OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Leuk om dit hier weer tegen te komen!
Ik heb Hanneke Poot zelf mogen ontmoeten tijdens een zeer informatieve studiedag op mijn werk - kinderopvang.
En ik moet zeggen dat wij allemaal zo'n 'eye-opener' dag hadden.
Het eigen ritme van het kind.
Vooral met baby's, hoe vaak we een huilend kind niet proberen stil te 'schudden', flink heen en weer wiebelen, hoog, laag. En stil worden ze maar niet.
Zodra je dit in een rustig tempo doet. Rustig van je ene op je andere been wiebelen, blijkt ineens dat het kind stil wordt!
Dus niet je eigen (ongeduldige) tempo aanhouden - snel snel, wordt toch stil, sttt.. rustig, nu.. - maar puur het tempo van het kindje aanhouden.
Wat dus ineens veel langzamer blijkt te zijn, maar waardoor ze stukken rustiger worden.
(En het werkt echt! Wij proberen het natuurlijk uit, zo eigenwijs als de mens is. En 'wild schudden' werkt niet, rustig wiebelen daarintegen des te beter!)
Het zelfde als op de buik liggen. Automatisch laat je een kind sneller op zijn rug liggen.
Want; "Hij huilt zo snel wanneer hij op zijn buik ligt".
Ook dit proberen wij juist nu steeds vaker te doen. Zelfs de kleintjes van 3 maanden worden op de buik gelegd.
Geen uren natuurlijk, maar wel gewoon, een paar minuutjes. En ze kunnen echt het hoofd goed omhoog houden. Kijken wat voor zich uit, of bekijken op een afstandje een speeltje.
Ook het durven laten vallen.
Vaak wanneer je met een kind aan het wandelen bent en het kind stuikeld, trek je vaak automatisch aan het armpje van het kind, omhoog, opvangen dat kind.
Terwijl het beter is om met de val mee te gaan van het kind. Waardoor hij dus ook zelf zijn opvangreflex leert ontwikkelen.
Uit de praktijk weet ik dat dit lastig is. Want van ons is het ook een automatisme om het kind te behoeden voor pijn.
Maar toch wanneer je er over denkt en het uitvoert, zie je dat het werkt!
Zo zijn er nog tal van andere voorbeelden. Ik heb er prachtige informatieboekjes over. (Die overigens zijn te downloaden op een bepaalde site - mocht er interesse zijn kan ik dat adres altijd doorgeven)
Na goed, tot zover mijn hilariteit over Hanneke Poot!
Ik heb Hanneke Poot zelf mogen ontmoeten tijdens een zeer informatieve studiedag op mijn werk - kinderopvang.
En ik moet zeggen dat wij allemaal zo'n 'eye-opener' dag hadden.
Het eigen ritme van het kind.
Vooral met baby's, hoe vaak we een huilend kind niet proberen stil te 'schudden', flink heen en weer wiebelen, hoog, laag. En stil worden ze maar niet.
Zodra je dit in een rustig tempo doet. Rustig van je ene op je andere been wiebelen, blijkt ineens dat het kind stil wordt!
Dus niet je eigen (ongeduldige) tempo aanhouden - snel snel, wordt toch stil, sttt.. rustig, nu.. - maar puur het tempo van het kindje aanhouden.
Wat dus ineens veel langzamer blijkt te zijn, maar waardoor ze stukken rustiger worden.
(En het werkt echt! Wij proberen het natuurlijk uit, zo eigenwijs als de mens is. En 'wild schudden' werkt niet, rustig wiebelen daarintegen des te beter!)
Het zelfde als op de buik liggen. Automatisch laat je een kind sneller op zijn rug liggen.
Want; "Hij huilt zo snel wanneer hij op zijn buik ligt".
Ook dit proberen wij juist nu steeds vaker te doen. Zelfs de kleintjes van 3 maanden worden op de buik gelegd.
Geen uren natuurlijk, maar wel gewoon, een paar minuutjes. En ze kunnen echt het hoofd goed omhoog houden. Kijken wat voor zich uit, of bekijken op een afstandje een speeltje.
Ook het durven laten vallen.
Vaak wanneer je met een kind aan het wandelen bent en het kind stuikeld, trek je vaak automatisch aan het armpje van het kind, omhoog, opvangen dat kind.
Terwijl het beter is om met de val mee te gaan van het kind. Waardoor hij dus ook zelf zijn opvangreflex leert ontwikkelen.
Uit de praktijk weet ik dat dit lastig is. Want van ons is het ook een automatisme om het kind te behoeden voor pijn.
Maar toch wanneer je er over denkt en het uitvoert, zie je dat het werkt!
Zo zijn er nog tal van andere voorbeelden. Ik heb er prachtige informatieboekjes over. (Die overigens zijn te downloaden op een bepaalde site - mocht er interesse zijn kan ik dat adres altijd doorgeven)
Na goed, tot zover mijn hilariteit over Hanneke Poot!
ik mis even wat de hilariteit nu is die je bedoelt Boterbloempje?
Verder valt het als je dit topic leest wel mee met die overbeschermende ouders, in ieder geval hier op fok! Ik moet eerlijk zeggen dat ik het een beetje een zeikerig en badinerend stuk vind dat ook niet echt overtuigend op me overkomt. Ze baseert zich vooral op haar eigen kinderen en wat ze toevallig in haar omgeving ziet. Nou ik zie náuwelijks dat soort ouders als zij beschrijft, volgens mij loopt dat wel behoorlijk los. (ja nu doe ik hetzelfde als zij, dat weet ik )
Te klagen over de rugligging bijvoorbeeld vind ik flauw, omdat de stichting wiegedood heel dringend adviseert om je kind níet op de buik te laten slapen, nogal logisch dat je dat dan niet doet. Niemand wil toch iets doen om de kans op wiegedood groter te maken bij zijn kindje? (even los van hoe zinnig dat advies is, het ís nu eenmaal het advies dat nu gegeven wordt op dit moment). En dat de agenda's van kinderen te vol gepland zij is bijvoorbeeld een ding waar van overheidswege al jarenlang actie tegen wordt gevoerd (bijvoorbeeld via postbus 51 spotjes) en sindsdien ook enorm is afgenomen.
En dat troosten met een kus op het hoofd en dan weer verder gaan, dat doen toch ook de meeste ouders? Ik zie zelden iemand die heel hysterisch uren zijn kind gaat zitten troosten, dat zijn enorme uitzonderingen. Mevrouw Poot onderschat de ouder van dit moment wel héél erg vind ik.
Verder valt het als je dit topic leest wel mee met die overbeschermende ouders, in ieder geval hier op fok! Ik moet eerlijk zeggen dat ik het een beetje een zeikerig en badinerend stuk vind dat ook niet echt overtuigend op me overkomt. Ze baseert zich vooral op haar eigen kinderen en wat ze toevallig in haar omgeving ziet. Nou ik zie náuwelijks dat soort ouders als zij beschrijft, volgens mij loopt dat wel behoorlijk los. (ja nu doe ik hetzelfde als zij, dat weet ik )
Te klagen over de rugligging bijvoorbeeld vind ik flauw, omdat de stichting wiegedood heel dringend adviseert om je kind níet op de buik te laten slapen, nogal logisch dat je dat dan niet doet. Niemand wil toch iets doen om de kans op wiegedood groter te maken bij zijn kindje? (even los van hoe zinnig dat advies is, het ís nu eenmaal het advies dat nu gegeven wordt op dit moment). En dat de agenda's van kinderen te vol gepland zij is bijvoorbeeld een ding waar van overheidswege al jarenlang actie tegen wordt gevoerd (bijvoorbeeld via postbus 51 spotjes) en sindsdien ook enorm is afgenomen.
En dat troosten met een kus op het hoofd en dan weer verder gaan, dat doen toch ook de meeste ouders? Ik zie zelden iemand die heel hysterisch uren zijn kind gaat zitten troosten, dat zijn enorme uitzonderingen. Mevrouw Poot onderschat de ouder van dit moment wel héél erg vind ik.
mooi he, alles
Ergens is het ook wel logisch.
Is dat een beetje hetzelfde verhaal als met de loopstoeltjes waarmee je je kind ook in een situatie plaatst waar het qua ontwikkeling nog niet aan toe is?
Verder was ik met Joey heel anders als met Samara, maar goed Joey was ook veel stunteliger als Samara is.
Samara zit veel vaster in haar lichaam lijkt het soms wel eens, nu nog vind ik Joey net een veulen, hij heeft er gewoon niet heel veel controle over.
Ik weet ook nog hoeveel zorgen ik me maakte toen hij vier werd en naar de kleuterschool ging, het schoolplein met al zijn attributen gaf me buikpijn.
Toch gaf ik hem een kus op zijn bolletje en slikte mijn "Doe je voorzichtig" in.
Om half 12 belde ze me van school of ik hem weer wilde halen
Hij was van een blok gevallen en had zijn neus gebroken. waar de arts pas een week later achter kwam, waardoor het opnieuw gebroken moest worden omdat hij bij de huisarts geen krimp gaf.
Samara is nu ook bijna vier en die hangt al aan de duikelrekken, het ene kind is ook gewoon het andere niet.
Is dat een beetje hetzelfde verhaal als met de loopstoeltjes waarmee je je kind ook in een situatie plaatst waar het qua ontwikkeling nog niet aan toe is?
Verder was ik met Joey heel anders als met Samara, maar goed Joey was ook veel stunteliger als Samara is.
Samara zit veel vaster in haar lichaam lijkt het soms wel eens, nu nog vind ik Joey net een veulen, hij heeft er gewoon niet heel veel controle over.
Ik weet ook nog hoeveel zorgen ik me maakte toen hij vier werd en naar de kleuterschool ging, het schoolplein met al zijn attributen gaf me buikpijn.
Toch gaf ik hem een kus op zijn bolletje en slikte mijn "Doe je voorzichtig" in.
Om half 12 belde ze me van school of ik hem weer wilde halen
Hij was van een blok gevallen en had zijn neus gebroken. waar de arts pas een week later achter kwam, waardoor het opnieuw gebroken moest worden omdat hij bij de huisarts geen krimp gaf.
Samara is nu ook bijna vier en die hangt al aan de duikelrekken, het ene kind is ook gewoon het andere niet.
JoOlz: "So much good shit in senesta's head, I call it Ideahhrea."
ik moet de hele broek uitdoen en uitkloppen buiten...... heerlijk die avond dat hij zich in bed had verstopt voor mij en daar aan het uitkleden was (zandbed!)quote:Op vrijdag 6 juli 2007 22:11 schreef Leah het volgende:
Tip voor jongensmoeders, ook erg OT buiten schoenen uit laten doen, zakken laten omkeren. Regenwormen NA een rondje 60 graden in de wasmachine zijn yuk.
(zandbed!)
uit een aspergernest
Senesta dat arme snoetje Godallemachtig wat ziet dat jochie er zielig uit zeg, dat moet toch wel haast heel erg pijn doen?
Godallemachtig wat ziet dat jochie er zielig uit zeg, dat moet toch wel haast heel erg pijn doen?
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
OMG! Ik heb dus ook zo'n Joey!quote:Op zaterdag 7 juli 2007 19:05 schreef senesta het volgende:
Ik weet ook nog hoeveel zorgen ik me maakte toen hij vier werd en naar de kleuterschool ging, het schoolplein met al zijn attributen gaf me buikpijn.
Toch gaf ik hem een kus op zijn bolletje en slikte mijn "Doe je voorzichtig" in.
Om half 12 belde ze me van school of ik hem weer wilde halen
[afbeelding]
Hij was van een blok gevallen en had zijn neus gebroken. waar de arts pas een week later achter kwam, waardoor het opnieuw gebroken moest worden omdat hij bij de huisarts geen krimp gaf.
Samara is nu ook bijna vier en die hangt al aan de duikelrekken, het ene kind is ook gewoon het andere niet.
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
Goed artikel in de OP!
Ik zie dat best vaak, in de supermarkt. Dan gaat er zo'n koter op z'n snufferd, en dan zie je 'm eerst zo kijken van: "Wat gebeurt er?" Pas als de ouders komen aanrennen van: "OH NOES!", dan gaat dat kind "Whèèèèèèèèè!"
Daarnaast denk ik dat er ook té vaak Remedial Teaching tegenaan wordt gegooid. Tegenwoordig doen die kleuters ook al een CITO, en als er dan uitkomt dat z'n kind (van vier!) een "achterstand" heeft, dan moet het arme schaap op bijles! En dat terwijl er buiten misschien wel iets heel interessants te zien was ten tijde van die toets. Kinderen beseffen toch helemaal niet dat zo iets "belangrijk" is?
(Oh, en een vriendin van me, die lerares is, en zelf tegen die CITO, maja het moet, vertelde me ook nog dat die óuders vaak zwaar pissed naar school komen: "Wáárom heeft MIJN kind een slechte score voor die CITO?! Dat kan niet! Mijn Jantje is minstens hoogbegaafd!")
Ik zie dat best vaak, in de supermarkt. Dan gaat er zo'n koter op z'n snufferd, en dan zie je 'm eerst zo kijken van: "Wat gebeurt er?" Pas als de ouders komen aanrennen van: "OH NOES!", dan gaat dat kind "Whèèèèèèèèè!"
Daarnaast denk ik dat er ook té vaak Remedial Teaching tegenaan wordt gegooid. Tegenwoordig doen die kleuters ook al een CITO, en als er dan uitkomt dat z'n kind (van vier!) een "achterstand" heeft, dan moet het arme schaap op bijles! En dat terwijl er buiten misschien wel iets heel interessants te zien was ten tijde van die toets. Kinderen beseffen toch helemaal niet dat zo iets "belangrijk" is?
Kinderen beseffen toch helemaal niet dat zo iets "belangrijk" is? (Oh, en een vriendin van me, die lerares is, en zelf tegen die CITO, maja het moet, vertelde me ook nog dat die óuders vaak zwaar pissed naar school komen: "Wáárom heeft MIJN kind een slechte score voor die CITO?! Dat kan niet! Mijn Jantje is minstens hoogbegaafd!")
Ja, hij is nu negen en weet nog steeds dat dat heel erg zeer deed.quote:Op zaterdag 7 juli 2007 21:19 schreef Lois het volgende:
Senesta dat arme snoetje Godallemachtig wat ziet dat jochie er zielig uit zeg, dat moet toch wel haast heel erg pijn doen?
Op de foto was het nog steeds gebroken, een week later trok het blauwe en de zwelling weg en zagen we een bult aan de zijkant van zijn neus.
Terug naar de arts, doorgestuurd en 's middags lag hij op de operatietafel om het opnieuw te breken
Ik heb me echt in mijn hele leven zelden zo schuldig gevoeld.
JoOlz: "So much good shit in senesta's head, I call it Ideahhrea."
Je kind (baby) zo nu en dan op de buik leggen is iets anders dan op de buik laten slapen.
En als je kind oud genoeg is en vanzelf op z'n buik draait, kun je daar weinig aan veranderen. Heb ik wel geprobeerd draaide ik 'm (de oudste, mijn zoontje) voorzichtig weer op z'n rug. Werd 'ie wakker, bleef ik ook wakker totdat ' ie weer sliep, ging ik weer kijkn of 'ie wel op z'n rug lag, niet dus, weer omdraaien ,dat werkt niet.
[ Bericht 2% gewijzigd door jvr-joke op 08-07-2007 15:07:13 ]
En als je kind oud genoeg is en vanzelf op z'n buik draait, kun je daar weinig aan veranderen. Heb ik wel geprobeerd draaide ik 'm (de oudste, mijn zoontje) voorzichtig weer op z'n rug. Werd 'ie wakker, bleef ik ook wakker totdat ' ie weer sliep, ging ik weer kijkn of 'ie wel op z'n rug lag, niet dus, weer omdraaien ,dat werkt niet.
draaide ik 'm (de oudste, mijn zoontje) voorzichtig weer op z'n rug. Werd 'ie wakker, bleef ik ook wakker totdat ' ie weer sliep, ging ik weer kijkn of 'ie wel op z'n rug lag, niet dus, weer omdraaien [ Bericht 2% gewijzigd door jvr-joke op 08-07-2007 15:07:13 ]
ik ben het gezelligst als niemand mij ziet
wat zielig Senesta!
Toeps, kinderen reageren sowieso vaak wat traag bij zoiets, volgens mij, of die ouders nu komen aanrennen of niet. Ze moeten eerst zelf nog verwerken wat ze is overkomen of gaan pas huilen als ze zich veilig voelen (dus bij de ouders).
Toeps, kinderen reageren sowieso vaak wat traag bij zoiets, volgens mij, of die ouders nu komen aanrennen of niet. Ze moeten eerst zelf nog verwerken wat ze is overkomen of gaan pas huilen als ze zich veilig voelen (dus bij de ouders).
Cito is een heel goed hulpmiddel, mits je het ook zo gebruikt. Het is niet zaligmakend. Mijn zoon ligt behoorlijk voor op taalgebied, maar scoorde toch maar een C (A=hoogste segment, B=hoger dan gemiddeld, C=net boven of onder gemiddeld (gemiddelde ligt precies midden in C) D=lager dan gemiddeld, E=laagste segment). Maar de juf (mijn collega) wist precies te vertellen waarom dat kwam en ze kijken ook naar hun eigen observaties. Hij is dus slecht in concentratie en moeten doen wat hem geen reet interesseert. Dat is ook een belangrijk iets wat je dusuit zo'n toets kan halen.quote:Op zaterdag 7 juli 2007 21:30 schreef Toeps het volgende:
Daarnaast denk ik dat er ook té vaak Remedial Teaching tegenaan wordt gegooid. Tegenwoordig doen die kleuters ook al een CITO, en als er dan uitkomt dat z'n kind (van vier!) een "achterstand" heeft, dan moet het arme schaap op bijles! En dat terwijl er buiten misschien wel iets heel interessants te zien was ten tijde van die toets. Kinderen beseffen toch helemaal niet dat zo iets "belangrijk" is?
(Oh, en een vriendin van me, die lerares is, en zelf tegen die CITO, maja het moet, vertelde me ook nog dat die óuders vaak zwaar pissed naar school komen: "Wáárom heeft MIJN kind een slechte score voor die CITO?! Dat kan niet! Mijn Jantje is minstens hoogbegaafd!")
uit een aspergernest
Ik let ook altijd op alles als Kylian iets doet, ben altijd in de buurt. Helaas ging t toch maandag verkeerd. Hij was mee de honden uitlaten op z'n loopfietsje, wilde steeds sneller en sneller. Zei nog tegen hem dat hij langzamer moest maar tegelijker tijd hielden z'n eigen beentjes het niet meer bij en hij reed over z'n eigen voet, Boem.
Jee, wat komt er veel bloed uit zo'n lip, niets is natuurlijk goed meer. Iets kouds opleggen zeiden ze haha heb je dat al geprobeerd?
Hem lekker in bad gedaan, was het al snel vergeten en tranen snel opgedroogd. Papa was erger geschrokken.
Volgende de dag wel natuurlijk weer keihard op z'n fietsje haha, toch super.
Jee, wat komt er veel bloed uit zo'n lip, niets is natuurlijk goed meer. Iets kouds opleggen zeiden ze haha heb je dat al geprobeerd?
Hem lekker in bad gedaan, was het al snel vergeten en tranen snel opgedroogd. Papa was erger geschrokken.
Volgende de dag wel natuurlijk weer keihard op z'n fietsje haha, toch super.
When nothing goes right . . . go left.
Is dit niet een beetje kinder eigen?quote:Op vrijdag 6 juli 2007 09:50 schreef Ireth het volgende:
Lang verhaal
Plant op een voetbal veld 1 boom en ik knalde er tegen aan.
En als ik terug kijk wat ik allemaal voor verwondingen heb opgelopen valt het wel redelijk mee.
De pijnlijkste dingen kwamen pas toen ik wat ouder was.
Ik hoor mijn moeder nog roepen: Kijk nou eens waar je loopt! als ik weer eens ergens tegenaan liep
Fuck with a Hooker, get rucked.
Jawel, is ook wel kind eigen, maar Suus heeft dus zowiezo een achterstand in haar grove motoriek omdat ze erg vaak op haar tenen liep vanwege te strakke achillespezen. Overigens trekt het nu al aardig bijquote:Op vrijdag 13 juli 2007 07:58 schreef LamstraalASD het volgende:
[..]
Is dit niet een beetje kinder eigen?
Plant op een voetbal veld 1 boom en ik knalde er tegen aan.
En als ik terug kijk wat ik allemaal voor verwondingen heb opgelopen valt het wel redelijk mee.
De pijnlijkste dingen kwamen pas toen ik wat ouder was.
Ik hoor mijn moeder nog roepen: Kijk nou eens waar je loopt! als ik weer eens ergens tegenaan liep
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
|
|
