LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Ik vind deze eigenlijk beter dan menig ander die je hebt gemaakt, waarom dorostreept?quote:Op zaterdag 28 juli 2007 00:25 schreef De-oneven-2 het volgende:
zoals de bloemen, zijn de dagen
wie ze vertrapt
wie eraan voorbij loopt
is nodeloos vragen
alom staan ze
voor elk te plukken
al u hoeft te doen
is er even voor bukken
Nee, dat gedicht is vrij duidelijk.quote:Op zaterdag 28 juli 2007 02:31 schreef cioran63 het volgende:
Ze zitten volgens mij met meer dan twee aan een tafeltje, Do2, of ontgaat mij iets?
...dass wir fliegen.
Steun je niet iemand in een keuze?quote:Op zaterdag 28 juli 2007 11:23 schreef FlyingFox het volgende:
Schade
Jij wilde altijd al werken met dieren
Jouw liefde was groot voor hond en gnoe
Ik heb je immer gesteund met die keuze
Zo breng je de mensheid geen schade meer toe
Nessun dorma. Nessun dorma.
Die laatste twee regels, ja, die klinken niet, maar verder vind ik t een goede. Klinkt goed, slaat ergens op (mijns inziens).quote:Op zaterdag 28 juli 2007 11:47 schreef De-oneven-2 het volgende:
Omdat ik er geen reet aan vind, Pope.
No problemo, FF.quote:Op zaterdag 28 juli 2007 12:55 schreef FlyingFox het volgende:
[..]
't Is nog vroeg. Dank u voor de oplettendheid.
Nessun dorma. Nessun dorma.
Ik merk wel dat er een duidelijk verschil is in schrijven. De Oneven-2, Marius_Dani en consorten hebben duidelijk een hele andere schrijfstijl dan ik.
Zit me alleen af te vragen wat er nou zo anders aan is. Losse, halve zinnen, vreemde interpunctie, maffe afkappingen, het heeft wat ontoegankelijks, in mijn ogen. Mijn gedichten zijn daarentegen weer simpel te noemen.
Zit me alleen af te vragen wat er nou zo anders aan is. Losse, halve zinnen, vreemde interpunctie, maffe afkappingen, het heeft wat ontoegankelijks, in mijn ogen. Mijn gedichten zijn daarentegen weer simpel te noemen.
De verzen gelijk de dichter.quote:Op zaterdag 28 juli 2007 13:32 schreef FlyingFox het volgende:
Mijn gedichten zijn daarentegen weer simpel te noemen.
Nessun dorma. Nessun dorma.
De merel is okay. Gisteren had ik er een gierzwaluw bij, die kon niet meer opstijgen. Ik heb hem/haar water gegeven en in de lucht gegooid. Hij/Ze zweefde richting de horizon en ik heb hem/haar nooit meer gezien.
Nessun dorma. Nessun dorma.
Mama’s schedel drijft in bloed en eierschalen
Een gebroken schreeuw galmt uit de afgrond aan mijn voeten
Aan de overkant rust ik in een droom
Onder een egelantier streel je mijn huid en de etter
Een stille blik over mijn pols zonder wonde
Je wenkt en de stemmen zwijgen
Maar de kloof zo breed en het bloed
Zo wreed - mijn ogen!
Gesloten, ik blijf liever slapen
De wond zit dieper dan jij gaat
Een gebroken schreeuw galmt uit de afgrond aan mijn voeten
Aan de overkant rust ik in een droom
Onder een egelantier streel je mijn huid en de etter
Een stille blik over mijn pols zonder wonde
Je wenkt en de stemmen zwijgen
Maar de kloof zo breed en het bloed
Zo wreed - mijn ogen!
Gesloten, ik blijf liever slapen
De wond zit dieper dan jij gaat
Welk een luguber vers, Pope.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
beetje gestoord ook welquote:Op zondag 29 juli 2007 03:35 schreef Isabeau het volgende:
Welk een luguber vers, Pope.
Niemand is rijk genoeg, om zijn of haar Geluk, te kunnen kopen
hahahaha jij wel natuurlijkquote:Op zondag 29 juli 2007 03:42 schreef Snakey het volgende:
Ik vind het erg mooi.
Niemand is rijk genoeg, om zijn of haar Geluk, te kunnen kopen
Al een tijdje lees ik hiermee en zie veel mooie dingen langskomen.
Gisteren dacht ik: "Laat ik de stoute schoenen eens aantrekken en probeer ook eens een gedicht te schrijven."
zo gezegd, zo gedaan; jullie zijn de eerste die mijn allereerste aanzet tot het schrijven van een gedicht lezen.
Gisteren dacht ik: "Laat ik de stoute schoenen eens aantrekken en probeer ook eens een gedicht te schrijven."
zo gezegd, zo gedaan; jullie zijn de eerste die mijn allereerste aanzet tot het schrijven van een gedicht lezen.
quote:Achteruitgang
In zijn stoel wacht hij af op wat er komen gaat,
Het zal er vast wel van komen ... vroeg of laat;
Maar: is daar deze aftakeling, deze achteruitgang voor nodig?
Waarom zijn die laatste stappen in het leven,
Hem in godsnaam niet bespaard gebleven;
De klok in zijn kamer toont wel activiteit,
Maar zij gaat tergend langzaam met in haar kielzog de tijd;
Hij vraagt zich alleen nog maar af: Hoe lang?
Had het leven voor hem maar een achteruitgang.
Never know what to think what to be what to see,
Is the future as uncertain as I think ?
Will I know it all in a blink ?
The inner spirit of our outer shell,
Is what connects us all,
Still uncertain 'bout what I am,
Im still following the law, the the pre-defined rules forced by society.
Part of a minority in thinking, laughing and acting.
Thinking 'bout space, time, the realitie in our excistence.
Forcing my self to act to play on stage.
Its all a maze with bushes of laughter, hollownes and death.
Still thinking:,, Why did reality left.
(Onder invloed van meerdere substanties, Had beter ''gereimt????!'' en opgebouwd gekunt, maar ik ben er tevreden mee...) Laat me weten wat je er van vind aub.
Is the future as uncertain as I think ?
Will I know it all in a blink ?
The inner spirit of our outer shell,
Is what connects us all,
Still uncertain 'bout what I am,
Im still following the law, the the pre-defined rules forced by society.
Part of a minority in thinking, laughing and acting.
Thinking 'bout space, time, the realitie in our excistence.
Forcing my self to act to play on stage.
Its all a maze with bushes of laughter, hollownes and death.
Still thinking:,, Why did reality left.
(Onder invloed van meerdere substanties, Had beter ''gereimt????!'' en opgebouwd gekunt, maar ik ben er tevreden mee...) Laat me weten wat je er van vind aub.
Paul
Winnaar 5 FOK-awards 2022
hyves is stuk dat is zo erg
dit gaat mij , door been en merg
hopelijk doet hyves het weer snel
Anders komt er hier een rel
dit gaat mij , door been en merg
hopelijk doet hyves het weer snel
Anders komt er hier een rel
Winnaar FOK-Eredivisie-Toto 2025
Hello,
Daar ben ik weer, met een metertje 'lied' deze keer
De morgentrein
We droomden, jij en ik, wij twee-en
Van bergen, paden, bossen, zee-en
We zouden reizen
naar de verre avondzon
En de wolken waren onze gidsen
We waren vrij omdat we wisten
Waar de toekomst lag
Toen de dageraad begon
We zouden alle mensen vragen
Wat zij in hun dromen zagen
En een paaltje slaan
In het zand van elk station
Zeven jaar zijn nu verstreken
En alles wat wij nooit begrepen
Zong de zwerver
In de lege vrachtwagon
Van station tot station
Met achter ons de dageraad
In de trein die altijd verder gaat
Naar de verre avondzon
...toen de morgentocht begon
En de belofte van de ochtendstond
Het vrije lied van de toekomst zong
En de wolken richting gaven
Toen jij vannacht weer naast me lag
Mij dorstig aankeek en ik zag
Mijn vingers
In je warme klamme hand
Je sprak zo vol van alle dingen
Maar ik begreep tussen de zinnen
Hoe verdwaald je bent
in je eigen dromenland
Want ik ben jouw station geworden
Mijn naam staat op alle borden
Je paaltjes staan
In mijn eigen gouden zand
Je hebt ze in mijn hart geslagen
Om nooit meer iets te hoeven vragen
In mij zag jij
Jouw verloren dromenstrand
Van station tot station
Met achter ons de dageraad
In de trein die altijd verder gaat
Naar de verre avondzon
...in de wolkenwijzer stond...
We zijn altijd daar gebleven
Waar we de paaltjes van ons leven
Voor het laatst hebben geslagen
We zijn weer terug op het perron
Waar ooit de morgentocht begon
In het wachthuis
waar jij jezelf verliet
Op dit perron laat ik je gaan
Want stiekem blijf ik buiten staan
In mijn gouden hart
Vind jij je waarheid niet
Ik laat je paaltjes hier verzanden
Stel je vraag op nieuwe stranden
Zoek de zwerver
Zing zijn morgenlied
Terug op reis om thuis te komen
Op de stranden van jouw dromen
Volg de wolken
Tot de avondzon je ziet
Van station tot station
Met achter ons de dageraad
In de trein die altijd verder gaat
Naar de verre avondzon
...als op ieder perron
De borden steeds dezelfde zijn
Spring dan in de morgentrein
En stel opnieuw je vragen
Voor het laatst vandaag, nam ik jouw hand
En vulde het met dromenzand
Het was alles
Wat ik je geven kon
Nu sta ik op een leeg perron
In de verte gloort de avondzon
En de morgentrein
Op het spoor naar niemandsland...
(c) Meneer Dubbeldam
Daar ben ik weer, met een metertje 'lied' deze keer
De morgentrein
We droomden, jij en ik, wij twee-en
Van bergen, paden, bossen, zee-en
We zouden reizen
naar de verre avondzon
En de wolken waren onze gidsen
We waren vrij omdat we wisten
Waar de toekomst lag
Toen de dageraad begon
We zouden alle mensen vragen
Wat zij in hun dromen zagen
En een paaltje slaan
In het zand van elk station
Zeven jaar zijn nu verstreken
En alles wat wij nooit begrepen
Zong de zwerver
In de lege vrachtwagon
Van station tot station
Met achter ons de dageraad
In de trein die altijd verder gaat
Naar de verre avondzon
...toen de morgentocht begon
En de belofte van de ochtendstond
Het vrije lied van de toekomst zong
En de wolken richting gaven
Toen jij vannacht weer naast me lag
Mij dorstig aankeek en ik zag
Mijn vingers
In je warme klamme hand
Je sprak zo vol van alle dingen
Maar ik begreep tussen de zinnen
Hoe verdwaald je bent
in je eigen dromenland
Want ik ben jouw station geworden
Mijn naam staat op alle borden
Je paaltjes staan
In mijn eigen gouden zand
Je hebt ze in mijn hart geslagen
Om nooit meer iets te hoeven vragen
In mij zag jij
Jouw verloren dromenstrand
Van station tot station
Met achter ons de dageraad
In de trein die altijd verder gaat
Naar de verre avondzon
...in de wolkenwijzer stond...
We zijn altijd daar gebleven
Waar we de paaltjes van ons leven
Voor het laatst hebben geslagen
We zijn weer terug op het perron
Waar ooit de morgentocht begon
In het wachthuis
waar jij jezelf verliet
Op dit perron laat ik je gaan
Want stiekem blijf ik buiten staan
In mijn gouden hart
Vind jij je waarheid niet
Ik laat je paaltjes hier verzanden
Stel je vraag op nieuwe stranden
Zoek de zwerver
Zing zijn morgenlied
Terug op reis om thuis te komen
Op de stranden van jouw dromen
Volg de wolken
Tot de avondzon je ziet
Van station tot station
Met achter ons de dageraad
In de trein die altijd verder gaat
Naar de verre avondzon
...als op ieder perron
De borden steeds dezelfde zijn
Spring dan in de morgentrein
En stel opnieuw je vragen
Voor het laatst vandaag, nam ik jouw hand
En vulde het met dromenzand
Het was alles
Wat ik je geven kon
Nu sta ik op een leeg perron
In de verte gloort de avondzon
En de morgentrein
Op het spoor naar niemandsland...
(c) Meneer Dubbeldam
And the poets down here, don't write nothing at all, they just stand back and let it all be.
Jungleland, Bruce Springsteen.
[ Bericht 0% gewijzigd door DevilsAndDust op 14-08-2007 23:33:29 ]
Jungleland, Bruce Springsteen.
[ Bericht 0% gewijzigd door DevilsAndDust op 14-08-2007 23:33:29 ]
Still a little bit of your face I haven't kissed.
Zo. Heb jij dat geschreven? Nou.quote:Op dinsdag 14 augustus 2007 20:47 schreef DevilsAndDust het volgende:
And the poets down here, don't write nothing at all, the just stand back and let it all be.
Jungleland, Bruce Springsteen.
Ben in Bulgarije geweest, vandaar 2 gedichten over vrouwen. De eerste van week 1 de 2de is uit de 2de week vakantie. Zoek de verschillen.
Ergens op dit moment
Ergens op dit moment,
Loopt er iemand rond,
Waar ik straks een lange tijd,
Mee samen zal zijn.
Wat zou ze nu doen?
Wie is het?
Hoe ziet ze er uit?
Zullen we gelukkig zijn?
Om over andere vragen nog maar te zwijgen.
Want misschien is het wel zo,
Dat mijn schoonouders geen kinderen kunnen krijgen.
Nachtleven
Dansend op de beats van de dj,
Verlies ik het bewustzijn,
En kom in de vibe genaamd: Lust,
Met brutale blik pak ik haar vast,
Voor ik het wist haar gekust.
De vibe wordt heftiger,
De beats in tegenstelling,
Verdwijnen op de achtergrond,
Een diepe blik in haar ogen,
M’n lippen weer naar haar mond
Tijd en eind lijken niet te bestaan.
Dan een vraag, beantwoord met ‘ja’,
die ik niet kan verstaan,
Hier scheiden onze wegen,
Mooie nacht, tijd om te gaan.
Ergens op dit moment
Ergens op dit moment,
Loopt er iemand rond,
Waar ik straks een lange tijd,
Mee samen zal zijn.
Wat zou ze nu doen?
Wie is het?
Hoe ziet ze er uit?
Zullen we gelukkig zijn?
Om over andere vragen nog maar te zwijgen.
Want misschien is het wel zo,
Dat mijn schoonouders geen kinderen kunnen krijgen.
Nachtleven
Dansend op de beats van de dj,
Verlies ik het bewustzijn,
En kom in de vibe genaamd: Lust,
Met brutale blik pak ik haar vast,
Voor ik het wist haar gekust.
De vibe wordt heftiger,
De beats in tegenstelling,
Verdwijnen op de achtergrond,
Een diepe blik in haar ogen,
M’n lippen weer naar haar mond
Tijd en eind lijken niet te bestaan.
Dan een vraag, beantwoord met ‘ja’,
die ik niet kan verstaan,
Hier scheiden onze wegen,
Mooie nacht, tijd om te gaan.
Ik weet het! Mijn nickname is blij. Het is een puberale ode van een aantal jaren geleden aan Chris Pontius van Jackass. Helaas is deze vergissing niet meer te herstellen.
