapie nodig hebt, dan heb je het nodig.
als je vooruit wil, wat is dan belangrijker?
en: het mentaal jezelf over de drempel helpen is ook een overwinning, als je die stap neemt zie het dan als een sterk en positief iets van jezelf.