post hier dingen die je niet wilt weten

Schurft (Lat. scabiës) is een huidafwijking die wordt veroorzaakt door de schurftmijt (Sarcoptes scabiei). Deze minder dan 0,5 mm grote mijt graaft gangen in de huid. Daar vindt bevruchting plaats, waarna de nakomelingen de gangenstelsels verder uitbouwen. De jeuk ontstaat bij nog niet eerder besmette personen pas na een paar weken, door een allergische reactie op de mijt en de uitwerpselen daarvan.

Schurft is (moeilijk) te herkennen aan een rode huiduitslag met korstjes en bultjes. De gangen van de mijten zijn soms zichtbaar als donkere streepjes door de uitwerpselen van de mijten. Heel vaak zal men die ook niet duidelijk vinden. Tussen de vingers, rond de tepels en rond de navel zijn plaatsen waar ze wel vrij geregeld zijn aan te treffen. Het is echter zeker niet ongebruikelijk bij iemand die al weken overal jeuk heeft ook bij goed zoeken geen enkele gang aan te kunnen treffen. Door de allergische reactie van het lichaam gaan de plekken hevig jeuken, waarna de patiënt gaat krabben. Dit helpt inderdaad de infectie beperkt te houden: bij patiënten die om een of andere reden zelf niet (kunnen) krabben (ernstig demente bejaarden, inwoners van tehuizen voor ernstig meervoudig gehandicapten) treden vaak epidemieën van zeer ernstige infecties op, de zogenaamde scabies norvegica ('Noorse scabies') die niet door een ander dier wordt veroorzaakt maar alleen een veel ernstiger aantasting van de huid weergeeft. Schurft komt vooral voor op (tegen krabben) beschutte plekken van de huid, zoals de strekzijde van ellebogen, liezen, tepels, penis en scrotum.

De definitieve diagnose wordt gesteld door het aantonen van de mijt onder de microscoop; dit is niet altijd mogelijk. Sterke aanwijzingen zijn soortgelijke gevallen van jeuk onder intieme bekenden (schurft is de enige echt besmettelijke vorm van jeuk) en in de anamnese valt vooral ook op dat de jeuk 's avonds in bed voor de patiënten ondraaglijk wordt, met andere woorden als er een wat warm en iets vochtig milieu heerst. In Nederland is schurft vrij zeldzaam; in Groot-Brittannië wordt het in sommige streken nog haast dagelijks gezien. Vrij geregeld wordt het in Nederland geïmporteerd, maar veel Nederlandse huisartsen zullen nog nooit een geval zijn tegengekomen. Dat is ook de reden waarom het vaak onterecht als een allergische reactie wordt afgedaan. (Dat is overigens niet onjuist: het IS een allergische reactie, maar een waarvan de oorzaak kan worden aangepakt)

quote:

Op zondag 20 mei 2007 12:17 schreef Dirkh het volgende:
.punt. (Ned. voor punt) User met de neiging om een topic te openen waar je weinig mee kan. User die wel wat gaat proberen te maken van dit topic en niet meteen verdwijnt. Een remedie tegen .punt. is nog niet uitgevonden echter is er wel een mogelijkheid van symptoombestrijding.
.punt. is te herkennen aan zijn fietsje.

[afbeelding]

Epispadie is een aangeboren afwijking van het mannelijk geslachtsorgaan, waarbij de opening van de plasbuis (urethra) niet in de top van de eikel is gelegen maar ergens aan de rugzijde van de eikel of de penis.

De afwijking is onschadelijk maar soms lastig bij plassen en bij geslachtsgemeenschap, vooral als de opening ver naar achteren zit. Bovendien worden afwijkingen aan de geslachtsorganen vaak als zeer psychologisch belastend ervaren. Desgewenst kan een cosmetische en/of functionele correctie worden verricht. Hoe lastig dit is hangt van de specifieke situatie in het individuele geval af.

Ligt de opening van de urethra niet aan de bovenkant maar aan de onderkant van de eikel dan spreekt men van hypospadie, deze afwijking komt veel meer voor.

wat zou er gebeuren als je die beesten zo zou vergroten dat ze net zo groot als koeien zijn?
goed script voor een horrorfilm

Ik zou niet van te voren willen weten hoe mijn vriendin er uit zou zien als ze 50 is