Graag gedaan
![]()
.
Ik vond ook nog een interview met Danny over de film (staat op Danny's site).
quote:
Na 25 jaar doet Danny de Munk het onverwachte
Danny de Munk (37) kruipt opnieuw in de huid van Ciske de Rat. In de nieuwe musicalproductie van Joop van den Ende herhaalt zich na precies 25 jaar de geschiedenis. Ik heb destijds ontzettend veel moeite moeten doen om van het Ciske-imago af te komen. Het straatschoffie achtervolgde me overal, zegt Danny. En dan word ik nu vrijwillig weer Ciske. Komt ook omdat ik alles aan dat verhaal te danken heb.
Als ik met vriendjes voetbalde, stonden er pubermeisjes die een handtekening wilden.
Met tranen in zijn ogen bekeek Danny de Munk deze week het resultaat van de eerste fotosessie van Ciske de Rat. Dat pakt me. Alle geuren, het stof van de rookmachines waarmee ze de jaren dertig nabootsten op de filmset. De echte pijn die ik had, als ik in de film echte klappen kreeg met het corrigeerrietje. Ik was een jochie van twaalf. Het kwam allemaal terug. Dat is even slikken. Zonder Ciske was ik nooit in dit vak terechtgekomen. Dan had ik nu in de Amsterdamse Staatsliedenbuurt een café gehad. Ik moet dat klerelijertje echt dankbaar zijn.
In de musical speelt Danny straks niet dezelfde rol als 25 jaar geleden. Voor de jonge Ciske beginnen binnenkort audities, waar Danny zich persoonlijk mee zal bemoeien. We zoeken een klein jochie met een gouden hart en een grote bek, zegt hij kort maar krachtig. Zo was ik ook.
Zelf speelt Danny in de komende productie Ciske de Man. Het is jaren later. Ciske is volwassen en voelt zijn jeugd als een last op zijn schouders. Hij heeft als kind zijn moeder per ongeluk vermoord en in het tuchthuis gezeten. En nu is hij soldaat, net als al zijn vroegere vrienden, legt Danny uit. Elke keer als de volwassen Ciske terugdenkt aan zijn jeugd, wordt dat deel in flashback gespeeld door de jonge Ciske. Zodat het publiek beide verhalen ziet. Ciske de man moet vrede sluiten met zijn verleden. De boodschap is dat iedereen een tweede kans verdient. Danny: Het maakt het verhaal eindelijk af.
De oorspronkelijke vertelling wordt in de musical, waarvoor Henny Vrienten de liedjes schrijft, voor het eerst volledig gedaan. Het boek van Piet Bakker, waarop de film was gebaseerd, is eigenlijk een trilogie: deel 1 is Ciske de jongen, in deel 2 groeit-ie op en deel 3 is Ciske de man. Danny: Joop van den Ende heeft het hele script met me doorgenomen. Wij snappen elkaar en vinden het belangrijk dat de sfeer voelbaar volks is. Wij hebben geen van beiden ergens voor gestudeerd. Joop komt uit net zo’n buurt als ik net als CISKE... André van Duin en André Hazes trouwens. We hebben allemaal driehoog-achter gewoond. Geen ouders met gouden klokkies, maar wel een dolgelukkige jeugd van op straat spelen en tikkertje doen in de pisbakken, in die ijzeren krullen, weet je wel? Dat pure gevoel moet je vasthouden.
Danny, intussen zelf vader van Davy en Beau van acht en vier jaar, heeft jarenlang moeite gehad met het imago van Ciske de Rat. Het succes van die film overviel me. Ik vond het maar stom dat er, als ik ging voetballen, opeens pubermeisjes stonden te giechelen die een handtekening wilden. En ik werd uitgescholden door leeftijdgenoten die me toewensten dat ik zelf maar de kolere moest krijgen. Ik had geen idee wat me overkwam. Herman van Veen, die in de film de leraar speelde die zich over Ciske ontfermde, had bedacht dat ik een plaatje moest opnemen. Het werd ’Krijg allemaal de kolere’. En toen had ik, behalve een succesfilm waar meer dan twee miljoen mensen naartoe gingen, ook een nummer 1-hit. Aarzelt: Ik ging de puberteit in. Andere jongens van mijn leeftijd waren jaloers op mijn succes. Dat hoort erbij, dat begrijp ik nu. Maar ik heb aan die tijd geen vrienden overgehouden.
De volwassen musicalster verklaart: Voor mij voelde het filmen niet als een enorme inspanning. De opnames duurden maar zes weken. Niet in verhouding tot het feit dat dit alles mijn leven zou veranderen. Op de rode loper heb ik koningin Beatrix bloemen aangeboden en haar bedankt dat ze bij mijn premičre wilde zijn. Het was onwerkelijk. Mijn ouders hebben het heel goed gedaan. Zij waren nuchter en hielden me met beide benen op de grond. Wel kon je merken dat ik in die tijd, bij gebrek aan normale vriendjes, veel omringd was door volwassenen. Ik zag laatst nog een tv-opname van een programma van Sonja Barend. Ik mocht van de Arbeidsinspectie daar niet aan de interviewtafel zitten, maar wel in het publiek. Dan hoor je mij kritiek hebben op diezelfde inspectie. Ik hoor dat kleine pikkie dat ik was op hoge toon zeggen: ’Ze blokkeren mijn toekomst’. Maar dat had ik ook alleen maar van anderen gehoord. Ik papegaaide Daar schaam ik me nu voor.
Hij gebaart: Danny de Munk was een heel ander mens dan Ciske de Rat. Natuurlijk waren we alle twee bravouregozertjes. Ik had bij de auditie in Krasnapolsky uit mezelf een zeer smerige mop verteld en alsof ik het meende Een beetje verliefd van André Hazes ten gehore gebracht. Maar ik was in feite niet zo brutaal. In de film moest ik een inktpot over de schooljuffrouw gooien. Nou, daar moesten ze me echt toe zetten. En ik moest bier over mijn moeder gooien als ze in de kroeg stond met haar pooier, gespeeld door Willem Nijholt. Vond ik ook niet logisch. Danny had respect voor volwassenen, Ciske was zo getergd dat hij zijn moeder een pokkenwijf vond.
De ras-Amsterdammer herinnert zich nog meer details. Willeke van Ammelrooy moest mij in het gezicht slaan. En die scčne moest wel tien keer over. Ik kreeg echte klappen, want anders zag het er niet goed uit op film. Op het laatst stonden de vingers in mijn gezicht. Ik had tranen in mijn ogen. Dat was mooi voor het beeld vond Wim Verstappen. De scčne waarin ik mijn moeder per ongeluk vermoordde, hebben we veel gerepeteerd. Ik was erg ongerust dat ik die beroemde Willeke misschien echt pijn zou doen. Ciske deed het zonder na te denken. Omdat zijn halfdronken moeder het boek Alleen op de Wereld verscheurde. Ja, Verdomd alleen voelde Ciske zich.
Mijmert: Ciske heeft echt mijn jeugd getekend. Ik stond op de voorkant van schoolagenda’s en qua Nederlandse muziek had je de Dolly Dots, Doe Maar en Danny de Munk. En toen wilde ik er dus vanaf, hč. Dat imago. Ik ging spraaklessen volgen om beschaafd Nederlands te leren. Kreeg zo een rol als de keurig sprekende student Marius in Les Misérables. Tja, student. Terwijl ik alleen maar een zwemdiploma op zak heb.
Intussen spreekt Danny weer gewoon Amsterdams. Ik heb een periode gehad dat ik ABN uitkraamde, maar dat paste helemaal niet bij mij. Ik zong een keer een operaprogramma, dat kon ik qua stem prima aan, gingen de recensenten zeuren over het hoogblonde gehalte van het publiek. Toen wist ik zeker dat het nutteloos was. Danny spreekt plat Amsterdams en wie dat niet mooi vindt. Met een brede grijns zingt hij: Krijg toch allemaal de kolere.
Wel 'grappig', dat contrast tussen Danny en Ciske. Je zou echt denken dat Danny gewoon Ciske ís. Wel zielig dat hij die klappen echt heeft gehad. Hopelijk gold dat niet voor de klappen met de riem. Lijkt me pas echt pijnlijk.
Ik meen overigens vrij zeker te weten dat zijn moeder het boek Gulliver's Reizen verscheurde ipv Alleen op de wereld, maar Alleen op de wereld past wel beter bij het verhaal natuurlijk
![]()
.