Een in en in triest gezin

Mag ik jullie voorstellen aan familie X.

Aan het hoofd van de familie staat natuurlijk de moeder.
Laten we haar Samantha noemen.
Samantha is een blonde vrouw van een jaar of 42, heeft een wat steviger postuur en her en der de typische kleine tatoeages (enkelbandje , roos op de borst, je kent het wel).
Al met achttien moeder geworden en de eerste man al te zijn kwijtgeraakt na twee kinderen heeft ze een ander kunnen strikken welke zij aan zich weet te hechten door ook hem twee kinderen te schenken.
Samantha is zielig; de reuma, een erfenis van haar moeder, en de ellende van haar alledaagse bestaan hebben haar opgebrand.
Ze heeft het maar zwaar, haar man wil geen sex meer met haar, vaker dan een keer per maand zit er gewoon niet in ondanks de vele ruzies die zij erom maakt. Uitspraken als "1x per maand is NIET NORMAAL... dat betekent dat je NIET je best doet", "moet wakker blijven .. snurk snurk" en "ik heb niks meer met je .. ik blijf alleen maar bij je om de kinderen" kunnen helaas het tij niet keren en blijft zij verder vrijwel droog en orgasme-loos liggen.

Haar kinderen hebben het al even zwaar.

De oudste, Sandra, een rustige meid van 24 heeft door het vroege kwijtraken van haar vader een flinke opdoffer gehad.
Ze kan haar plekje maar niet vinden, door haar aangetaste zelfbeeld schiet zij meteen in de verdediging, als iemand haar wil begroeten wordt dat al meteen beantwoord met "ken je't zien?" en krijgt zij een rood hoofd wat heel goed kleurt bij haar al even rood haar.
Haar puistige vriendje Rob is waarschijnlijk ook niet de beste match voor aangezien ze de laatste tijd weer erg vaak thuis bij Moeders lijkt te zitten in plaats van aanhaar relatie te werken.

Patricia is een echte dochter naar moeders hart.
Twintig lentes jong, rood-blond haar en het mooie volle uiterlijk van haar moeder worden mooi aangevuld door het dominante doch naive karakter van een volgrooide puber.
Patricia is de huishoudster van het gezin, zij is het die haar broertjes naar school mag brengen, de was mag doen en elk ander klusje aan huis mag opknappen.
Dit is dan ook de reden dat Patricia zo gefrustreerd is met haar leven. Overal om zich heen ziet ze gelukkige, rustige stellen en vrijgezellen die hun vrij tijd naar eigen inzien kunnen benutten. Maar alles dit is niet voor haar, haar enige vertier bestaat er dan ook in om diezelfde mensen te terroriseren "want als ik niet gelukkig ben mogen jullie dat ook niet zijn" lijkt haar motto te zijn. Wat zij zelf niet kan of durft uit te voeren aan baldadigheid, laat ze haar broetjes doen, immers kom je dan altijd nog weg met het excuus "het is nog maar een kind hoor"

Zoontje Michael is een zorgelijk kind van acht.
Nooit mag hij buiten spelen, zodra de zon schijnt wordt hij verbannen naar de achtertuin waar hem enkelt tegels en hond Ranja, een rasechte Bull-terrier, tot vertier staan. Veel meer dan in de tuin voetballen en met veel geschreeuw door de tuin te rennen zit er voor hem niet in. Alhoewel een doelloos spel "Hamertje tik" hem ook uren bezig kan houden.
Een boekje lezen of met Lego (tm) spelen is niet aan hem besteedt. Kreten als "Michael ... Pleurisjong" en "Michael.. niet doen" van moeders hebben ervoor gezorgd dat hij zich al even mak en gehoorzaam doch ook achterbaks gedraagd als hun hond Ranja.
Alhoewel de vergelijking niet helemaal opgaat, op "Ranja, NEE" reageert het beest namelijk vrijwel niet.
Zijn moeder denkt dan ook dat hij later een Psychopaat wordt, onder andere om dat Michael een keer aan de kont van zijn broertje Ricardo heeft gesnuffeld.

Met vijf jaar is Ricardo de jongste van het gezin.
Over hem valt niet zoveel te vertellen. Ricardo's wereld bestaat voornamelijk uit vieze luiers en broer Michael nadoen.

Blijft nog over de Heer des Huizes.
Alhoewel de benaming "heer des Huizes" voor Frans niet echt weggeleegd is.
Het is immers Samantha die de touwtjes in handen heeft en Frans naar haar dominante pijpen laat dansen.
Frans heeft een zware baan, s'morgens om half vijf vertrekt hij voor zijn tien uur durende werkdag op de bouw.
Samantha zoekt soelaas van haar reuma door voor het slapen gaan nog even in bad te gaan liggen, wat aangezien haar postuur wat bemoeilijkt wordt en de nodige geluiden veroorzaakt. Ook schuwd zij er niet voor om vervolgens nog snel een wasje te draaien om een uur of half twaalf.
Dit is alles zorgt uiteraard voor de nodige vermoeidheid van Frans en rest hem niets meer dan na het eten naar boven te verdwijnen om rustig de rest van de avond in z'n eentje tv te kijken op bed.
In de frequente ruzies die Samantha probeert te ensceneren worden door hem dan vaak ook alleen beantwoord met "Ja, schat".

Ik heb medelijden met deze man.

quote:

Op zaterdag 9 juni 2007 19:05 schreef Biogarde het volgende:
Samenvatting-roepers mogen opbokken.

Posts met een dergelijke insteek worden verwijderd.

dank u

en nee, het is geen romannetje, het is op de namen na een waar verhaal

ja sorry, liet me een beetje gaan in m'n 'verhaal'
maar de klacht is wel een beetje ertussen uit te lezen (althans dat hoop ik)

edit-

goed, in FOK-taal dan

mijn klacht: PAUPERS

quote:

Op zaterdag 9 juni 2007 19:16 schreef Cynix ® het volgende:
Ik bespeur autobiografische trekjes, met een hoog R&P-gehalte.

hm... daar had ie mischien ook gekunt ja