(Nou lijkt dat ook wel plaucibel want ik heb het al eens eerder een aantal weken gehad na een vakantie, die de nodige spanning met zich meebracht)
In het geval van alle spanningsklachten geldt geloof ik dat rust het beste 'medicijn' is, maar hoe kom ik optimaal en zo efficient en snel mogelijk tot rust?
Ik had gister het idee om vandaag lekker een eind te gaan fietsen, maar zolang de wereld continu om me heen blijft tollen ga ik zondermeer niet zo graag ver van huis/de bewoonde wereld, en stap ik al helemaal niet graag op een fiets.
Doorgaans kom ik het meest tot rust achter mijn computer/tv of eventueel met een boek, maar van al die dingen lijk ik nu eigenlijk alleen maar duizeliger te worden omdat ik me er enorm voor moet concentreren om het te blijven volgen. En al mijn andere hobby's staan eigenlijk allemaal in het teken van presteren (ik kan bijvoorbeeld wel wat gaan schrijven, maar dan wordt het binnen no-time weer stressen omdat ik het niet goed genoeg vind worden of omdat het af moet..)
Kortom, zijn hier mensen met stress/draaierigheids-ervaringen en goede tips om zo snel mogelijk tot rust te komen?
quote:Nja, ik slaap over het algemeen altijd goed, sla nooit nachten over, altijd netjes ongeveer 8 uur, lig vrijwel altijd bijtijds in bed, dus dat zal het niet wezen.. en om nou de hele dag in bed te gaan liggen, lijkt me ook niet echt iets waar ik me frisser van ga voelenOp zaterdag 2 juni 2007 10:35 schreef mariskasl het volgende:
slapen
quote:Ja dat ga ik zo denk ik ook maar even doen (al is het maar een klein eindje)...Op zaterdag 2 juni 2007 10:51 schreef Lienekien het volgende:
Wandelen is een heel serieus advies, hoor.
Handicap daarbij blijft wel dat ik (vooral wanneer ik me zoals nu gammel voel) niet zo goed tegen mensen kan dus in de stad niet echt tot rust kom, en voor de natuur weer een behoorlijk eind moet afleggen (en me dan dus weer angstig voel omdat ik in the middle of nowhere duizelig loop te wezen
)Zucht, had ik maar een hele grote tuin
quote:Jep, dat gevaar ken ik.. t is alleen niet echt 'angst om duizelig te worden', want ik ben gewoon zo'n beetje letterlijk de hele dag draaierig, zelfs als ik stilzit op mijn bank voelt de hele tijd een beetje alsof ik er doorheen blijf zakkenOp zaterdag 2 juni 2007 11:13 schreef Lienekien het volgende:
Pas erg op met vermijdingsgedrag. De neerwaartse spiraal ligt dan op de loer. Als je activiteiten als een eindje wandelen gaat vermijden omdat je bang bent duizelig te worden, is op een gegeven moment het einde een beetje zoek.
En verstandelijk weet ik wel dat het niets levensbedreigends of gevaarlijks is, maar ik ben wel bang dat als ik té veel of verkeerde dingen onderneem het alleen maar erger wordt, en het is zo wel leuk genoeg..
quote:ik ben aardig bekend met hyperventilatie, heb af-en-toe paniekaanvallen en dan ook hyperventilatie..Op zaterdag 2 juni 2007 11:21 schreef octopussy het volgende:
klinkt een beetje als hyperventilatie. Door spanningen kan je onbewust verkeerd gaan ademhalen waardoor je duizelig wordt. Google maar eens voor meer info.
Maar dit is duidelijk anders (al zul je ook wel verschillende vormen van hyperventilatie hebben?) al is het maar omdat het geen buien of momenten zijn, maar een algehele toestand van draaierigheid, waas in m'n hoofd, heel veel moeite moeten doen om me te concentreren op alledaagse dingen die je normaal moeiteloos meekrijgt..
Ik had er gister toen ik me te druk maakte ook nog hyperventilatie bovenop, die ging toen ik afleiding zocht weer over maar de draaierigheid blijft...
En dan bedoel ik iemand die gewoon stil is en niet meteen lastige gesprekken wil voeren, maar ook lekker van de natuur kan genieten (en in kan springen, mocht het met jou misgaan)Ik heb zelf ook hyperventilatie en paniekaanvallen ... en soms ook dat ik hele dagen duizelig ben, mijn oplossing is om dan heel veel water te gaan drinken, en af en toe me gewoon op te sluiten in een donkere (echt helemaal donkere) kamer, wakker op mn bed liggend. En dat dan overdag ... (oh, en de computer vermijden, daar kan je ook echt last van hebben, als je er teveel achter zit
)Was dus geen succesnummer, na 1 straatje begon het al te tollen.. me voorgenomen er niets van aan te trekken en gewoon even op gezelligheid te concentreren, maar nog geen half uur later zat ik toch weer thuis op de bank.. érg draaierig, maar vooral totaal uitgeblust: een beetje het gevoel wat ik ook heb als ik terug kom van een hele drukke stedentrip en alle vermoeidheid er thuis ineens uitkomt, gecombineerd met de wazigheid in je hoofd die je hebt als iemand je in je slaap wakker maakt (en dan bijvoorbeeld gelijk een heel verhaal begint op te hangen, dat komt niet lekker binnen dan..).
Gevoel van "ik wil alleen maar slapen nu" (maar dat mag niet want dan lig ik vannacht weer wakker en da's nog veel erger), en letterlijk "ik kan wel janken".. Na zo'n 2 uur niks doen trok het allemaal een beetje bij en voelde ik me weer 'mezelf' (nog steeds de duizelige variant ervan, maar toch wat beter), maar damn, wat iritant als een kwartiertje (!) door de stad wandelen er al zo inhakt
.quote:is vrijdag nog gebeurdOp maandag 4 juni 2007 10:36 schreef k_i_m het volgende:
Klinkt wellicht gek, maar laat de dokter je bloeddruk eens opmeten
Wilde zelf eigenlijk ook m'n bloed laten testen op ijzergebrek, suiker, bloedarmoede e.d. maar dat vond de dokter niet nodig omdat dat een half jaar terug allemaal nog dik in orde was en m'n verhaal toch erg als spanning klonk
quote:Jep, bloeddruk was prima in ordeOp maandag 4 juni 2007 11:03 schreef k_i_m het volgende:
Van een hoge bloeddruk kan je ook duizelig worden. Maar dat was dus in orde?
quote:Nope, ik heb geen enkele soort medicijnen (nooit gehad ook).. Op dit moment ben ik zelf voor m'n gevoel juist té rustig (misschien niet qua zorgen, maar wel qua nergens de kracht of energie voor hebben en helemaal uitgeblust raken van de kleinste inspanning of prikkel) eigenlijk..Op maandag 4 juni 2007 11:11 schreef k_i_m het volgende:
Had je nou al wel of niet kalmerende medicijnen? Dat kan ook een boel schelen, tot je zelf weer wat rustiger bent.
iemand anders hier ook ervaring oid mee?
quote:Nja, gewoon een psychiater, schema-gerichte therapie (niet erg bekend want het zit nog in een test/onderzoeksfase, maar de persoon bepaalt de therapie toch meer dan de vorm geloof ik)Op dinsdag 5 juni 2007 11:07 schreef Lienekien het volgende:
Waat voor peut is dat, Mvnl?
quote:Tja, mijn psych wekte dus de indruk dat ik mijn lichamelijke klachten zelf 'maak', dus dan denk ik "dan moet ik het zelf ook kunnen stoppen", maar ik heb toch niet echt het gevoel dat ik er ook maar enige controle over hebOp dinsdag 5 juni 2007 11:13 schreef Lienekien het volgende:
Ik herken wel de oorzaak-gevolg-vraag van lichamelijke klachten en spanning: heb ik nou spanning als gevolg van mijn lichamelijke klachten, of heb ik lichamelijke klachten als gevolg van de spanning? Maar een pasklare oplossing is daar niet voor.
quote:Dat is dan ook niet iets wat je zomaar even afdwingt, dat stoppen van de klachten. Het is een proces van zoeken naar wat dan voor die spanning zorgt en je daar op richten. De lichamelijke klachten ga je dan ook langzaam anders ervaren, waardoor ze niet meer zo prominent in je gedachten zijn.Op dinsdag 5 juni 2007 11:16 schreef Mvnl het volgende:
[..]
Tja, mijn psych wekte dus de indruk dat ik mijn lichamelijke klachten zelf 'maak', dus dan denk ik "dan moet ik het zelf ook kunnen stoppen", maar ik heb toch niet echt het gevoel dat ik er ook maar enige controle over heb
(Maar blijf het wel iritant vinden, want ik heb veel te veel plannen, eisen en ambities en steeds strand ik weer voordat ik nog maar de helft van mijn activiteiten heb opgepakt
)Volgens hem is de oplossing dus gewoon aan de slag gaan.. terwijl ik al weken werkend last had van de draaierigheid en het toen juist met de week meer en erger is geworden.
Ik zit nu dus nogal in een tweestrijd: moet ik juist dingen doen als afleiding, of juist niet omdat die alleen maar meer spanning en prikkels met zich meebrengen?
Die twijfel an sich zorgt iig niet echt voor rust..
quote:Dat wordt niet veroorzaakt doordat je iets gaat doen, maar doordat je bang bent dat je weer draaierig wordt. Als je dat niet doorbreekt, kom je straks helemaal je huis niet meer uit.Op vrijdag 15 juni 2007 09:46 schreef Mvnl het volgende:
Nee.. maar toch merk ik dat ik over het algemeen nergens last van heb totdat ik iets ga doen, en hup... daar zijn de klachten weer..
quote:da's toch niet helemaal waar... zo ging ik maandag even langs op m'n werk en was ik vantevoren doodsbang om draaierig te worden, maar had ik vrijwel nergens last van... diezelfde middag was ik in de waan dat m'n klachten over waren en ging ik rustig boodschappen doen, en midden in de supermarkt werd ik overvallen door enorme duizelingen zonder dat ik daar mee bezig was op dat moment.. (en zo gaat het nog wel vaker... juist als ik denk dat er niets meer aan de hand is en ik ga er weer vol tegenaan gaat het misOp vrijdag 15 juni 2007 09:52 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Dat wordt niet veroorzaakt doordat je iets gaat doen, maar doordat je bang bent dat je weer draaierig wordt. Als je dat niet doorbreekt, kom je straks helemaal je huis niet meer uit.
)Probleem is dat het erg lastig is om stressloze activiteiten te bedenken..
quote:Op vrijdag 15 juni 2007 09:57 schreef Lienekien het volgende:
Dan zou ik maar op een keukenstoel gaan zitten en wachten tot het overgaat.
het is niet zo dat ik niet wil luisteren hoor..maar bijvoorbeeld op m'n werk begon het ook met elke dag een paar minuten draaierig zijn... niets aan de hand, ik besteedde er geen enkele aandacht aan, vond het wel best... Toen werd het langzaamaan elke dag wel een uurtje draaierig zijn.. ik probeerde het wat rustiger aan te doen en maakte me er nog niet echt druk over.. En toen stond ik op een dag op en vanaf toen was ik vrijwel elke minuut van de dag draaierig..
Dat geeft dan toch ergens wel een signaal van 'ho! gas terug'.. In zekere zin ben ik momenteel gewoon overspannen oid, en ik geloof niet dat het beste recept daarvoor is: gewoon alles blijven doen wat je altijd deed.. want de ervaring heeft al uitgewezen dat ik daardoor nou juist ben waar ik nu ben..
quote:jep.. probleem daarbij is alleen dat ik mezelf continu de vraag stel "wat kan wel en wat kan niet"Op vrijdag 15 juni 2007 10:04 schreef Lienekien het volgende:
Tussen alles blijven doen wat je deed en thuis op de bank blijven zitten, zit natuurlijk een heleboel.
Ik zit overigens ook lang niet de hele dag op de bank.. in de week dat ik nu thuis zit doe ik gewoon elke dag m'n boodschappen (behalve 1 dag toen ik echt doodziek was van de draaierigheid), fiets elke dag dik een uur, doe binnenshuis wat klusjes, heb daarnaast nog gewoon m'n therapie en andere afspraken, en zit idd ook wel een paar uurtjes lezend ofzo op bank/in de tuin..
Ik blijf me daarbij echter dus wel de hele tijd afvragen (en dat vraag ik me al ongeveer een jaar af sinds ik toen flink tegen m'n grenzen aanliep) 'hoeveel (en welke activiteiten) is 'gezond' als afleiding en om bezig te blijven, en wat is te veel/stress en moet ik dus juist even mijden'
Uurtje fietsen zou bijv ontspanning moeten zijn, maar ik ben daarbij vrijwel de hele tijd bang/op mijn hoede dat ik in the middle of nowhere iemand tegen kan komen met slechte bedoelingen... is het dan nog wel iets waar ik van opknap, of levert t meer spanning op?
Verder lijkt me inderdaad dat je het beste professionele psychologische hulp kunt zoeken: lijkt een beetje richting een angststoornis te ontwikkelen.
quote:uhm, ja dat laatste is t officieel als diagnose al..(nouja, paniekstoornis dan)Op vrijdag 15 juni 2007 12:45 schreef dotKoen het volgende:
Probeer eens sportdrankjes te drinken (isotone). Lijkt op het prodoom van een vasovagele syncope, Met energiedrankjes verhoog je je bloedvolume.
Verder lijkt me inderdaad dat je het beste professionele psychologische hulp kunt zoeken: lijkt een beetje richting een angststoornis te ontwikkelen.
zoek op google.
quote:Ja, ik mag hopen dat de therapeut van Mvnl dat in zijn repertoire heeft.
quote:het valt te proberen... het was natuurlijk prettiger geweest als er direct 30 man reageerden die dezelfde klachten hadden/hebben en ofwel herkenning ofwel tips kunnen bieden (want ik vind het bij bijv vrienden toch af-en-toe moeilijk dat ze op een gegeven moment zeggen "ja, ik weet het ook niet.. ik kan er alleen maar voor je zijn, maar verder weet ik ook niet wat je er mee moet")Op vrijdag 15 juni 2007 13:10 schreef Lienekien het volgende:
Vind je dat het je helpt om vragen te stellen in dit forum?
quote:Ook lotgenoten zouden je geen kant-en-klare adviezen kunnen geven. 'Beter worden' is een proces. Dat gaat stapje voor stapje.Op vrijdag 15 juni 2007 13:28 schreef Mvnl het volgende:
[..]
het valt te proberen... het was natuurlijk prettiger geweest als er direct 30 man reageerden die dezelfde klachten hadden/hebben en ofwel herkenning ofwel tips kunnen bieden (want ik vind het bij bijv vrienden toch af-en-toe moeilijk dat ze op een gegeven moment zeggen "ja, ik weet het ook niet.. ik kan er alleen maar voor je zijn, maar verder weet ik ook niet wat je er mee moet")