Het peutertopic [2-4 jaar] deel 9

Grappig, eigenlijk. Job is overdag niet zindelijk te krijgen. Als het bij 2 ongelukjes blijft zijn we al dolblij en de vlag zal uitgaan als hij voor de eerste keer zelf aangeeft dat hij moet plassen, maar 's ochtends is zijn luier eigenlijk altijd droog. Voor de zekerheid heeft hij 's nachts wel een luier om, maar dat is eigenlijk niet eens nodig.

De peuter hier is sinds kort zindelijk, maar ook meteen 's nachts . Freek nog steeds niet , hij wilde het een tijd geleden graag proberen, het ging ook een paar nachten goed, maar daarna lag ie vaak om half 10 's avonds in een zeiknat bed, dus dat schoot niet erg op.
Daarbij "moest" daarom zijn slaapkamerdeur van het slot (anders kon ie immers niet naar de wc), wat resultereerde in het feit dat ie om half 5 's ochtends door het huis liep te spoken, met als hoogtepunt abseilen in de badkamer.

_{Even uitleggen, je neemt een riem van je moeder, die hang je aan het handdoekhaakje aan de deur, en abseilen maar} .

Leah, lukt het niet met een potje op zijn kamer? Wij hadden bij Katja een potje naast haar bed staan en daar zat elke ochtend braaf een plasje in.

Nou, het erge is, de lamp in zijn kamer is er ook uitgedraaid . Anders gaat ie nl midden in de nacht lekker spelen . Hij zou dat potje dus domweg niet kunnen vinden. Zelfs bij een ienieminie nachtlampje gaat ie nog aan de haal.

Leah, wat een toestanden Heeft ie zichzelf wel eens ernstig verwond?

Even een beetje off-topic hier, maar is Freek niet gewoon een jongetje dat weinig slaap nodig heeft?
Ik vraag dat omdat mijn zus ook echt heel weinig slaap nodig heeft en het een tijd heeft geduurd voordat mijn ouders zich dat realiseerden. Daarna mocht ze gewoon 's avonds en 's nachts op haar kamer spelen en rommelen, zolang de rest van de familie er maar niet wakker van werd.

Ik verplaats ons even

Spannend dagje vandaag!
Vanmorgen om 9.30 hadden we een afspraak op een PSZ om te kijken of we Randy daar wilden inschrijven. Vriendelijke juf die antwoord op al onze vragen gaf en het zag er leuk uit. Randy keek zijn ogen uit en toen de juf zei dat hij wel even rond mocht kijken, trok Randy aan mijn broekspijp waar hij achter verscholen zat en vroeg of ik mee ging. Ik ben meegelopen naar de poppenhoek maar zei dat hij maar zelf moest gaan kijken. Je zag de twijfel op zijn koppie, maar toen ik zei dat ik niet wegging zonder hem, aarzelde hij geen moment meer! Hij is er ook echt aan toe, doet niets onder voor de kinderen die ik daar zag. Dus dat wordt inschrijven en waarschijnlijk kan hij niet al te lang na de zomer er terecht.
Daarna hadden we om 12.45 een vervolgafspraak (na een half jaar) bij de chiropractor. Wij hebben aangegeven dat we vonden dat hij wel heel erg op de binnenkant van zijn voeten staat, maar zij zag er nog niet zo'n heel groot probleem in. Hij heeft ook een vochtbobbeltje in zijn voet (lijkt net een botje die uitsteekt) wat het voor het oog versterkt. Als we er ons echt heel veel zorgen over maakten dan konden we wel via de huisarts een verwijzing naar de logopedie krijgen, maar volgens haar meten die net te snel een speciale schoen aan waardoor de spieren in de voet lui worden en de kans op natuurlijke correctie verkeken is. Veel op blote voeten laten lopen, leren fietsen en dingen met de voeten oppakken als spel om de spieren te trainen was het devies. Ze haalde er voor de zekerheid nog een collega bij en die was het met haar eens. Mijn vertrouwen in de vakkennis van deze chiropractor is heel erg groot en het klinkt heel aannemelijk wat ze zegt, dus dat gaan we doen! Over 9 maanden nieuwe afspraak.

Leuk, mammietje, naar de PSZ. En natuurlijk erg spannend
Ik denk dat de chiropractor wel gelijk heeft met die luie spieren door die schoenen, maar scheef lopen bevordert de groei van de spieren ook niet, lijkt me. Lastig om te bepalen wat je dan wilt doen he?

De DTP-prik ging eerst goed; Elise bleef keurig stil zitten, maar bewoog tijdens het prikken plotseling. Dat ging dus fout. Na een hoop gehuil heeft ze dan alsnog de prik gekregen (de eerste prik was natuurlijk mislukt en bloedde een beetje)
Gelukkig heeft ze nu nergens last meer van, maar het was wel een drama. Gelukkig dat we de 1e keer naar de tandarts toch maar even verzet hadden.

Nog peutertjes last gehad van de onweer?
Noah is nog nooit bang geweest voor onweer, voor ie naar bed ging vond ie het ook prima en wilde steeds buiten kijken naar het onweer. Maar toen ie eenmaal in bed lag was het huilen geblazen en was het eng Ik vermoed dat ie het gewoon gebruikte om aandacht te krijgen, uit bed te mogen etc. Hij is er even uit geweest even bij ons balkon gezeten en toen vond ie het reuze interessant. Dus toch maar weer volgehouden en nu ligt ie al een tijdje te slapen

Geen moeilijke keuze Bright, ik heb vertrouwen in de deskundigheid van zijn chiropractor. Ik ga eerst oefeningen met hem proberen in spelvorm. Werkt dat niet voldoende dan kan ik alsnog eens met haar overleggen of naar de huisarts om me door te laten verwijzen.
Wat zielig voor Elise dat het fout ging en daarna alsnog moeten. Inderdaad maar goed dat je de afspraak met de tandarts verzet had. Nog iemand die aan haar wil zitten na zo'n ervaring zou ff teveel van het goede geweest zijn, lijkt me.

Randy was een eerdere keer wel bang. Ik vind het zelf ook verre van leuk, ben er ook wat angstig voor. Maar toen Randy vroeg wat hij nou hoorde, ben ik natuurlijk 'nieuwsgierig' met hem mee gaan luisteren buiten... Wat was dat nou... een vliegtuig? Een rolcontainer? Nee... volgens mij is het onweer, er zijn zoveel wolken dat het te druk is in de lucht; dan gaan ze botsen! Dat vond hij wel een goed verhaal geloof ik en daar was de kous dan ook mee af!

een knap staaltje zelfregulatie:

waar Bram eerder al 18 maanden op zijn gat zat, en op de dag dat zijn broers voor het eerst weer naar school gingen ging lopen haalt ie nu weer een zelfde kunstje uit.
Gister in de auto om boodschappen te halen. Bram vraagt altijd naar welke winkels we gaan. (als mini-man eigenlijk al een hekel aan winkelen.. ) Ik vertelde dat we ook luiers gingen halen. Dat hoefde niet meer, zei hij. want hij was nu groot en ging voortaan wel op de wc. Ik ben nu echt veel te oud voor een luier hoor mam.....

gelukkig had ik nog genoeg luiers om het een weekend aan te zien, want nu luiers gaan halen zou toch een regelrechte motie van wantrouwen zijn. Maar ja, het is hem nog nooit gelukt droog te blijven, laat staan poepen op een potje of wc. Het lukt gewoon niet. Maar hij was zo stellig dat ik dacht oké, show it to me..

En... hij is gewoon zindelijk... ik wacht op de terugslag maar het lijkt erg goed te gaan. Zit aan tafel, zegt: oh, ik moet even naar mijn potje, gaat vervolgens en plast ook nog. heeft ook al gepoept...

Wij staan versteld met zijn allen, Bram vindt het allemaal heel normaal.
Wat moet je nou met zo'n kind...

quote:

Op zaterdag 9 juni 2007 15:02 schreef debuurvrouw het volgende:

Wat moet je nou met zo'n kind...

Heel blij mee zijn en de hemel in prijzen. Goed hoor van Bram

Noa wil absoluut niet op het potje (of de wc) plassen. Ze wil er af en toe op zitten, maar daar blijft het ook bij...

Ze is wel in een aparte fase beland. Oma's krijgen geen kusjes meer, bedelen er wel om maar mevrouw wil dus echt niet ... wel geinig ook vind ik. Verder is ze wel lief, maar regelmatig ook baldadig, gaat expres knoeien met haar drinken, eten, expres rommel maken met het speelgoed etc. Wel is ze heeeel lief voor zusje Julia, gaat haar vaak 'Lulia lachen maken!' en dat is schattig om te zien.

Suzanna mijn Noah wil vaak ook geen kusjes meer geven. Of als papa een kusje vraagt dan krijg ik een kus. Het is echt een spelletje Wij maken er dan ook maar een spelletje van en dan zeggen we "Neeeee Noah geen kusje geven hoor!" En Noah als eigenwijze peuter: "wél kusje geven! "

Noah's fantasie komt ook echt helemaal op gang, vind ik zó leuk! Gisteren waren we naar een pierebadje in de buurt en daar waren krokodillen in het water. Of laatst zat ie in een schuimbad, vulde een bekertje met water en schuim en zei "Biertje hè?" Echt geweldig! Ik weet nog een half jaar geleden toen ie met z'n verjaardag een keukentje kreeg en een thee servies dat ie echt water in de kopjes wilde enzow. Dan moesten we hem echt overtuigen/leren om te doen alsof er koffie of thee in zat. Nu doet ie het dus helemaal zelf

Wow debuurvrouw wat onzettend knap van Bram

Leuk he, de fantasie van die peuters? Randy was laatst toen we rondwandelden 'hutjes' aan het zoeken en als er dan een kale plek tussen de struiken gevonden werd, moest mama ook mee in het hutje om een kopje koffie te drinken! (Is nog heet hoor mama, eerst blazen!) Met zijn knuffels speelt hij hele taferelen na, die moeten eten, drinken en slapen. Of hij speelt 'winkeltje' waarbij hij alles verkoopt voor 7 euro! Vooral als hij in bed ligt smiddags hoor ik hem door de babyfoon hele verhalen tegen de knuffels vertellen of 'leest' hij de poppen voor! Zo schattig! Tegenwoordig vertelt hij ook alles wat hij weet aan Tinka! "Kijk Tinka, eendje. Die zwemt in water. Wij gaat brood geven aan eendje. Jij ook? Ja? Toe maar!" En dan met zo'n heel hoog toontje zoals je tegen baby's praat!

Kan Bram even met Randy praten? Die wil nog niet eens op het potje zitten!

Stoer hoor Bram!! Laat ze maar's versteld staan. (Maar niet al je kruit tegelijk verschieten he )

Ha ha, Texelonia, dat van die kopjes - heel herkenbaar. (Het wordt pas 'vervelend' als ze het kopje met zand hebben gevuld en dan binnenkomen en per ongeluk de koffie over de vloer morsen...)

Mammietje, Elise heeft ook nauwelijks op het potje gezeten - was ook gelijk op de wc (en dan stevig vasthouden, anders krijg je natte billen ) want, tja, van wie moet ze 't leren? We gaan zelf ook naar de wc en mevrouw aapt alles na.

Ze was vannacht trouwens weer keurig droog! vanmorgen uit bed, ik vraag: 'Moet je nog plassen?' en het standaard antwoord: 'Nee'. Maar ze ging toch na wat aandringen. Op de wc zei ze: 'klein plasje wordt dit', maar er kwam me toch een plons! Ze had het keurig opgehouden dus.

Het gaat prima met zindelijk zijn en blijven. Helemaal nu hij heeft ontdekt dat ie zelf naar de wc mag en kan.
om de haverklap "even een plasje doen" ach, hij gaat straks vanzelf minder vaak....

nu is ie alleen geveld door pseudo-kroep en doet ie niet zoveel nog maar even aankijken, het zou met een aantal dagen beter moeten gaan. Vind het maar niks zieke kinderen, al helemaal niet na een akkefietje wat we hadden vorig jaar zomer (lang verhaal, eindigend op de ic met toxic shock syndrome bij middelste zoon)
moet me echt vermannen niet naar de dokter te rennen en weer vertrouwen te hebben in het lijf van mijn kind...

Wat goed, al die zindelijke kindjes.... ben een beetje jaloers wel!!

Noa begint echt een leuk en lief klein dametje te worden. Leuk en lief was ze zowiezo, maar ze wordt al zo groot! Echt grappig om mee te maken. Ze zegt hele zinnen, soms vijf/zes woordjes achter elkaar en meestal in de goede volgorde. Ze weet ook goed hoe ze om hulp moet vragen, en doet dat op een grappige manier... 'Mama zal ik even helpen?' Ik zeg natuurlijk vaak: 'zal ik je even helpen' en dat neemt ze dan zo over.
Ze papegaait ook graag de hele dag, als ik iets zeg wordt het vaak nagezegd... veel mensen zeggen dan ook 'hee kleine papegaai' tegen haar... vandaag hoorden we haar zeggen: 'Noa is een papegaai' ! Grappig klein meiske...

Oh ja, ze weet nu ook goed dat ze vaak iets kan krijgen als ze het netjes vraagt. Eerst begint ze vaak met zeuren, maar als dat niet werkt begint ze het netjes te vragen... 'mag krijtjes spelen?' 'mag buiten spelen?' 'mag schoentjes aan?'
Vanmiddag ook... er werd koffie gezet en Noa kwam voor me staan, keek me lief aan en zei: 'Mag koffie?'

Haar favoriete bezigheden zijn:
- met steentjes spelen, die doet ze in potjes, bakjes, flesjes en alles waar ze maar in passen. Er gaan ook schelpjes bij, en vaak ook zand. Hier komt ze dan mee binnen lopen waarop ik meestal zeg: ga maar weer naar buiten!!
- met Emma spelen, ook al duurt dat meestal maar een paar minuten voor er ruzie wordt gemaakt. In de zandbak kan dat overigens wel een tijdje langer duren! Ze weten helaas wel heel vaak ruzies uit te lokken door precies hetzelfde speelgoedje te willen, allebei op dezelfde fiets of ander voertuig, en allebei tegelijk op de glijbaan. Maar...als de ander er niet is vragen ze er vaak naar!
- boekjes voor laten lezen
- op schoot zitten achter de computer
- foto's kijken op de computer (met de slideshow, ze klikt dan zelf met de muis om een volgende foto te krijgen...helemaal geweldig vindt ze het!) ze benoemt dan elke foto en kan zich daar een hele tijd mee vermaken. Lief om te zien!
- Julia amuseren, 'lachen maken' en troosten. Speentjes geven, doeken geven, soms de fles ergens vanaf pakken en die in haar mondje proppen. Niet altijd positief dus, maar wél lief bedoeld.
- in Julia's box spelen... dan hoor ik vaak lieve schattige geluidjes uit de box komen en zit Noa erin! Soms samen met Emma... die kan tegenwoordig ook ín en úit boxen klimmen. Helaas...
En nog veel meer, maar dit lijkt me wel genoeg beschrijving van Noa voor vandaag. In ieder geval geeft het een indruk van wat voor lief dametje ze is...

Ah Suzanna wat een lief grietje inderdaad en wat ontzettend leuk om zo'n uitgebreid verhaal te lezen

Wat klinkt Noa als een heerlijk kindje Suzanna! En wat een prachtige foto's zag ik voorbij komen in het fototopic!!!

debuurvrouw, knap van bram! maar wat naar, die pseudo-kroep. ik weet van andere verhalen hoe vreselijk eng dat kan zijn. ik hoop dat het snel achter de rug is en dan nooit meer terug komt.

suzanna, leuk verslag! heerlijke leeftijd is dit he, vooral dat zich steeds beter kunnen uitdrukken vind ik echt genieten.

nog even over dat wel/niet wakker maken voor een extra keer plassen 's avonds: doen we toch maar niet meer hier, het werd de helft van de keren een vreselijk drama omdat meneer niet goed wakker te krijgen is dan en helemaal niet wíl plassen. en zonder gaat het -meestal- prima, hij komt er zelf wel uit als ie moet.

ik had nog hartstikke veel verhalen maar weet nu niet meer wat, ben te slaperig. ik kan beter m'n bed opzoeken. some other time maar weer!

Wat een fijne verhalen hier weer

Morris is weer eens verkouden maar nu piept hij ook tijdens het ademhalen. Hij heeft geen koorts en is niet hangerig ofzo. Is dat piepen iets om de huisarts voor te bellen? Oh ja, hij hoest er ook bij.

Dylan heeft net voor het allereerst op het potje geplast Hij liep al wel vaker zonder luier, maar liet zijn plas gewoon lopen. Hij wilde gewoon niet op de pot of wc plassen, zei altijd nee als je vroeg of hij moest plassen en deed gewoon niets als we hem op het potje zetten. Hopelijk zet het potje-plassen zich nu voort

Snoopy, Dylan piept als hij pseudo kroep heeft. Hij heeft dan een blaffend hoestje, maar is verder niet ziek, alleen flink verkouden. Wij zijn de eerste keer ook met hem naar de ha geweest en toen kreeg hij een puffer voor als het te erg werd. Beterschap voor Morris!