Ex-vriendin een soort psychologische stoornis?

Het gaat hier over mijn ex-vriendin waar het momenteel een paar maandjes mee uit is, maar het hele gebeuren intrigeert me wel. Het is een flinke lap text, voila'.

Ik heb ruim 4 jaar een vriendin gehad (we zijn nu beiden 23), waarvan ik vermoed dat de psychisch niet helemaal in orde was, ik heb hier ook veel verhalen over borderline gelezen maar daar weet ik allemaal niet zoveel van.

De tijd samen met mijn vriendin was een vreemde tijd, ik heb al vaak veel moeite gehad met onze relatie. Vanaf het begin af aan hadden we al vrij vaak ruzie over kleine dingetjes, en vond ik haar vrij brutaal met bepaalde dingen. Ze heeft een vrij stevig figuur en voelde zich hier wel eens onzeker over, hoewel ze in haar verleden al met vrij veel jongens het bed heeft gedeeld. In onze relatie papte ze vaak aan met andere jongens, ook met haar ex vriend waar ze 2 jaar mee heeft gehad. Ook ging ze vaak op dating sites jongens zoeken en daar vervolgens mee chatten en bellen. Ik kwam hier regelmatig achter doordat ze veel leugentjes vertelde en ik merkte dat de verhalen dan niet klopte. Dan keek ik stiekem in haar telefoon of e-mail en kwam er zo achter dat ze hier weer mee bezig was. Als ik dit dan zei probeerde ze er eerst mij nog de schuld van te geven dat ik haar niet vertrouwde e.d. Ze draaide het zo dat ik er een schuldgevoel over kreeg.
Ik zei ook eerlijk dat als ze me niet meer moest weg moest gaan, maar dan vond ze me weer geweldig en hield ze oneindig veel van me. Maar een paar maanden later was ze dan weer bezig met datingsites en dat soort dingen. Ook waren er constant jongens verliefd op haar en die zaten haar dan weer opeens te smsen en dat soort dingen, ze heeft echter nooit toegegeven dat ze met iemand anders heeft gezoend of sex heeft gehad in onze relatie. Het leek altijd wel alsof ze mij niet kwijt wilde raken, maar toch aandacht van andere jongens wilde hebben.
Verder loog ze over veel andere dingen, zoals waar ze heen ging en wat ze aan het doen was, vooral tegen haar ouders. Soms zat ze een weekend bij mij en dachten haar ouders dat ze bij een vriendin zat. Ze maakte erg veel ruzie thuis, regelmatig was ze zo kwaad dat ze al haar spullen in dozen inpakte en bij de voordeur ging zitten.
Ook met school is het niet vlot verlopen. Na de havo ging ze pabo doen, toen leerde ik haar kennen. Ze zei tegen mij dat ze nog steeds naar school ging maar 3 maanden later vertelde ze dat ze opeens al enkele maanden gestopt was, maar dit niet tegen mij durfde te vertellen. Hierna is ze nog een keer aan een opleiding begonnen maar hier had ze ook geen zin meer in, maar tegen mij vertelde ze dat ze toen geen stageplek kon vinden en dat ze daarom van school moest stoppen. Toen ik zei dat het belachelijk was en ik daar wel eens wat van zou zeggen werd ze ook enorm kwaad dat ik mij daar ook niet mee moest bemoeien.
Nu werkt ze sinds haar 20e in een callcenter als telefoniste en zegt ze dat het haar prima bevalt, hoewel ze bijna iedere dag liep te zeiken over lastige mensen aan de telefoon en klote collega's waar ze ruzie mee had. Als ik naar haar toekomst visie vroeg kwam ze niet verder dan samenwonen trouwen kinderen krijgen, idealen had ze niet echt.
Ik vond haar altijd erg bezitterig, terwijl ze zelf vond dat ze dat niet was maar dat ik juist bezitterig was. Ze belde en smste mij zo'n tien keer per dag, van 's morgens vroeg tot 's avonds laat; hoe ik geslapen had, wat ik aan het doen was, hoe het op school was, of ik langs wilde komen, een lief smsje, enz. Ze werd ook boos of wantrouwig als ik niet direct terug belde of smste. Ze vond altijd dat ik best wel even de klas uit kon lopen om op te nemen. Als ik al met een andere meisje praatte werd ze gelijk boos, omdat al die andere meiden veel knapper waren dan haar, volgens haar. Vervolgens moest ik dan weer 100x zeggen dat ik oneindig veel van haar hield en dat ze de knapste van de wereld was om haar weer een beetje tevreden te stellen.
Op den duur werd ze steeds vaker kwaad op mij omdat ik niet zo vaak belde en smste als haar, ik heb daar gewoon niet zo'n zin in om 20 smsjes per dag te versturen en hele verhalen in de trein te houden over waar ik nu weer voor bij rij en wat ik heb gegeten. Tevens moet ik ook op mijn portemonnee letten. Ze stuurde ook vaak smsjes s avonds met "ik had wel een reactie verwacht' of 'bedankt voor de reactie, not'' ze verwachtte gewoon iedere avond wat lieve smsjes waarin ik weer mijn liefde voor haar bevestigde.
Ook ging ze erg slecht en impulsief met geld om. Ze deed altijd alsof haar portemonnee een bodemloze put was, in het begin kreeg ze nog studie financiering, maar omdat ze telkens is gekapt met studeren heeft ze al 4 jaar lang een studieschuld staan van zo'n 3500 euro die ze maar niet af wilt lossen. Terwijl ze toch alweer een paar jaartjes (en de laatste 2,5 jaar fulltime) werkt. Ze verdient vrij weinig, zo'n 900 euro per maand, maar ze gaf geld uit als een gek, sparen kwam niet in haar woordenboek voor, iedere maand moest heel die bankrekening leeggezogen worden. En waaraan? Voor 500 euro per maand aan kleren, schoenen, 100 euro telefoon, en dan nog andere prullaria waar je na 2 weken niet meer naar kijkt en iedere dag eten kopen omdat ze het eten van haar ouders thuis niet lekker vond. Tja die maakten niet iedere dag luxe broodjes en hamburgers of shoarma.
Al vrij snel hadden we ook een gezamelijke rekening, voor de 'vakantie', maar hierna bleef het ook een gezamenlijke rekening, waar al mijn geld dus ook op kwam. Normaal had ik altijd wel wat spaargeld, maar sinds die gezamenlijke rekening was ik al mijn geld ook na een maand allemaal kwijt. Ze steelde het niet van me (ik kreeg de rekening overzichten binnen) maar ze wilde zovaak dingen samen doen dat ze me min of meer dwong telkens zoveel geld uit te geven (dagjes weg, kleren die ze voor me zag, eten, cadeautjes voor haar omdat ze voor mij ook constant cadeautjes kocht). Soms werd ze gewoon boos dat ik niet genoeg geld had omdat ik niet wilde werken. (Ik studeer en heb een bijbaantje van 10 uur per week). Ze dwong me dus min of meer geld uit te geven, maar ik ben gewoon niet zo'n big spender. Ze werd ook vaak kwaad als ik dingen van mijn ouders kreeg, ik krijg wel eens kleren, wat extra geld, zulk soort dingen. Dan werd ze boos omdat ik dan verwend was omdat zij geen zakgeld kreeg (maar zij werkte immers). Op den duur was het zo erg dat zij met haar fulltime baan geld van mij moest lenen aan het eind van de maand om treinkaartjes naar haar werk te kunnen kopen.
Met zo'n impulsief uitgaven patroon zag ik niet echt een samenwoon toekomst, we woonden beiden nog thuis, en ze wilde graag samenwonen. Leuk, maar hoe wou je dat doen als je zo met geld smijt en iedere maand weer rood staat.
Ze heeft een half jaar geleden ook een auto gekocht (van haar opa's erfenis), wat ik ook al niet zo leuk vond, ik adviseerde haar eerst de schulden af te lossen, maar nee dat komt volgend jaar wel, eerst een auto van 7000 euro kopen... volgend jaar moet ze beginnen met studieschuld aflossen, ben benieuwd hoe ze dat nu weer gaat ophoesten. Naderhand dwong ze me min of meer haar auto leuk te vinden, ze wilde gewoon dat ik er enthousiast over zou zijn.
Haar autogedrag vond ik ook zo bizar, nadat ze haar auto had gekocht had ze weer gelijk voor honderden euro's accesoires gekocht, autonavigatie, stoelhoezen, allerlei kaartjes en knuffeltjes met zuignapjes, heel die auto zat propvol. Ook was ze altijd erg agressief op de weg, hard rijden, schreeuwen naar andere weggebruikers die volgens haar iets verkeerd deden, middelvingers opsteken.
Gevolg was dat ze nadat ze 4 weken haar rijbewijs had al gelijk een deuk had omdat ze tegen een paaltje was aanreden.
Zo ging het ook telkens, om de haverklap was ze dingen kwijt, verloren, ze vergat telkens haar fiets op slot te zetten zodat die telkens werd gejat, in 5 maanden tijd had ze 3 keer een telefoon uit haar jaszak laten vallen en kwijtgeraakt terwijl ze op de brommer zat. Hier maalde ze dan niet echt om en een dag later had ze weer splinternieuwe spullen gekocht. Ik begon me hier echt aan te ergeren.
Ook maakte ze overal een teringbende van, haar slaapkamer was helemaal volgepropt met allerlei zooi, er stonden wel 30 plastic tasjes met allerlei spulletjes en overal lagen bergen met kleren. Ze kwam vaak bij me logeren en mijn slaapkamer zag er binnen de korste keren ook zo uit en ik bleef maar opruimen. Als ze bij me bleef eten moest ik altijd alle afwaszooi opruimen omdat zij dan '' had gekookt'. Ze liet altijd een heel spoor van rommel achter.
Ik kreeg zo vaak het gevoel dat ik in een soort draaikolk werd meegezogen, en ik was gewoon bang voor de toekomst. Ik heb haar zoveel adviezen gegeven, over hoe ze bepaalde dingen beter kon doen, maar daar werd ze áltijd kwaad over, 'alsof ik mr. perfect was' en ik 'alles zo goed wist'. Perfect ben ik natuurlijk niet maar ik zag wel dingen waarvan ik dacht dat ze beter konden, maar ze luisterde nooit naar me. Maar toch hield ik ontzettend veel van haar, ik vond het raar van mezelf, want ik ergerde me aan veel dingen, het was gewoon een gevoel.
Ze wist me altijd goed te manipuleren dat ik me uiteindelijk over veel dingen schuldig ging voelen, ik was (dacht ik althans) wel gelukkig met haar, maar ik leefde altijd met een opgejaagd gevoel, ik moest de hele dag door dingetjes voor haar doen (boodschapjes e.d.) en als ik dan iets vergat werd ze weer gelijk kwaad. Als we dan weer eens ruzie hadden zei ze telkens dat ik haar gebruikte als een slet omdat ik haar volgens haar alleen maar goed vond voor de sex en dat ik haar daarna als oud vuil behandelde. Vervolgens moest ik dan weer 100x zeggen dat het niet zo was.
Al die leugentjes, rare gewoontes, asociaal gedrag ging me steeds meer de keel uithangen, en dat liet ik ook blijken zodat we nog meer ruzie kregen, zelfs een keer in de auto kregen we ruzie, en toen wilde ze me midden op de weg uit de auto zetten omdat ze boos op me was, ik werd zo kwaad dat ik haar toen een klap gaf (op haar arm). Dit was ook een slechte zet, want toen had ik opeens losse handjes en was ik een mishandelaar, ik had haar 2 jaar geleden ook eens een klap gegeven, ik weet dat dat niet slim was maar soms dreef ze me echt tot het uiterste en bleef ze maar doorgaan. Zelf heeft ze mij ook wel eens een klap gegeven in mijn gezicht of op me gespuugd of me uitgescholden voor klootzak teringlijer lul enz. Ik heb haar nooit uitgescholden en altijd zo netjes mogelijk proberen te blijven. Maar soms werd ik er zo moedeloos van.. ik wilde dat ze veranderde maar het lukte gewoon niet.
Die laatste ruzie in de auto was toen de druppel... ze had het al wel 20 keer uitgemaakt maar dat was telkens dezelfde dag nog aan. Deze dag niet. Ik voelde me toen echt zo schuldig dat ik kwaad op haar werd, terwijl achteraf gezien zij net zo goed lullig tegen mij deed.
Als ik er zo op terugkijk zie ik ook dat zij nóóit haar excuses heeft aangeboden of zich zo uitgebreid heeft hoeven verontschuldigen over iets als ik naar haar deed. Ik moest altijd smeken of ze me wilde vergeven omdat ik zo 'slecht' tegen haar was.
Maargoed na die dag was het dus uit (nu zo'n 4 maanden geleden). Ik heb haar toen 2 weken niet gesproken en toen kregen we weer contact, ze was niet meer kwaad maar ze wilde nu wel gewoon 'vrienden blijven'. Ik stemde in want ergens wilde ik toch dat het goed zou komen, hoewel ik beter had moeten weten. Vervolgens vond ze me telkens weer te opdringerig (ik stuurde nu wel lieve smsjes) en dat liet ze ook telkens weer duidelijk blijken. Ik had het er toen echt helemaal mee gehad en belde/smste nooit meer. Vervolgens was zij degene die mij alsnog iedere dag op ging bellen om over vanalles en nog wat te praten. Ik deed toen vrij koel en semi-geinteresseerd maargoed ze bleef maar doorgaan. Over liefde/zoenen/sex was absoluut geen sprake meer. Omdat ze toch nog wel eens vreemd deed tegen me, keek ik stiekem op haar mail om te kijken waar ze mee bezig was, en zoals ik al dacht was ze weer vol op aan het daten op datingsites. Ook was ze opeens hele avonden online op MSN en had ze me geblokt. Via een block check site zag ik dan dat ze online was. Als ik haar weer sprak en dan bijv. zei wat heb je gedaan gisteravond zei ze dat ze vroeg ging slapen terwijl ik dan zag dat ze tot 1 uur snachts online was. Als ik vroeg of ze weer verliefd was oid zei ze ook van niet en dat ze een tijdje vrijgezel wilde zijn. Allemaal leugens dus. Ik vond dit niet echt zo leuk, als je 'vrienden' wilt blijven kan je best eerlijk zijn. En zeg nu zelf, wat maakt het uit als je een andere jongen zoekt, het is toch immers uit! Hierdoor kreeg ik toch weer het gevoel dat ze andere jongens wilde maar mij ook vast wilde houden als een soort reserve ofzo.
De liefde begon goed te slijten en ik heb tijd genoeg gehad om na te denken en zag eindelijk eens in dat het zo beter was, ik voelde me ook steeds beter en had het nu echt gehad met die relatie.
Tot 2 weken geleden, ik was alleen thuis omdat mijn ouders op vakantie gingen. Ze vroeg of ik het leuk vond dat ze samen bij mij thuis wat zou eten, ik ging akkoord. Ik zag het puur oppervlakkig. Maar toen ze die week bij me was deed ze opeens poeslief, aanhankelijk en ze zat telkens aan me en kuste en knuffelde me. Dingen die ze dus al maanden niet meer had gedaan. Ik vond het zo vreemd, maarja ik trapte er toch weer in en uiteindelijk leidde het toch tot sex. Impulsief zou ik het niet noemen, want ze liep er al een hele week op te azen met dat gekus en telkens in haar ondergoed op de bank zitten enzo.
Maar vorige week ging ik op vakantie, en toen kwam ze de laatste dag wat drinken, ze zou eerst nog bij me blijven slapen, maar opeens had ze een verjaardag van een kennis, en moest ze opééns stipt om 4 uur weg. De dag ervoor had ze al een paar keer gebeld of ik een of ander routeplan wilde zoeken voor een college die bejaarde kennissen uit Arnhem op bezoek kregen die 's Hertogenbosch wilde bezoeken maar die persoon kon zelf niet op internet kijken want die woonde op een camping. Een enorm vaag verhaal, dus ik keek maar weer eens op haar email stiekem. En daar zag ik dat ze contact had met een gast uit Arnhem. Je voelt hem al aankomen. Ik heb die dag niks meer gezegd en ze deed nog gewoon lief tegen me en zoende me zelfs. Ik vroeg zelfs nog of ze met iemand iets had.
Ik kreeg zo'n vermoeden dat ze met die kerel had afgesproken en helemaal niet naar een verjaardag moest, ik ken haar inmiddels goed genoeg. Ik pakte de auto en reed langs haar huis, en haar auto stond helemaal niet voor de deur (ze woont 10 minuten van me vandaan), ze zei echter dat ze eerst naar huis zou gaan.
Ik moést toen gewoon de waarheid weten en ben op goed geluk naar s Hertogenbosch gereden en daar mijn auto geparkeerd. Ik ben de stad ingelopen en ik ben er nog geen 10 minuten en daar zie ik opeens lopen met een wildvreemde gozer, hand in hand! Ik was echt zo kwaad! Ik maakte gelijk een hoop stampij omdat ze me zo enorm had belazerd, dit deed me echt heel veel pijn. Ik zei gelijk waar die kerel bij stond dat we sex hadden gehad de week er voor en ze ontkende dit opeens in alle toonaarde, ik zei tegen haar wat doe je hier? Ze werd opeens superboos op me en zei dat ik moest oprotten en haar met rust moest laten. Die gast was plotseling haar vriend en ik was opeens een stalker die haar al een half jaar lastig liep te vallen, die kerel bij haar ging opeens helemaal flippen en belde de politie, en hij zou zorgen dat ik in de cel zou komen, en die politie kwam nog echt ook!!!! Mijn ex en die eikel liepen weg en ik liep nog een beetje kwaad rond op zo´n pleintje daar. Komt er opeens een politie auto op me af en die mensen beginnen me te ondervragen wat ik daar doe en dat mijn ex en die gast mij willen aangeven voor stalking en dat ik maar weg moest gaan. Ik ben toch superboos naar huis gegaan en in mijn woonplaats mezelf bezat en de volgende dag met barstende koppijn het vliegtuig ingestapt
Het interesseerde me geen ene moer meer toen, nu nog niet, ik heb gewoon een topvakantie gehad.
Het punt is gewoon dat ik vind dat ze me als een stuk vuil heeft behandeld, ze heeft tegen me gelogen, gekwetst, ze heeft de politie op me af laten sturen (leuke beste vriend ben je dan van je ex ) Sinds het voorval heeft ze niks meer van zich laten horen, ik vind het zo laag van haar! Ik snap niet waarom ze zo heeft lopen liegen? waarom wilde ze sex met me 2 weken geleden terwijl ze met die kerel iets had? Ik voelde mezelf zo vies. Die zogenaamde nieuwe vriend bedriegt ze dus net zo goed. Ik keek vandaag op haar mail en daar staan nu allerlei mailtjes naar die kerel en vice versa van ik hou zo ongelooflijk veel van je en je bent de ware enz.. Ik denk dat het met die kerel nu net zo wordt als mijn relatie met mijn ex. Over haar vorige vriend hoorde ik telkens precies hetzelfde als wat ik nu met mezelf mee maak. Ze heeft haar nieuwe manipulatie slachtoffer gevonden.
Ik heb het idee dat je met zo iemand anders mijn ex geen enkele soort relatie kan hebben, zelf nu het uit was wist ze me nog keihard te kwetsen, en me respectloos te behandelen.
Kijk, ik hoef haar nu echt voor geen goud meer terug, wat ze ook doet, dit was echt zo smerig. Ik moet er nog wel eens over nadenken, ik wilde het ook een soort van me afschrijven, ik hoop hier wel op wat serieuze reacties. Ik weet het het is mijn ex en in principe hoef ik me er ook niet meer zorgen om te maken, maar ik vraag me af waarom mijn ex zo'n bizar gedrag vertoont en wat het zou kunnen zijn of waar het aan zou liggen.
Die vier jaar hebben uiteindelijk toch een grote impact op me gehad, zo'n relatie vergeet je ook niet zomaar. Hopelijk is mijn volgende vriendin iemand die zich normaal gedraagd en waar ik echt een serieuze toekomst mee kan opbouwen!