Poeh, ik zou nooit lid willen worden van een club die mensen zoals mij toelaat.quote:
Nog mooier is iets teruglezen en denken "godskolere,da's wel heel geniaal!"quote:Op donderdag 14 februari 2008 22:23 schreef CherryLips het volgende:
Het mooiste is 's nachts heel veel geschreven hebben, het twee dagen later teruglezen en denken:.
Maar waar zijn je naamvallen gebleven?quote:Op donderdag 14 februari 2008 22:41 schreef Iblis het volgende:
Op zich ben ik niet wars van auteurs die bij tijd en wijle een wat onbekender woord opdiepen uit de krochten van de taal om dat vervolgens op de juiste plaats te gebruiken; een woord dat op kernachtige wijze iets weet te zeggen, een woord dat qua klank goed aansluit op de omliggende woorden, een woord dat qua nuances en schakeringen doel treft.
Dat is veel auteurs echter niet gegeven. De meesten zijn van mening dat het moeilijke woord an-sich al een verrijking is van hun schrijven. Mulisch is wat dat betreft exemplarisch. Ik verdenk hem ervan lange lijsten van abstruse woorden bij te houden die koste wat kost gebruikt moeten worden. Zulk verbalisme leidt al snel tot vermoeiing en niet tot vermeiing.
Overigens zijn er veel Nederlandse literatoren die eender in hun sas zijn, bijvoorbeeld zodra ze onoirbaar met een i geschreven hebben; wat dat betreft geldt hetzelfde als voor de archaïsmen in deurwaardersbrieven: het zijn sjibboletten voor literaire pretendenten.
Yeah! Net als Helene van Roijen. En dan een vette PC-hoofttractor aanschaffen en een knaapje van 17 tot minnaar nemen!quote:Op donderdag 14 februari 2008 22:47 schreef CherryLips het volgende:
Ik wil helemaal geen Literatuur schrijven of een boek dat eigenlijk een Dictee der Nederlandse Taal van 340 bladzijdes is, ik wil gewoon grove chicklit schrijven.
Eerder een flatje in Londen en een Fiat 500quote:Op donderdag 14 februari 2008 22:48 schreef LXIV het volgende:
[..]
Yeah! Net als Helene van Roijen. En dan een vette PC-hoofttractor aanschaffen en een minnaar van 17 nemen!
Heb ik me ooit doorheen geworsteld. Dat was eens en nooit meer.quote:
Ik ben lid van een schrijfclub, elke maand een nieuwe opdracht en dan elkaar beoordelen. RL werkt volgens mij beter dan internet, ik moet voor het eind van de maand een "stream of conscious" schrijven en ik heb er geen zin inquote:Op donderdag 14 februari 2008 22:47 schreef LXIV het volgende:
Enfin, dat schrijven zal er toch allemaal wel niet van komen, maar P-E-T-R-A's idee van een club, van jongens en van meisjes, dat spreekt me dan wel aan. Dan gaan we allemaal leuke dingen doen bij iemand thuis en blijven we ook tot diep in de nacht wakker. (Maar niet om te schrijven).
Het gebruik der naamvallen ben ik weliswaar machtig, maar behalve versteende uitdrukkingen leidt het gebruik dier constructies meesttijds eerder tot verwarring dan tot verduidelijking. Af en toe kan een woordje als ‘der’ nog wel, maar tegenwoordig zie ik mensen willkeurig 'des' en 'der' gebruiken, zoals ‘dat is niet des vrouw’s, of "engel der licht". Volkomen potsierlijk, en je associeert jezelf snel met zulke luiden als je in dier voege schrijft.quote:Op donderdag 14 februari 2008 22:43 schreef LXIV het volgende:
[..]
Maar waar zijn je naamvallen gebleven?
En abstruse moest ik opzoeken.
Het boek heb ik nooit gelezen en de film heb ik vorig jaar voor het eerst gezien. En ondanks mijn algemene afkeer van wat chicklit heet, vond ik het een mooie en oprechte film.quote:Op donderdag 14 februari 2008 23:04 schreef CherryLips het volgende:Bridget Jones
. En de Shopaholic-boeken zijn ook wel redelijk herkenbaar, alleen dan enorm overdreven.
zo'n gedachtewoordenstroom voortvloeiende uit je hand zonder erbij na te denken alsof je droomt te schrijven en te verdoezelemanen dat je eigenlijk voornamelijk geen interpunctie kunt gebruiken?quote:Op donderdag 14 februari 2008 23:03 schreef wonderer het volgende:
[..]
Ik ben lid van een schrijfclub, elke maand een nieuwe opdracht en dan elkaar beoordelen. RL werkt volgens mij beter dan internet, ik moet voor het eind van de maand een "stream of conscious" schrijven en ik heb er geen zin in
Je hebt er ooit een topic over geopend, "gedenk het woordgeslacht' of zoiets dergelijks, dus vandaar mijn opmerking. En als je naamvallen goed weet te gebruiken is er niks mis mee, integendeel.quote:Op donderdag 14 februari 2008 23:05 schreef Iblis het volgende:
[..]
Het gebruik der naamvallen ben ik weliswaar machtig, maar behalve versteende uitdrukkingen leidt het gebruik dier constructies meesttijds eerder tot verwarring dan tot verduidelijking. Af en toe kan een woordje als ‘der’ nog wel, maar tegenwoordig zie ik mensen willkeurig 'des' en 'der' gebruiken, zoals ‘dat is niet des vrouw’s, of "engel der licht". Volkomen potsierlijk, en je associeert jezelf snel met zulke luiden als je in dier voege schrijft.
Als ik behoefte heb aan naamvallen sla ik wel een stukje Duitse literatuur open.
Ik denk dat als ik beroemd ben geworden met schrijven en ook erg rijk, er bijzonder veel (jonge en knappe) vrouwen zullen zijn die met me willen copuleren.quote:Op donderdag 14 februari 2008 23:11 schreef floris.exe het volgende:
Waar ik eigenlijk wel benieuwd naar ben is de motivatie die de schrijvers hier drijft om te gaan schrijven? Is men op zoek naar erkenning? Probeert men middels het schrijven de eigen gedachten te ordenen en mogelijk te geven aan de wereld? Of is het misschien een poging om te ontsnappen aan de werkelijkheid van dit universum? Om als het ware een wereld dan wel een leven te scheppen waarnaar men verlangt? Voor mij gaat, als ik diep bij mijzelf over deze zaak nadenk, vooral dat laatste op.
Ik denk een combinatie van redenen. Aan de ene kant ordenen van gedachten, aan de andere kant gewoon een eigen werkelijkheid scheppen... maar vooral omdat ik het gewoon leuk vind om de verhalen die in mijn hoofd zitten aan het papier toe te vertrouwen en met anderen te delenquote:Op donderdag 14 februari 2008 23:11 schreef floris.exe het volgende:
Waar ik eigenlijk wel benieuwd naar ben is de motivatie die de schrijvers hier drijft om te gaan schrijven? Is men op zoek naar erkenning? Probeert men middels het schrijven de eigen gedachten te ordenen en mogelijk te geven aan de wereld? Of is het misschien een poging om te ontsnappen aan de werkelijkheid van dit universum? Om als het ware een wereld dan wel een leven te scheppen waarnaar men verlangt? Voor mij gaat, als ik diep bij mijzelf over deze zaak nadenk, vooral dat laatste op.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |