Boeddhisme..tijdverspilling of weg naar een beter leven deel 2

TT aangepast

deel 5 ligt me nog niet zo...
Mediteren mbv roes is wel es prettig om de molen stil te zetten en de wereld mooier te zien dan die is.

quote:

Een ander belangrijk element van het boeddhisme is karma = oorzaak en gevolg, wie goed doet wie goed ontmoet etc.

Valt me behoorlijk vies tegen. misschien dat dat pas vanaf 18 jaar komt ofzo. maar in al de jaren er voor valt dat vies tegen.
Mediteren dmv bek plat op het stuur en hard fietsen maar met eigen gedachten of audioboek/colleges. ( zo inspannend dat het als je aandacht opeist.)
Verder is het zo druk in mn kop dat ik wel stil moet zitten.

quote:

Op vrijdag 6 juli 2007 23:16 schreef kless het volgende:

Valt me behoorlijk vies tegen. misschien dat dat pas vanaf 18 jaar komt ofzo. maar in al de jaren er voor valt dat vies tegen.

Ik denk dat je hier ook volwassen voor moet zijn, dat je er enige levenservaring voor moet hebben opgedaan. Al zul je zonder juiste opvoeding nooit het goede doen omwille van het goede. Je zult dan het goede doen omdat er persoonlijk gewin is. Juist het goede doen omwille van het goede brengt je geluk, niet omdat dit als een boomerang terug kan komen maar omdat door het goede te doen je een goed gevoel hebt.
(een verkapte tvp)

Je hebt niet zoveel aan een set richtlijnen, je hebt meer aan leren te begrijpen waarom die set richtlijnen goed werkt, door studie en verdieping in jezelf, maar ook dat regelt het boeddhisme.

Maar om nou slechts één stroming aan te houden vind ik ook weer zo beperkend, aan de andere kant geeft de oosterse filosofie wel een duwtje in de goede richting, voor mij persoonlijk althans.

Het feit dat het boedhisme niet streeft naar apathie (lees: afhankelijkheid van een goddelijke entiteit) en meer een idee is dan een geloof spreekt me aan. Ook het respecteren en inzien van al het leven heeft iets moois.
Elk ander groot geloof is in de overtuiging dat het aardse bestaan tijdelijk is en waarom zou je dan moeite doen voor zelfverbetering en zelfreflectie als het eeuwig leven toch op je wacht...

Uiteindelijk zal boedhisme het geloof zijn dat zal overwinnen omdat het flexibel is en mensen laat genieten van het nu. Het meest kostbare wat er is.

Betekent regel 1 dat je ook vegetarisch zou moeten zijn, of is er uberhaupt een opvatting over vlees eten vanuit het boeddhisme?

quote:

Op zaterdag 7 juli 2007 05:12 schreef Xebrozius het volgende:
Het feit dat het boedhisme niet streeft naar apathie (lees: afhankelijkheid van een goddelijke entiteit) en meer een idee is dan een geloof spreekt me aan.

Toch wordt de Boeddha soms zo gezien en zo ook sommige guru's. In de meeste stromingen kun je alleen verlichting bereiken via een gerealiseerde guru.

Als je ver gaat in boeddhisme kom je erachter dat het monniken leven (een niet-wereldlijk bestaan) het hoogste ideaal is en eigenlijk de enige manier om verlichting te bereiken (met een guru natuurlijk); voor een leek (iemand die een gezinsleven leid) is verlichting praktisch niet haalbaar.

quote:

Elk ander groot geloof is in de overtuiging dat het aardse bestaan tijdelijk is en waarom zou je dan moeite doen voor zelfverbetering en zelfreflectie als het eeuwig leven toch op je wacht...

Een kernidee uit boeddhisme is dat deze wereld tijdelijk is daarom zal deze je nooit gelukkig kunnen maken. Er is verlangen naar iets, als dit niet behaald wordt is er onvrede met alle negatieve gevolgen van dien. Zelfs als het verlangen wordt bevredigd is dit maar voor even, immers de ervaring is tijdelijk en daarna zal de mens opnieuw verlangen naar herbeleving of de grenzen willen verleggen (verlangen naar meer). Dit leidt tot wedergeboorte en voor je het weet zit je erin vast als een hamster die telkens hetzelfde wiel rondrend zonder in de gaten te hebben dat het niet vooruitkomt. Nirvana is het uitdoven van alle verlangens wat leidt tot de boeddhistische endgame nl. parinirvana oftewel het opgaan in het alles na het sterven. Wat er bij parinirvana gebeurt weet eigenlijk niemand aangezien diegenen die het hebben ervaren niet meer terugkeren op aarde om erover te vertellen.

Er wordt weldegelijk een hiernamaals beschreven, in één van de vele hemelen of de hel maar dit is net als alles slechts tijdelijk. Je valt na een tijd onherroepelijk uit de hemel terug op aarde of erger, de hel. Net zo na een lange tijd in de hel te zijn kom je er ook weer uit, dit alles door karma. In het pureland boeddhisme mikt men op een hiernamaals in een hemel waar een Boeddha (Amitayus/Amitabha) zou zijn die jou kan onderwijzen in de dharma.

Het idee dat alles tijdelijk is kan maken dat je intens gaat genieten van momenten omdat je weet dat deze zo weer voorbij zijn. Het kan ook zijn dat je bij voorbaat iets niet gaat doen omdat je weet dat het toch zinloos is, waarom zou je dit of dat doen als je weet dat er niets van over zal blijven (behalve een vage herinnering). En het dan weer overnieuw doen, of (weer) met iets anders beginnen.

quote:

Uiteindelijk zal boedhisme het geloof zijn dat zal overwinnen omdat het flexibel is en mensen laat genieten van het nu. Het meest kostbare wat er is.

2000km genieten
(Boeddhistische pelgrimstocht)

Boeddhisme is flexibel in zoverre dat het vaak gemixt kan worden met de inheemse bestaande religie. Maar boeddhisme opzich is volgens mij niet flexibel maar net zo dogmatisch als elk ander geloof.

[ Bericht 0% gewijzigd door The_Shining op 07-07-2007 10:48:41 ]

quote:

Op zaterdag 7 juli 2007 05:39 schreef Dylanesque het volgende:
Betekent regel 1 dat je ook vegetarisch zou moeten zijn, of is er uberhaupt een opvatting over vlees eten vanuit het boeddhisme?

Da's een bekend misverstand van boeddhisme. Je mag niet zelf doden maar vlees in de supermarkt mag je zo kopen en eten. Het lijkt hypocriet maar het gaat om de daad van het doden. Als je stelt dat je meewerkt aan het totstandkomen van deze daad (immers, geen vleeseters=geen slagers) dan zijn er meer mensen medeverantwoordelijk, van de politiek die slachterijen wettelijk toestaan tot de cassiere die het product voor je afrekent.

Er is geen passage in de teksten dat zegt dat je geen vlees mag eten. Zelfs de Boeddha at gerechten met vlees, de Dalai Lama trouwens ook tijdens bezoeken e.d. maar dat heeft te maken met de regel dat monniken het aangeboden eten niet mogen weigeren (en geld niet voor leken).

quote:

Op zaterdag 7 juli 2007 01:16 schreef Kees22 het volgende:

[..]

Kijk maar uit dat je niet tegen een vrachtwagen opfietst. Ik lichtte indertijd exact op tijd mijn hoofd op, anders was mijn schedel gespleten. Nu alleen mijn knie. En mijn fiets was ontzet.

Wat je zaait, zul je oogsten. Maar daar zit meestal wel een heel seizoen tussen. Als je meteen terugkrijgt, wat je gedaan hebt, heb je heel snel karma. Dat wordt gezien als een goed teken.

Ik vergelijk het voor mezelf met klassen en vakanties. De leerlingen die je in de eerste klas tegenkomt, zul je vaker zien. En als je vorig jaar ruzie met ze maakte, krijg je dat terug. Ook al ben je vergeten waar het ook al weer over ging. Je ziet ze en hebt de associatie: dat was foute zaak. Of andersom: als je weer iemand tegenkomt waar je de vorige keer goed mee kon opschieten: Ik ken jou ergens van en het was gezellig. Maar hoe zat dat nou ook al weer?

Maak je niet druk. Als je nog geen 18 bent, heb je nog een leven voor je. Je ziet vanzelf wat er op je weg komt.

Voor zover ik weet ben ik niks veranderd op mn leeftijd na ( 26 nu)

Maar het pesten is eindelijk gestopt... (zo rond 17/18 jaar)

Maar het zijn beesten die kinderen en pubers, echt...

Karma spreekt me dusdanig aan dat een beledigende opmerking zonder reden in het echte leven een lange echo kan opleveren. Steeds een soort van flash-back als je buiten de schreef bent gegaan zelfs al is het 10 jaar geleden. Het geheugen dat alles onthoudt dus ook, en dan zeker ook tijdens het dromen waarbij zaken vanaf het prille begin van je leven naar voren komen. Dan is het zo dat bij een conflict met beledigingen het negatieve karma oplost bij het bijpraten en oplossen van het conflict zodat je er niet meer mee zit. Jezelf een slecht mens voelen dus ook over iets dat je jaren geleden gedaan hebt of juist jezelf als slachtoffer zien doordat anderen fout deden tegen jou, blijven rondlopen met haat, jezelf en anderen niet vergeven en steeds blijven rondlopen ermee waardoor het door je hoofd blijft spoken. Niet alleen bij beledingen maar ook bij foute beslissingen en nog meer. Foute beslissingen op jonge leeftijd en vervolgens een positieve actie toevoegen en beweren dat jonge mensen niet weten hoe ze in het leven staan en dat ze het leven nog onder de knie kunnen of moeten krijgen, die actie levert dan een reactie op in de vorm van geruststelling. Een soort van ontspanning ook.

Bij het slecht voelen en bij een afkeer hebben aan het leven geldt dan tevens dat je positieve gedachtes moet oproepen om het positieve tot leven te brengen. Iedere positieve kijk op het leven is een soort van trigger die ook weer een echo oplevert. Maar dan is het bij een hardnekkige pessimistische kijk op het leven dat je vaker een positieve gedachte moet oproepen en dan kan het maanden of jaren duren voordat het effect heeft omdat het negatieve ook effect heeft en dan heeft het negatieve vaak een groter effect dan het positieve.

Goed gedrag wordt volgens mij uiteindelijk beloont en dan hoef je niet altijd de aardigste jongen van de klas te zijn want als iemand jou een keer slecht behandeld dan ga je niet aardig terug doen of wel soms? Je hoeft iemand niet op de bek te slaan bij een belediging maar zeggen waar het op staat kan geen kwaad, om vervolgens te vergeven en vergeten. Kwaad blijven op iemand houdt woede en haat in stand dus volgens mij is vergeven en vervolgens vergeten de beste manier om het aan te pakken. Haat-gevoelens daar raak je ook maar een verbitterd mens van.

Eenmaal in het juiste karma daarbij kom je volgens mij vervolgens mee in een soort van vaarwater, geen stroomversnelling dat het te snel gaat maar een lekkere vaart over een vaarwater waarbij de situaties keer op keer juist aflopen. Juiste instelling om vervolgens op een soort van automatisme door het leven te gaan? Een makkelijke manier van leven, het overleven verdwijnt en het echte leven verschijnt ( op de juiste plek en op het juiste tijdstip aanwezig zijn om vervolgens passend gedrag te vertonen, alsof het allemaal zo bedoeld is en bij je past)

Het leven onder de knie krijgen zie ik vaak als een soort van kunst of sport, voetballen leer je ook niet in 1 dag, voordat je de techniek beheerst ben je een hele tijd verder.

[ Bericht 3% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 07-07-2007 13:37:16 ]

quote:

Op zaterdag 7 juli 2007 10:47 schreef The_Shining het volgende:

[..]

Da's een bekend misverstand van boeddhisme. Je mag niet zelf doden maar vlees in de supermarkt mag je zo kopen en eten. Het lijkt hypocriet maar het gaat om de daad van het doden. Als je stelt dat je meewerkt aan het totstandkomen van deze daad (immers, geen vleeseters=geen slagers) dan zijn er meer mensen medeverantwoordelijk, van de politiek die slachterijen wettelijk toestaan tot de cassiere die het product voor je afrekent.

Er is geen passage in de teksten dat zegt dat je geen vlees mag eten. Zelfs de Boeddha at gerechten met vlees, de Dalai Lama trouwens ook tijdens bezoeken e.d. maar dat heeft te maken met de regel dat monniken het aangeboden eten niet mogen weigeren (en geld niet voor leken).

Wow, dat is precies mijn gedachtengang geweest. Ooit heb ik ergens gelezen dat de Dalai Lama geen levend wezen pijn zal doen of zal doden, maar dat dat soms wel vervelend was met muggen Maar ik heb sindsdien (jaartje of 4) bewust zelfs geen insect of ander dier doodgemaakt, omdat het me ergens heel logisch leek dat dat helemaal niet hoefde.

Die teksten waar je het over hebt, is dat aan te raden om op te zoeken? Mijn interesse is dus al een tijdje gewekt maar ik heb geen idee waar ik zou moeten beginnen met verdere stappen, of ik moet Boeddhisme voor dummies ofzo tegenkomen

Als je dan op straat loopt, kijk je dan ook uit dat je geen mieren kapot trapt?

Of mag een onschuldig insect per ongeluk doden wel?

Er voor uitkijken is wel prettig. Het is toch rekening houden met de mieren. Je moet echter wel je grenzen trekken. En ja dat is een probleem he, grenzen trekken. Ieders grens verschilt. En dan zou je dus regeltjes op moeten stellen om de grenzen gelijk te maken.

Is het echter niet zo dat doordat je deelneemt aan je omgeving (omdat je tot op zekere hoogte geen keus hebt) je maar tot op een bepaalde hoogte rekening kan houden met de betreffende mieren die we nu als voorbeeld nemen?

m.a.w. als we de essentie van het leven zouden zien als de hele dag op onze ass te zitten, zou je niet eens rekening hoeven houden met het dood trappen van mieren, terwijl als je de essentie van het leven ziet als wedstrijdjes hardlopen te doen, je er veel en veel meer moeite mee zou hebben.

quote:

Op zaterdag 7 juli 2007 14:04 schreef Dylanesque het volgende:
Mijn interesse is dus al een tijdje gewekt maar ik heb geen idee waar ik zou moeten beginnen met verdere stappen, of ik moet Boeddhisme voor dummies ofzo tegenkomen

Voor de grap even gezocht en het bestaat nog ook
http://www.nl.bol.com/is-bin/INTERSHOP.enfinity/eCS/Store/nl/-/EUR/BOL_DisplayProductInformation-Start?BOL_OWNER_ID=1001004001998656&Section=BOOK

Ik ben zelf met de tipitaka begonnen op http://www.accesstoinsight.org/ maar daarvoor had ik al wat meegekregen uit de "newage" hoek en is misschien niet zo geschikt als introductie. Ik zou gewoon een keer bij een boekenwinkel langsgaan en daar een boek uitzoeken wat je aanspreekt.

quote:

Op zaterdag 7 juli 2007 14:08 schreef Dromenvanger het volgende:
Als je dan op straat loopt, kijk je dan ook uit dat je geen mieren kapot trapt?

Of mag een onschuldig insect per ongeluk doden wel?

Wat is een schuldig insect dan, een mug die jou steekt? Geen enkel insect steekt je zonder een reden, omdat je zijn territorium bedreigt of omdat het nu eenmaal jouw bloed nodig heeft om zelf te overleven of om voort te planten. Van die nieuwe insecten kunnen andere dieren weer leven, dat is nu eenmaal de kringloop van de natuur. Voor mij werkt het bewustzijnsverruimend om op insecten te letten, je bent je bewust van je omgeving en alert.. "wie het kleine niet eert is het grote niet weert"

Als je met opzet een insect dood dan is dat een onjuiste handeling, als je je er niet van bewust bent van je daad (geen intentie) dan is er niets aan de hand. Dus vooral niet naar je bumper kijken als je uit je auto stapt
Als je in je auto stapt om van A naar B te gaan dan is er niets aan de hand; als je in je auto stapt met als doel zoveel mogelijk insecten te scheppen dan is dat wederom een onjuiste handeling. Volgens mij is het niet zo dat er een kosmische abacus is die al jouw daden bijhoud (hoe karma vaak wordt geinterpreteerd) het gaat er meer om dat als je bewust wilt doden om het doden dat dat je stemming ten negatieve beinvloed. De daad van doden is anti-leven; je komt niet dichterbij de werkelijke natuur van het leven maar er verder vanaf.

Je hebt zeker gelijk The_shining.

Maar van de andere kant, als een vlieg je constant op de zenuwen werkt alsof het je stalker is dan ga je wel eens over tot de vliegenmepper hanteren. Je eigen leven laten verpesten door 1 vlieg is ook niet mens-lievend.

Zou er een middel zijn om een vlieg met gemak naar buiten te werken dan zou ik dat uiteraard doen, maar als er 5 vliegen in huis zijn waar je in geen mogelijkheid vanaf kunt komen dan ga ik niet de hele film missen die ik aan het kijken ben.

Daarbij de vraag of een vlieg uberhaupt zichzelf bewust is dat het in leven is. Een wezen zonder bewustzijn is toch niet echt in leven?

Toen ik vanmiddag met de hond ging lopen waren er zwermen van die kleine vliegjes met honderden tegelijk in de lucht, en dan sla ik vanzelf van me af om ze niet in de ogen te krijgen. Die kleine mini vliegjes dus, die je vaak in de zomer ziet in grote groepen en die een beetje aan het zweven zijn in de lucht alsof ze hyper zijn.

Boeddhisme is net zoveel tijdverspilling als ieder ander tijdverdrijf dat mensen bezighoudt. Als het voor de gene die het beoefent (op dat moment) maar niet als tijdverspilling gezien wordt. Tenminste, als je niet van tijdverspillen houdt

quote:

Op zaterdag 7 juli 2007 14:04 schreef Dylanesque het volgende:

[..]

Wow, dat is precies mijn gedachtengang geweest. Ooit heb ik ergens gelezen dat de Dalai Lama geen levend wezen pijn zal doen of zal doden, maar dat dat soms wel vervelend was met muggen Maar ik heb sindsdien (jaartje of 4) bewust zelfs geen insect of ander dier doodgemaakt, omdat het me ergens heel logisch leek dat dat helemaal niet hoefde.

Die teksten waar je het over hebt, is dat aan te raden om op te zoeken? Mijn interesse is dus al een tijdje gewekt maar ik heb geen idee waar ik zou moeten beginnen met verdere stappen, of ik moet Boeddhisme voor dummies ofzo tegenkomen

Een leuk geschreven, niet te moeilijk boek dat je een start geeft om te zien wat Boeddhisme is/kan zijn, is het boek Boeddhisme in alle eenvoud van Steve Hagen.

Ik heb het een paar jaar geleden, zoekende naar spiritualiteit, met veel plezier gelezen.

quote:

Op zondag 8 juli 2007 23:53 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Een leuk geschreven, niet te moeilijk boek dat je een start geeft om te zien wat Boeddhisme is/kan zijn, is het boek Boeddhisme in alle eenvoud van Steve Hagen.

Ik heb het een paar jaar geleden, zoekende naar spiritualiteit, met veel plezier gelezen.

Dankje, ga ik zeker even opzoeken! Ik ben zelf niet zozeer op zoek naar spiritualiteit, maar dit trekt me op een of andere manier wel aan allemaal

quote:

Op maandag 9 juli 2007 02:39 schreef Dylanesque het volgende:

[..]

Dankje, ga ik zeker even opzoeken! Ik ben zelf niet zozeer op zoek naar spiritualiteit, maar dit trekt me op een of andere manier wel aan allemaal

Zingeving mag je het ook wel noemen.