Dat heet hier het zwarte gatquote:Op zaterdag 23 juni 2007 10:45 schreef Sugar het volgende:
Oh, maar ik bedoel met wat ik schreef over de kantjes voelen ook niet "gewoon balen van iets", maar meer het voelen van dat erg negatieve.
Dat is het ook als je niet depressief bent Sugar!quote:Op zaterdag 23 juni 2007 10:19 schreef Sugar het volgende:
Weet iemand (uit ervaring of gewoon) of je met een hogere dosering ook weer meer bijwerkingen krijgt? Zou logisch zijn, maar ik hoop van niet, dus als iemand me gerust wil stellen?
Vanochtend weer even de kantjes gevoeld. Ze waren vanaf 5 uur wakker en dan gaat het gewoon allemaal wat moeilijker om positief te blijven. Uiteindelijk nu wel weer oké, dus ach.![]()
Herkenbaar!quote:Op vrijdag 29 juni 2007 11:48 schreef Sugar het volgende:
Nu nog via therapie allerlei gedoe aanpakken. Lalalala.![]()
Dat kan best door de PND komen. Ik merk bij mezelf dat ik veel meer behoefte heb aan rust en structuur sinds ik bevallen ben en me zo slecht gevoeld heb. Veranderingen, drukte, stress, ik kan het niet handelen. Natuurlijk verandert iedereen na een bevalling, en ik geloof ook wel dat moeders en vaders meer behoefte hebben aan structuur dan mensen zonder kinderen, maar het gaat hier meer in extremen.quote:Op maandag 9 juli 2007 20:07 schreef YPPY het volgende:
Het komt idd door de PND Lois. Toen ik me zo slecht voelde, kon ik bijvoorbeeld de dreigende reorganisatie/fusie/opheffing (???) van mijn werkgever makkelijk van me afzetten, nu ga ik me daar steeds meer zorgen over maken, het raakt me meer. Dat is zo dubbel. Ik ben zo blij dat ik nu veel meer voel voor Anna en blijer kan zijn, van de andere kant zie ik er nu wel steeds meer tegenop om te gaan werken. Over een half jaar moet er zekerheid zijn, maar dat is zo lang. Bij mijn vorige werkgever (3 jaar geleden) was er ook zoiets, maar nu vind ik het heftiger, ik weet niet of dat door de PND komt of door wat anders.
Helaas is het hier wel definitief. Dit was het laatste jaar dat ze hier de BBL opleiding gaven. Nou kan ik later nog wel de HBO variant doen (heb m'n havo diploma) maar dat is dan toch weer heel anders.quote:Op maandag 9 juli 2007 20:31 schreef phileine het volgende:
Ik denk dat het beiden is. Als verse moeder heb je ook behoefte aan duidelijkheid, vastigheid, veiligheid, en een depressie maakt dat allemaal nóg belangrijker voor je.
Fuente, een stapje terug is misschien wel een hele goede beslissing. Het hoeft toch ook niet definitief te zijn? Ik heb mijn studie ook een paar jaar onderbroken, dat gaf eigenlijk niks. En dan kan je stapje voor stapje eens gaan opbouwen wat je nu precies wilt.
Sugar, goed om te horen *duimenomhoogding*!
Mooi gezegd vind ik. Ik ben dan wel niet depressief maar toch raakt het mequote:Op maandag 9 juli 2007 21:18 schreef Sugar het volgende:
Fuente, sterkte met je besluit en het accepteren. Moet je als je 80 bent gelukkig zijn geweest of moet je als je 80 bent op zo veel mogelijk vlakken gepresteerd hebben?![]()
Weet je, nú heb je die tijd nog nodig. Dus langzaam afbouwen en wennen aan minder expliciete tijd voor jezelf.quote:Op woensdag 11 juli 2007 13:04 schreef Sugar het volgende:
En weer aan de andere kant ben ik bang dat ik anders te veel ben ingesteld op de hoeveelheid tijd die ik nu voor mezelf heb en dat het straks helemaal een klap wordt als ik dat nog lang zo handhaaf.
Laat het een troost zijn: mijn leven was de afgelopen 10 maanden nou niet echt om jaloers op te zijn.quote:Op woensdag 11 juli 2007 21:02 schreef YPPY het volgende:
Soms ben ik jaloers, dat ik wel al die tijd gewerkt heb, zeker nu ik er zo met tegenzin naartoe ga. Dat is daar maar doe alsof het goed gaat, dat er geen problemen zijn. Na de zomer ga ik het denk ik toch vertellen aan m'n directe omgeving. Al is het maar als verklaring voor de keren dat ik zo afwezig ben.
Mja, dat deed ik ook. En ik moet zeggen dat ik dat nu nog wel doe op mijn werk. Wel heb ik 't mijn leidinggevende en mijn werkbegeleider (opleiding) verteld, vooral omdat ik er nog steeds mee worstel. En weet je? Het levert vaak veel begrip op! Ook in mijn omgeving, familie/vrienden die nu veel beter snappen waarom ik zo gespannen was en soms ben.quote:Op woensdag 11 juli 2007 21:42 schreef YPPY het volgende:
Zo bedoel ik het niet, maar ik merk zo goed het verschil met een week geleden, toen we vakantie hadden. Het gaat me meer om het niet verplicht de hele dag gezellig en positief moeten doen. Niet de hele dag de schijn ophouden bij vreemden. Niet glashard staan liegen omdat ik niet durf te vertellen hoe het echt zit.
quote:Op maandag 23 juli 2007 15:18 schreef Sugar het volgende:
En dan trekt mijn zoontje een schriftje uit de kast. Er vallen twee blaadjes uit en ik herken ze meteen: schrijfsels uit een heel slechte tijd. Daar kruipt dan dat babyjongetje overheen, zijn kontje bedekt een blaadje, zijn voetjes verfrommelen het andere. Hij laat het niet méér zijn dan wat het letterlijk is. Inkt op papier. Zoals hij aan zoveel betekenis geeft en zoals hij zoveel in de juiste proportie terugbrengt. Hij is nog geen jaar, maar kan het zoveel beter dan ik.
Yppy wat jammer maar heel dapper dat je het kunt toegeven. Heel veel sterktequote:Op maandag 23 juli 2007 21:12 schreef YPPY het volgende:
Volgende week ga ik naar de bedrijfsarts, zoals het nu gaat, gaat het niet veel langer. Kijken wat hij ervan vindt en hoe ik het kan verbeteren.
quote:Op maandag 23 juli 2007 21:12 schreef YPPY het volgende:Sugar
Volgende week ga ik naar de bedrijfsarts, zoals het nu gaat, gaat het niet veel langer. Kijken wat hij ervan vindt en hoe ik het kan verbeteren.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |