Een beetje met een kwast laten zien dat je goed kunt tekenen. Bij de meesten had het daar bij moeten blijven. Schilderskunst is ontstaan omdat ze geen andere middelen hadden. Krijt was het eerste, hadden ze verf en doek gehad hadden we geen krijttekeningen gezien. Daarna vond iemand het linnen uit en kon men verf maken. Nieuwe stroming, men noemde het destijds geen kunst maar geschilder. De meest creatieven gingen schilderen. Rubens noemde het geen kunst, maar gewoon lekkere wijven die ie goedkoop in zijn kamer kon krijgen. Zeg maar Erwin Olaf maar dan met vrouwen. Kwamen er plots rijke stinkerds die hun familie, of een gedeelte ervan op het linnen wilden zien. Rembrandt dacht, 'hé een gat in de markt, hier kan ik een slaatje uit slaan. en portretteerde vervolgens de adel met veel dukaten al beloning. Dat ging een tijdje zo door. Tot er een gek kwam die geel niet van blauw kon onderscheiden en in zijn therapy de meest rare hersenspinsels schilderde. Dat was men niet gewend en terecht stierf ie berooid met het gemis van een oor.
De industriële revolutie begon. Al 2 eeuwen was men Rembrandt aan het nadoen. Hetzelfde als nastreven Pele te worden. Dat wordt niks. Wacht dacht een heldere handelsman, als ik nu net doe alsof van Gogh het zo bedoeld had en ik verkoop het als de nieuwe kleren van de net gestorven Keizer ?
En ja hoor ze trapten erin. Geweldig de zon die niet op een zon lijkt en de zonnebloemen die lijken op gesmolten ijsdruppels. Heerlijk.
Alras ging het toen van kwaad tot erger. Niks hoefde meer te lijken op wat het was. Vakmanschap was niet meer gevraagd.
Dit is een stier schilderde Picasso. Dit is geen pijp. Hoewel ie wel leek.
Abstracte kunst was geboren. Het ging niet meer om de kunstenaar maar om de kijker. Wat je ziet krijg je en wat je niet ziet is wat anders. Alles mocht. De kust was vrij. Nederland sliep niet en maakte een Mondriaan aan. Was een matige tekenaar of schilder maar kon heel erg strakke lijnen trekken en kleuren combineren. Zeg maar de Leko van 100 jaar geleden. Mensen vonden het leuk al die lijntjes en kleurtjes. Was een grauwe tijd moet je weten en elke verandering is dan welkom.
War er daarna gebeurde is alleen geschiedenis. Er is nooit meer iets veranderd. Elke dooie streep van iemand met naam wordt als meesterschap beschouwd. Iets waar Rembrandt mee begon, het portretteren van mensen wordt als achterhaald gezien.
De moderne kunst is film en fotografie. Als van Gogh een camera had gehad had ie foto's genomen net als Rubens. Da Vinci had tegen Mona Lisa gezegd : 'Zit nou eens stil' 'Zo kan ik niet filmen'
Maar nog steeds zijn er mensen die er in trappen en kopen een streep rode verf op blauwe linnen. Dat heet modernekunst. Of nog erger er ligt een diepere bedoeling achter.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !