ok, ik moet dit gewoon een keer opschrijven/kwijt. als ik soortgelijke topics hier lees valt het met mij nog wel mee. maargoed, mijn probleem is dus dat ik geen echte vrienden heb, in ieder geval geen mensen waar ik afspraken mee maak, goed mee kan praten en dingen doe etc.
doordat ik niet echt vrienden heb ga ik ook niet uit en als ik weg wil ofzo ergens heen kan dat niet echt of ik moet alleen gaan, en ik wil ook wel op vakantie dit jaar, maar dat zit er dus ook niet in.
Op de basisschool had ik altijd vergeleken met andere mensen veel vrienden, maar op de middelbare school is dat een beetje verwaterd en ging iedereen zijn eigen kant op. Daarna wel vrienden gehad, maar dat wisselde dan ook weer door klassenveranderingen. Eigenlijk kan ik ook niet echt vriendschappen onderhouden. Als ik iemand niet meer zie, bijvoorbeeld doordat we beiden naar een andere klas gaan, verwaterd de vrienschap gewoon..
De rede waarom ik geen vrienden heb is denk ik een combinatie van verlegenheid/luiheid ofzo, en ik ben nogal gesloten/stil (ben meer een denker), ik ben pas m'n zelf als ik mensen beter leer kennen en zij mij (al is dat de laatste jaren al erg verbeterd) Daarnaast ontmoet je zonder vrienden ook minder snel andere mensen. Ik heb ook nooit echt wat om over te praten met mensen, nu ik erbij nadenk heb ik eigenlijk niet echt een grote hobbie of passie ofzo. Voetbal vind ik bijvoorbeeld leuk om te doen, maar de eredivisie enzo op tv interesseert me eigenlijk niet.
Ik zit nu nog op school, heb een bijbaantje en ik doe aan sport, maar het contact gaat met de meesten nooit echt verder dan een kort gesprek. Als ik het met iemand goed kan vinden blijft dat daar gewoon bij, want zowat iedereen heeft al een eigen vriendenkring, zo lijkt het. In mijn huidige klas zitten nu ook niet echt hele leuke mensen ofzo, er is maar 1 waar ik het goed mee kan vinden, maar misschien ben ik wel te kieskeurig.
tips en advies zijn welkom
![]()
graag alleen serieuze reacties, en geen grappenmakers