Het zelfmaken van een bedbox...

Jaaa Gisteren waren we extra gemotiveerd door het nachtelijke gespook van dochter om 3 uur 's nachts, na een dagje leuke dingen doen is Jeroen toch nog eventjes aan het werk gegaan.
We hadden bedacht dat ze misschien wel de deurtjes naar binnen kon trekken dus daar toch maar een soort klosje voor gemaakt wat dat tegengaat:


Daarna heeft Jeroen vast alle randjes netjes afgerond met de bovenfrees, een tijdrovend karweitje maar het maakt het wel helemaal netjes.
Voor de schuur weer dicht zou gaan wilde Eva nog iets vragen "mag ik het bedje vast een knuffel geven?" Tuurlijk!


De jongste dochter wilde heel graag helpen, die kwam met een schep aanlopen om het afval op te ruimen:


Vandaag stond in het teken van schuren, schuren, plamuren en nog meer schuren. Alle schroefjes er weer uit natuurlijk, voor de lak erop kan. Eva helpt, met haar nieuwe boormachientje, mee:


Plamuren, ofwel plamuhmur zoals Eva zelf zei:


De eerste laklaag:


Na het avondeten heeft Jeroen wederom alles netjes opgeschuurd en is de finishing laklaag erop gegaan.
Alles hangt nu te drogen/uit te harden en morgen gaat het bedje boven in elkaar

We hebben ondertussen wel enorme vrees dat ze niet in het bedje wil slapen maar dat zien we morgen dan wel....

Vanmorgen vroeg het bedje in elkaar gezet
Eva wilde eerst nog even haar oude bedje een knuffel geven:



Bij het inelkaar zetten had Jeroen hulp genoeg. Iris gaf de schroefjes aan, en Eva boorde met haar boormachientje mee:






Omdat Eva al vanaf haar geboorte chronisch benauwd is 's nachts, slaapt zij altijd met boeken onder de bedpoten aan het hoofdeinde en handdoeken onder haar matras. Als we dat weghalen gaat dat nooit een hele nacht goed, gelijk begint ze dan te hoesten en erger. Dat wilden we dit keer niet meer vandaar dat Jeroen de lattenbodem onder een hoek gemonteerd heeft, dan staat het bedje altijd iets hoger bij het hoofdeinde, goed te zien op deze foto:

^{Eva doet vast haar bril af om lekker te kunnen liggen.}

Het bedje is af en Eva mag proefliggen.

Opvallend daarbij is haar totale ontspanning als we de deurtjes dichtdoen. Ze had gelijk door dat ze er niet meer uitkon en werd daarvan heel erg rustig. Slaperig zelfs, dat gaf ze ook aan. Logisch ook met al dat gespook van de afgelopen weken.


Erg verontrustend was wel dat ze gelijk doorhad hoe de schuifjes opengingen die wij op de deurtjes hebben gemonteerd om ze dicht te houden. Groot probleem waar we de hele middag over hebben zitten piekeren, hoe lossen we dat nou weer op. We hadden niet gedacht dat ze dat zo snel zou doorhebben.... We wilden iets wat zij niet kan openmaken maar wat wij wel, in geval van nood, heel snel open kunnen krijgen.
In de ijzerwarenhandel vond Jeroen de oplossing, schuifjes die je kunt borgen, die ze dus niet meer openkan doen.
Alles even opnieuw gemonteerd en dit is dan de definitieve versie geworden:

Even groot, zo zijn alle details goed zichtbaar.

Eva is om half 7 naar bed gegaan, ze wilde graag snel naar bed want ze was moe zei ze. Jeroen heeft zoals gewoonlijk voorgelezen, daarna het laatste deurtje dichtgedaan en ze is gaan slapen
Ik ben heel trots op haar want we hadden een groter drama verwacht. Nu maar eens kijken hoe het vannacht gaat

De eerste kleine slotjes deed ze open. Dus moesten de letters eraf, grotere sloten erop en de letters ergens anders, net als de picto trouwens.

_{Ja dat zijn crocsslippertjes inderdaad}
We zijn nu ongeveer 200 euro aan materiaal kwijt, en dan hebben we de lattenbodem en het matras van het oude bedje gebruikt. We hebben dus zo'n 3800 euro bespaard maar er zitten wel onwijs veel manuren in hoor. Het was pure mazzel dat we vakantie hadden, want als Jeroen dit in de avonduren had moeten doen had het veel langer geduurd.