Zweven tussen realiteit en illusie

succes.

als je maar geen emo wordt.

Het lijkt me duidelijk. Je drinkt te weinig alcohol.

Opgelost, slotje.

Als ik dit zo lees denk ik dat je ff hulp van een professional moet inschakelen. Het proces van 'gronden' duurt vrij lang en is vrij intensief en valt niet ff op een forum uit te leggen, daar is echte interactie voor nodig, een klankbord, reflectie etc. ook over je realteiten etc.. valt moeilijk wat over te zeggen online. er valt prima mee te leven, maar je moet wel zelf de touwtjes in handen hebben anders kan je er diep in verzuipen. maar ook dat.. professionele hulp.

Als je het mij vraagt ben je eenvoudigweg een gevoelig persoon die leeft met extremen. Dat zie je wel vaker bij dat soort types. Heftige dromen versus momenten van afzondering omdat iets of iemand je raakt.

Heb je het idee dat het doorschiet, dan moet je misschien eens met iemand gaan praten. Dat zou mijn advies zijn.

straks krijg je nog een psychose

Wat er zou kunnen gebeuren? Heel veel, jouw verhaal is ernstig ik zou serieus professionele hulp gaan zoeken.

Ook al ben ik 15 dit klinkt niet gezond.

Van wikipedia..

is een psychiatrisch toestandsbeeld (een syndroom), waarbij de patiënt het normale contact met de - door zijn omgeving ervaren - werkelijkheid kwijt is. Bij een psychose kunnen de volgende symptomen voorkomen:

* Wanen - Het koesteren van denkbeelden die niet overeenkomen met algemeen geaccepteerde opvattingen en/of ideeën waarvan de patiënt niet af te brengen is met logisch redeneren. Vaak, maar niet altijd, is er ook sprake van paranoia: achtervolgingswaan, zich inbeelden dat er overal camera's of microfoons verstopt zitten, dat er complotten zijn of dat de persoon in kwestie gezocht wordt door de politie of internationale veiligheidsdiensten.
* Hallucinaties - Het waarnemen van zaken die er niet zijn (zoals stemmen in het hoofd, beelden, geuren, of zelfs aanrakingen)
* Verward denken - Over en weer begrijpen psychotici en hun omgeving elkaar niet doordat het denkproces veranderd is door de psychose (chaotisch, te langzaam, te snel). Het gedrag van de patiënt is door zijn omgeving vaak niet meer te plaatsen (en vice versa). De gedachtenstop (waarbij de patiënt ervaart dat zijn gedachten plotseling volledig stoppen; "Mijn hoofd is leeg") wordt meestal als een ernstige vorm van een denkstoornis gezien, die op een slechte prognose zou duiden.
* Verward spreken en schrijven - Zelfs als de gedachten van de patiënt nog coherent zijn, kan hij problemen hebben deze in taal te uiten. Soms uit zich dit in gehaast spreken, vreemde woordkeuzen of het gebruik van neologismen. Bij grotere verwarring kunnen ook verschijnselen als echolalie, palilalie of glossolalie optreden.

Wie krijgt het?

De symptomen van een psychose (vooral de hallucinaties of de wanen) zijn vooral bekend bij schizofrenie en andere psychiatrische ziektebeelden zoals Bipolaire stoornis type I. Maar in feite kan iedereen een psychose krijgen onder zeer extreme omstandigheden zoals oorlog en mishandeling. Er zijn diverse psychoses, zoals de zwangerschapspsychose of de postnatale psychose, veroorzaakt door grote hormonale schommelingen en slaapgebrek. Ook kan men een psychose krijgen door drugsgebruik. Bij een alcoholvergiftiging kan ook een psychose optreden, meer bekend onder de naam delirium. Soms krijgt een persoon een psychose na een ernstige depressie of burnout. Toch kan men zeggen dat een psychose niet iets is dat je 'normaal' gesproken zomaar kunt krijgen. De meeste mensen krijgen ondanks de meest extreme omstandigheden (vluchtelingen uit een oorlog) geen echte psychose, maar hooguit dissociatie en angstaanvallen. Maar een kleine groep mensen krijgt bij relatief weinig externe factoren (verlies van baan, echtscheiding, verhuizing) toch een psychose. Waarschijnlijk heeft dit met aanleg te maken: een te weinig of teveel voorkomen van stoffen in de hersenen.

Dit heb jij allemaal:

* Wanen - Het koesteren van denkbeelden die niet overeenkomen met algemeen geaccepteerde opvattingen en/of ideeën waarvan de patiënt niet af te brengen is met logisch redeneren.

* Verward denken - Over en weer begrijpen psychotici en hun omgeving elkaar niet doordat het denkproces veranderd is door de psychose (chaotisch, te langzaam, te snel). Het gedrag van de patiënt is door zijn omgeving vaak niet meer te plaatsen (en vice versa). De gedachtenstop (waarbij de patiënt ervaart dat zijn gedachten plotseling volledig stoppen; "Mijn hoofd is leeg") wordt meestal als een ernstige vorm van een denkstoornis gezien, die op een slechte prognose zou duiden.

Soms krijgt een persoon een psychose na een ernstige depressie of burnout.

Ik probeer je geen psychose aan te praten hoor. Maar er is toch iets met je aan de hand..

Hey Floris, je verhaal laat veel aan interpretatie over, maar ik wil er wel even 1 ding uitpikken, maar je op korte termijn iets aan kunt hebben:

quote:

Op zaterdag 28 juli 2007 21:34 schreef floris.exe het volgende:
Doorgaans probeer ik een zelfvezekerde en vrolijke indruk te maken en dat lukt eigenlijk wel, totdat er iets gebeurt of iemand iets zegt dat mij raakt. Dan wil ik zo snel mogelijk mij afzonderen, omdat ik dan zeer emotioneel word.

Je uit jezelf niet naar hoe je je voelt? Daar lijkt het op. If so, dan is het helemaal niet vreemd dat je jezelf voelt vervreemden van de buitenwereld.

Want als jij je niet vrij uit, maar in plaats daarvan een 'ander persoon' ophoudt naar de buitenwereld dan 'vervreemdt' het contact met jezelf en met anderen (dus eenzaamheid). Wat ik je zou willen meegeven is om te proberen om bij je vrienden (of iemand uitkiezen van je vriendengroep die je het meeste vertrouwt) om te vertellen wat er werkelijk in je omgaat.

En als je ervoor open staat om hulp te vragen aan een deskundige, zou ik je dat idd ook aanraden. Voor nu zou ik in ieder geval even om je heen kijken en je wenden tot de mensen die je kennen. Ookal ben je niet jezelf, zij kunnen je beter inschatten als hier.

Schematiseer je leven zodat je niet tegen de lamp loopt en aanvaard je probleem ieder huisje heeft zijn kruisje tenslotte. In tegenstelling tot wat MNR je adviseert raad ik je aan om het probleem niet te delen met je naasten.

Tenzij het probleem primaire activiteiten belemmert zou je beter ook geen professionele hulp vragen de psych is geen wonderdokter die je zal genezen met een wonderdrankje, in het beste geval krijg je een etiket opgekleefd.

Ik kamp namelijk met hetzelfde probleem en ik kan hier helaas over meepraten. Je zal toch niet begrepen worden en in het slechtste geval zullen ze je dieper duwen in een negatieve spiraal door hun onwetendheid, desinteresse of door het probleem erger te maken dan wat het is . Een persoon die levenslang doof is kan je ook niet uitleggen wat geluid is.

Mensen die met dit probleem kampen zijn perfecte kameleons. Gebruik je gave en zorg voor een positieve entourage dan zal het leven je veel mooie opportuniteiten bieden. Een positieve instelling is zeer belangrijk.

I’ve shown you the way now you have to continue the journey on your own.

quote:

Op zaterdag 28 juli 2007 21:42 schreef Bananenman het volgende:
Het lijkt me duidelijk. Je drinkt te weinig alcohol.

Opgelost, slotje.

ah sorry ik moest lache... oh god..
eh ts ik denk dat je chronisch hyperventileerd
ga je wat aarden trek wat rood ondergoed aan je gaat weer als een banaan

ik moet zeggen dat jij het redelijk goed verwoord hoe ik een tijd geleefd heb...
ik ben er erg lang mee doorgelopen en heb pas toen de depressie echt de overhand nam mijn verantwoordelijkheid genomen en ben psychische hulp gaan zoeken...
bij mij zeiden ze dat het een persoonlijkheidsstoornis was, wat natuurlijk in jouw geval niet zo hoeft te zijn...
ik zou inderdaad hulp zoeken en misschien kan die je handvatten aanreiken om jezelf beter onder controle te krijgen...

klinkt een beetje depressief, hoewel nog wel in redelijke mate denk ik. beste is inderdaad om ff naar de psych te gaan, ff checken wat die voorsteld en kiezen of je de raad van de psych opvolgt of nog probeerd om door te gaan..

je kunt in ieder geval checken bij de psych of je extreem denkt en of het gezond zou zijn iets te ondernemen. (denk ik zo)

quote:

Derealisatie (afgekort als DR) is een bewuste ervaring waarin een persoon zijn vertrouwde omgeving als vreemd, niet vertrouwd of onecht ervaart.
Deze ervaring wordt vaak beschreven als: leven in een film; in een glazen kooi, in een stolp of achter glas zitten; de hele buitenwereld komt raar of onwerkelijk over.

Depersonalisatie en derealisatie komen meestal samen voor en het is niet altijd duidelijk te zeggen waar een ervaring bij ingedeeld moet worden.
"Normale" mensen kunnen depersonalisatie/derealisatie ervaren tengevolge van ernstige vermoeidheid; slaaptekort; extreme spanning of stress; angst; meditatie. Lichamelijke ziekten, alcohol en drugs (bijvoorbeeld cannabis, ecstasy en lsd) veroorzaken ook vaak gevoelens van depersonalisatie/derealisatie.
DP en DR komen echter vaker voor als symptoom bij bijna alle psychiatrische stoornissen, zoals bijvoorbeeld depressie en angststoornissen. Na angst- en stemmingsklachten is het zelfs het derde meest voorkomende symptoom. Ook bij een aantal neurologische condities, zoals migraine en epilepsie, treden deze ervaringen op.

Is dit herkenbaar voor je?

Ik moest ook gelijk aan derealisatie denken nadat ik de OP gelezen had.

quote:

Op zondag 29 juli 2007 12:27 schreef Biancavia het volgende:
Ik moest ook gelijk aan derealisatie denken nadat ik de OP gelezen had.

quote:

Op zaterdag 28 juli 2007 21:34 schreef floris.exe het volgende:
Al geruime tijd (een jaar of 2 à 3) heb ik het gevoel steeds meer het contact met de realiteit te verliezen.

slapen, leven, werken, naar school gaan...het is allemaal de realiteit. in welke zin verlies je hier het contact mee ?

[quotee]

Daarbij komt een gevoel van eenzaamheid. Niet een feitelijke eenzaamheid, maar een gevoelsmatige. Sociale interacties zijn niet bevredigend en soms heb ik het gevoel dat men, ook mijn beste vrienden, mij eigenlijk verwerpt.

[/quote]

op basis waarvan denk je dat ze je verwerpen ? doe je dit zelf ook bij je vrienden en projecteer je dit nu op hen ?

quote:

Doorgaans probeer ik een zelfvezekerde en vrolijke indruk te maken en dat lukt eigenlijk wel, totdat er iets gebeurt of iemand iets zegt dat mij raakt. Dan wil ik zo snel mogelijk mij afzonderen, omdat ik dan zeer emotioneel word.

wat zeggen ze dan bijvoorbeeld ? en zijn dat je vrienden die zoiets dan zeggen ?

quote:

Op zaterdag 28 juli 2007 23:04 schreef UnderTheWingsOfLove het volgende:
Dit heb jij allemaal:

* Wanen - Het koesteren van denkbeelden die niet overeenkomen met algemeen geaccepteerde opvattingen en/of ideeën waarvan de patiënt niet af te brengen is met logisch redeneren.

* Verward denken - Over en weer begrijpen psychotici en hun omgeving elkaar niet doordat het denkproces veranderd is door de psychose (chaotisch, te langzaam, te snel). Het gedrag van de patiënt is door zijn omgeving vaak niet meer te plaatsen (en vice versa). De gedachtenstop (waarbij de patiënt ervaart dat zijn gedachten plotseling volledig stoppen; "Mijn hoofd is leeg") wordt meestal als een ernstige vorm van een denkstoornis gezien, die op een slechte prognose zou duiden.

Soms krijgt een persoon een psychose na een ernstige depressie of burnout.

Ik probeer je geen psychose aan te praten hoor. Maar er is toch iets met je aan de hand..

5 dubbele post..

Hele mooie beschrijving in de openingspost van derealisatie.

Heb me zelf ook een flinke tijd zo gevoeld.
Ik heb toen heel lang en diep zitten nadenken over mezelf, wie ik ben, en wat ik wil in het leven. Ik kwam erachter dat ik graag aan een bepaald beeld wilde voldoen, en dat ik me onbewust altijd daar naar gedroeg. Hierdoor was ik continu onbewust aan het nadenken hoe ik moest reageren op bepaalde prikkelen, in plaats van 100% mezelf te zijn, en te reageren met m'n intuitie en gevoelens.

Misschien ervaar jij dit niet zo, maar het is eigenlijk altijd een goede tip: Probeer 100% jezelf te zijn, gedraag je naar je gevoel, en probeer je eigen zelf niet te verdringen. Als je je kut voelt, ga na waarom, en hoe je dit kan veranderen of voorkomen. Door verdringen van gevoelens ga je automatisch in een 'droomwereld' leven. "Ik voel me niet kut, alles is goed" terwijl het niet zo is, dan hou je je zelf voor de gek.

Misschien helpt het, misschien ook niet. Als je denkt professionele hulp nodig te hebben, doe dat dan ook. Maar ga niet meteen denken dat je aan allerlei persoonlijkheidstoornissen lijdt, dit maakt het alleen maar erger.

[ Bericht 21% gewijzigd door Arthur.Spooner op 29-07-2007 13:39:27 ]

Wat jij beschrijft, gebeurt ook bij piloten die lange afstanden vliegen of mensen die een eentonig beroep uitvoeren.

Volgens mij leef je te monotoon. Probeer eens verandering in je leven te steken: ga eens op een avonturenkamp ofzeau, whatever eig, als je het maar leuk vindt.

quote:

Op zondag 29 juli 2007 11:09 schreef floris.exe het volgende:
Ik denk, beste mensen, dat het inderdaad beter is een psycholoog te bezoeken.

Laat je niet door een paar fokkertjes overhalen tot het consulteren van een psycholoog.
Wat jij doormaakt wordt doorgaans niet geclassificeerd als een psychose, omdat je zelf nog altijd duidelijk inziet wat er met je aan het gebeuren is.
Je bent waarschijnlijk gewoon bewust aan het worden van jezelf en je plaats in je leven en in deze wereld.
Je begint officieel goedgekeurd schaapgedrag van mensen waarschijnlijk te doorzien, en voelt je niet prettig in deze onnatuurlijke sociale omgevingen. De uittingen hiervan in je dromen is een duidelijk proces binnen het grotere bewustwordingsproces, je bent letterlijk en figuurlijk de beperkingen en begrenzingen aan het doorbreken, alleen hang je nu waarschijnlijk vast tussen deze twee "realiteiten".
Natuurlijk is dit beangstigend, er zullen maar heel weinig mensen zijn die deze ervaringen zullen begrijpen, gedrag dat buiten algemeen geaccepteerd sociaal gedrag valt wordt snel als ziek zijn ervaren.
Bijt echter door deze fase heen, probeer te zien dat je waarschijnlijk de kans hebt om verder te reiken dan de meeste mensen. Filosofische en spirituele literatuur kunnen een sterk fundament vormen om je referentiekaders uit te breiden, en dit bewustwordingsproces een positieve wending te geven.

Merk je echter dat dit gevoel wat je voelt totaal niet vanuit je eigen aard ontstaat, dat je het liefste je "oude" normale leven boven dit alles verkiest, en niet ontstaan is uit eigen motivatie of er door gemotiveerd bent om dit proces verder te ontplooien; kortom dit is niet wat je wilt, dan is de mogelijkheid tot het consulteren van een psycholoog of psychiater mogelijk een goede optie.

Veel succes en sterkte gewenst, en doe wat je eigen gevoel je ingeeft!