Een dom foutje inderdaad.
quote:
Dit is overigens eerder verschenen in de Tubantia:
Oude Kamphuis is gewoon gelukkig als 'klusjesman'
Hij was opeens verdwenen, zonder een laatste groet aan het grote publiek. Maar Niels Oude Kamphuis is terug op het voetbalveld. Vandaag maakt hij zijn debuut bij de amateurs van Excelsior'31. In zijn ogen zou voetbal zo moeten zijn. Met een mannetje of veertien lekker 'ballen' op een donderdagavond. Geen druk, geen spotlights, geen poespas, maar het schemerdonker van het trainingsveld met twee bezoekers langs het veld. De muts die hij over de oren heeft getrokken maakt het plaatje af.
Niels Oude Kamphuis kan bij de amateurs van Excelsior'31 helemaal zichzelf zijn. Eerst trainen, dan douchen en vervolgens met z'n allen een biertje in de kantine. Dat is voor hem de pure, authentieke voetbalbeleving, die hij bij de profs zelden heeft aangetroffen. 'Het voetbal zelf heb ik altijd prachtig gevonden, maar dat gezeik erom heen is nooit mijn ding geweest'zegt hij. 'Het is allemaal zo overdreven. Ik snap het wel, dat je in het betaalde voetbal bijvoorbeeld met zijn allen moet eten, maar ik wil gewoon iets kunnen eten wanneer ik dat wil. Als ik zin heb in een patatje, dan eet ik een patatje.'
Zo is hij en zo is hij ook altijd geweest. Typisch Oude Kamphuis hoorde je vaak. Typisch Oude Kamphuis was ook dat hij na zijn abrupte afscheid bij FC Twente (noodgedwongen vanwege een chronische achillespeesblessure) in het niets opgelost leek te zijn. Een laatste groet via een groot interview hoefde van hem niet. Bellen had ook geen zin, want het komt maar zelden voor dat hij de telefoon opneemt. Oude Kamphuis leverde zijn contract in en ging. Zonder een woord, zonder een laatste blik over zijn schouder. 'Ik heb nooit gevoetbald om bekend te worden', zegt hij. In het Arke Stadion is hij sindsdien nooit meer geweest.
De reden: 'Het kost zoveel tijd om naar een wedstrijd te gaan... Bovendien heb ik door al die blessures al vaak genoeg op de tribune gezeten. Ik wist in de eerste maanden ook nooit waartegen Twente moest spelen of waar ze stonden. Nu volg ik het iets beter, maar nog steeds niet overdreven. Ik heb dat nooit gehad. Toevallig was ik woensdagavond aan het zappen en zag ik dat er een wedstrijd op tv was. Dan kijk ik wel even, maar het is niet zo dat ik speciaal voor een wedstrijd thuisblijf.'
Op de achtergrond in de kantine van Excelsior klinkt het opgewonden stemgeluid van Evert ten Napel die op televisie verslag doet van AZ-Larissa. Oude Kamphuis wordt er niet anders van. 'Ik heb gewoon niets met voetbal op tv.' Hij zegt het profvoetbal nog geen moment te hebben gemist. Eerder dit jaar, toen hij nog bij Twente onder contract stond, zei hij al eens in een interview in deze krant dat hij na zijn carrière 'een normaal leven' wilde. 'Sommige oud-voetballers kunnen moeilijk omgaan met de anonimiteit waarin ze terugvallen. Ze hebben het nodig om bekend te zijn. Ik niet. Zo wil ik niet leven.'
Oude Kamphuis zoekt juist de stilte en de rust. Daarom is hij zielsgelukkig met het leven dat hij nu met zijn vriendin en twee kinderen leidt. Een jaar geleden kocht hij een woonboerderij iets buiten Holten en sindsdien is die woning, met schuren en 1.5 hectare grond, zijn grote passie geworden. 'Niels rijdt hele dagen op een tractor rond', zei Nick Hoekstra toen hem eerder dit jaar na de gemoedstoestand van zijn neef en nieuwe ploeggenoot werd gevraagd. Oude Kamphuis lacht.
Het verhaal ligt iets genuanceerder. De profvoetballer is namelijk een klusjesman geworden. Oude Kamphuis blijkt niet alleen handige voeten te hebben, in zijn handen schuilen ook verrassende talenten. Oude Kamphuis breekt af en bouwt op. Op die manier heeft hij eigenhandig zijn hele boerderij opgeknapt. 'Metselen, timmeren, schilderen, kozijnen plaatsen, vloeren leggen, zagen, bouwtekeningen maken. Ik doe alles zelf. Er gaat wel eens wat mis, maar ik probeer het gewoon. En als ik het niet weet is de buurman er nog en krijg ik noaberhulp. Of ik ga even het dorp in om het daar te vragen. Waar die handigheid vandaan komt? Dat heeft er altijd wel ingezeten. Het is eigenlijk serieus begonnen toen ik bij Schalke lange tijd geblesseerd was. Toen ben ik de vloer gaan schuren en dat vond ik wel mooi om te doen.'
Dan triomfantelijk: 'Ik heb vandaag nog honderd meter aan beukenhaagjes geplant. En eerder deze week heb ik een graafmachine gehuurd om daarmee de buitenverlichting op te hangen, ' Hij heeft inmiddels ook twee paarden op stal staan. 'Daarom heb ik ook rijbewijs 1 gehaald, want dan kan ik met een paardentrailer rijden. Ja, ik rij zelf ook af en toe paard. De eerste keer ben ik er meteen afgedonderd, maar dan ben ik wel zo dat ik er meteen weer opstap, omdat ik het wil kunnen.'
Oude Kamphuis is nog maar dertig. Om de rest van zijn leven rond huis te blijven klussen dat is nou ook weer niet de bedoeling. 'Ik hoop dat ik straks bij een sponsor van Excelsior wat kan gaan doen. Of klussenbedrijf Oude Kamphuis niet wat is? Hahaha, nee, want dan moet ik weer gaan studeren om al die administratieve zaken onder de knie te krijgen. Ik kan niet stilzitten, dus een studie oppakken is niet wat voor mij. Toch baal ik er wel van dat ik vroeger niet heb doorgeleerd. Dan had ik nu meer van deze materie afgeweten.' Het is nog even afwachten hoe hij zijn toekomst precies gaat inkleuren. 'Iets in de bouw zou leuk zijn.'
Tussen al die klusjes door heeft hij trouwens nog een nieuwe hobby gevonden: darten. Pas geleden heb ik voor het eerst aan een toernooi meegedaan. Samen met mijn buurman. Daar haalden we meteen de eerste prijs op. Kregen we een enveloppe met vijftig euro erin. Zulke dingen vind ik nou mooi.'
Bron: TC Tubantia
door Leon ten Voorde