Het peutertopic [2-4 jaar] deel 11

Ja, het is echt erg. En ik wist natuurlijk wel dat kinderen zo gemeen kunnen zijn, maar ik had niet gedacht dat dat op deze leeftijd al zou gebeuren. En ik weet ook niet goed hoe ik er mee om moet gaan en wat ik mijn kinderen op dat punt mee wil geven. Mijn ingrijpen was ook heel minimaal hoor. Ik heb ze gewoon fysiek uit elkaar gehaald door ze allemaal terug naar hun eigen huis te sturen. Ik heb verder niet gevraagd wat er aan de hand was en hoe of wat. Ik heb alleen gezegd dat ze lief moesten zijn voor elkaar en aangezien dat niet lukte dat iedereen het beste maar naar huis kon gaan. Dat kan op deze leeftijd dan nog. Maar als ze ouder zijn, wat dan....?

quote:

Op maandag 30 juli 2007 22:43 schreef livelink het volgende:
_{- bescheiden knipje-} Dus ik naar buiten toe om in te grijpen. Blijkt dat de moeder van 2 van die dreigende jongetjes er gewoon al die tijd bij stond. Dat kon ik vanuit het raam niet zien.
En toen ik ingreep zegt ze: "Ja, dat andere jongetje was begonnen, hoor".
Ik ben er gewoon helemaal kapot van. Kinderen van die leeftijd die al zo doen. En dat een volwassene niet eens ingrijpt. En dan ben ik ook zo bang voor de toekomst en voor mijn eigen kinderen. Bah, ik ben er zelfs misselijk van.

Echt waar? Dus zoveel benul had ze wel? En ze kon niet verder denken dan dat? Iets intuïtiefs van 3 tegen 1 is niet eerlijk. ........ ...........
Goed van je, dat je er wat aan gedaan hebt. Hopelijk leren niet alleen die kinderen, maar ook die moeder er iets van.

Ik vind het ook moeilijk wat ik ze in deze mee wil geven. Aan de ene kant wil ik absoluut niet dat ze zelf 'gemeen' zijn naar kinderen op wat voor manier of wat voor reden ook. Aan de andere kant vind ik dat ze ook niet op hun kop hoeven te laten zitten. Ik hoop dat hij mondig wordt, zodat hij zich uit situaties weet te kletsen.
Maar ja... dit soort situaties als jij beschrijft (die je overigens in alle leeftijden tegenkomt); groepjes die er op uit lijken te zijn om iemand moedwillig -en vaak ook nog zonder reden- pijn te doen... Wat moet je dan? Als ze er op uit zijn, helpt praten niet hoe mondig ook. Eruit 'vechten' lukt nooit met een groepje en afwachtend blijven staan maakt dat je misschien iedere keer opnieuw de l*l bent.
Ik geloof dat ik graag zou willen dat mijn kinderen belangstelling krijgen voor een vechtsport waarbij ze geleerd wordt dat je nooit iemand pijn mag doen als het niet nodig is, maar dat ze wel zichzelf weten te verdedigen als het nodig is. Al zou het maar zijn voor het zelfvertrouwen of veiligheidsgevoel.

ow livelink, wat kan ik me je gevoel voorstellen! wat vreselijk! en dan de reactie van die moeder hoe moeten die kinderen het dan leren he?
Ik weet ook dat kinderen gemeen kunnen zijn, maar bij zulke dingen grijp ik ook in hoor. ik laat ze een hoop zelf uitzoeken, omdat dat juist ook belangrijk schijnt te zijn, maar dit gaat te ver.
Ik maak me ook wel eens zorgen over de toekomst ja, hoe dat moet en hoeveel invloed je nou daadwerkelijk hebt enzo.

Die moeder
Die is in mijn ogen nog veel 'fouter' dan die drie kinderen.. Maar zulke dingen baren idd zorgen als je over de toekomst en normen en waarden enzo nadenkt..

Mijn mond viel echt open wat een ***moeder wat een voorbeeld

Hier wordt Zoë wel eens onder handen genomen door haar vriendje beetje driftig aangelegd maar zijn moeder zegt dan gewoon tegen Zoë dat ze hem maar gewoon terug moet slaan.

Wij wonen nou ook niet echt in een super wijk (zeg maar ook soort van ghetto) en 1 van de dingen waar wij het als ouders over eens zijn is dat onze kinderen alles mogen doen qua sport en hobby maar ze van ons verplicht 1 vechtsport gaan beoefenen. Echt niet dat ik mijn kinderen passief klein terreur laat ondergaan. Als iemand ze kwaad wil doen moeten ze van hun af kunnen bijten. Mijn man en ik hebben vroeger ook vechtsport beoefent. Ik zelfs free fight, thai boksen en karate. Mijn man alleen karate. Leren ze gelijk ook dat ze woede onder controle kunnen houden. Dus niet gelijk er op los rammen maar slechts wanneer het nodig is.

Bah Livelink. Wat rot zulke dingen. Lastig wel he, om over zulke dingen iets te zeggen.
Maar Rottdog, zoals jouw vriendin dat zo tegen Zoe zegt, is dat oke voor jou? Ik zou het namelijk echt erg vinden als iemand dat tegen mijn dochter zei. Vast heel correct enzo maar ik zou het niet goed vinden.

Jolie zei gister dat ze het zonde vond dat ze haar kussen kapot heeft gemaakt. Ze lag ook niet zo lekker in bed, ze is er inderdaad aan gewend Bix. Dit weekend krijgt ze een nieuwe. Hopelijk doet ze het niet meer.

ik hoop 't ook luchtbel!

piet gaat morgen voor 't laatst naar het kinderdagverblijf... wat gaat het hard! als je 'm nu ziet spelen tussen die andere kindjes uit zijn groep steekt ie er ook met kop & schouders bovenuit, maar ik weet nog als de dag van gisteren dat ik 'm er voor 't eerst heen bracht ± 2 jaar terug.

Piet al bijna een echte kleuter. Wat gaat het hard Bix

Ik zou het ook niet goed vinden als iemand zei dat mijn kind maar terug moest slaan. Lijkt me logischer om de kleine driftkop zelf aan te pakken.

Morris kwam laatst terug van het KDV onder de krassen. Hij was erg gekrabt door een meisje. De ouders krijgen dat dan ook echt te horen van de leidster. Zo kunnen zij daar dan ook wat mee doen lijkt mij. En dan bedoel ik niet dat ze het kind nog een keer afstraffen, maar wel in de gaten houden of ze dat vaker doet en haar leren dat dat niet mag.

Is Piet alweer zo groot, bijna een kleuter Spannend bix!

Ik baal! Twee weken geleden toen ik Noah ophaalde van de crèche, had ie te klein sandalen aan. Blijkbaar had een ander kindje dus dezelfde sandalen, en hadden ze zich vergist met aantrekken. Helaas was het andere kindje al opgehaald. Vorige week waren ze nog aan het uitzoeken van welk kindje die sandalen dan waren. En vandaag hoorde ik dat het kindje waarvan ze denken dat ze zijn op vakantie is Net nu het weer mooi weer wordt, en Noah heeft geen andere sandalen. Ik hoop maar dat de dag waarop ik hem met de verkeerde sandalen ophaalde de laatste dag voor hun vakatie was, en dat ze dus snel weer terug zijn... En ondertussen stel ik mezelf gerust met de gedachte dat hun kind nu te kleine sandalen heeft waar ze dus ook niks aan hebben

Jordy roept opeens bij me in de auto : "ottedomme, aan de kant!"...

Jordy Dat had Noah laatst ook toen we weg wilden gaan en ie z'n handjes vies had gemaakt aan de auto en we al zuchtend en steunend weer naar binnen liepen om zn handjes schoon te maken: "goffedomme hè?"

Hoe gaat het met Jordy's handje eigenlijk?

Ik heb een oud autootje en die slaat standaard een keertje af als ik hem start (daarna met de choke (spelling?) doet ie het wel probleemloos).
Amber: "klote-auto hè?"
Dus ik zeggen dat ze dat niet mag zeggen enzo....

De volgende keer:
"klote-auto hè?"
ik: "hé, dat mag je niet zeggen."
Amber: " rot-auto mag wel, hè? "

Benthe zegt sinds kort: "sjesus-mina zeg".....

Wat is Kai dan lekker braaf. Die houdt het bij "stoutekop".

Ik hoor Amber regelmatig tegen haar pop zeggen: "Hoor je me?!! "

quote:

Op woensdag 1 augustus 2007 06:54 schreef snoopy het volgende:
Ik zou het ook niet goed vinden als iemand zei dat mijn kind maar terug moest slaan. Lijkt me logischer om de kleine driftkop zelf aan te pakken.

Zit aan zo'n opmerking niet meer vast dan het lukraak toepassen van zinloos geweld?
Soms kun je het zo sneu vinden voor een kindje als het telkens een gemene duw krijgt oid en ben je er niet op tijd bij om het gevaar af te wenden. Uiteraard kun je dan een hele verhandeling houden over het negeren van negatief gedrag, maar of dat altijd aankomt bij een peuter? Bovendien kan het voor een kindje met duwneigingen wel eens heel verhelderend werken om te ervaren wat het is om een duw terug te krijgen. (Uiteraard van iemand die dezelfde maat kleren draagt als hij/zij.)
Ik kan mezelf enkel als voorbeeld nemen, maar ik heb lang gehoopt dat Liz eens een keer van zich af zou maaien. Cas kon zo dominant dingen afpakken en haar wegduwen. Nu is het dan zover dat het ook wel eens gebeurd. En ik ... ik sta erbij en kijk het eerst eventjes aan. Als het niet afgelopen is na een dreun over en weer grijp ik in, eerder niet. Eerlijk gezegd ben ik er wel blij mee, het is duidelijk taal die ze nu spreken naar elkaar. Het fysieke neemt nu wat af, nu ze de taal wat machtiger worden. De ruzietjes kunnen ze nu beter met de mond aan. Overigens komt dit hier niet dagelijks voor, want in wezen zijn het een stel brave hendrikken samen. In contact met anderen gaan ze het conflict uit de weg, door weg te lopen. Na de zomer breekt er een nieuw tijdperk voor ze aan: de peuterspeelzaal.

Eigenlijk zoals het Smirre het al verwoord hoopt mijn vriendin dat als Zoë is een mep teruggeeft hij ook eens weet hoe het voelt. Nou moet ik zeggen dat Zoë het tot nu toe zelf ook helemaal oke aanpakt niet met geweld maar verbaal gewoon op andere dingen brengt. Zoë zegt dan "samen spelen" of iets anders aanbrengt wat ook leuk is.

Ik denk zelf dan ook wel eens geef hem dan een knal voor zijn kanus of schop dan tegen zijn schenen maar het blijven gedachten.

Ik bedoel ook dat je je eigen kind gewoon niet bij wil brengen dat het dan ook maar moet slaan. Maar ik begrijp natuurlijk jullie gedachtengang wel, je wil dat je kind weerbaar is en zich niet in een hoekje laat drijven.

Kan me voorstellen dat je wilt dat je kind zichzelf kan verdedigen en voor zichzelf opkomt. In eerste instantie lukt dat niet altijd verbaal, maar ik merk aan Fleur dat ze slaan gewoon niet accepteerd. En een half jaar geleden deed ze het dan gewoon terug. Nu is ze duidelijk ouder en wijzer. Ze zegt dat het niet mag en probeert een oplossing te vinden. En als dat niet lukt roept ze hulp in van een ouder iemand. Ik kan dit heel erg waarderen en prijs d'r dan ook helemaal de hemel is als ze het zelf heeft opgelost.

Tuurlijk is ze zelf nog steeds niet 'heilig' en vergeet ze ook wel eens dat ze dingen ook kan vragen, maar ze is ook nog puur genoeg om eerlijk te zeggen dat zij begonnen is. Ik hoop dat ze dit nog lang blijft. Lijkt me zo verschrikkelijk om je kind te horen liegen...

En jezelf terug horen: Ja, hier ook. Ik hoor mezelf als Fleur tegen Maud praat, maar ook als ze met d'r poppen bezig is. Nee, mama moet eerst schoonmaken en opruimen en dan gaan we iets gezelligs doen. Ja, als je lief bent dan mag je in de winkel een boekje uitzoeken, maar dan moet je wel goed luisteren.

Hmmmm, toch maar iets minder met chantage gaan werken

quote:

Op donderdag 2 augustus 2007 10:49 schreef Rottdog het volgende:
Eigenlijk zoals het Smirre het al verwoord hoopt mijn vriendin dat als Zoë is een mep teruggeeft hij ook eens weet hoe het voelt. Nou moet ik zeggen dat Zoë het tot nu toe zelf ook helemaal oke aanpakt niet met geweld maar verbaal gewoon op andere dingen brengt. Zoë zegt dan "samen spelen" of iets anders aanbrengt wat ook leuk is.

Ik denk zelf dan ook wel eens geef hem dan een knal voor zijn kanus of schop dan tegen zijn schenen maar het blijven gedachten.

Heei, dat is een zeer bekende mantra.

Vanmorgen naar het cb geweest met Iris. Iris blijft het trouwens tegen iedereen concentratiebureau noemen als ze verteld wat er vandaag is gebeurd.
Gewogen: 18 kilo en gemeten 105,5 cm. (Eva ook gelijk gewogen 20 kilo en gemeten 112 cm, Iris haalt haar langzaam maar zeker steeds meer in)
Daarna nog even een ogentest, ze moest een cirkel tekenen en nog wat vraagjes en toen de laatste prik. Ik had Iris goed voorbereid en die mevrouw deed het ook heel netjes met Iris. Goede uitleg van te voren en Iris heeft geen krimp gegeven. Ik nog zeggen: Je mag best huilen hoor! en Iris heel droog "maar mama ik vond het niet eng"

De laatste keer cb, het is echt een afsluiting van een hele periode zeg...

ow Iris al voor het laatst naar het cb en wat stoer van d'r met die prik!