Ouders van Prachtige Engeltjes (8)

Phluphy, het is een beetje in de lijn van wat je laatst aangaf, dat er dingen in het rouwproces aan het veranderen waren en dat je Danyel soms heel intens bij je voelde. Niet altijd, maar dat kwam wel weer, schreef je in je lange update van 27 juni. En deze droom is het bewijs dat je dat goed zag en aanvoelde.

Ik vind het fijn voor je dat je Danyel weer zo dichtbij je hebt gevoeld, maar ik kan me voorstellen dat het heel verwarrend is. Ik hoop dat je het inmiddels met Jeroen hebt kunnen delen.

Wat heerlijk en ontzettend verdrietig tegelijk Phluphy!
Je mooie man weer even bij je.
Maar wakker worden dan...

Heb ik ook PM, aan de ene kant ben ik heel sceptisch over het gene 'tussen hemel en aarde' en aan de andere kant zijn er soms verhalen waardoor je wel moet geloven dat er meer is. Ik wil het ook graag geloven, zodat de dood minder angstaanjagend lijkt.

Phluphy wat fijn dat je contact hebt gehad met Danyel, logisch dat je niet meer wakker wilde worden. Moge deze droom je altijd bijblijven om kracht uit te putten En natuurlijk hoop ik voor je dat er meer volgen.

Ik lees hier voor het eerst sinds een tijdje weer eens bij. Aan de discussie van de afgelopen dagen heb ik weinig toe te voegen. Dit blijft gewoon een moeilijk topic, waar ik soms bewust uit vandaan blijf. En ik realiseer me dan ook meteen wat een voorrecht het is dat ik me hier inderdaad af en toe voor kan afsluiten in tegenstelling tot de ouders van al die prachtige engeltjes. Het is niet eerlijk en ik vind het heel goed en dapper van je Phluphy dat je ons er steeds opnieuw op aanspreekt, maar ik kan me wel voorstellen dat het voor jou erg onbevredigend is en dat je het zat bent om er steeds opnieuw tegenaan te lopen.

Ik heb net ook pas het berichtje van Mama van Pepijn gelezen. Ik vind het jammer dat je je hier in OUD niet genoeg thuis voelt om ook in Zwangerschap en Geboorte en de rest mee te posten. Ik hoop toch dat je je af en toe nog even laat zien om te laten weten hoe het met je gaat. Veel succes en veel plezier met je zwangerschap gewenst en hopelijk tot ziens

Wat een mooie droom Phluphy. En ook zo moeilijk als je weer wakker wordt. Hopelijk zul je Danyel nog heel vaak zo dicht bij je mogen voelen.

Prachtig zo'n droom Phulphy ! Iets om te koesteren en toch zo moelijk om weer wakker te worden en te beseffen dat het allemaal anders is.
Ik hoop dat je nog vaak van Danyel mag dromen

Heftig Pluphy

Phluphy zulke dromen doen pijn om wakker te worden, maar je hebt een hele mooie herinnring ervoor terug. Even was Danyel echt heel dicht bij je

phluphy, ik heb ook heel af en toe zo'n soort droom over een goede vriendin van me die inmiddels alweer 7 jaar geleden is overleden en ik houd er meestal vooral een heel blij gevoel aan over, het voelt inderdaad zo ontzettend echt alsof je elkaar weer even gezien hebt. heel bijzonder. maar dat het gemis daarna weer extra hard toeslaat kan ik me ook voorstellen. ik hoop dat je het gevoel uit de droom nog lang vast kunt houden.

_{en wat ik me nog bedacht over die grote aantallen views bij dit topic: ze worden denk ik ook voor een groot deels veroorzaakt doordat je juist bij dit soort serieuze zaken vaak even goed moet nadenken over een reactie. ik realiseerde het me gisteren, toen ik dit gelezen had. ik lees, en herlees wel een aantal keren (en sluit het topic tussentijds dus dat zijn allemaal views op de teller) voor ik uiteindelijk zelf iets ga schrijven.}

Ik lees vaak iets terug op de vorige pagina, zijn ook extra views.

Die droom vind ik echt mooi. Dat heb ik eens gehad met mijn aller-liefste-lievelings-oma. Nu weet ik dat, zolang ik dromen kan, ze bij me blijft.

Ik was inderdaad even alle "grip" kwijt. Gisteren naar tennis gereden over zo'n smal provincieweggetje en bij elke grote tegenligger gedacht aan de mogelijkheid tot het stuur omgooien. Let wel: gedacht aan de mogelijkheid, da's net iets anders dan denken aan de uitvoering.
Vandaag ben ik al veel meer mezelf en kan ik ook meer genieten van de fijne bijgedachte die de droom met zich meebracht. Het past ook wel in het plaatje van de afgelopen week, waarin ik vele "encounters" had met vlinders, lieveheersbeestjes, luchtballonnen en helicopters.

Moonah, faja, progje, bluezz, macka: bedankt voor het extra hart onder de riem. Achteraf voelt het altijd als een storm in een glas water, maar ik denk zeker dat het allemaal goed was zo!

Phluphy

Pepper, wat fijn dat die tweede droom 'goed' was.Het zou natuurlijk naar zijn als je alleen maar van die rottige dromen zou hebben.

Phluphje, ik kan me geloof ik wel voorstellen wat je schrijft over je stuur omgooien (jaja, ik weet het, je dacht alleen aan de mogelijkheid ) Want wat is de manier om weer zo over Danyel te kunnnen dromen, zo dicht bij hem te zijn?

pepper, wanneer had jij je eerste droom? En je tweede/laatste? Is dat al lang geleden?
Vind je het zelf niet jammer dat het maar bij 2 dromen gebleven is in al die jaren?

Ach snoop, als men vroeger zei "het leven duurt maar kort", vond ik dat een nare gedachte. Nu niet meer.
Ik ben blj dat ik er zo over denken kan.

Phluphy, wat fijn dat je op die manier vrede hebt met die gedachte!

Pepper, wat dromen met je kunnen doen he, zowel positief als negatief.

Phlup, ik droom nóg wel eens van Jamie hoor
Zelfs na al die jaren En het raakt me soms nog, loop ik er meteen een dag of 2 mee rond.

Pepper, dat heb ik ook vaak gehad, dat omkijken of dat naar je kijken maar je kan het gezichtje niet goed zien.
Echt zo vreemd is dat? Zal wel pyschologisch te verklaren zijn qua rouwproces of zo?

Gewoon even een komt geven...

_{Ik heb de afgelopen week veel helicopters gezien}

Ik kan me ook vaag nog zoiets herinneren dat ik zo'n levensechte droom heb gehad over iemand die was overleden. Maar dat gevoel waar je de hele dag mee rondloopt is zo vreemd. Het was zo echt, was het wel echt. Die vraag bleef ik mijzelf maar stellen.

Mooi Phluphy, heel apart ook. Zeker iets om te koesteren Van de week moest ik ineens denken aan Danyel denken, kan me alleen niet meer precies herinneren waarom. Oh ja nu weet ik het weer. Ik associeer hem ook een beetje met Schotland. Ik ben daar 2 weken geleden geweest en het is daar zo mooi. Toen Danyel geboren was en het zo moeilijk ging met hem na geboorte was ik daar op vakantie en toen heb ik vaak duimen gedraaid en gehoopt dat hij het zou halen. Echt dus een momentje dat ik dus weer even stil stond bij zijn leventje.

quote:

Op zondag 22 juli 2007 20:11 schreef Bluezz het volgende:
Phlup, ik droom nóg wel eens van Jamie hoor
Zelfs na al die jaren En het raakt me soms nog, loop ik er meteen een dag of 2 mee rond.

Pepper, dat heb ik ook vaak gehad, dat omkijken of dat naar je kijken maar je kan het gezichtje niet goed zien.
Echt zo vreemd is dat? Zal wel pyschologisch te verklaren zijn qua rouwproces of zo?

Zulke dromen heb ik ook wel eens gehad, niet alleen van overledenen. Het zal wel een betekenis hebben.. Misschien de angst om het onderwerp* te vergeten. (*geliefde, overledene.)
Angsten uit het onderbewustzijn enzo...

Ik heb het gezichtje juist haarscherp gezien, het was hetgeen dat het meest eruit sprong eigenlijk. En ook hetgeen wat me het beste bij is gebleven.
Afgelopen nacht heb ik weer enorm over Danyel gedroomd, dit keer alleen maar wazige en onsamenhangende flarden, en het heeft ook amper impact gehad dit keer. Het zal wel komen omdat ik gisteren een nogal intense dag heb gehad met de moeder van Finn*. (www.stichtingfinn.nl).

Lewis, Schotland lijkt me prachtig. Een mooie plek om aan Danyel te denken. Dank je.

jij blijft

jij blijft wie je bent
baby
engel
ster
zomaar weg maar zo dichtbij
liefde kent geen ver

jij blijft wat je bent
broertje
zoontje van
zomaar weg maar zo dichtbij
liefde kent geen plan

jij blijft waar je bent
in ons hart
en hoofd
zomaar weg maar zo dichtbij
liefde is beloofd

jij blijft hoe je bent
zonder pijn
of spijt
zomaar weg maar zo dichtbij
liefde voor altijd

jij blijft
voor altijd

jij blijft.

_{Van Dolf Jansen}

Prachtig!

Wat een trieste verhalen op de site van Finn _{Het lezen ervan doet me weer eens beseffen hoe dankbaar ik mag zijn.} Ik heb bewondering voor de ouders van Finn, dat ze zich zo inzetten voor lotgenootjes van hun zoon!

Prachtig gedicht, Sugar. Is dat van dé Dolf Jansen?
Dat had ik niet achter die man gezocht!

Beefcake, de bewondering voor de ouders van Finn is zeer terecht, maar ik moet er volledigheidshalve even bij vermelden dat de Stichting een initiatief was van Finn's opa, die er nog steeds veel werk voor verricht. Geweldig, al die betrokkenheid.