ONZ Onzin voor je leven!
Vrolijkheid troef in dit lieve forum vol humor.
Met wie?quote:Op woensdag 16 mei 2007 22:17 schreef DennisMoore het volgende:
'k Heb zin om naar bed te gaan.
L'Amour menaçant:
Qui que tu sois, voici ton maître. Il l'est, le fût ou le doit être.
Qui que tu sois, voici ton maître. Il l'est, le fût ou le doit être.
Toen ging ik HBO doenquote:Op woensdag 16 mei 2007 22:02 schreef Les_Grandes_Esperances het volgende:
[..]
Ik speelde toen nog met m'n Playmobil piratenschip. Maar was wel stiekem verliefd op een jongen uit mijn klas, dat dan weer wel. .
.
.
.
Dat heb ik altijd op m'n werk
L'Amour menaçant:
Qui que tu sois, voici ton maître. Il l'est, le fût ou le doit être.
Qui que tu sois, voici ton maître. Il l'est, le fût ou le doit être.
Daar speel je met Lego? .quote:Op woensdag 16 mei 2007 22:34 schreef Ang3l het volgende:
Dat heb ik altijd op m'n werk
Heb genoeg moed verzameld. En eindelijk via msn( laf i no) kunnen vragen aan iemand op wie ik gek was, waarom het niet gewerkt heeft uiteindelijk.
Waar het op neerkomt, korte samenvatting:
het mooiste van de mens is zijn kwetsbaarheid, en dat probeer jij nou net met man en macht te verbergen
ik denk dat je ondertussen al je onzekerheid daardoor probeert te verbergen en daarom iemand niet jou ziet., maar sam die zichzelf wil laten zien
een onsamenhangend bombardement waarin je geen openheid meer overlaat voor de ander.
je openheid is heel mooi
maar je moet ook iemand anders ruimte geven om open te kunnen zijn
je was wel heel vrolijk en lief
maar ook erg druk
en ik snapte je neit altijddat vond ik lastig
drm voelde ik niet dat ik 100 % met je op 1 lijn zat
en ik ben erg kieskeurig als ik meer met iemand wil dan alleen vriendschap
Waar het op neerkomt, korte samenvatting:
het mooiste van de mens is zijn kwetsbaarheid, en dat probeer jij nou net met man en macht te verbergen
ik denk dat je ondertussen al je onzekerheid daardoor probeert te verbergen en daarom iemand niet jou ziet., maar sam die zichzelf wil laten zien
een onsamenhangend bombardement waarin je geen openheid meer overlaat voor de ander.
je openheid is heel mooi
maar je moet ook iemand anders ruimte geven om open te kunnen zijn
je was wel heel vrolijk en lief
maar ook erg druk
en ik snapte je neit altijddat vond ik lastig
drm voelde ik niet dat ik 100 % met je op 1 lijn zat
en ik ben erg kieskeurig als ik meer met iemand wil dan alleen vriendschap
Girl Power Forever yoehoe
Dat komt wel een beetje overeen met hoe jij hier bent, geloof ik. Behalve dan dat je je onzekerheid hier niet probeert te verbergen maar dat ongeveer het enige is waar je het over kan hebben. Maar de rest klopt wel ja.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
En waar het volgens hem om draait is dat ik gewoon heel onzeker ben. En hier hoef ik niet te verbergen dat ik onzeker ben, irl is het nou eenmaal anders.quote:Op woensdag 16 mei 2007 23:46 schreef wonderer het volgende:
Dat komt wel een beetje overeen met hoe jij hier bent, geloof ik. Behalve dan dat je je onzekerheid hier niet probeert te verbergen maar dat ongeveer het enige is waar je het over kan hebben. Maar de rest klopt wel ja.
Girl Power Forever yoehoe
House drijft enkel en alleen op Hugh Laurie en helaas draait het de laatste paar afleveringen minder om hem. De verhalen zijn, naar mijn mening, vrij wisselvallig - een sterke aflevering wordt vaak genoeg gevolgd door een prutsaflevering die alleen gered wordt door sterk acteerwerk van Laurie. Op Heroes valt ook zeker wel het een en ander af te dingen, maar het heeft een frisheid qua uitstraling en een hechtheid qua verhaal die bij House inmiddels moeilijk te vinden is. Ik kijk uit naar een nieuwe Heroes, juist omdat het een spannend vervolgverhaal is, terwijl ik House inmiddels vooral uit gewoonte kijk. Ondanks een enkele kleine inzinking heb ik bij Heroes veel minder gekabbel bespeurd dan bij house het afgelopen anderhalve seizoen...quote:Op woensdag 16 mei 2007 21:10 schreef wonderer het volgende:
House heeft een sterke hoofdpersoon. Heroes niet. Die heeft niet eens echt een hoofdpersoon. Hiro is nog het leukste, die probeert tenminste iets. De rest loopt alleen maar te miepen en in zeven sloten tegelijk. House heeft elke week een nieuw verhaal en elke zoveel weken een nieuwe arch. Heroes kabbelt al vanaf aflevering een door over hetzelfde gezeik (red de wereld/kill Sylar) en elke keer aan het einde wordt een bepaalde verwachting gewekt die niet wordt ingelost.
Nee, geef mij House maar. En Wilson erbij
Maar smaken verschillen, natuurlijk.
Waar het hart vol van is, stroomt door de aderen.
Ik moet nog gaan hipsenquote:Op woensdag 16 mei 2007 23:56 schreef Vlarp het volgende:
Ja, hoi *hips*
L'Amour menaçant:
Qui que tu sois, voici ton maître. Il l'est, le fût ou le doit être.
Qui que tu sois, voici ton maître. Il l'est, le fût ou le doit être.
Ik denk (amateurpsycholoogje) dat je gewoon flink met je onzekerheid worstelt en die hier veilig kunt uiten, iets dat je in de echte wereld niet durft. Accepteer het van jezelf en probeer er niet teveel door geleid te worden. Een beetje balans creëren is nooit weg, zij het makkelijker gezegd dan gedaan.quote:Op woensdag 16 mei 2007 23:53 schreef sammienl het volgende:
En waar het volgens hem om draait is dat ik gewoon heel onzeker ben. En hier hoef ik niet te verbergen dat ik onzeker ben, irl is het nou eenmaal anders.
Ik voel me net een horoscoop, nu...
Waar het hart vol van is, stroomt door de aderen.
Er is een verschil tussen het niet verbergen en ermee flaneren en ik heb het idee dat je dat hier doet. Maar misschien heb ik het mis.quote:Op woensdag 16 mei 2007 23:53 schreef sammienl het volgende:
[..]
En waar het volgens hem om draait is dat ik gewoon heel onzeker ben. En hier hoef ik niet te verbergen dat ik onzeker ben, irl is het nou eenmaal anders.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Daar heb je wel gelijk in, het eerste stuk. Niet alle verhalen zijn even sterk, maar ik kijk al vanaf het begin niet om de verhalen. Ik vind sterke karakters net zo leuk En de character-arches zijn, op die met Tritter na, best aardig.quote:Op donderdag 17 mei 2007 00:00 schreef NathaN het volgende:
[..]
House drijft enkel en alleen op Hugh Laurie en helaas draait het de laatste paar afleveringen minder om hem. De verhalen zijn, naar mijn mening, vrij wisselvallig - een sterke aflevering wordt vaak genoeg gevolgd door een prutsaflevering die alleen gered wordt door sterk acteerwerk van Laurie. Op Heroes valt ook zeker wel het een en ander af te dingen, maar het heeft een frisheid qua uitstraling en een hechtheid qua verhaal die bij House inmiddels moeilijk te vinden is. Ik kijk uit naar een nieuwe Heroes, juist omdat het een spannend vervolgverhaal is, terwijl ik House inmiddels vooral uit gewoonte kijk. Ondanks een enkele kleine inzinking heb ik bij Heroes veel minder gekabbel bespeurd dan bij house het afgelopen anderhalve seizoen...
Maar smaken verschillen, natuurlijk.
En de character-arches zijn, op die met Tritter na, best aardig. Heroes drijft te veel op het plot, vind ik. En zeker het feit dat heel veel al vast staat (ook al gaat dat vast allemaal veranderen volgende week), vind ik onprettig. Het is allemaal te veel alles naar het randje brengen en dan wordt de wereld uiteindelijk TOCH nog gered, hoe onwaarschijnlijk dat ook is nu Sylar Teds krachten heeft enzo.
Ik hou gewoon niet van dat gespeculeer "hoe gaat het aflopen..." en het uitkijken naar de nieuwe aflevering. Ik kijk het nu alleen nog maar omdat Brad het wel leuk vindt, en omdat ik het zonde vind om al die uren te hebben geinvesteerd en dan niet te weten hoe het uiteindelijk afloopt.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Zou wel een interessant afstudeeronderzoek zijn voor een psychologie student, de verschillen en overeenkomsten tussen IRL en online. .
Ik had er met hem nog over dat ik een soort facade opbouw en mezelf graag op de voorgrond zet.quote:Op donderdag 17 mei 2007 00:05 schreef wonderer het volgende:
[..]
Er is een verschil tussen het niet verbergen en ermee flaneren en ik heb het idee dat je dat hier doet. Maar misschien heb ik het mis.
Ik ben hoe ik ben, ik kan niks aan doen. Het is nou eenmaal mijn karakter.
Ik weet dat ik aan moet werken en ik zal hier niet meer over mijn onzekerheid hebben, want het komt de meesten zeer waarschijnlijk al hun keel uit.
Girl Power Forever yoehoe
Karakter kun je best veranderen, dus daar kan je wel wat aan doen. Maar soms krijg ik het idee dat je het wel lekker vindt, wentelen in je zelfmedelijden dat je ALWEER een blauwtje hebt gelopen, en niet zo happig bent om jezelf te veranderen.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Er zit een kern van waarheid in, aan de ene kant zou ik graag een relatie willen hebben maar aan de andere kant voelt het op een vreemde manier veilig aan wanneer ik een blauwtje oploop.quote:Op donderdag 17 mei 2007 00:20 schreef wonderer het volgende:
Karakter kun je best veranderen, dus daar kan je wel wat aan doen. Maar soms krijg ik het idee dat je het wel lekker vindt, wentelen in je zelfmedelijden dat je ALWEER een blauwtje hebt gelopen, en niet zo happig bent om jezelf te veranderen.
Girl Power Forever yoehoe
Sorry,ik ben nieuw hier, dus misschien een stomme vraag, maar eh...quote:Op donderdag 17 mei 2007 00:20 schreef wonderer het volgende:
Karakter kun je best veranderen, dus daar kan je wel wat aan doen. Maar soms krijg ik het idee dat je het wel lekker vindt, wentelen in je zelfmedelijden dat je ALWEER een blauwtje hebt gelopen, en niet zo happig bent om jezelf te veranderen.
begrijp ik het goed dat dat vervelender is dan de hele tijd aanhoren dat er weer een nieuwe vlam is in iemands leven die dan een week later weer vervangen is door alweer een nieuwe vlam? EN dat maanden achter elkaar?
Ach, het ligt eraan van welke kant je het bekijkt.
Een week later? Vervang dat maar door een paar uur of hooguit een dag.quote:Op donderdag 17 mei 2007 00:34 schreef error het volgende:
[..]
Sorry,ik ben nieuw hier, dus misschien een stomme vraag, maar eh...
begrijp ik het goed dat dat vervelender is dan de hele tijd aanhoren dat er weer een nieuwe vlam is in iemands leven die dan een week later weer vervangen is door alweer een nieuwe vlam? EN dat maanden achter elkaar?
quote:Op donderdag 17 mei 2007 00:35 schreef Les_Grandes_Esperances het volgende:
[..]
Een week later? Vervang dat maar door een paar uur of hooguit een dag.
Girl Power Forever yoehoe
quote:Op donderdag 17 mei 2007 00:35 schreef Les_Grandes_Esperances het volgende:
[..]
Een week later? Vervang dat maar door een paar uur of hooguit een dag.
In mijn beleving is een week al snel
Ach, het ligt eraan van welke kant je het bekijkt.
