Wat ik me in deze vooral afvraag is in hoeverre je 'resocialisering' kunt bewerkstelligen in een afgesloten 'kliniek'. Bij dit soort figuren is er namelijk opzich wel sprake van bepaald soort sociaal gedrag, zij het een vorm van sociaal gedrag dat - terecht - door een groot deel van de maatschappij als ongewenst wordt gezien. TBS wordt enkel opgelegd wanneer er bij de veroordeelde een psychische stoornis is verleend, waarop therapie kan volgen, en - in sommige gevallen - resocialisering. Bij de meeste 'hangjongeren' valt echter geen therapie te verlenen, omdat ze geen duidelijke psychische stoornis hebben. De problemen lijken dan vooral op het sociale vlak te liggen, en op het vlak van gedragsproblematiek.
Het klinkt wat paradoxaal bij mij om mensen buiten hun gebruikelijke sociale omgeving te resocialiseren, maar wellicht is dit via bepaalde methoden toch tot op zekere hoogte mogelijk. Desalniettemin denk ik dat de uiteindelijke resocialisering ook altijd weer in de omgeving waarin iemand gebruikelijk is te verkeren dient plaats te vinden.