Het peutertopic [2-4 jaar] deel 9

doe ik ff een teeveepee

Welkom Buuv en Bram met grote broers!
Logisch dat Bram meteen in de stress schiet als je je hier aanmeldt. Die voelt de bui natuurlijk al hangen dat je hier allemaal privékwesties van hem te grabbel gaat gooien!

Dit is avond nummer zoveel op rij dat Randy op dit tijdstip nog niet slaapt. Doet er ook niet toe of hij nu smiddags wel of niet slaapt, hij houdt gewoon vol.

welkom debuurvrouw!

We hebben de uitslagen van de bloedtesten binnen. Bij de voedngsstoffen kwam er niks uit was de arts zelf ook verbaasd over en nu krijgen we dus huidtesten, alleen is e wachttijd daarvan 3 tot 4 maanden als daar niks uitkomt dan word het een opname op de provocatie unit en krijgt hij dus e dingen waar hij op reageert te eten.
Wel is uit de test gekomen dat hij huisstofmijtallergie heeft. Dit verklaart de prutneus en benauwdheid enzo. We krijgen alles opgestuurd om het huis te saneren (huisstofmijtsaneringsplan) en dus alles zo huisstofvrij mogelijk te maken.

Dat had ik dus een aantal weken geleden ook bij morgaine. Gingen we bloed laten prikken voor allergie onderzoek hadden ze moeite met prikken (echt heel zielig voor morgaine) beetje bloed wat ze hadden hebben ze wel kunnen onderzoeken op pinda / noten allergie en daar kwam ook niks naar uit maar geef haar pindasaus, pindakaas, andere noten of spijs van kerstbrood/gevulde koek en ze krijg uitslag over haar hele lichaam en krabt der stuk. Snap het nog steeds niet dat er niks uit bloedonderzoek kwam. Nu moeten we ergens eind juni weer langs de allergie/astma arts en moet er opnieuw bloed worden geprikt voor allergie onderzoek.

Frustrerend Anitra en Faja... lijkt me inderdaad al zielig die kleintjes te laten prikken en als er dan ook nog niets uitkomt terwijl je zelf redelijk overtuigd bent dat ze wel allergisch zijn... Ik dacht trouwens ook ergens gelezen te hebben dat die bloedtesten de eerste jaren nog niet betrouwbaar zijn? Ook behoorlijk frusti dat vervolgonderzoeken zo lang moeten duren trouwens.
Huisstofmijtsaneringsplan.... mooi scrabblewoord Anitra! Zal wel meer inhouden dan alleen zorgen dat je zo min mogelijk stoffen materialen in huis hebt en regelmatig een stoflapje door het huis haalt als je er info over opgestuurd krijgt? Ben wel nieuwsgierig wat dat inhoudt eigenlijk.

Ik ben ook allergisch voor huisstofmijt en dat betekent o.a. geen vloerbedekking, geen stoffen gordijnen, bed (matras) liefst dagelijks stofzuigen, stof vrij houden van huis. En zo zijn er nog meer dingen die je kan doen om zo veel mogelijk mijt buiten de deur te houden.

het is idd plan om het huis aan te passen op zijn allergie.
Faja dat is prut, het kan zijn dat er dan nog steeds niks uit komt, maar zolang ze een reactie heeft niet geven. waarschijnlijk dat de arts na nog een bloedtetst ook een huistest gaat doen.
Gisteravond toen we ff rustig zaten kwamen er dingen ineens naar boven wat de arts nog meer gezegd had, dus puf, neusspray en pillen in de buurt voor als we een reactie krijgen, ze was erg verbaasd dat we nog niks gekregen hadden behalve de puf dan.

-edit- dit was Anitra dus die bij evenstar is en zo lekker naar pinkpop gaat

jeeeeuj Jordy kan in het nieuwe schooljaar starten op de creche!

En hij kan ook nog springen opeens, de hele dag door hebben we dus een pingpongjordy in huis.

Hahaha - een pingpongjordy. Wat herkenbaar... Elise bleef toen ook springen, al heel snel met beide voeten los van de grond. (Nu huppelt ze steeds; dat kan ze ook sinds de vakantie)

quote:

Op woensdag 30 mei 2007 13:49 schreef Bright het volgende:
Hahaha - een pingpongjordy. Wat herkenbaar... Elise bleef toen ook springen, al heel snel met beide voeten los van de grond. (Nu huppelt ze steeds; dat kan ze ook sinds de vakantie)

Daar wachten we nog wel ff mee om dat te oefenen. Hij is zo al vermoeiend genoeg ;')

Hebben jullie peuters ook veel ongelukjes?

Jolie heeft zo'n pechweek. Maandag waren we in het zwembad. Jolie wilde de hele tijd van zo'n hoge glijbaan, ik niet maar omdat ik niet lullig wilde doen toch maar gedaan. Ze mag zulke dingen altijd van A. dus het is stom als ik niet wil. Ging best goed, paar keer gedaan en Jolie vond het erg leuk. Dus nog een keer, ging ze boven zitten vergat ze zich vast te houden en gleed zonder mij naar beneden. Zo'n kind is makkelijk in te halen maar ik stond echt verstijfd van de schrik. Een meneer, die achter mij stond, ging er wel achter aan. Hij had d'r echt in de eerste bocht al te pakken, dus het viel best mee. Maar het idee, niet normaal stomme fout van mij ook. Maar ja dat bedenk je ook niet van te voren.... Ze had zelf overigens niets door. Ze dacht dat die meneer me had ingehaald. Ze vond het wel grappig.

Donderdag zat ze op school met d'r hand tussen een kastdeurtje. Ik was toevallig aan het helpen daar, toen de hulpjuf een kastje dicht wilde doen. Er zat wel zo'n veiligheidsding op maar ze had d'r hand aan de smalle kant. Het viel gelukkig wel mee. Een beetje dik en vooral geschrokken.

En eind van de middag vandaag, waren we in een speeltuintje. Jolie wilde steeds op een glijbaan, eerst kon ze nooit zelf het trapje op maar omdat ik d'r boven m'n hoofd moet tillen (ja, zo hoog ) vond k laatst dat ze het zelf maar moest proberen. Er waren ook andere kinderen en toen heeft ze afgekeken hoe dat moest. Kon ze best. Vanmiddag dus ook, ik bleef er steeds achter staan. Maar ja, ze wilde zo graag zelf en dat ik dan voor bij de glijbaan zou wachten. Alle andere kindjes doen het ook.....en ze is nooit misgestapt, dus tja, proberen maar. Ging helemaal goed. Heel vaak zelfs, ze mocht nog drie keer en dan zouden we naar huis gaan. En dan ineens, vanuit het niets, zonder aanleiding, gaat het mis bij de bovenste trede. Echt echt afgrijselijk. Ondersteboven en met d'r hoofd er onder tegen aan. Doffe knal...en godzijdank brullen en zelf opstaan. Ze is echt overal blauw, nog naar de huisartsenpost geweest want d'r hand en enkel zijn dik maar er is niks gebroken gelukkig. Na het eten vroeg ze of we weer terug zouden gaan, ze mocht immers nog drie keer

Ik weet dat die dingen er allemaal bij horen maar echt, ik schrik er zo van. Zulke ongelukjes en niks hebben. Zelf is ze er veel minder van onder de indruk en dat terwijl ze niet zo heel stoer is en best voorzichtig met klimmen enzo. Maar toch. Brrrrrrrrrr.

_{En het voelt een beetje gek om dit zo te posten omdat ik de laatste tijd niet zo veel meepost maar ja, ik hoop niet dat iemand dat vervelend vindt.}

quote:

Op zaterdag 2 juni 2007 21:04 schreef Luchtbel het volgende:

_{En het voelt een beetje gek om dit zo te posten omdat ik de laatste tijd niet zo veel meepost maar ja, ik hoop niet dat iemand dat vervelend vindt.}

Niet meer voor verontschuldigen hoor! er zit geen postverplichting aan FOK vast!




Iris heeft ook zulke ongelukken inderdaad maar dat komt ook omdat ze nergens bang voor is. Regelmatig moet ik haar uit bomen plukken, van constructies (stoel-op-tafel of kussen-op-stoel-op-tafel) plukken of waarschuwen dat springen vanaf een hoge stoel niet de bedoeling is. Zeer ondernemend kind, dus veel blauwe plekken, schaafwonden etc.
Rottig is dat he?
Eva heeft hele slechte motoriek dus die valt al om als er een vlieg aankomt, en die heeft helemaal benen vol schaafwonden en blauwe plekken.
Het schijnt erbij te horen.

Ik vind het wel heel stoer dat ze gelijk terug wilde naar de glijbaan, want ze mocht toch 3 keer.

Natuurlijk schrik je van zulke ongelukken en ongelukjes. Ik herken je gevoel en schrik wel, alleen ligt het bij Morris vaak weer op een ander vlak: ziek zijn en/of andere lichamelijke ellende.
Donderdag was voor de 4e keer zijn elleboog uit de kom, op moederdag in het ziekenhuis met ademhalingsproblemen, eczeem dat vaak ontstoken raakte van het krabben, pindakaas eten terwijl hij allergisch is etc. etc. We zitten vaker bij de dokter of in het ziekenhuis dan me lief is

Hier ook een kind met continu rare ongelukjes. Ballonnen die precies op zijn neus kapotknallen, struikelen over zijn eigen voeten, een bal tegen zijn hoofd omdat hij hem een beetje ongelukkig in de lucht gooit, van de glijbaantrap afvallen omdat hij én zijn trein én weer die bal mee de trap op wil nemen, toch iets te dicht bij de schommel komen terwijl het buurmeisje erop zit en: boem.... botsing, achterover kiepen terwijl hij op zijn loopauto zit, etc. En steeds blijft het hooguit bij een blauwe plek. Als ik zo om me heen kijk zijn de meeste peutertjes van die pechvogels. Volgens mij omdat ze zo op gaan in hun spel waardoor ze zich totaal niet bewust zijn van enig gevaar.

Ha fijn... Luchtbel zwengelt het peutertopic weer eens aan!

Heel herkenbaar Luchtbel! Hier ook aan de lopende band ongelukjes. Gelukkig niet zo heftig als met Jolie vanmiddag. (Hoewel de keer dat ik Randy's vingers tussen de scharnierkant van de deur kneep een paar maanden terug me nog voor de geest staat alsof het gisteren was! )
Neem vandaag. Vanmorgen wilde hij tegelijk met Tinka iets van de grond pakken. Resultaat: kopstoot waarbij Randy een tand door de lip had. Huilen, kus erop, 5 min. later dikke lip. Broodje eten en meneer bijt op tong. Brullen en hij wou er een kusje op maar dat is wat lastig achter op de tong he? Dus maar kusje naar binnen geblazen! Toen kwamen opa en oma die vandaag bleven totdat ze op bed gingen en die 'moesten zo nodig' ook aandacht aan Tinka besteden wat Randy erg slecht verteren kan. Dus hij werd steeds drukker, wilder en roekelozer dus toen Tinka even met zijn boerderij wilde spelen (samen met oma) rukte hij het ding uit haar handen... jawel... weer tand door de lip! Nu de andere kant en flink bloeden deze keer. Desondanks toch maar kus er op. ("Doet het nu niet meer pijn?" ) Het dik-worden van de lip viel mee trouwens of het viel niet op omdat de andere kant ook al dik was!

Over het aantal keren vallen op een dag schrijf ik maar niet eens. Hij moet donderdag weer naar de chiropractor (na een half jaar) en wil toch even dat ze goed naar de stand van zijn voeten kijkt. Hij liep vandaag op blote voeten buiten en het viel me op dat hij echt extreem op de binnenkant van zijn voeten staat. Alsof zijn enkels naast zijn voeten staan echt. Dus toch maar even naar laten kijken.

Hier ook van die ongelukjes, hoor Bij de Ikea: stunten op de bank --> eraf vallen, precies met haar wang/jukbeen op de betonnen vloer Gelukkig viel het achteraf mee.
Of een aantal maanden geleden: mevrouw let niet op en loop met haar voorhoofd tegen de schuur aan, bloeden als een rund, gillen als een speenvarken. En nu heeft een litteken op haar voorhoofd, echt in het midden gewoon een putje..

Zeggen jullie peuters wel eens tegen je dat je niet lief bent? Amber zegt dat regelmatig En als ik dan vraag waarom dat zo is, zegt ze dat ze me eng vindt
Of ze zegt: "Ik ben niet jouw vriend" of "ik ben wel pappa's vriend"
Ik probeer me er niet zoveel van aan te trekken, maar ik vraag me natuurlijk wel af waar dat vandaan komt Ze zou het toch niet echt menen?

Oh die komt hier ook regelmatig voorbij hoor LadyS, vooral als ie net straf heeft gehad. Ik denk dat Kai het op het moment zelf wel meent (want dan ben ik namelijk ook niet lief). Gelukkig vindt hij me na een minuut of vijf weer zijn "lievelieve"

Lb 1 en al herkenning Zoë zit ook regelmatig onder de blauwe plekken gebeuren de raarste simpelste ongelukjes je kunt daar gewoon niets aan doen.


Zoë zegt wel eens dat ik niet lief ben omdat ik boos kijk dat kan. Ook hier is het "vriend"gebeuren ook maar dan op de manier wij zijn meisjes en papa niet he. Als er dan dingen mogen komt het omdat wij meisjes zijn en mag papa niet mee doen of omdat zij baas is.

Denk eerder dat dat er gewoon bij hoort en misschien wel een beetje uitlokking is om je reactie. Zo begint papa er dan mee te bemoeien en dat vindt ze gewoon geweldig.

quote:

Op zaterdag 2 juni 2007 22:02 schreef LadyS het volgende:
Zeggen jullie peuters wel eens tegen je dat je niet lief bent? Amber zegt dat regelmatig En als ik dan vraag waarom dat zo is, zegt ze dat ze me eng vindt
Of ze zegt: "Ik ben niet jouw vriend" of "ik ben wel pappa's vriend"
Ik probeer me er niet zoveel van aan te trekken, maar ik vraag me natuurlijk wel af waar dat vandaan komt Ze zou het toch niet echt menen?

Ik ben ook gestopt met vragen of hij me nog lief vindt, want ik krijg net zo vaak ja als nee te horen! Ik denk dat het reactie uitlokken is (hoe reageert iemand als ik iets zeg) en dat jij veilig genoeg bent om verschillende teksten uit te proberen? En daarbij.... over dat eng: het valt me bij Randy wel eens op dat je DENKT dat hij bepaalde begrippen snapt en dat hij ze vervolgens gebruikt in een context die totaal niet klopt. Hij heeft het tegenwoordig bijvoorbeeld over 'oude winkel' als hij de supermarkt bedoelt waar we altijd heen gaan. 'Eng' is ook zo'n vaag begrip. Je kan het niet vastpakken, je kan het niet uitleggen (want 'iets waarvoor je bang bent'; wat is bang dan? ) en de 1 vindt iets wel eng wat de ander fantastisch vindt. Misschien probeert ze zo uit te vinden of 'eng' is wat ze denkt dat het is?
Aan de andere kant... misschien ben je ook best eng natuurlijk...

Oh die ongelukken gebeuren dus echt overal. Man man man, echt hart in keel iedere keer. Ze valt sowieso vaak en knalt overal tegenaan. En dan nog zulke dingen erbij. Ai.

LadyS ik denk ook echt dat het uitlokken van je reactie op zoiets is hoor.

Jolie zegt overigens altijd als ik zeg dat ik iets niet goed of leuk vind 'maar je bent niet boos, je bent lief.'

Morris staat regelmatig met een vingertje te verkondigen dat mama of papa stout is

Kai ook en dan moet ik naar de gang toe

Ik moest laatst 'dankjewel papa' zeggen toen ik een kop koffie kreeg van de vader van Morris

Hahaha, Randy vroeg vanmorgen nog: "Drink jij uit papa's beker, mama? Mag dat wel van papa?"

Rare ongelukjes waar je hart zich een slag van in de rondte draait, hebben wij eind vorig jaar gehad. We waren aan het kijken naar kinderslaapkamertjes. Onder het mom van 'een stapelbed zit er in ons geval vast nog wel aan te komen' hadden we Cas op het onderste en Liz op het bovenste bed gezet, waarna na 5 tellen het voeteneinde van het bovenste bed naar beneden schoot, het hoofdeinde bleef godzijdank zitten. Liz was zich rot geschrokken van zo'n vrije val en Cas zat een beetje verbaasd rond te kijken. Man, wat had dat kleine mannetje een geluk. Ik moest er niet aan denken dat het hele bed op de onderste was geklapt. Dus..... mocht er hier nog een stapelbed komen, vrees ik dat papa en mama deze mogen benutten. Liz krijg je er niet meer in, wegens een stapelbedtrauma.
Dat was een groot ongeluk, daarna nog legio kleinere maar wel reden tot huilen-ongelukjes.

Jammer van dat niet lief vinden van mama, ik kan altijd zo glimmen als me gezegd wordt dat ik wel lief of mooi ben.

Jonne vindt of de een of de ander lief. Alsof allebei tegelijkertijd lief vinden een beetje te veel van het goede is. Of hij weet precies hoe hij de een om z'n vingertjes moet winden en soms speelt het ook een rol hoeveel hij de een of de andere gedurende een of twee dagen heeft gezien. Daar wisselt zijn voorkeur ook wel mee, moet ik zeggen.
Verder vindt hij zijn overbuurjongetje toch echt het allerlievestigst mama en zijn alle tekeningen ook voor de overkant bestemd

En vallen over je eigen voeten, andermans voeten, Romme, de fiets, de schommel, een schepje uit de zandbank of weet ik veel wat is hier ook heel gewoon.

Zou het toch niet iets met haar oogjes kunnen zijn, LB?

Daar heb ik al vaak aan gedacht ja. Misschien toch eens na laten kijken, van de week zijn we bij de dokter geweest maar toen was ik het vergeten Maar vaak denk ik dat ze toch wel goed ziet maar dat het een combinatie is van angstig zijn en onhandigheid _{en die onhandigheid heeft ze niet van een vreemde}

Gelukkig viel het wel mee. Ze heeft wel een dikke enkel maar ze heeft geen pijn. Ze heeft ook een gele plek op d'r pols en een bult op de achterhoofd maar echt nergens last van. Gelukkig maar want er was vandaag Lentemarkt bij haar op school. Daar had ze zich op verheugd.

die ongelukjes zijn hier ook normaal. Djulian struikelt regelmatig over zijn tenen (klappen dubbel en dan valt hij), tafels waar hij op klimt en af springt en dan de hoek meeneeemt, tegen stoelen en tafels aan lopen.
Zelfs Djen zit nog onder de blauwe plekken, want die doet graag stunts die Djulian dan weer na wil doen

Vervelend zulke dingen. Myrthe had laatst ook de neiging om recht op haar gezicht te vallen zonder aanleiding (niet zichtbaar gestruikeld, schoenmaat klopt nog etc). Volgende dag deed ons buurmeisje hetzelfde. (was wel zielig natuurlijk maar leek gewoon haast een imitatie.)

Bram heeft een chronische bult op zijn voorhoofd... daar is ie al zo vaak op gevallen dat het gewoon niet meer wegtrekt. Het schijnt (is mij ooit verteld) te maken te hebben met de grootte van een peuterhoofd in verhouding tot hun lijfje. (ik weet het weer, het was bij EHBO, vergelijking met een appel op een potlood)
Maar evengoed zielig..
Voorover van een stoel met je hoofd op de (nieuwe) harde plavuizen.. dartel rennen en ineens op je hoofd liggen.
van de skelter af vallen.
Tja, da's opgroeien met vallen en opstaan..

bij het consultatiebureau roepen ze altijd: Echte peuterbenen. Dus blijkbaar horen die er blauwgevlekt uit te zien bij een peuter.
Ook valt Bram nog wel eens ten prooi aan de stoeizucht van zijn grote broers. maar goed, het is wel levendig..

En nog een nieuw ongeluk toevoegen aan de lijst..
Bram zat net met zijn lipje tussen de wielen van de duplotrein... Gillen van het huilen en bloeden als een rund..
en dan moet je die vastgedraaide wieltjes nog van het lipje af trekken...
Maar hij speelt alweer. Lijkt het zo of vergeet hij dit soort dingen sneller dan ik...

Ow gets buurvrouw, dat zijn van die heerlijke bloederige ongelukjes.
Iris kwam vandaag trots thuis met een enorme bult op haar voorhoofd. De leidster van het kdv had er boter op gesmeerd ( ??? ) en dat hielp volgens Iris.
Toen wij eventjes met Eva bezig waren heeft ze in een onbewaakt ogenblik een half pakje roomboter op haar gezicht gesmeerd want "het deed wel weer een beetje pijn mama"

Dure bult Iris is altijd zo heerlijk creatief. Overigens gebeurde dat vroeger ook altijd, boter smeren op een bult. Mijn moeder deed dat in ieder geval ook altijd. Maar dan wel goedkope margarine, natuurlijk.

quote:

Op maandag 4 juni 2007 19:30 schreef livelink het volgende:
Dure bult Iris is altijd zo heerlijk creatief. Overigens gebeurde dat vroeger ook altijd, boter smeren op een bult. Mijn moeder deed dat in ieder geval ook altijd. Maar dan wel goedkope margarine, natuurlijk.

En die kan het weten, die is immers oma. (Die tip kende ik overigens niet, wel direct koelen met een washandje.)
Tegenweurdig wordt hier direct in koor geroepen om een zakdoekje voor de tranen die komen gaan. Tsss, stelletje dramaqueens.

Ik had er nog nooit van gehoord, wij koelen eerst alles met een koud doekje. Schaafwonden, bulten etc, eerst gaat er een nat,koud spuugdoekje op. Hebben die dingen toch nog een functie nu we geen baby meer in huis hebben

quote:

Op maandag 4 juni 2007 19:52 schreef Smirre het volgende:

[..]

En die kan het weten, die is immers oma. (Die tip kende ik overigens niet, wel direct koelen met een washandje.)
Tegenweurdig wordt hier direct in koor geroepen om een zakdoekje voor de tranen die komen gaan. Tsss, stelletje dramaqueens.

Ik heb een tube zalf (blauw van kleur) wat in de volksmond smurfencreme wordt genoemd (geen idee hoe dat heet en tube ligt in kinderkamer en mijn ukkie is in staking w.b.t. slapen) maar die smeer ik altijd op mogelijke bulten wanneer mijn brokkenpiloot een ongelukje heeft gehad. Werkt prima.

quote:

Op maandag 4 juni 2007 20:07 schreef Faja-Lobi het volgende:

[..]

Ik heb een tube zalf (blauw van kleur) wat in de volksmond smurfencreme wordt genoemd (geen idee hoe dat heet en tube ligt in kinderkamer en mijn ukkie is in staking w.b.t. slapen) maar die smeer ik altijd op mogelijke bulten wanneer mijn brokkenpiloot een ongelukje heeft gehad. Werkt prima.

Arnifor gelei van vsm hebben wij. Blauwe tube idd. Hier noemen we het bultenzalf. Het verkoelt erg goed en het is (denk ik) minder blauw. (de plek/bult/kneuzing)

quote:

Op maandag 4 juni 2007 20:13 schreef debuurvrouw het volgende:

[..]

Arnifor gelei van vsm hebben wij. Blauwe tube idd. Hier noemen we het bultenzalf. Het verkoelt erg goed en het is (denk ik) minder blauw. (de plek/bult/kneuzing)

Die helpt goed ja! _{bij mij toen vanwege de knip}

Die bedoel ik ja, kwam niet op de naam en mijn meisje is nog steeds wakker

quote:

Op maandag 4 juni 2007 19:55 schreef Lois het volgende:
Ik had er nog nooit van gehoord, wij koelen eerst alles met een koud doekje. Schaafwonden, bulten etc, eerst gaat er een nat,koud spuugdoekje op. Hebben die dingen toch nog een functie nu we geen baby meer in huis hebben

De uitdrukking "boter op je hoofd" komt volgens mij daar vandaan . Anyway, ik ken het wel, mijn oma deed dat ook altijd.

Ik sta versteld... het is nooit in me opgekomen om iets op bulten te smeren. Bij mij gaat er altijd een kus op iedere bult, wond, overreden vinger, wissewasjes. En er worden hier nogal wat kusjes uitgedeeld. Schijnt ook erg goed te werken overigens... Voordeel is natuurlijk dat je ze altijd bij de hand hebt!
Maar is misschien wel een idee om iets ervoor in huis te hebben. Heeft ook iemand een idee van het waarom van de boter???

ik denk dat ze daar gewoon echt nog te klein voor is Sugar. Liam (3 jaar en 5 maanden) kan dat ook niet hoor. afspraken maken met peuters is onmogelijk. je maakt het jezelf makkelijker door niet boos te worden en even te accepteren dat dit haar ritme is momenteel. (das makkelijker gezegd dan gedaan, dat weet ik )

ik weet dat veel mensen via een stickersysteem de kindjes dingen proberen te leren, maar ik geloof daar persoonlijk dus niet zo in, in ieder geval niet in alle gevallen.
In dit geval, maria is wakker en wil aandacht. zij snapt echt helemaal niet waarom dat niet zou kunnen denk ik. daar kan geen sticker tegenop.

het is gewoon heel lastig, ik weet er alles van ze lijken zo wijs, maar snappen nog zo veel niet. de reacties zijn nog heel primair eigenlijk. ik vind dat ook heel moeilijk zoals je wel weet, heb regelmatig nog van die dagen ertussen dat ik denk: oeoeoeoeoe, rotkind!
Maar eigenlijk is dat niet zo, hij kan er niks aan doen. hij doet gewoon wat ie moet doen als peuterpuber zijnde

Misschien eerst proberen met op je kamer blijven tot het tijd is om op te staan, met wat speelgoed?

Oeioei, peuterpubers Hier ook zo een. Het rottige is dat het idd vaak lijkt alsof ze heel bewust bezig zijn met moeilijk doen. Ik moet dan echt denken: hij is nog maar 2, hij is nog maar 2!
Ik probeer hem ook wel eens te vertellen dat hij zachtjes moet doen omdat Lis anders wakker wordt. Hij knikt dan heel samenzweerderig van ja en doet zijn vinger voor zijn mond, zegt 'sssst', om vervolgens heel hard te gaan schreeuwen

Wat is dus wil zeggen is dat ik ook denk dat ze nog te klein zijn om het echt te begrijpen. Het lastige is dat het lijkt alsof ze je begrijpen, maar blijkbaar kunnen ze dat toch niet echt.

[ Bericht 14% gewijzigd door snoopy op 05-06-2007 07:52:09 ]

Sugar, ik ben het met Belana eens en denk echt, echt, echt dat het nog wel gaat komen, maar Maria er nu gewoon nog iets te klein voor is. Maar ze gaat dit wél snappen hoor! Daar heb je nu niets aan, maar het ís wel zo! Ze is nog zo'n kleine prul joh. Wel een hele wijze al, daarom snap ik maar al te goed dat je geneigd bent misschien boos op haar te worden. Maar natuurlijk wil dat frutje aandacht als ze wakker is, natúúrlijk! Succes met je peutermonster.

[ Bericht 1% gewijzigd door renzell op 05-06-2007 09:12:49 ]

Anders misschien de tijd aanpassen? Dus bijv. eerst het lampje instellen op een tijd dat ze net wakker is of soms nog slaapt, en na een week een kwartiertje langer?
zo'n eerste week ziet ze dus echt dat 't lampje wel eens uit is als ze wakker wordt en de andere dagen dat het lampje vrij snel uitgaat en dat dat maar een kort tijdje is?

Saskia is weer een draakje vandaag Ze heeft gisternacht een onwijs heftige netelroos-aanval gehad (op d'r rug en buik had ze blazen van 10x15 cm zo'n beetje.. ) en gelukkig werkt de anti-histamine snel ('s morgens was er niets meer te zien) maar ze is na zo'n aanval (of als ie eraan zit te komen) echt strontvervelend. Gooien en slaan met cola-flessen omdat ze geen slokje krijgt bijv. en dan gillen en krijsen alsof ze vermoord wordt (en dat ook rustig een half uur volhouden) als ze daarvoor een standje krijgt. Zulke dagen vind ik echt helemaal niet leuk (en 't ging de afgelopen tijd zo goed )

ach ET, wat rot! zulke dagen zijn ook niet leuk maar ze gaan weer voorbij

Wat dacht je van het wisselvallige weer de ene dag schitterend weer de ander de hele dag regen Zoë wordt daar af en toe zo kriegelig en verkeerd van. Dat ze blij mag wezen met het feit dat we stuctuur op de muren hebben kan ze tenminste niet achter het behang.

Ik betrap mezelf er ook nog wel eens op dat ik soms teveel van Zoë verwacht dan dat ze eigenlijk kan ook best moeilijk voor haar dat ik me dus ook idd moet herinneren aan het feit dat ze nog maar 2 is.

Over aandacht vragen in bed gesproken... Noah heeft regelmatig als ie wakker wordt na zijn middagdut dat ie niet uit bed wil. Nou prima, als ie nog wakker wil worden en in bed liggen en beetje spelen, geen pobleem. Maar vervolgens gaat ie je dus elke keer roepen, of je naar beneden komt, etc Als je dan dus beneden komt dan wil ie niet mee naar boven. Dus dan laat ik hem weer en ga zelf naar boven, en dan begint het weer van voren af aan Als ik hem toch mee naar boven neem wordt het een drama en is meneer chagrijnig. Dus ik probeer hem nu te leren dat ie best nog mag spelen in bed, maar als ie aandacht wil dat ie dan naar boven moet. Tot nu toe tevergeefs

Goddank... ik ben niet de enige die een peutermonster heeft en die daar wel eens wanhopig van wordt! Randy is al een mooi tijdje SUPERdruk. Eerst had hij het alleen smiddags als hij zijn middagslaapje overgeslagen had, nu begint hij daar al smorgens mee. Rennen, vliegen, schreeuwen, gillen en vooral VEEL stout doen en dat betekent vooral: Tinka klieren. En ik probeer mezelf ook voor te houden "Hij is nog maar 2, hij is nog maar 2" maar er zijn momenten dat ik echt mijn geduld verlies . Hij merkt ook dat ik geirriteerd raak en dat verergert de boel alleen maar, een wisselwerking zeg maar. Hij is zo verschrikkelijk jaloers op Tinka... ik kan werkelijk geen 2 seconden aandacht aan haar besteden of hij zit er weer tussen. Gisteren heb ik wat nieuws uitgeprobeerd, namelijk hem op de bank laten zitten tot hij rustig is. Dat werkte wel redelijk moet ik zeggen. Ik vind eigenlijk dat ik ze beide meer individuele tijd moet geven, maar hoe doe ik dat? Als ik met hem bezig ben dan zit zij er continu tussen en met haar spelen is helemaal ondenkbaar voor hem.
Vanmiddag raakte hij daar zo van door het dolle dat hij lelijk over zijn loopmotor heenviel. Knie en teen stuk (2 strepen bloed: "Kijk mama; een tekening op mijn been!" stomverbaasd! ) Hij heeft er wel last van trouwens, maar een pleister mocht er helaas niet niet op, want dat 'plakt' en daar moet hij niets van hebben!
Donderdag hebben we trouwens een kijkafspraak op een PSZ... Hij is er aan toe, dus als deze locatie bevalt, dan schrijven we hem meteen in.

Mammietje, gaan ze nog weleens naar bed overdags? Als ze niet gelijk gaan, dan kun je wellicht beter je aandacht op 1 van beiden richten.
Wat ook kan werken, is de kinderen duidelijk maken dat als je met de 1 bezig bent, de ander daarna aan de beurt is. Iets als: 'Ik ben nu even met Tinka bezig, straks ben jij aan de beurt.' (eventueel m.b.v. een kookwekker; klinkt vreemd, maar dan weten de kinderen precies wanneer het 'wisseltijd' is.
Goed van die bank trouwens. Hij is dus voor rede vatbaar. Daar kun je gebruik van maken: hem prijzen als je even alleen met Tinka iets mocht doen.

Elise is nog 'maar' 3 1/2 jaar (wordt op 21 september pas 4) en we zijn al opgeroepen voor de DTP-vervolgprik. Ik dacht dat dat pas zo rond haar 4e verjaardag gebeurt. Iemand daar ervaring mee?

Bright volgens mij heeft Bram die ook met 3 jaar en 9 maanden ofzo gehad. Het probleem met die prik is dat als ze eenmaal 4 zijn ze hem niet meer op het consultatiebureau kunnen geven en je naar de schoolarts moet. Tenminste dat was bij Lois en Eva zo. Dus als je een keertje uit moet stellen wegens ziekte oid en je pas weer een afspraak een paar maanden later kan krijgen zit je al heel gauw op die 4 jaar.

Ja, die oproep heeft Judith ook gekregen, ze mag midden in de zomervakantie die prik ophalen. Dat wordt dus afspraak verzetten, want dan zijn we er niet.

hier is die prik ook al geweest, een paar maanden geleden, dus ook rond de 3,5. wij wilden 'm toen trouwens ook verzetten maar ze hadden ons precies gepland op de laatste dag dat ze 'm hier op het CB kwamen geven, dan zouden we een heel jaar moeten wachten vertelde de mevrouw van het afsprakenbureau. misschien zegt ze dat wel tegen iedereen, hihi, maar wij zijn erin getrapt en hebben onze andere afspraken maar verzet.

pfoeh veel bij te lezen hier. welkom debuurvrouw met debram (en debas)!

ET, wat ellendig die netelroos en de bijbehorende aanvallen. hoe lang kan zoiets nou blijven duren, heb je daar een idee van? want het was toch wel iets van tijdelijke aard dacht ik?

oei, peuterpubers, lastig! 2 jaar is ook inderdaad precies zo'n leeftijd dat het echt lastig is om in te schatten waar je ze nou wel of niet op kunt aanspreken. aan de ene kant lijken ze al zoveel te begrijpen maar aan de andere kant zijn 't nog maar zulke kleintjes. zeker nu piet weer een stuk ouder is zie ik duidelijk het verschil en (mede daardoor denk ik) aan anna stel ik daarom beduidend minder hoge eisen. ik stel heus m'n grenzen maar ga nog lang niet zo uitgebreid alles zitten uitleggen en beredeneren als hoe ik dat destijds bij piet deed.

pechvogel jolietje: ik ben benieuwd of het iets met haar zicht te maken heeft luchtbel. hier ook wel eens onstuimige ongelukjes maar niet zo heel veel momenteel (afkloppen). ze zijn sowieso best voorzichtig aangelegd en worden ook steeds handiger. anna kan nu het tuintrapje goed aflopen zonder zich ergens aan vast te houden. piet is wel helemaal into klimmen maar houdt het wel binnen redelijke perken. hij wil bijv. voortdurend op tafels stoelen en banken klimmen, via zij/achterleuningen dan wel uiteraard, en voelt zich dan enorm stoer maar echt gevaarlijke dingen doet ie niet. anna is erg gefascineerd door het openen en sluiten van deuren nu ze er goed bij kan, en ik houd af en toe mijn hart vast maar tot nu toe gaat het nog goed (afkloppen!!!). ik zit er vaak wel erg bovenop moet ik zeggen, weet niet of dat nou de beste leerschool voor hen is maar het is nou eenmaal mijn aard, ik kan 't niet zo goed maar op z'n beloop laten. vooral als ik weet dat ze moe aan 't worden zijn zoals gisteravond en ze willen juist dan met een dekentje spelen waarbij Piet bijv. het spook speelt en Anna hem achterna rent, of Anna erop gaat zitten/staan en Piet het dekentje door de kamer sleurt, dan zie ik voortdurend hoe 't allemaal mis kan gaan en op een gegeven moment pak ik dan het dekentje gewoon af want vind ik het te riskant. terwijl G het dan nog wel even op z'n beloop zou laten denk ik.

verder nog even zindelijkheidsnieuws: toen het met piet goed begon te gaan qua poepen op de wc en hij dus hele dagen zonder luier kon was een van de dingen die hij uitriep "als je maar niet denkt dat ik 's ook zonder luier ga slapen!!!!!" OK, had ik ook nooit gezegd dat ik dat van 'm verwachtte hoor. en jahoor, nog geen week later wil meneer zelf ineens geen luier meer aan 's nachts en het gaat hartstikke goed! vraagje aan moeders met ervaring: hebben jullie je kind eerst nog een tijd 's avonds laat wakker gemaakt om een extra keer te plassen? wij een paar dagen wel maar daarna niet meer en zonder gaat 't ook goed. maar ik twijfel een beetje of 't niet toch wat teveel gevraagd is meteen. fietsen gaat nu ook hartstikke goed en bellenblazen kan hij nu ook ineens (dat lukte 'm eerst nooit zo goed, maar nu dus wel).
anna is heel erg bezig met moedertje spelen, die wil voortdurend dat een van ons baby is, dan moet de baby huilen en gaat zij de baby troosten. hihi. en dat doet ze dan zoooo lief, echt ontroerend. 't is sowieso een heerlijk knuffelkontje. en kletsen doet ze ook volop. ze begint haar verhalen nu ook vaak met "mama, weet je?". zo grappig wijsneuzerig.

[ Bericht 1% gewijzigd door bixister op 06-06-2007 13:41:16 ]

Er is mij altijd verteld dat het niet verstandig is om je kind wakker te maken voor de pot. Ten eerste je onderbreekt zijn slaap en ten tweede niet goed voor de zindelijkheidstraining omdat ze er zich niet echt van bewust zijn omdat ze nog half slaperig zijn.

Piet grote vent

Suus ook al een topper

Bix, wij maken Elise altijd nog even wakker om te plassen als wij naar bed gaan. Meestal doet ze dan ook nog wat en dan is de luier 's morgens meestal droog.
Laten we haar slapen, dan wil het nog weleens gebeuren dat 's morgens de luier helemaal is 'overgelopen'.
dus goed of niet, wij doen het wel. En ze is prima zindelijk overdags. Soms wordt ze 's avonds zelf wakker doordat ze moet plassen. Dan is dat mooi meegenomen dus.

quote:

Op woensdag 6 juni 2007 08:54 schreef Bright het volgende:
Mammietje, gaan ze nog weleens naar bed overdags? Als ze niet gelijk gaan, dan kun je wellicht beter je aandacht op 1 van beiden richten.
Wat ook kan werken, is de kinderen duidelijk maken dat als je met de 1 bezig bent, de ander daarna aan de beurt is. Iets als: 'Ik ben nu even met Tinka bezig, straks ben jij aan de beurt.' (eventueel m.b.v. een kookwekker; klinkt vreemd, maar dan weten de kinderen precies wanneer het 'wisseltijd' is.
Goed van die bank trouwens. Hij is dus voor rede vatbaar. Daar kun je gebruik van maken: hem prijzen als je even alleen met Tinka iets mocht doen.

Ze gaan tegelijkertijd naar bed. Dat is aan de ene kant een voordeel, zo kan ik nog eens wat in huis doen, aan de andere kant een nadeel omdat je inderdaad geen tijd voor ieder apart hebt. Die kookwekker is nog niet zo'n gek idee. Misschien moet ik ook maar vaste tijdstippen daarvoor aanwijzen, inbouwen in de structuur zeg maar.
En prijzen doe ik hem ook heel veel, zodra daar maar gelegenheid voor is, want ik heb het idee dat doordat ik hem zoveel moet 'straffen', hij juist het idee krijgt dat ik haar liever dan hem vindt, wat zijn gedrag weer versterkt. Als ik boos op hem ben, vraagt hij ook altijd "Vind jij mij niet lief? Is Tinka wel lief?" wat ik steevast beantwoord met "Ik vind jou wel lief, maar ik vind het niet lief dat jij Tinka omduwt (of wat dan ook)" Vanavond was wel grappig; hij had zijn bordje leeg gegeten (patat!) en Tinka niet. Meestal is dat andersom. Dus ik uitvoerig zeggen dat ik zo heel erg trots op hem was omdat hij zo goed gegeten had. Randy vroeg wel 2 keer -glimmend van oor tot oor na: "Ben jij heel tots op mij? Ben jij niet tots op Tinka? Heb Tinka niet goed eet?"

Sugar, zoals al gezegd denk ik ook dat jullie appèl op haar te groot is. Afspraken gelden zolang moeder in zicht is, die link leggen ze wel. Maar zodra jij verdwijnt is die link verbroken. Om dat los te kunnen koppelen moeten ze (hun hersens) zich eerst meer ontwikkelen. Irritant is het wel, gezien het tijdstip van je post , maar het is nog even niet anders.

Sugar, misschien heb je wat aan de volgende tips die ik voor Randy gebruik als hij 'savonds of smiddags niet wil gaan slapen:
*fluisteren en het kort houden zonder ergens op in te gaan: het is tijd om te slapen
*aangeven dat je zelf ook nog verschrikkelijk moe bent (dik maar aan desnoods) en haar komt halen als je wakker bent.
*speelgoed in haar bed (zacht materiaal zodat ze niet wakker wordt omdat ze er op gaat liggen) of een boekje binnen handbereik naast haar bed voor als ze echt niet meer kan slapen.
*ze moet stil zijn want de beren in haar bed willen ook nog slapen
*een (antilek)beker met water in haar bed
Maar als het standaard is dat ze zo vroeg wakker wordt, kan je je natuurlijk ook afvragen of ze aan minder slaap genoeg heeft en dus te vroeg naar bed gaat?
Ik heb trouwens wel met je te doen met die oncoulante tijden, ik zou er bepaald niet vrolijk (of vriendelijk) van worden als ze me om die tijd wakker zouden brullen! Gelukkig zit ik wat dat betreft in een luxe positie, Tinka wordt tussen 8 en 8.30 wakker en Randy zelfs rond 8.45. Heerlijk!

quote:

Op woensdag 6 juni 2007 23:28 schreef Mammietje het volgende:

[..]

Ze gaan tegelijkertijd naar bed. Dat is aan de ene kant een voordeel, zo kan ik nog eens wat in huis doen, aan de andere kant een nadeel omdat je inderdaad geen tijd voor ieder apart hebt. Die kookwekker is nog niet zo'n gek idee. Misschien moet ik ook maar vaste tijdstippen daarvoor aanwijzen, inbouwen in de structuur zeg maar.
En prijzen doe ik hem ook heel veel, zodra daar maar gelegenheid voor is, want ik heb het idee dat doordat ik hem zoveel moet 'straffen', hij juist het idee krijgt dat ik haar liever dan hem vindt, wat zijn gedrag weer versterkt. Als ik boos op hem ben, vraagt hij ook altijd "Vind jij mij niet lief? Is Tinka wel lief?" wat ik steevast beantwoord met "Ik vind jou wel lief, maar ik vind het niet lief dat jij Tinka omduwt (of wat dan ook)" Vanavond was wel grappig; hij had zijn bordje leeg gegeten (patat!) en Tinka niet. Meestal is dat andersom. Dus ik uitvoerig zeggen dat ik zo heel erg trots op hem was omdat hij zo goed gegeten had. Randy vroeg wel 2 keer -glimmend van oor tot oor na: "Ben jij heel tots op mij? Ben jij niet tots op Tinka? Heb Tinka niet goed eet?"

haha - je merkt dus wel dat er een wedijver is. Je moet er daarom voor oppassen dat hij je niet uitspeelt. Als je dan zegt dat je niet trots bent op Tinka, dan is het op dat moment prima, maar hij onthoudt dat wel heel goed.
Daarom, zoals jij ook doet: altijd het gedrag belonen/straffen (liefst weinig straffen) en niet de persoon.
Vaste tijdstippen lijkt me lastig; die kinderen hebben geen tijdsbesef. Inbouwen in de structuur kan weleens helpen, maar als hij standaard na het eten aandacht krijgt, dan kan het er ook voor zorgen dat hij weinig eet (zodat het eten zo snel mogelijk voorbij is) of dat hij het niet volhoudt omdat het eten nog zo lang duurt.

Elise zit momenteel in de fase dat ze overal als eerste wilt zijn. Als ik dan toch al eerdeer was, dan zegt ze noch dat ze eerste is, iets dat ik dan weer moet corrigeren. Een neefje (4 jaar) beweert gewoon bij hoog en bij laag dat hij groter is dan ik, oma, etc. En oma geeft hem dan gelijk Wel, daar ga ik dus niet in mee; kinderen moeten ook leren dat de wereld niet om hen draait maar dat ze er een deel van uit mogen maken.

Sugar, ze wilt je aandacht, dat is duidelijk. Als je tegen haar zegt dat je nu weggaat en dat ze moet slapen en dat je niet terugkomt als ze gilt, misschien dat ze dan leert om rustig te zijn.
Momenteel krijgt ze aandacht (beloning) als ze herrie maakt. Daar moet je vanaf.

En moet je dan toch echt langskomen omdat ze bijv. dingen kapot dreigt te maken, dan haar niet aankijken, niet spreken en haar terugleggen. Het kost enorm veel moeite maar het helpt. De eerste paar keren moet je dan maar achter de deur een traantje wegpinken. En doorzetten! Het gaat erom wie het het langst volhoudt. Kost je ongeveer een week, maar daarna zal het beter gaan.

quote:

Op woensdag 6 juni 2007 11:45 schreef bixister het volgende:
vraagje aan moeders met ervaring: hebben jullie je kind eerst nog een tijd 's avonds laat wakker gemaakt om een extra keer te plassen? wij een paar dagen wel maar daarna niet meer en zonder gaat 't ook goed. maar ik twijfel een beetje of 't niet toch wat teveel gevraagd is meteen.

Daan hebben we heel lang 's avonds laat laten plassen, omdat hij te vast sliep om naar de wc te gaan. Met als gevolg een nat bed. Hij wordt soms nog steeds niet goed wakker, ligt hij slapend te huilen in z'n bed. Kalmeren werkt meestal het beste door hem even te laten plassen. Daarna slaapt hij weer lekker verder (duurde even voordat we daar achter waren).
Judith hoefden we nooit wakker te maken, die wordt vanzelf wel wakker als ze moet plassen.
Ik zou dus zeggen: je merkt vanzelf wel wat het beste is

vannacht is 't hier voor 't eerst mis gegaan, maar een flink aantal nachten hiervoor niet. ik denk dat we 't toch nog een tijdje proberen. als 't nou vaak mis gaat kunnen we altijd nog weer extra gaan wakker maken.

wij hebben Liam nooit wakker gemaakt bix en dat is gewoon goed gegaan. wel hadden we zijn potje op zijn kamer gezet en als ie moest dan ging ie daarop en kroop zijn bed weer in. maarja, alle kindjes zijn anders.

Ik vind het knap hoor, al die kindjes die zomaar even ook 's nachts droogblijven
Iris is hartstikke zindelijk overdag maar heeft 's nachts nog een luierbroekje aan. Als ik ook zie hoe de luier 's morgens van haar billetjes zakt vanwege het gewicht van de luier heb ik nog niet het idee dat ze eraan toe is

Hier ook nog een luier die 's morgens een kilo of drie weegt.. en idd, overdag is ze al ruim een jaar hartstikke zindelijk. Komt vanzelf wel

Ik vind 't wel knap van de kindjes die droog blijven trouwens Dat zie ik hier dus niet gebeuren op korte termijn

Toevallig zijn wij ook net bezig met de nachten zonder luier. Bram had bij Peet aangegeven dat hij zonder luier wilde slapen en die vond dat goed (Ik vond de timing niet echt geweldig, volgende week wordt zijn broertje geboren en dan is volgens mij dit proberen voor niets). Maargoed hij is al een aantal dagen achter elkaar droog terwijl zijn luier altijd zwaar vol zat. Maar ook een aantal dagen een ongelukje. Ik weet ook niet zo goed wat wijsheid is qua wakkermaken. Wij hebben het een aantal keer geprobeerd maar krijgen hem echt niet wakker.