Slechtste lyrics ooit, deel 2

quote:

Op donderdag 24 mei 2007 22:41 schreef narvik het volgende:

André Hazes...

Ik zag alleen twee bruine ogen en die keken mij zo aan
O die vroegen mij wat heb jij mij gedaan
Ze zei geen woord en lag te hijgen alsof ze mij al jaren kon
Ze zou me kennen van de straat of het perron

quote:

Now the seats are all empty
Let the roadies take the stage
Pack it up and tear it down
They're the first to come and last to leave
Working for that minimum wage
They'll set it up in another town
Tonight the people were so fine
They waited there in line
And when they got up on their feet they made the show
And that was sweet--
But I can hear the sound
Of slamming doors and folding chairs
And that's a sound they'll never know

Now roll them cases out and lift them amps
Haul them trusses down and get'em up them ramps
'Cause when it comes to moving me
You guys are the champs
But when that last guitar's been packed away
You know that I still want to play
So just make sure you got it all set to go
Before you come for my piano

But the band's on the bus
And they're waiting to go
We've got to drive all night and do a show in Chicago
or Detroit, I don't know
We do so many shows in a row
And these towns all look the same
We just pass the time in our hotel rooms
And wander 'round backstage

Till those lights come up and we hear that crowd
And we remember why we came

<hier valt de rest van de band op de meest walgelijke cliché manier ooit in>

Now we got country and western on the bus
R and B, we got disco in eight tracks and cassettes in stereo
We've got rural scenes & magazines
We've got truckers on the CB
We've got Richard Pryor on the video
We got time to think of the ones we love
While the miles roll away
But the only time that seems too short
Is the time that we get to play


People you've got the power over what we do
You can sit there and wait
Or you can pull us through
Come along, sing the song
You know you can't go wrong
'Cause when that morning sun comes beating down
You're going to wake up in your town
But we'll be scheduled to appear
A thousand miles away from here
People stay just a little bit longer
We want to play -- just a little bit longer
Now the promoter don't mind
And the union don't mind
If we take a little time
And we leave it all behind and sing
One more song--

quote:

Op donderdag 31 mei 2007 22:02 schreef BrandX het volgende:
Het hele repertoire van Jantje Smitje mag toch wel een nominatie denk ik?

quote:

Op donderdag 31 mei 2007 22:07 schreef tong80 het volgende:

[..]

Je komt er achter
Vroeg of laat
Een goede vriend
Een beste maat
Je hebt ze nodig
In het goede en in ’t kwaad
Want de weg van ’t bestaan
Is soms heel onaangenaam
Er wordt gevallen
En meteen weer opgestaan

quote:

Henk Wijngaard - 120 varkens naar Beiroet

Ik rij zo dolgraag in mijn truck bij dag en ook bij nacht
Toen kreeg ik van mijn baas opeens een hele rare vracht
Gewoonlijk reed ik in de buurt van Emmen tot aan Goor
Nou stuurt ie mij naar 't buitenland, maar wat koop ik daar nou voor
Ja mijn broer die is beambte die zit goed
Maar ik rijd 120 varkens naar Beiroet

Ja ik rijd 120 varkens naar Beiroet
Het is te gek wat je voor geld niet alles doet
's Nachts sterf ik van de kou en overdag sta ik in gloed
Ja ik rijd 120 varkens naar Beiroet

Bij 'n rustplaats stond een liftster en die wilde graag naar Split
Omdat het op mijn route lag, gaf ik die meid een rit
Ze klom in mijn cabine en keek me onderzoekend aan
Ik zag haar hardop denken van waar komt die stank vandaan
Ze zei "moet u niet stoppen, bent u misschien niet goed"
Toen zei ik "nee, want ik rijd varkens naar Beiroet"

Ja ik rijd 120 varkens naar Beiroet
Het is te gek wat je voor geld niet alles doet
's Nachts sterf ik van de kou en overdag sta ik in gloed
Ja ik rijd 120 varkens naar Beiroet

Zo halverwege mijn bestemming klapt opeens een band
Mijn vracht begint te gieren, 'k zet mijn wagen aan de kant
Maar dan wil het mij niet lukken, til me aan het wiel een breuk
En 120 varkens liggen samen in een deuk
Toen zei ik tot mezelf kom op hou moed
Jij brengt die 120 varkens naar Beiroet

Ja ik rijd 120 varkens naar Beiroet
Het is te gek wat je voor geld niet alles doet
's Nachts sterf ik van de kou en overdag sta ik in gloed
Ja ik rijd 120 varkens naar Beiroet

Na achtentachtig uren kwam daar dan eindelijk aan
Ik reed recht naar het slachthuis en daar kwam de baas al aan
Hij opende de laadklep en hij schreeuwde vol venijn
Jij moet mij brengen schapen, wij hier niet eten zwijn
Verbijsterd spring ik dan weer in mijn truck
En mijn vrachie ligt te knorren van geluk

quote:

"M’n schoenen zijn gejat
maar ik hoef niet meer naar buiten
want er is nog wel wat"

quote:

Op donderdag 31 mei 2007 22:10 schreef ruud.nl het volgende:

[..]

(c) Henk Wijngaard

quote:

Op donderdag 31 mei 2007 22:37 schreef innepin het volgende:
Oh, en voor TS: Syb is toch gewoon de zanger van De Kast? Dat valt te googlen. Hoewel ik de teksten die hier genoemd worden veeeel erger vind

quote:

Op donderdag 31 mei 2007 22:25 schreef Misstique het volgende:
ANNEKE GRÖNLOH - BRANDEND ZAND

Zwarte Dino, jij wou Nina
Die met Rocco was verloofd
En toen Rocco werd gevonden
Werd jouw onschuld niet geloofd

.

quote:

Op donderdag 31 mei 2007 22:30 schreef Dodecahedron het volgende:

[..]

Beiroet is voor een groot deel moslim.
Varkens zijn onrein.

Do the math.

quote:

Het was in de tweede wereldoorlog. Een groep soldaten kwam terug van een patrouille en arriveerde in een klein dorp. De volgende morgen, zondag, ging een aantal van hen onder leiding van een sergeant, naar de kerk. Nadat de geestelijke een gebed had gelezen begon 'ie te preken. Die jongens die een kerkboek hadden haalden het te voorschijn. Maar een van hen had alleen maar een spel kaarten bij zich dat 'ie voor zich uitspreidde. De sergeant zag wat 'ie deed en zei dat 'ie de kaarten weg moest doen. Na afloop van de dienst werd de soldaat gestraft en bij de officier militaire politie gebracht. "Waarom heeft u 'm hier gebracht, sergeant?", vroeg de officier. "Hij zat te kaarten in de kerk", was het antwoord. "Wat heb je daar op te zeggen, knaap?", zei de luitenant. "Heel veel", was het antwoord van de bewuste soldaat. "Dat zullen we hopen, want als je geen deugdelijke reden hebt, dan zal ik je strenger straffen dan wie ook." De soldaat zei: "Luitenant, ik ben zes dagen op patrouille geweest. Ik had geen bijbel of kerkboek, maar ik hoop u te kunnen overtuigen van de oprechtheid van m’n bedoelingen". Nadat 'ie dit had gezegd, begon 'ie z’n verhaal:

"Kijk luitenant, als ik naar de aas van het spel kijk, dan weet ik dat er maar één God is, en de twee vertelt me dat de bijbel in twee delen verdeeld is, het oude en het nieuwe testament. Als ik de drie zie, dan denk ik aan de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. De vier herinnert me aan de vier evangelisten die het woord predikten, Mattheus, Marcus, Lucas en Johannes. De vijf doet me denken aan de vijf wijze maagden die hun lamp brandend hielden en gespaard bleven. Vijf van de tien waren dwaas en werden verstoten; de overige vijf bleven gespaard. Zes, dat zijn de zes dagen waarin God de hemel en de aarde heeft gemaakt. Zeven herinnert me aan de zevende dag, de rustdag. De acht doet me denken aan de acht mensen die gered werden toen de aarde vernietigd werd. Het waren Noach, z’n vrouw, z’n zonen en hun vrouwen. Bij de negen denk ik aan de melaatsen die onze Redder reinigde van de zonden, en negen van de tien bedankten Hem zelfs niet. Bij tien denk ik aan de tien geboden die Mozes op de stenen tafelen ontving. Zie ik de koning, dan weet ik dat er slechts 1 grote Koning is. De vrouw herinnert me aan moeder Maria, koningin van de hemel. De boer van het spel is de duivel. Als ik de tekens op de kaarten tel dan kom ik tot 365, de dagen van het jaar. Er zijn 52 kaarten, de weken van het jaar. Vier kleuren zijn er, vier weken in een maand. Er zijn twaalf kaarten met een afbeelding, dat wil dus zeggen: twaalf maanden in een jaar. Ook zijn er dertien troeven in een spel, dertien weken in een kwartaal. Ziet u luitenant, m’n speelkaarten betekenen voor mij een bijbel, een almanak en een kerkboek tegelijk."

Beste mensen, dit was een waar verhaal. Ik weet het zeker, want die soldaat, dat was ik.