[SINGLES # 21] das met zonder vriendje en zo

quote:

Op zondag 1 juli 2007 01:19 schreef Luftwaffles het volgende:

[..]

Zoals ik eerder al poste in dit topic, als ze niet opnemen als je belt en niet reageren als je smst dan kunnen ze wat mij betreft toch vrij hard de tering krijgen. Dat ik een meisje leuk vind betekent niet dat ik geen ruggegraat heb of spelletjes met me laat spelen. Die fout heb ik 1 keer gemaakt, maar die maak ik niet nog een keer

En met dat hard to get spelen doe ik sowieso al niet mee.

Niet reageren?
Dat heb ik nog nooit meegemaakt.
Lijkt me kut en idd behoorlijk zwak van die persoon.

En hard to get speel ik niet, dat ben ik.

quote:

Op zondag 1 juli 2007 01:19 schreef Luftwaffles het volgende:

[..]

Zoals ik eerder al poste in dit topic, als ze niet opnemen als je belt en niet reageren als je smst dan kunnen ze wat mij betreft toch vrij hard de tering krijgen. Dat ik een meisje leuk vind betekent niet dat ik geen ruggegraat heb of spelletjes met me laat spelen. Die fout heb ik 1 keer gemaakt, maar die maak ik niet nog een keer

En met dat hard to get spelen doe ik sowieso al niet mee.

Jij kiest er dan ook voor om een sms te sturen nadat ze niet opnemen. Dan geef ik je groot gelijk om af te haken als ze niet reageren. Als een antwoord op een sms lang op zich laat wachten blijf je echter toch niet in onzekerheid zitten, als je nooit gebeld hebt. Dan bel je toch gewoon even op en niet na een uurtje, maar dat kan best na twee of drie dagen. Als jij gevraagd hebt of ze op donderdag mee naar de bios wil, ga je toch niet wachten tot vrijdag.

Er is toch echt een verschil tussen achter iemand aanlopen en 1 belletje plegen. Een beetje jagen op een meisje is toch gewoon leuk.

WD heeft er ook nog een wilde nacht aan overgehouden in een eerder singles topic, door toch even te bellen nadat een sms niet werd beantwoord.

[ Bericht 0% gewijzigd door Heldopsokken op 01-07-2007 11:33:07 ]

Ja, klopt! Een beller is sneller :-), ik zal die dame trouwens binnenkort weer eens bellen, dat neem ik me steeds voor maar het komt er niet van. Keertje stappen met haar lijkt me wel weer gezellig.

Gisteren feestje gehad, my hometown is toch leuker dan ik had verwacht. Ik ben op een leuke jongen afgestapt en uiteindelijk hebben we telefoonnummers uitgewisseld. Stom, hij is best wel een bekend figuur en ik ken ook aardig wat mensen, maar we hadden elkaar nog nooit gezien. En dat terwijl hij me direct opviel! Blijkt dus dat we regelmatig in dezelfde kroeg te vinden zijn.

quote:

Op zaterdag 30 juni 2007 19:20 schreef Miss_S het volgende:

[..]

ik wou net zeggen wil best ruilen hoor :
ik kom alleen maar jongens tegen die niets voor mij voelen

Het is ook een kwestie van geduld, ik ben nog weinig mensen tegengekomen die echt wat voor mij voelen terwijl dat andersom wel zo is, meestal blijft het dan bij "vriendjes" .

Ik heb stiekem even op je hyves zitten spieken , en ik kan mij er raar genoeg weinig van voorstellen natuurlijk zegt uiterlijk niet alles.

Waarom ben ik toch zo'n wuzz als het op versieren aan komt.

quote:

Op zondag 1 juli 2007 14:28 schreef _Drake_ het volgende:

[..]

Het is ook een kwestie van geduld, ik ben nog weinig mensen tegengekomen die echt wat voor mij voelen terwijl dat andersom wel zo is, meestal blijft het dan bij "vriendjes" .

Ik heb stiekem even op je hyves zitten spieken , en ik kan mij er raar genoeg weinig van voorstellen natuurlijk zegt uiterlijk niet alles.

ben nogal verlegen dus dat helpt niet echt

haha, ken het maar het is een kwestie van doorheen bijten, ik was vroeger erg verlegen ten opzichte van "onbekende" mensen. Plus je moet sowieso de juiste mensen tegenkomen en dat is lastiger dan verlegen zijn (vind ik dan).
Ik ben geen versierder om het zo maar te noemen en ik wil dat ook niet zijn, de meeste vrouwen die daarop vallen (het macho idee) zijn mijn type toch niet.

quote:

Op zondag 1 juli 2007 14:38 schreef _Drake_ het volgende:
haha, ken het maar het is een kwestie van doorheen bijten, ik was vroeger erg verlegen ten opzichte van "onbekende" mensen. Plus je moet sowieso de juiste mensen tegenkomen en dat is lastiger dan verlegen zijn (vind ik dan).
Ik ben geen versierder om het zo maar te noemen en ik wil dat ook niet zijn, de meeste vrouwen die daarop vallen (het macho idee) zijn mijn type toch niet.

Meestal is het ook zo dat je bij de juiste mensen dan weer geen last hebt van verlegen zijn.
Op één of andere manier voelt dat dan heel vertrouwd.

Maar goed, dat soort momenten zijn zeldzaam.

Klopt maar in het begin zullen ze nog steeds vrij terughoudend zijn, wat ik niet erg vind maar het duurt altijd even voordat ze "los" komen en daar heeft niet iedereen het geduld voor, meestal is er daarna niks meer te merken van die verlegenheid. Ik val op een vrij rustig karakter en vaak hoort daar het verlegen type bij (het heeft zijn charme, vind ik dan ), ik kan zelf soms wat drukker zijn dus dat geeft weer een mooi stukje balans

Damn, ik begin iemand leuker en leuker te vinden en ik heb ook dat onrustige gevoel weer, dat continue licht nerveuze gevoel in de onderbuik.

Dat wil ik niet, want het is weer een gevalletje out of reach.

Ik meld me
het is al een tijdje dood op liefdesgebied bij mij, al is dat nooit echt sprankelend geweest (vergeleken met leeftijdsgenootjes, die vriendje na vriendje verslijten, maar dat hoeft voor mij ook weer niet zo).
Maar dus paar maanden terug is het uitgegaan met mn allereerste vriendje en god wat heb ik daar mee gezeten *stiekem nog steeds wel een beetje, al weet ik niet of het ligt aan die jongen, of dat ik gewoon niet alleen wil zijn, en de liefde mis.

Ergens wil ik voor mezelf bewijs dat ik over hem heen ben, of dat ik nog leuk genoeg ben voor andere jongens, maar ik ben met uitgaan e.d. nogal terughoudend en onzeker. Ik ga wel uit, maar ontmoet daar nooit echt jongens (mede waarschijnlijk omdat m'n uiterlijk niet echt bijzonder mooi is. Ben niet smerig lelijk, maar ik zou ook niet op mezelf afstappen ), en ik heb daar stiekem wel behoefte aan. Niet per se een relatie, maar gewoon een beetje rondzoenen en fysiek contact enzo. Losgaan. Zegmaar, zoals de meeste meisjes van mn leeftijd doen (ben zeventien overigens). Maarja.

Dat wilde ik ff kwijt, verder red ik het prima in m'n eentje (duh, ik ben nog hartstikke jong), heb af en toe wel van die puberale uitingen ('ik ben dik en lelijk boehoehoe en ik mag niks en alles is saaaaii') maar verder ben ik tevreden haha. Maar ik wil dus een beetje nieuwe mensen leren kennen, mijn pogingen een baantje te zoeken zijn tot nu toe mislukt en ik ben niet zo'n sporter. Heeft iemand tips voor mij?

quote:

Op zondag 1 juli 2007 16:48 schreef RealZeus het volgende:
Damn, ik begin iemand leuker en leuker te vinden en ik heb ook dat onrustige gevoel weer, dat continue licht nerveuze gevoel in de onderbuik.

Dat wil ik niet, want het is weer een gevalletje out of reach.

klinkt bekend
je kan er toch niets aan doen dus je kan er beter van genieten

quote:

Op zondag 1 juli 2007 16:52 schreef Miss_S het volgende:

[..]

klinkt bekend
je kan er toch niets aan doen dus je kan er beter van genieten

Waarom moet ik genieten van een beginnende verliefdheid die voor 99% kansloos is?

Ik heb liever dat ik verliefd word en dat zij mij net zo leuk vindt. Dan kan ik er van genieten.

Nu niet. Sterker nog, ik ben liever ziek, want hier word ik haske onrustig van.

paar keer gehoord de laatste tijd (zowel prive als werk) dat ik minder feiten/verstand en meer op gevoel/emotie moet afgaan, maar dat valt nog niet mee


--> resultaat: ik weet het ook allemaal niet meer vandaag, vage dag

quote:

Op zondag 1 juli 2007 17:02 schreef RealZeus het volgende:

[..]

Waarom moet ik genieten van een beginnende verliefdheid die voor 99% kansloos is?

Ik heb liever dat ik verliefd word en dat zij mij net zo leuk vindt. Dan kan ik er van genieten.

Nu niet. Sterker nog, ik ben liever ziek, want hier word ik haske onrustig van.

als je je toch zo voelt en er niets aan kan doen kan je er net zo goed van genieten ookal word het niets
je kan je er nu wel ongelukkig door gaan voelen maar daar schiet je ook niets mee op

quote:

Op zaterdag 30 juni 2007 14:33 schreef Burdie het volgende:
Ja hoi!

Ik kom me even afmelden hier.

Doei!

.

Verrader.

quote:

Op zondag 1 juli 2007 16:48 schreef Liebe het volgende:
Ik meld me
het is al een tijdje dood op liefdesgebied bij mij, al is dat nooit echt sprankelend geweest (vergeleken met leeftijdsgenootjes, die vriendje na vriendje verslijten, maar dat hoeft voor mij ook weer niet zo).
Maar dus paar maanden terug is het uitgegaan met mn allereerste vriendje en god wat heb ik daar mee gezeten *stiekem nog steeds wel een beetje, al weet ik niet of het ligt aan die jongen, of dat ik gewoon niet alleen wil zijn, en de liefde mis.

Ergens wil ik voor mezelf bewijs dat ik over hem heen ben, of dat ik nog leuk genoeg ben voor andere jongens, maar ik ben met uitgaan e.d. nogal terughoudend en onzeker. Ik ga wel uit, maar ontmoet daar nooit echt jongens (mede waarschijnlijk omdat m'n uiterlijk niet echt bijzonder mooi is. Ben niet smerig lelijk, maar ik zou ook niet op mezelf afstappen ), en ik heb daar stiekem wel behoefte aan. Niet per se een relatie, maar gewoon een beetje rondzoenen en fysiek contact enzo. Losgaan. Zegmaar, zoals de meeste meisjes van mn leeftijd doen (ben zeventien overigens). Maarja.

Dat wilde ik ff kwijt, verder red ik het prima in m'n eentje (duh, ik ben nog hartstikke jong), heb af en toe wel van die puberale uitingen ('ik ben dik en lelijk boehoehoe en ik mag niks en alles is saaaaii') maar verder ben ik tevreden haha. Maar ik wil dus een beetje nieuwe mensen leren kennen, mijn pogingen een baantje te zoeken zijn tot nu toe mislukt en ik ben niet zo'n sporter. Heeft iemand tips voor mij?

Ik vind je zelfinzicht erg leuk. Er zijn volgens mij weinig meisjes van 17 die toegeven dat dat soort buien door het puberen komen

Ik las net ook even snel je topic over het niet aangenomen worden. Je vindt vast nog wel wat als je niet opgeeft(ook al is het maar voor even). Orderpicken is trouwens niks mis mee. Verder hoef je niet sportief te zijn om sporten leuk te vinden. Het gaat vooral bij teamsporten toch vooral om de gezelligheid.

Kan je met uitgaan trouwens geen jongens ontmoeten via je vriendinnen die wel veel sjans hebben? Als je lef hebt stap je natuurlijk zelf een keer op een jongen af om te dansen. Ik heb verder zelf bijzonder weinig ervaring met een 17-jarig meisje zijn, dus of je hier nou echt veel aan hebt

quote:

Op zondag 1 juli 2007 17:06 schreef winterapfel het volgende:
paar keer gehoord de laatste tijd (zowel prive als werk) dat ik minder feiten/verstand en meer op gevoel/emotie moet afgaan, maar dat valt nog niet mee


--> resultaat: ik weet het ook allemaal niet meer vandaag, vage dag

Wat apart dat je dat op je werk hoort

quote:

Op zondag 1 juli 2007 17:33 schreef Liebe het volgende:

[..]

Is dansles trouwens niet iets voor jou om nieuwe mensen te leren kennen?

[ Bericht 34% gewijzigd door Heldopsokken op 01-07-2007 17:43:30 ]

quote:

Op zondag 1 juli 2007 16:48 schreef Liebe het volgende:

Ergens wil ik voor mezelf bewijs dat ik over hem heen ben, of dat ik nog leuk genoeg ben voor andere jongens, maar ik ben met uitgaan e.d. nogal terughoudend en onzeker. Ik ga wel uit, maar ontmoet daar nooit echt jongens (mede waarschijnlijk omdat m'n uiterlijk niet echt bijzonder mooi is. Ben niet smerig lelijk, maar ik zou ook niet op mezelf afstappen ), en ik heb daar stiekem wel behoefte aan. Niet per se een relatie, maar gewoon een beetje rondzoenen en fysiek contact enzo. Losgaan. Zegmaar, zoals de meeste meisjes van mn leeftijd doen (ben zeventien overigens). Maarja.

hoe herkenbaar..
Maar wat ik wel gemerkt heb is dat als je gewoon elkker geniet van t uitgaan, je vanzelf de jongens wel tegenkomt. Als ze zien dat jij je vermaakt en niet (om t uiterste te benoemen) hopeloos overkomt, dan scheelt dat al een hoop.
En ach zoals t al is gezegt.. dat soort dingen komen altijd onverwacht (hoe irritant ook)

quote:

Op zondag 1 juli 2007 17:35 schreef Heldopsokken het volgende:

[..]

Wat apart dat je dat op je werk hoort

Tja, competenties, ontwikkeling, carriere en zo he... wil het wel een keer toelichten maar da's off topic hier, is m'n post straks weer weg...

Vond het juist typisch dat ik hiermee aan de slag ben gegaan op m'n werk en nu dezelfde opmerking privé krijg. Ik zie het maar als iets positiefs: de meid/vrouw die dit zei had me een jaar geleden als hopeloos beta gezien denk ik en me meteen afgeschreven

quote:

Op zondag 1 juli 2007 18:05 schreef winterapfel het volgende:

[..]

Tja, competenties, ontwikkeling, carriere en zo he... wil het wel een keer toelichten maar da's off topic hier, is m'n post straks weer weg...

Vond het juist typisch dat ik hiermee aan de slag ben gegaan op m'n werk en nu dezelfde opmerking privé krijg. Ik zie het maar als iets positiefs: de meid/vrouw die dit zei had me een jaar geleden als hopeloos beta gezien denk ik en me meteen afgeschreven

Dat is denk ik inderdaad positief, hoewel ik zelf denk dat dit soort eigenschappen erg samenhangen met het plezier dat je hebt in je werk. De dingen waarvan m'n vorige baas zei dat ik er slecht in was, schijnen nu mijn beste eigenschappen te zijn. Waarschijnlijk omdat ik de inhoud van mijn huidige werk veel interessanter vind. Dan communiceer ik er ook duidelijker en enthousiaster over. Heb je nu ook meer plezier in je werk gekregen, waardoor je prive ook lekkerder in je vel zit?

quote:

Op zondag 1 juli 2007 18:16 schreef Heldopsokken het volgende:

[..]

Dat is denk ik inderdaad positief, hoewel ik zelf denk dat dit soort eigenschappen erg samenhangen met het plezier dat je hebt in je werk. De dingen waarvan m'n vorige baas zei dat ik er slecht in was, schijnen nu mijn beste eigenschappen te zijn. Waarschijnlijk omdat ik de inhoud van mijn huidige werk veel interessanter vind. Dan communiceer ik er ook duidelijker en enthousiaster over. Heb je nu ook meer plezier in je werk gekregen, waardoor je prive ook lekkerder in je vel zit?

Niet zozeer meer plezier, klinkt toch net iets anders bij jou.. Ik heb nu de uitdaging heb die ik al langer wilde: loopbaan en ontwikkeling begint vaak met kennis, dan analyse/scenario denken, daarna kom je terecht in het richting geven/visie hebben/motiveren, dus andere zaken worden ook belangrijk. Dat je minder inhoudelijk bezig bent heeft ook op privé invloed he... maar dat het zou opvallen bij nieuwe contacten.. dat raakte me toch even onverwacht (positief onverwacht)

*meldt zich ook hier*

Single, al anderhalf jaar lang. Maar dan ook écht single. Geen zoen, geen knuffel... een tijd lang vond ik het goed zo maar de laatste tijd begin ik het te missen. Er is wel iemand die me leuk vindt (zegt ze tenminste), al schiet dat niet echt op.

Het is sowieso wel rot in deze periode om iets leuks op te bouwen, met al die vakanties voor de deur en zo. Al ligt het voor het grootste gedeelte aan mezelf. Ik ben onzeker en veeleisend. Al weet ik dat ik niet te wanhopig op zoek moet gaan. Echte verliefdheid zoek je niet, die overkomt je, dat komt spontaan.

Het liefst wil ik toch over 2 à 3 jaar lekker gesettled zijn en met iemand samenwonen (in ieder geval op zijn minst het ouderlijk huis uit zijn), maja, of het zo verstandig is dat ik zo'n deadlines voor mezelf stel... En van de andere kant betekent vrijgezel zijn ook lang leve de lol. Misschien moet ik er maar meer van genieten in plaats van er zo serieus over na te denken. Ach ja, we zien het allemaal wel weer...