1e Kamer: Yildirim, de SP, de extra zetel en de rel.

quote:

Op woensdag 18 juli 2007 16:51 schreef SCH het volgende:

[..]

In verhouding zijn het er niet zoveel nog - verbazingwekkend eigenlijk.

quote:

Op woensdag 18 juli 2007 17:14 schreef Kozzmic het volgende:

[..]

De kadaverdiscipline bij de actieve leden is groot.

quote:

Het zijn volgens mij vooral de afdelingen Zwolle en Emmen en een handjevol individuele leden die wat sputteren.

quote:

Op woensdag 18 juli 2007 13:13 schreef Elfletterig het volgende:
Ik word echt met de dag blijer dat ik niet op de SP heb gestemd. Het blijkt eens te meer hoe weinig tegenspraak Marijnissen duldt. En ook al weet hij 96% van de partij achter zich, het doet helemaal niets af aan het feit dat Yildirim gewoon democratisch gekozen is.

Vergelijk het met de gekozen Turkse D66-politica, die ook via voorkeursstemmen in de Tweede Kamer is gekomen. Dan gaat Pechtold ook niet lopen chanteren dat die dame haar zetel moet afstaan aan de nummer 3 van de kieslijst, of dat ze anders uit de partij wordt gegooid.

Ik hoop dat Yilidirim voet bij stuk houdt en zijn senaatszetel niet inlevert. Ik wens hem alle succes toe.

quote:

Gekozen met voorkeurstemmen, maar geen zitting

Vraag:
Is het meer voorgekomen dat een partij een met voorkeurstemmen gekozen kandidaat met enige drang bewoog af te zien van zijn of haar zetel?

Antwoord:
Ja, dat is diverse keren gebeurd. In alle gevallen betrof het Eerste Kamerleden.

In 1969 brachten de PSP-leden in de Staten van Noord-Holland de heer D.A. Noordewier namens hun partij in de Eerste Kamer. Dat ging ten koste van oud-PSP-leider Henk Lankhorst. Lankhorst, een zachtmoedige man, had bijna tien jaar de PSP geleid en verliet in 1969 om gezondheidsredenen de Tweede Kamer. De Statenleden gaven hun voorkeur aan de strijdvaardigere en rechtlijniger Noordewier (hij was afkomstig uit de Socialistische Unie, in de jaren vijftig een links-radikale partij).

De ontstemming in de PSP over de houding van de Statenfractie in Noord-Holland was groot en uiteindelijk was Noordewier genoodzaakt af te zien van zijn zetel. Lankhorst werd alsnog Eerste Kamerlid.

Bij dezelfde verkiezingen van 1969 werd door de Staten van Noord-Brabant drs. A. van Stuijvenberg tot Eerste Kamerlid gekozen. Van Stuijvenberg behoorde tot de rechtervleugel van de PvdA (hij was in 1970 medeoprichter van DS'70). Ook Van Stuijvenberg zag af van zijn zetel, waardoor de hoger geplaatste G.J.P. Cammelbeeck alsnog zitting kon nemen.

In 1971 was er bij de Boerenpartij een probleem door voorkeurstemmen. Er was enige drang nodig om de met voorkeurstemmen gekozen B.M. Steur te doen afzien van zijn zetel. Partijsecretaris S. van Marion, een vertrouweling van Koekoek, kon hierdoor toch Eerste Kamerlid worden.

In 1977 kozen de VVD leden in de Staten van Gelderland hun medelid T.R.A. Veen tot senator. Hij verdrong daarmee landbouwdeskundige H.J. Louwes. Als compromis werd bedacht dat Veen pas na twee jaar zijn zetel in de Eerste Kamer zou innemen. Daardoor kon Louwes terugkeren in de Senaat, tot hij in 1979 lid van het gekozen Europees Parlement werd.

In 1983 zag de CDA'er J.G. Gooden af van zijn zetel, na met voorkeurstemmen te zijn gekozen. Gooden, van huis uit KVP'er, zou de uit de ARP afkomstige prof. A. Postma hebben verdrongen. Gezien de toen nog gevoelige 'bloedgroepen'-verhouding in het CDA leek het hem verstandiger de zetel niet te aanvaarden.

Nadien zorgden voorkeurstemmen wel steeds voor veel gemor in partijen (bijvoorbeeld in 1987 toen Loes Vonhoff F.M. Feij uit de VVD-fractie hield en in 1991 toen J.Th.J. van den Berg bij de PvdA buiten de boot viel), maar namen de gekozenen wel steeds hun zetel in. Wel heeft het CDA met Hans Klein Breteler, die dit jaar met voorkeurstemmen werd gekozen, afgesproken dat hij na twee jaar zijn zetel zal vrijmaken voor Geart Benedictus.

http://www.parlement.com/9291000/modules/hmjal5o5

quote:

Conflict Yildirim - SP, alle feiten op een rij

18-07-2007 • Op 23 juni j.l. heeft de SP-Partijraad, het hoogste democratische orgaan in de SP, het Eerste Kamerlid Düzgün Yildirim opgeroepen zijn zetel in de Senaat op te geven. Over deze kwestie zijn al heel wat artikelen in de media verschenen. Die zijn niet allemaal verhelderend en roepen soms meer vragen op dan ze beantwoorden. Voor iedereen die daarin geïnteresseerd is, volgt hier een overzicht van de – verifieerbare – feiten in deze kwestie. Neem er kennis van en oordeel zelf.

Twaalf Eerste Kamerzetels

Op 29 mei brachten alle leden van Provinciale Staten hun stem voor de Eerste Kamer uit. Twee dagen later waren de stemmen geteld. Dat is een ingewikkelde klus omdat bij deze ‘getrapte’ verkiezingen niet elke stem dezelfde waarde heeft. Op die manier probeert de Kiesraad het resultaat van de verkiezingen voor Provinciale Staten van 7 maart zo precies mogelijk naar landelijke verhoudingen te vertalen. Dat maakt bijvoorbeeld dat een stem van een Statenlid in Zuid-Holland bij Eerste Kamerverkiezingen meer gewicht in de schaal legt dan een stem van een Statenlid in Drenthe. Op 31 mei stelde de Kiesraad na telling van alle stemmen vast dat de SP 12 zetels zou krijgen in de nieuwe Eerste Kamer. Dat komt overeen met de uitslag van de provinciale verkiezingen in maart waarbij de SP-kiezersaanhang verdrievoudigd was.

Problemen rond de 12de zetel

Op basis van de door de Kiesraad vastgestelde uitslag kwamen naast de zittende senatoren Tiny Kox, Tineke Slagter en Anja Meulenbelt, acht nieuwkomers voor de SP in de Eerste Kamer overeenkomstig de vastgestelde lijst. De 12de zetel werd door de Kiesraad echter niet toegewezen aan de nummer 12 van de door de Partijraad op 17 maart vastgestelde lijst, epidemioloog Ineke Palm, maar aan het Overijsselse Statenlid en SP-bestuurslid Düzgün Yildirim. Die kreeg bij de ‘getrapte’ verkiezingen voor de Eerste Kamer naast zijn eigen stem ook de stemmen van vier Overijsselse fractiegenoten, plus één stem uit de Drentse Statenfractie. Deze zes stemmen vormen de helft van de kiesdeler en zijn net voldoende voor een zogenoemde ‘voorkeurszetel’, die de vastgestelde lijstvolgorde doorbreekt. Het Overijsselse Statenlid vond dat er door de zes op hem uitgebrachte stemmen sprake was van een nieuwe, onvoorziene situatie. Hij koos er vervolgens voor de benoeming tot Eerste Kamerlid te aanvaarden, ook al wist hij dat dit in strijd was met de expliciete wens van de Partijraad en ook al had hij zich nooit kandidaat gesteld voor een verkiesbare zetel in de Senaat.

Het Partijbestuur van de SP riep Düzgün Yildirim op het besluit van de Partijraad van 17 maart te respecteren. De Partijraad had toen unaniem vastgesteld welke 12 mensen de SP in de Eerste Kamer zouden vertegenwoordigen. Dat kon, omdat de uitslag van de provinciale verkiezingen van 7 maart op dat moment al bekend was. Van de mogelijkheid tot het indienen van een wijzigingsvoorstel voor de voorgestelde volgorde van kandidaten had geen enkel lid van de Partijraad gebruikgemaakt. Ook nadien, tot en met de verkiezingen voor de Eerste Kamer op 29 mei, stelde niemand de lijstvolgorde ter discussie. Düzgün Yildirim, zelf lid van het Partijbestuur en de Partijraad, steunde zonder één enkele kanttekening de door het Partijbestuur voorgestelde en door de Partijraad vastgestelde lijst. Hij verklaarde zich akkoord met een 18de plaats op die lijst als ‘opvolger’, mocht er een ander Kamerlid gaandeweg de rit onverhoopt wegvallen.

De verkiezing van het Overijsselse Statenlid tot Eerste Kamerlid kwam dan ook als een volslagen verrassing. Düzgün Yildirim zelf verklaarde dat het geen doelbewuste actie van hem was geweest maar dat hij, gegeven de uitslag, zichzelf wel gerechtigd achtte de zetel in de Eerste Kamer in te nemen, ook al ging dat ten koste van de unaniem door de Partijraad voorgedragen kandidaat.

Afspraak: de SP-Partijraad beslist

Het Overijsselse Statenlid sprak daarna met algemeen secretaris Hans van Heijningen en Eerste Kamerfractievoorzitter Tiny Kox af de definitieve beslissing over de invulling van de 12de zetel aan de Partijraad van 23 juni jongstleden over te laten. De beslissing van de Partijraad zou door alle betrokkenen gerespecteerd worden. Artikel 15 lid 2 van de partijstatuten voorziet expliciet in de mogelijkheid voor de Partijraad een Eerste of Tweede Kamerlid op te roepen zijn zetel op te geven, indien de Partijraad dat wenselijk acht. Düzgün Yildirim heeft, net als alle andere kandidaten voor de lijst voor de Eerste Kamer, voorafgaande aan de definitieve plaatsing op de lijst, ook expliciet met deze bepaling ingestemd en zijn handtekening gezet onder een daarover handelende verklaring.

De kwestie werd vervolgens uitgebreid besproken op 23 juni door de SP-Partijraad. Die wordt gevormd door de gekozen vertegenwoordigers van alle SP-partijafdelingen en de leden van het Partijbestuur. De bespreking gebeurde in aanwezigheid van vertegenwoordigers van verschillende media. Namens het Partijbestuur gaf algemeen secretaris Hans van Heijningen een toelichting op het voorstel om Düzgün Yildirim op te roepen zijn zetel op te geven. Yildirim zelf gaf ter plekke zijn visie op de zaak en stelde voor dat hij zijn zetel zou mogen houden. Een voorstel om afhandeling van de kwestie tot later datum uit te stellen, kreeg geen bijval.

Enkele tientallen leden van de Partijraad namen vervolgens deel aan de discussie, waarna een schriftelijke en gewogen stemming volgde. Daarbij geldt dat leden van het Partijbestuur één stem hebben en de gekozen afdelingsvoorzitters één stem per 50 leden mogen uitbrengen. Dat wil dus zeggen dat de overgrote meerderheid van de stemmen in handen is van de vertegenwoordigers van de basis van de partij (de 52.000 leden) en het partijbestuur minder dan 4 procent van de stemmen heeft. De uitslag van de stemming was dat 96 procent van de uitgebrachte stemmen steun gaven aan de oproep aan Düzgün Yildirim om zijn zetel in de Eerste Kamer op te geven.

Düzgün Yildirim gaat zijn eigen weg

Voordat de uitslag van de stemming bekend werd, had Yildirim de vergadering van de Partijraad verlaten. Nadien maakte hij in de media bekend zijn werkzaamheden als lid van Provinciale Staten en de Eerste Kamer met onmiddellijke ingang op te schorten. Weer later meldde hij in de media vooralsnog geen gehoor te zullen geven aan de oproep van de Partijraad om zijn zetel in de Eerste Kamer vrij te maken. Hij gaf aan tot in november van dit jaar zijn zetel in de Eerste Kamer niet te zullen bezetten maar die ook niet op te geven. Pas wanneer de SP zich zou ‘democratiseren’ en zowel algemeen secretaris Hans van Heijningen als Tiny Kox, fractievoorzitter in de Eerste Kamer, aftreden, wil hij overwegen zijn zetel in de Eerste Kamer vrij te maken. De in de SP geldende afdrachtregeling voor Kamer- en Statenleden heeft hij ook opgeschort.

Hoofdredacteur Tribune kiest partij in conflict

In plaats van de 52.000 leden van de SP via het ledenblad De Tribune te informeren over deze buitengewoon onplezierige gang van zaken, besloot hoofdredacteur Elma Verhey iets anders te doen. Ze koos ervoor om samen met Marijn Schrijver, een goede kennis van Düzgün Yildirim, een artikel te schrijven over de onvrede van enkele leden in de afdeling Zwolle – waar Düzgün Yildirim deel van uitmaakt – en over een klein aantal leden dat Yildirim ondersteunt in zijn poging de Eerste Kamerzetel te behouden. Zij legde haar verhaal pas ’s avonds voor het ter perse gaan van De Tribune voor aan algemeen secretaris Van Heijningen, die uit hoofde van zijn functie verantwoordelijk is voor de correcte uitvoering van de besluiten van de Partijraad en het Partijbestuur. Die constateerde dat er van heldere en gebalanceerde berichtgeving in het artikel geen sprake was en dat de tijd ontbrak om het artikel zó aan te passen dat het wél aan die criteria zou voldoen. De volgende morgen maakte de hoofdredacteur duidelijk niet bereid te zijn het gewraakte artikel in te trekken en een alternatief te plaatsen. Daarop besloot de algemeen secretaris in aanwezigheid van het hoofd personeelszaken, de hoofdredacteur op non-actief te zetten. Hij legde zijn beslissing nog diezelfde avond voor aan het Partijbestuur, dat na lezing van het omstreden artikel zijn unanieme steun voor de handelwijze van de algemeen secretaris uitsprak. Het artikel werd door het Partijbestuur beoordeeld als niet-journalistiek, eenzijdig en geen recht doend aan de opvatting van de overgrote meerderheid van de SP-Partijraad. Ook anderen oordeelden zo. In De Volkskrant schreef Gerrit Voerman van het Documentatiecentrum Nederlandse Politieke Partijen over het gewraakte artikel: “Het artikel is slecht en onevenwichtig. Het verbaast me niets dat het geweigerd is. Geen enkele partij had zoiets afgedrukt.”

Balans: Oordeelt u zelf

Hierboven staan feiten, die allemaal controleerbaar zijn. Op basis van die feiten zal het Partijbestuur binnenkort moeten beslissen hoe het nu verder moet. De genoemde feiten maken duidelijk dat het bij het conflict over de invulling van de 12de Eerste Kamerzetel van de SP niet gaat om een conflict tussen Düzgün Yildirim en ‘de partijtop’, zoals her en der geschreven wordt. Yildirim heeft een conflict met de Partijraad, het hoogste democratische orgaan in de partij, waar alle democratisch gekozen afdelingsvertegenwoordigers deel van uitmaken. Het is de SP-Partijraad die vindt dat Yildirim zich moet houden aan de besluiten van de Partijraad en aan de door hem zelf getekende verklaringen. Yildirim vindt dat hij zelf mag beslissen op welke voorwaarden hij wel of niet lid van de Eerste Kamer blijft. Beide benaderingen staan haaks op elkaar, dat zal duidelijk zijn. Daarom zal er een knoop moeten worden doorgehakt.

quote:

Het is de SP-Partijraad die vindt dat Yildirim zich moet houden aan de besluiten van de Partijraad en aan de door hem zelf getekende verklaringen. Yildirim vindt dat hij zelf mag beslissen op welke voorwaarden hij wel of niet lid van de Eerste Kamer blijft.

quote:

Op donderdag 19 juli 2007 18:19 schreef MrBadGuy het volgende:
Uit de laatste alinea:
Yildirim heeft hier gewoon gelijk, de rest van het verhaal doet verder niet ter zake.

Er wordt wel heel erg onderstreept hoe democratisch de partijraad is, maar er staat niet bij dat Yildirim gewoon democratisch is gekozen en dat een partijraad daar verder niks over te zeggen heeft. Yildirim mag dus gewoon helemaal zelf beslissen wat hij met die zetel gaat doen en ik verwacht niet dat hij die zetel na deze hele toestand nog op gaat geven.

quote:

Op donderdag 19 juli 2007 19:58 schreef Tup het volgende:

[..]

De partijraad onderstreepte enkel dat GEVRAAGD zou worden de zetel terug te geven.

quote:

Op donderdag 19 juli 2007 17:55 schreef Fiskus het volgende:
Op de FP van SP.nl :
[..]

Gatverdamme wat een eenzijdig propaganda-stuk, schamen ze zich niet

quote:

Op vrijdag 20 juli 2007 19:29 schreef Martijn_77 het volgende:

[..]

Tuurlijk niet en dan hebben ze het ook nog over het hoogste democratische orgaan in dat stuk. Nee, deze hele situatie getuigd echt van democratie

quote:

Op vrijdag 20 juli 2007 19:34 schreef du_ke het volgende:
De uitkomst van deze situatie is hoogstwaarschijnlijk dat een democratisch gekozen 1e kamer lid in de kamer zit en blijft. Lijkt mij wel democratisch.

quote:

Op vrijdag 20 juli 2007 19:36 schreef Martijn_77 het volgende:

[..]

Ja, maar de grote roerganger en consorten hadden dat graag anders gezien

quote:

Op donderdag 19 juli 2007 17:55 schreef Fiskus het volgende:
Op de FP van SP.nl :
[..]

Gatverdamme wat een eenzijdig propaganda-stuk, schamen ze zich niet

quote:

Op vrijdag 20 juli 2007 19:57 schreef sigme het volgende:
Een perscommuniqué van het Politbureau . Hilarisch!

Nee, dit is niet best .

quote:

Op vrijdag 20 juli 2007 19:57 schreef sigme het volgende:

[..]

Een perscommuniqué van het Politbureau . Hilarisch!

Nee, dit is niet best .

quote:

Op vrijdag 20 juli 2007 19:59 schreef Martijn_77 het volgende:

[..]

Ja en dan nog een democratisch politbureau

quote:

SP verliest zetels door kwestie-Yildirim

De rel rond de positie van Eerste Kamerlid Düzgün Yildirim en het censureren van een kritisch artikel over de kwestie in het partijblad hebben de SP geen goed gedaan. De partij verliest deze week drie zetels.


Rel rond Yildirim doet SP geen goed
Dat blijkt uit de wekelijkse peiling van Maurice de Hond. Vorige week kwam de SP nog uit op 28 zetels, deze week zijn dat er 25; evenveel als de partij nu heeft in de Tweede Kamer. De drie verloren zetels gaan volgens de peiling naar de PVV, D66 en de Partij voor de Dieren (PvdD).

Dieptepunt
Ook de waardering voor SP-leider Jan Marijnissen daalde deze week tot een dieptepunt en haalde de laagste score in vier jaar. Volgens De Hond is het ook lang niet voorgekomen dat de partij zelf bij de kiezer in achting daalde. De daling is absoluut een gevolg van de discussie rond Yildirim, aldus De Hond.

Met de winst van elk een zetel, komen de partijen PVV, D66 en PvdD deze week uit op respectievelijk 16, 5 en 3 zetels.

quote:

Op vrijdag 20 juli 2007 20:01 schreef Martijn_77 het volgende:

[..]

Bron

quote:

Op vrijdag 20 juli 2007 21:55 schreef Hexagon het volgende:
Ook opvallend dat de PVDA er niet van profiteert

quote:

Op vrijdag 20 juli 2007 23:29 schreef One_of_the_few het volgende:

[..]

prima

De SP heeft de mond vol van fatsoen, maar zelf passen de grootste censuur van het land toe. Laat ze maar voelen dat het niet kan in nederland.

quote:

Op zaterdag 21 juli 2007 12:31 schreef Martijn_77 het volgende:

[..]

Gregoriusnekschot heeft ook nog twee mooie plaatjes gemaakt over deze situatie

Gregoriusnekschot 1
Gregoriusnekschot 2

quote:

Op zaterdag 21 juli 2007 12:31 schreef Martijn_77 het volgende:

[..]

Gregoriusnekschot heeft ook nog twee mooie plaatjes gemaakt over deze situatie

Gregoriusnekschot 1
Gregoriusnekschot 2

quote:

Op zaterdag 21 juli 2007 12:31 schreef Martijn_77 het volgende:

[..]

Gregoriusnekschot heeft ook nog twee mooie plaatjes gemaakt over deze situatie

Gregoriusnekschot 1
Gregoriusnekschot 2

quote:

En óf de SP democratisch is, zegt de SP
Ook SP-leden hebben kritiek op het democratisch gehalte van de partij. „Maar je kan niet én een daadkrachtige partij zijn én een soort van PvdA.”

Zanger Bob Fosko moest tijdens een partijoverleg van de SP eens een idee verdedigen dat hij had voor een nieuwe campagne. Hij maakte deel uit van een team dat de partij van muzikale adviezen voorzag. In de zaal zaten vierhonderd leden, vertelt hij, die zich allemaal ermee bemoeiden. De campagne heeft het nooit gehaald; te duur, vonden de leden.

En óf de SP een democratische partij is, wil Fosko maar zeggen.

Er zijn SP’ers die vinden dat de partij juist te weinig ruimte geeft aan kritiek. Ze noemen zich de Stichting democratisering SP. De groep, die naar eigen zeggen de steun heeft van zo’n dertig lokale afdelingen, is opgericht nadat senator Düzgün Yildirim uit Zwolle zijn zetel in de Eerste Kamer van het partijbestuur moest inleveren. Hij had die verworven met behulp van voorkeursstemmen. Dat mag van de wet, maar niet van de SP. Toen hoofdredacteur Elma Verhey van het partijblad er een kritisch artikel over wilde publiceren, mocht dat ook niet en werd zij aan de kant gezet.

Volgens de stichting is er veel mis met de democratie in de partij. De Statenleden hadden het recht op Yildirim te stemmen. En Verhey had als journalist onafhankelijk moeten kunnen werken. Ook historicus Gerrit Voerman, die aan een boek over de SP werkt, zette deze week vraagtekens bij de organisatie van de partij. De partijraad, een soort SP-parlement, is het belangrijkste orgaan in de partij. Maar het bestuur van de partij, dat door die raad gecontroleerd moet worden, zit daar zélf ook in. Leden mogen alleen ‘getrapt’, dus indirect, meebeslissen. En Jan Marijnissen is al jaren partijvoorzitter én fractievoorzitter.

Welnee, zeggen de SP-prominenten, de SP is juist het toppunt van democratie. In geen enkele andere partij zijn de leiders zo bereikbaar. Ze beantwoorden e-mails, voeren zelf actie. En dat het partijbestuur Yildirims claim op een zetel niet gedoogt, komt omdat de democratisch gekozen partijraad het bestuur daartoe opdracht had gegeven. Marijnissen zelf legde deze week in Nova uit dat het partijbestuur weliswaar ook in de partijraad zit, maar er nog geen 5 procent van de stemmen heeft. En dat hij partijvoorzitter én fractievoorzitter is, was juist de wens van het congres.

SP’ers van het eerste uur, als zanger Bob Fosko, uitgever Derk Sauer en schrijver Kees Slager leggen uit dat een sterk groeiende partij trekt altíjd mensen aan die meer uit zijn op het eigenbelang dan op dat van de partij. De SP biedt minder ruimte aan deze carrièrepolitici. Een „coup”, noemt Kees Slager de poging van leden om de partij anders te organiseren. „Zolang de partij vindt dat de partij goed georganiseerd is, ís de partij goed georganiseerd.”

Partijsecretaris Hans van Heijningen zegt dat het partijbestuur maar weinig stemgewicht in de partijraad mag hebben, „het gaat er natuurlijk om dat je de hele club in een bepaalde richting krijgt. Het bestuur moet wel vooroplopen door overtuigende argumenten te geven. Maar het komt ook voor dat we onze koers verleggen. Alleen maar van bovenaf stampen werkt ook niet.” Door de kwestie-Yildirim bijvoorbeeld, heeft het partijbestuur besloten met een gedragscode voor Statenleden te komen, om te voorkomen dat de partij in de toekomst weer voor verrassingen komt te staan.

Natuurlijk wordt er gediscussieerd in de SP, zegt Van Heijningen. Maar denk niet dat de partij eindeloos overal het debat opzoekt, zoals de PvdA. „We hebben er wel mee geëxperimenteerd, met thematische discussies, maar het schoot gewoon niet op.” Uiteindelijk worden SP’ers vooral gebonden door actie. Van Heijningen vindt wel dat de SP, „gezien de grote aanwas van de laatste tijd”, weer meer moet doen aan de scholing van het kader. „De interne communicatie kan beter. We zijn door activisme groot geworden. Misschien moeten we dat meer uitdragen voor de nieuwe leden.” Dit najaar bespreekt het congres van de SP voorstellen om de partijorganisatie te verbeteren.

Uitgever Derk Sauer noemt het „de charme van de SP” dat er „niet eindeloos over alles wordt geluld”. In principe, zegt hij, is iedereen welkom bij de SP. „Maar je kan niet verwachten dat het én een daadkrachtige actiepartij is én dat het een soort van PvdA is. Het feit dat Marijnissen er al heel lang zit maakt de partij toch niet minder democratisch? Jan zal best veel invloed hebben in de partij, maar zolang hij het goed doet, is dat goed voor de partij. Hij heeft de partij ook moderner en minder sektarisch gemaakt. En als ze het niet waarderen, dan moeten ze ergens anders naar toe gaan.”

Discussies zijn goed voor een partij, zegt Bob Fosko, die eigenlijk Geert Timmers heet. Marijnissen zei ooit tegen hem dat als hij iets wilde bereiken binnen de partij, hij zijn stem moest laten horen. Een bodem creëren. Steun vinden. „Als mensen zich niet thuis voelen bij de SP, gaan ze toch gewoon ergens anders naartoe?”