TTK LPT

Oh Thisbe, nog gefeliciteerd natuurlijK!

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 12:21 schreef JAM het volgende:
Ik zou 'm meenemen naar de wallen en dan zou ik zeggen: 'Kijk, neef. Hier kan je neuken voor geld. Dat kan hier, in de stad. Dat is hier heel normaal.' -- en dan die braadworst met friet.

Mijn tante nam mij toen ik een jaar of 10 was ook mee over de Wallen. "Zo jongen, dan heb je dat tenminste ook een keer gezien."
Vervolgens gingen we naar een klassiek concert in het concertgebouw.

Ik ben nog nooit op de Wallen geweest.

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 12:32 schreef Tha_Erik het volgende:

[..]

Mijn tante nam mij toen ik een jaar of 10 was ook mee over de Wallen. "Zo jongen, dan heb je dat tenminste ook een keer gezien."
Vervolgens gingen we naar een klassiek concert in het concertgebouw.

Ik was er voor 't eerst toen ik een zes of acht was. Mijn vader zei: 'Die mevrouw heeft het een beetje warm, daarom heeft ze zo weinig kleren aan.' Mijn moeder zei: 'Dat is een hoer, JAM, daarmee kan je bloot knuffelen voor heel veel geld. Mannen die dat doen zijn een beetje zielig. Niemand wil met ze knuffelen en daarom gaan ze naar zo'n mevrouw toe.'

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 12:14 schreef LXIV het volgende:
Musei, musea.

Neem zo'n kind toch liever mee naar de dierentuin. Of beter nog, naar een kinderboerderij. Met ravotbaan en speeltuin. En na afloop een braadworst met friet.
Op die manier vorm je zo'n jongen.

Hij woont op het platteland, dus daar heeft ie helemaal geen gebrek aan. We willen nu juist stadse dingen met hem doen. Ik heb hier vijftig meter raamprostitutie aan de overkant van het water zitten, dus dat pakt-ie wel mee. En het Anne Frankhuis, ik ben er in geen vijfebtwintig jaar geweest, maar de rij trekt me inderdaad niet erg aan. hem ook niet, denk ik.

Toen ik een jaar of acht oud was had ik vaak ruzie met een roodharig jongetje uit de straat. Nadat we weer een keer gevochten hadden, mocht ik van hem niet meer op zijn naderende verjaardagsfeestje komen. Normaal gesproken zou ik dat helemaal niet erg gevonden hebben, ware het niet dat hij (beweerde) dat we dan een bezoek zouden gaan brengen aan een knikkerfabriek!, en dat we daar zelf allerlei knikkers mochten bedenken en fabriceren, die we vervolgens mee naar huis zouden mogen nemen. Ik stelde me hierbij een fabriek van het kaliber 'Sjakie en de chocoladefabriek voor', met een directeur die kon toveren en een grote rode cilinderhoed droeg.
Rucksichtlos koos iedereen dit keer partij voor het andere jongetje. Zijn verhalen over de knikkerfabriek werden steeds geweldiger en mooier. Hoewel hij voorheen toch wat minder populair was (vanwege zijn rode haar), wou nu iedereen zijn beste vriendje zijn. Niets liet ik na om bij hem in het gevlei te komen. Uiteindelijk bepaalde zijn moeder, na met die van mij gesproken te hebben, dat ik als zijn naaste buurjongetje beslist toch uitgenodigd moest worden. Dat ik door het feestvarkentje totaal ongewenst was, interesseerde me toen nog helemaal niks.

Toen de grote dag gekomen was, en we op weg waren naar de lang verbeidde knikkerfabriek, was het jongetje opvallend stil in de auto. Uiteindelijk stopte zijn vader voor een groot gebouw, wat er met een beetje fantasie nog best wel als een knikkerfabriek uit kon zien. Het bleek echter een oerduf museum met potten en pannen te zijn!
We waren nog geen half uur binnen, of het bezoek werd al weer afgeblazen omdat we zo onvoorstelbaar baldadig waren. Bij het vriendje thuis aangekomen bleek tot overmaat van ramp ook nog eens dat er geen friet met frikandellen en knakworsten geserveerd werden, maar macaroni met rode prut, het lievelingseten van het feestvarken.

De dag eindigde met een massale klopjacht op de jarige. Toen we hem eenmaal te pakken hadden hield niemand zich meer aan de mores die wij voor onderlinge straatgevechten hadden afgesproken. Met bebloed gezicht en zijn T-shirt aan stukken, zo beduusd dat hij zelfs vergat te huilen, lieten we hem uiteindelijk weer gaan. Het recht had gezegenvierd en de dingen namen weer hun normale loop.

Die roodharigen zijn ook niet te vertrouwen, dat zie je maar weer.

En, is het knaapje erdoor gevormd, L? . Wat doet hij nu?

Dat weet ik niet. Zijn eveneens roodharige broertje is in ieder geval heel slecht terechtgekomen, dat weet ik wel.

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 12:50 schreef LXIV het volgende:
Dat weet ik niet. Zijn eveneens roodharige broertje is in ieder geval heel slecht terechtgekomen, dat weet ik wel.

In de zin van?

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 12:41 schreef Lienekien het volgende:

Identificeer jij je met het jongetje, L? Heb jij ook wel eens een geweldig verhaal uit je duim gezogen, enkel om een paar weken lang populair te kunnen zijn? En uiteindelijk, toen de aap uit de mouw kwam, de gevolgen van je leugens onder ogen moeten zien? Vind je het daarom geen grappig, nobel of voldoening brengend verhaal?

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 12:54 schreef LXIV het volgende:

[..]

Identificeer jij je met het jongetje, L? Heb jij ook wel eens een geweldig verhaal uit je duim gezogen, enkel om een paar weken lang populair te kunnen zijn? En uiteindelijk, toen de aap uit de mouw kwam, de gevolgen van je leugens onder ogen moeten zien? Vind je het daarom geen grappig, nobel of voldoening brengend verhaal?

Jij denkt dat empathisch vermogen beperkt is tot eigen ondervinden?

Dan is het juist géén empathie, L.

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 12:44 schreef Gellius het volgende:
En, is het knaapje erdoor gevormd, L? . Wat doet hij nu?

Wat het knaapje doet, weet ik niet, maar wat LXIV tegenwoordig doet, is opeens een stuk beter te verklaren.

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 12:57 schreef Gellius het volgende:
Dan is het juist géén empathie, L.

LXIV lijkt de indruk te wekken dat je je alleen kunt inleven in een ander als je datzelfde ook zelf hebt ervaren. Da's wel degelijk empathie.

Je had jezelf ook kunnen verkneukelen dat boontje uiteindelijk om zijn loontje gekomen was, L.
Maar nee, jij moet jezelf weer zo nodig met het -zielige- roodharige jongetje identificeren, in plaats van met mij.

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 12:58 schreef LXIV het volgende:
Je had jezelf ook kunnen verkneukelen dat boontje uiteindelijk om zijn loontje gekomen was, L.
Maar nee, jij moet jezelf weer zo nodig met het -zielige- roodharige jongetje identificeren, in plaats van met mij.

Nou, kom, kom zeg. Die conclusie is minstens veel te kort door de bocht.

Dat is omdat jij de meute bent, L. Die redt zich wel.

Mijn geldt voornamelijk het gegeven dat dit jongetje zich gedreven zag tot een dergelijke leugen.

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 13:01 schreef Lienekien het volgende:
Mijn geldt voornamelijk het gegeven dat dit jongetje zich gedreven zag tot een dergelijke leugen.

Inderdaad. Dat is het thema. En daarnaast ook het feit dat het jongetje met angst en beven zijn komende verjaarsfeestje tegenmoetzag, in plaats van met plezier, zichzelf steeds dieper in een web van leugens spinnend.

Het verhaal verliest echter zijn waarde wanneer ik het niet vanuit het perspectief vertel hoe ik het zelf toen beleefd heb. Nu denk ik er natuurlijk veel anders over.

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 13:08 schreef LXIV het volgende:

[..]

Inderdaad. Dat is het thema. En daarnaast ook het feit dat het jongetje met angst en beven zijn komende verjaarsfeestje tegenmoetzag, in plaats van met plezier, zichzelf steeds dieper in een web van leugens spinnend.

Het verhaal verliest echter zijn waarde wanneer ik het niet vanuit het perspectief vertel hoe ik het zelf toen beleefd heb. Nu denk ik er natuurlijk veel anders over.

Nou dan.

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 13:01 schreef Lienekien het volgende:
Mijn geldt voornamelijk het gegeven dat dit jongetje zich gedreven zag tot een dergelijke leugen.

De vraag is zelfs of we het een leugen kunnen noemen.

Toen ik een jaar of zeven, acht was, praatten mijn vriendje Pieter en ik bloedserieus over de gouden draak die we in ons bezit hadden en die we in België in een schuur hielden.
Ongeveer in dezelfde periode polste ik mijn klasgenootjes omtrent hun medewerking aan het pretpark dat ik wilde gaan bouwen op een stukje duingrond in de buurt van de school. Groot enthousiasme. Ik herinner me met name Patricks reactie, die de tegeltjes van het zwembad wel wilde zetten.
Ook kauwde ik graag op papier en zou mijn leven erop hebben verwed dat papier naar sinaasappel smaakt als je het eerst oranje kleurt.

Al die anekdotes doen mij een beetje aan Werther Nieland denken, al moet ik zeggen dat het al een tijdje terug is dat ik dat voor het laatst gelezen heb.

Ik bedoel dus te zeggen dat kinderen fantasie en werkelijkheid nog maar moeilijk kunnen scheiden. Wat wij 'liegen' noemen is een interpretatie van volwassenen.

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 13:16 schreef Frollo het volgende:
Ik bedoel dus te zeggen dat kinderen fantasie en werkelijkheid nog maar moeilijk kunnen scheiden. Wat wij 'liegen' noemen is een interpretatie van volwassenen.

Dat is zeker waar.

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 13:14 schreef Frollo het volgende:

[..]

De vraag is zelfs of we het een leugen kunnen noemen.

Toen ik een jaar of zeven, acht was, praatten mijn vriendje Pieter en ik bloedserieus over de gouden draak die we in ons bezit hadden en die we in België in een schuur hielden.
Ongeveer in dezelfde periode polste ik mijn klasgenootjes omtrent hun medewerking aan het pretpark dat ik wilde gaan bouwen op een stukje duingrond in de buurt van de school. Groot enthousiasme. Ik herinner me met name Patricks reactie, die de tegeltjes van het zwembad wel wilde zetten.
Ook kauwde ik graag op papier en zou mijn leven erop hebben verwed dat papier naar sinaasappel smaakt als je het eerst oranje kleurt.

Ja Belgie. Dan heb je het ook over een land ver weg. Ook nu nog vind ik het uiterst aannemelijk dat je daar een gouden draak in een schuur kunt houden.

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 13:17 schreef LXIV het volgende:

[..]

Ja Belgie. Dan heb je het ook over een land ver weg. Ook nu vind ik het uiterst aannemelijk dat je daar een gouden draak in een schuur kunt houden.

En daar dan een schuur vol van!

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 13:15 schreef Lienekien het volgende:
Al die anekdotes doen mij een beetje aan Werther Nieland denken, al moet ik zeggen dat het al een tijdje terug is dat ik dat voor het laatst gelezen heb.

Ik lees of zie ze graag, de verhalen en foto's uit onze jeugd. Waar blijft Claudia eigenlijk?

Was deze al genoemd?
http://www.allardpiersonmuseum.nl/

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 12:15 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Heel erg bedankt!

Ik zie het weer zitten.

Het is vrij simpel, zoals ik eigenlijk al verwacht had. Je kan de tabellen maken bij: Analyse->Tables->Custom Tables. Klik linksboven rechts op je vvt variabele en maak er een 'nominale' variabele van ipv 'scale'. Sleep de leeftijds variabele naar de rows en dde vvt variabele naar de colums. Klik links onder bij Defineop N% Summary ... en selecteer links SUM en voeg die toe aan de tabel. Et voila.

Ik weet niet meer wat ik deed toen ik acht was. Volgens mij zat ik toen in groep zes.

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 13:20 schreef Z het volgende:

[..]

Het is vrij simpel, zoals ik eigenlijk al verwacht had. Je kan de tabellen maken bij: Analyse->Tables->Custom Tables. Klik linksboven rechts op je vvt variabele en maak er een 'nominale' variabele van ipv 'scale'. Sleep de leeftijds variabele naar de rows en dde vvt variabele naar de colums. Klik links onder bij Defineop N% Summary ... en selecteer links SUM en voeg die toe aan de tabel. Et voila.

Moet je de PLM-variabelen dan niet eerst horizontaal spiegelen om hen goed in de tabel te kunnen 'fitten'?

Of vijf. Of zeven. Shit.

DAT GEHEUGEN VAN MIJ, DAT MOET NODIG EENS OPGEFRIST WORDEN.

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 13:22 schreef LXIV het volgende:

[..]

Moet je de PLM-variabelen dan niet eerst horizontaal spiegelen om hen goed in de tabel te kunnen 'fitten'?

Heb je weer met je neus teveel in de poppy gezeten?

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 13:19 schreef LXIV het volgende:

[..]

Ik lees of zie ze graag, de verhalen en foto's uit onze jeugd. Waar blijft Claudia eigenlijk?

Ik moet zeggen dat ik het lastig vind om dit soort anekdotes uit mijn eigen jeugd op te lepelen. Ik kan moeilijk het juiste perspectief vinden voor het tragikomische, omdat sommige zaken later zo bijzonder tragisch zijn verlopen.

Denk ik.

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 13:22 schreef JAM het volgende:
Ik weet niet meer wat ik deed toen ik acht was. Volgens mij zat ik toen in groep zes.

Volgens mij in groep vijf. Of je was wel heel erg snel.

Trouwens, mensen die in groepen in plaats van klassen gezeten hebben, daar kan nooit meer iets goeds van worden.

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 13:23 schreef LXIV het volgende:
Trouwens, mensen die in groepen in plaats van klassen gezeten hebben, daar kan nooit meer iets goeds van worden.

Ouwe lul.

Maar je hebt wel gelijk.

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 13:23 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Ik moet zeggen dat ik het lastig vind om dit soort anekdotes uit mijn eigen jeugd op te lepelen. Ik kan moeilijk het juiste perspectief vinden voor het tragikomische, omdat sommige zaken later zo bijzonder tragisch zijn verlopen.

Denk ik.

Gewoon een zakelijk verslag van de gebeurtenissen geven, en wat licht afwijkende bijvoegelijk naamwoorden toevoegen, her en der door de tekst heen een of meer psychologische verbanden of symbolen toevoegen et voila. Een gepaste anecdote is geboren. Zoveel schrijvers doen het op die manier.

'Groep zoveel, o ja, dan moet ik er 2 van aftrekken voordat het me iets zegt.'

Het is triest, maar zo denk ik nog elke keer.

Ik ben nog te jong om anekdotes van vroeger te noemen, denk ik.

Wel een mooi verhaal L. Kinderen straffen elkaar direct af na zo'n leugen.
Dit doet me overigens denken aan een ex-vriendje van me, die me ooit vertelde dat hij op de straat kinderen pestte, en vervolgens heel hard naar huis rende en de poort achter zich dichtsloeg zodat ze hem niet konden pakken. En vervolgens de andere kinderen de schuld gaf van de ruzie.
Het tragische is, dat hij zich nu nog steeds zo gedraagt. Ik hoorde laatst van een vriend van hem dat ie zijn afstudeerbegeleider en enkele docenten de schuld gaf van het feit dat hij nooit afgestudeerd is.

Ja, ik ben er weer over uit wat ik toen deed. Daar wilde ik 't bij laten.

Ik heb ook in groepen gezeten !

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 13:28 schreef JAM het volgende:
Ja, ik ben er weer over uit wat ik toen deed. Daar wilde ik 't bij laten.

En je bent een keer bij een gereformeerd vriendje wezen spelen omdat hij zo'n mooi treinenstel had. Vergeet vooral dat niet. Komt in wezne op hetzelfde neer.

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 13:28 schreef Tha_Erik het volgende:
Ik heb ook in groepen gezeten !

Je kent dus niet het gevoel dat je van de kleuterschool naar de 'grote school' gaat.

Niet dat dat erg is.

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 13:31 schreef Frollo het volgende:

[..]

Je kent dus niet het gevoel dat je van de kleuterschool naar de 'grote school' gaat.

Niet dat dat erg is.

Nou, ik ging wel na groep twee verhuizen (van Best naar Eindhoven), en dat betekende dat ik van een kleine school naar een grote school ging, aangezien de basisschool waar ik opzat toen de grootste van Brabant was en tegenwoordig zelfs van Nederland ofzo.

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 13:31 schreef Frollo het volgende:

[..]

Je kent dus niet het gevoel dat je van de kleuterschool naar de 'grote school' gaat.

Niet dat dat erg is.

Dat was heel erg, van de kleuterschool naar de grote school gaan! Dat was het begin van het einde van je vrijheid! In plaats van nuttige zaken zoals spelen moest je nu de helft van de dag stilzitten en naar het eindeloos trage gezeur van een juffrouw luisteren. En daarna komt het bij de meesten nooit meer goed. De fabriekspoorten en filemeldingen staan al op ze te wachten.

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 13:34 schreef LXIV het volgende:

[..]

Dat was heel erg, van de kleuterschool naar de grote school gaan! Dat was het begin van het einde van je vrijheid! In plaats van nuttige zaken zoals spelen moest je nu de helft van de dag stilzitten en naar het eindeloos trage gezeur van een juffrouw luisteren. En daarna komt het bij de meesten nooit meer goed. De fabriekspoorten en filemeldingen staan al op ze te wachten.

Oh, ik vond het wel stoer hoor, de grote school!

Vooruit, nog één anekdote dan.
Op de eerste dag in de eerste klas (groep, eh, 3 dus) zei de juf op een gegeven moment dat we nu taal gingen doen. Dus ik zo van: jottem, taal, ik ben benieuwd welke taal! Engels? Frans?
Bleek het dus gewoon Nederlands te zijn en dat kon ik al.