Aan het stukkie hierboven kun je al merken dat ik een twijfelaar ben. Ik ben mezelf hiervan ook bewust en kan daar ook wel mee leven, ook al is dat wel moeilijk in veel situaties. Ik probeer mezelf altijd aan te passen aan een situatie, zolang het maar een positieve uitwerking heeft voor mezelf als persoon. Ik ben ontzettend onzeker van mezelf, wat zo de nodige problemen met zich meebrengt. Ik twijfel over alles; voornamelijk op 't sociale gebied. Ben ik, kwa uiterlijk, dan zo lelijk om mezelf onzeker te voelen!? Nee, niet bepaald. Ik zorg dat ik er representatief uitzie, kleed mezelf goed en zorg dat ik lekker ruik. Toch is er teveel gebeurd in me leven waarom ik mezelf altijd onzeker voel.
Ik leg moeilijk contact met personen. Altijd speelt er een soort onzekerheid in me hoofd rond. "Wat zal ik nu zeggen!?", "hoe zal ik reageren!?", "zal ik diegene aankijken of niet!?", "wat zal diegene nu van mij denken!?"... En zo kan ik nog even doorgaan. Al deze gedachtes helpen nou niet echt mee in het voortbrengen van mijn sociale relaties. Gelukkig heb ik wel echte vrienden om me heen, die weten hoe ik ben en die me ook accepteren zoals ik ben. Ze vinden me soms afstandelijk en vaag reageren, maar aangezien ze me al vrij lang kennen, nemen ze dit voor lief. Ik open dit topic een beetje naar aanleiding van 't lezen van jd1982's topic "verliefdheid wordt obesessie". De keren dat ik een leuk meisje echt beter leer kennen is schaars, aangezien ik op sociaal gebied niet veel punten scoor. Toch overkomt mij het wel 's dat een meisje genoeg interesse in mij toont, om haar wat beter te leren kennen. Veel tegen me praten, dingen aan me vragen, het gevoel geven dat ik wat voor haar beteken, etc. Al deze dingen leiden ertoe dat ik mezelf over de streep kan zetten kwa onzekerheid om ook wat meer van mezelf te vertellen. Als ik diegene steeds leuker begin te vinden, leidt dit al snel tot een obsessie. "Wat is ze aan het doen?", "waar is ze?", "zal ze aan me denken?", "wie is die jongen waarmee ze veel chat?"... Kortom, genoeg gedachtes die in me hoofd rondspoken waar ik niet gelukkig van word.
Waarom ik dit topic open? Tja, ik ben gewoon benieuwd wat mijn probleem kan zijn. Misschien is het gewoon onzekerheid, maar ik zit er al een tijdje mee, dat ik toch ga denken dat het allemaal wat dieper ligt. Ik ben echt een gevoelsmens dus, wat in sommige situaties ook wel z'n voordelen heeft. Ik uit m'n gevoelens graag doormiddel van muziek maken. Dit doe ik door op de Piano te spelen en ik krijg alleen maar lovende reacties over dat ik ontzettend met gevoel speel en echt iets "vertel" met m'n spel. Ook heb ik een onzettende fantasie over dingen. M'n hersenen staan nooit stil en ik fantaseer altijd wel over iets. Ook dit uit ik vaak dmv. muziek maken.
Kan iemand zich vinden in dit verhaal? Graag serieuze reacties.
[ Bericht 0% gewijzigd door Leatherneck op 24-04-2007 03:34:40 ]
quote:Ja, dat vind ik ook.Op dinsdag 24 april 2007 03:22 schreef ikhebeenvraagje het volgende:
je bent gewoon een lieve jongen
. Maar je kunt ook een lieve jongen zijn zonder die onzekerheid, want dat is het centrale probleem hier. Ik denk dat je meer moet werken aan het feit dat je onzeker over jezelf bent en dat is heel moeilijk denk ik. Onzekerheid is niet alleen een negatief gevoel, het belemmert je ook bij het krijgen van een relatie omdat vrouwen eenmaal op een man vallen met zelfvertrouwen. (Een beetje verlegenheid is niet erg maar dat is iets anders.)Even praktisch gezien, denk ik dat je het meest geholpen bent met een vechtsport om meer zelfvertrouwen te kweken. Daarnaast is een vechtsport goed voor andere mentale competenties zoals discipline en concentratie. Verder kun je een assertiviteitstraining volgen op je school, werk of ergens anders om te werken aan het opkomen voor je eigen mening.
Ga eens langs bij het riagg, vertel dat je moeite hebt met sociale situaties en waar je nog mee rmoeite me hebt, als het mee zit krijg je een uitgbreide pesoonlijkheidstest van twee dagdelen waar o.a ADD (adhd zonder de H) en/of ASS (autisme spectrum stoornis) uit kan komen. Iig zal zo'n onderzoek duidelijkheid verschaffen over wat de reden is is van jouw 'anders' functioneren, en hoe je dat aan kunt pakken.
Ik ken je verder niet maar uit jouw post krijg ik het beeld dat dit je wel eens zou kunnen helpen, ik heb hetzelfde namelijk ook 6 jaar geleden gedaan, ik had ook allemaal kleine dingetjes waarin ik iets anders was dan anderen, en daar kwam uiteindelijk Asperger uit. En geloof me dan is het opeens veel eenvoudiger om aan jezelf te werken als je weet waarin jij verschilt van anderen.
Wat ik met deze post dus niet wil suggeren is dat jij AD(H)D en/of AS zou hebben!
Veel succes!
vind je het echt vervelend worden dan kan je altijd de hulp van een maatschappelijk werker of psych inschakelen om de bron van je onzekerheid op te zoeken dan wel te leren je onzekerheid te berationaliseren. ga jezelf geen stoornis aanpraten, dat wordt vanzelf wel ontdekt naar gelang je aan jezelf probeert te werken. Zie eerst maar eens in kaart te krijgen wat die onzekerheid nou eigenlijk is voordat je het ergste bedenkt.
Een vechtsport heb ik al eens geprobeerd maar dat is, kwa sport, niets voor mij. Ik ben sinds een paar maanden wel redelijk serieus bezig met krachtsport, wat kwa lichamelijke uiterlijk wel wat meer zekerheid geeft. Ik ben opzich wel redelijk veel bezig kwa hoe ik eruit zie en dat zal ook voornamelijk zo zijn omdat ik onzeker ben.
Een bezoek bij het riagg zou ik kunnen doen. Dat zijn mensen die je verhaal sowieso serieus nemen en veel ervaring hebben op dat gebied. Het zou mezelf zeker helpen als ik wist waar ik echt aan toe ben op dit moment. Misschien is het echt alleen die onzekerheid, zoals releaze al benadrukt, maar aangezien ik er al een hele tijd last van heb, denk ik dat er iets achter zit.
Ik moet wel zeggen dat het per week wel een beetje verschilt. Ik heb zo m'n dagen dat ik erg vrolijk ben, een wat euforisch gevoel heb en sociaal beter uit de voeten kom. Dit gevoel is vaak echter van korte duur. Het duurt hoogstens 2 dagen en daarna gaat het vaak weer de andere kant met me op. De onzekerheid slaat weer hard toe en door dat ga ik mezelf nou ook niet echt beter voelen. Dat resulteert al gauw in afstandelijkheid en sociaal niet goed functioneren.
quote:Die wisselende stemming heb ik ook erg veel. Gister voelde ik mijzelf helemaal top, maar vandaag voel ik me echt kut. Heb nergens zin in, zit weer de hele tijd in mn eigen wereldje en voel me echt depri. Over een paar dagen kan het weer beter zijn. Verder kan ik mijzelf helemaal vinden in het verhaal waar jij mee komt.Op dinsdag 24 april 2007 23:33 schreef Leatherneck het volgende:
Bedankt voor jullie reacties en tips!
Een vechtsport heb ik al eens geprobeerd maar dat is, kwa sport, niets voor mij. Ik ben sinds een paar maanden wel redelijk serieus bezig met krachtsport, wat kwa lichamelijke uiterlijk wel wat meer zekerheid geeft. Ik ben opzich wel redelijk veel bezig kwa hoe ik eruit zie en dat zal ook voornamelijk zo zijn omdat ik onzeker ben.
Een bezoek bij het riagg zou ik kunnen doen. Dat zijn mensen die je verhaal sowieso serieus nemen en veel ervaring hebben op dat gebied. Het zou mezelf zeker helpen als ik wist waar ik echt aan toe ben op dit moment. Misschien is het echt alleen die onzekerheid, zoals releaze al benadrukt, maar aangezien ik er al een hele tijd last van heb, denk ik dat er iets achter zit.
Ik moet wel zeggen dat het per week wel een beetje verschilt. Ik heb zo m'n dagen dat ik erg vrolijk ben, een wat euforisch gevoel heb en sociaal beter uit de voeten kom. Dit gevoel is vaak echter van korte duur. Het duurt hoogstens 2 dagen en daarna gaat het vaak weer de andere kant met me op. De onzekerheid slaat weer hard toe en door dat ga ik mezelf nou ook niet echt beter voelen. Dat resulteert al gauw in afstandelijkheid en sociaal niet goed functioneren.
kan me zeker wel vinden in je verhaal.
Maar een oplossing voor wat ik een probleem vind (!) ben ik zelf ook nog aan het ontdekken.
Bij mij is het vaak zo dat ik me -door de onzekerheid- nieteens kan voorstellen wat een meid in me ziet. Terwijl ik, en dat is geen opscheppen, toch telkens hoor dat het bullshit is, dat ik er goed uitzie, alles goed voor elkaar heb enzo.. al zeggen ze dat 1000 keer tegen me nog steeds blijf ik onzeker.
Denk niet dat het echt over zal gaan, maar inderdaad, door het sporten voel ik me echt een heel stuk zekerder.
Je komt vanzelf op een leeftijd dat het je geen fluit interesseerd wat mensen van je vinden/denken.
Sander_K: Laat me raden, ze zeggen állemaal dat het nog wel eens goed komt met je, maar je komt er nooit 1 tegen die je werkelijk ziet zitten?
Verder weinig nuttigs toe te voegen eigenlijk
Ik loop ook overal aan te twijfelen, en ben ook erg wisselvallig.
Het ene moment heb ik wat goed nieuws te horen gekregen en ben ik weer helemaal happy en redelijk zelfverzekerd. Maar er hoeft maar een ding niet lekker te gaan, en dan is het weer weg
Zo voel ik me totaal niet thuis in (grote) groepen mensen, dat komt denk ik vooral omdat ik na verloop van tijd helemaal wegstilval, komt dat jullie ook bekend voor?
Maar aan de topicstarter... gewoon een einde maken aan dat piekeren. Is veel moeilijker dan t klinkt, maar je moet je gewoon bezighouden met de realiteit, punt. In mijn ogen dus veel sporten en ontspanningsoefeningen doen en vooral alles loslaten in die tijd.
Laat ik het zo zeggen: zolang er geen enge man met een groot slagersmes achter je aanzit heb je niet echt redenen om je ook maar ergens zorgen over te maken, gewoon niet doen dus ook. En als je een meisje kent of dat begint te doen.. gewoon mee ouwehoeren, vooral niks willen, dat komt vanzelf.
We hebben allemaal zo'n sterk verlangen om leuk gevonden te worden (om zelfs gewaardeerd te worden) dat het op een gegeven moment tegen ons werkt. Het is op een gegeven moment sterker dan ons en roept allerlei illusies op die in feite je geest bederven en je functioneren beinvloeden.
Verder is het ook zo dat hoe harder we proberen leuk gevonden te worden, we vaker alleen maar het tegenovergestelde bereiken. Stel je eens voor dat je elke dag iemand op MSN had die aan je vroeg of je hem wel echt mocht! Daar zou je toch doodmoe van worden?
Conclusie: stop met te doen wat er van je verwacht wordt en doe juist wat jij leuk vindt. Als mensen je daarbij tof vinden is dat mooi meegenomen, maar als ze dat niet doen is dat hun gemis.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 30-04-2007 20:52:17 ]
Ik heb me er zelf zelden aan gestoord. Natuurlijk hebje soms momenten dat je denkt van fock, maar probeer soms gewoon te accepteren dat je zo bent.
De obsessie hebben bij een relatie van wat doet ze waar is ze is ook een stukje onzekerheid en het missen van vetrouwen. Mede misschien bang om iets moois en geluk te verliezen.
In het leven zul je helaas ook met tegenslagen overweg moeten en iedereen loopt tegen verliezen tegenslagen aan in het leven.
Al met al blijft het een kwestie van je leven accepteren zoals het is. Proberen de dingen te doen die jij leuk vind en je vooral niet druk maken wat mensen over je denken die je totaal niet kennen.
Ik ben zelf nu in de 30 en naarmate ik meer levens ervaringen heb en meer ondernomen heb zij veel onzekerheden verdwenen. ben bang dat nooit alles zal verdwijnen, maar dat maakt mij niet ongelukkig.
Onzekerheden overwinnen in het leven is moeilijk maar niet onmogelijk.
ik herken mezelf echt goed in je verhaal. ik twijfel zelf ook best wel veel en ik heb ook wel wat meer moeite in de omgang, want ik vind het soms ook lastig om te weten hoe ik op bepaalde dingen moet reageren en wat ik het beste kan zeggen op een bepaald moment. ik ben zelf ook een best gevoelig persoon. ik ben een paar jaar geleden bij een psycholoog geweest omdat ik hierdoor niet goed in mn vel zat en uit de testen bleek dat ik veel kenmerken van pdd-nos heb (een vorm van autisme) en dat ik hierdoor meer moeite heb om dingen goed aan te kunnen voelen op het sociale vlak. maar ik denk ook wel dat het door onzekerheid komt en dat ik te veel nadenk. ik denk dat het in de omgang en met keuzes maken ook erg belangrijk is om je verstand af en toe een beetje uit te zetten en om wat meer op je gevoel af te gaan en door ervaring leer je hier natuurlijk ook steeds beter mee om te gaan. ik vind je verhaal verder erg interesant en ik denk dat jij ook een interessant iemand bent. veel succes nog en uiteindelijk komt het goed
quote:Op dinsdag 24 april 2007 03:19 schreef Leatherneck het volgende:
Ik weet niet in hoeverre dit serieus genomen wordt, maar aangezien internet vrij anoniem is, en dit forum gedeelte best wel serieus, kan ik altijd een poging wagen. Ik weet niet precies hoe ik dit goed kan omschrijven, maar ik ga zeker een poging doen, aangezien ik niemand heb in "real life" waarmee ik erover praat.
Aan het stukkie hierboven kun je al merken dat ik een twijfelaar ben. Ik ben mezelf hiervan ook bewust en kan daar ook wel mee leven, ook al is dat wel moeilijk in veel situaties. Ik probeer mezelf altijd aan te passen aan een situatie, zolang het maar een positieve uitwerking heeft voor mezelf als persoon. Ik ben ontzettend onzeker van mezelf, wat zo de nodige problemen met zich meebrengt. Ik twijfel over alles; voornamelijk op 't sociale gebied. Ben ik, kwa uiterlijk, dan zo lelijk om mezelf onzeker te voelen!? Nee, niet bepaald. Ik zorg dat ik er representatief uitzie, kleed mezelf goed en zorg dat ik lekker ruik. Toch is er teveel gebeurd in me leven waarom ik mezelf altijd onzeker voel.
Ik leg moeilijk contact met personen. Altijd speelt er een soort onzekerheid in me hoofd rond. "Wat zal ik nu zeggen!?", "hoe zal ik reageren!?", "zal ik diegene aankijken of niet!?", "wat zal diegene nu van mij denken!?"... En zo kan ik nog even doorgaan. Al deze gedachtes helpen nou niet echt mee in het voortbrengen van mijn sociale relaties. Gelukkig heb ik wel echte vrienden om me heen, die weten hoe ik ben en die me ook accepteren zoals ik ben. Ze vinden me soms afstandelijk en vaag reageren, maar aangezien ze me al vrij lang kennen, nemen ze dit voor lief. Ik open dit topic een beetje naar aanleiding van 't lezen van jd1982's topic "verliefdheid wordt obesessie". De keren dat ik een leuk meisje echt beter leer kennen is schaars, aangezien ik op sociaal gebied niet veel punten scoor. Toch overkomt mij het wel 's dat een meisje genoeg interesse in mij toont, om haar wat beter te leren kennen. Veel tegen me praten, dingen aan me vragen, het gevoel geven dat ik wat voor haar beteken, etc. Al deze dingen leiden ertoe dat ik mezelf over de streep kan zetten kwa onzekerheid om ook wat meer van mezelf te vertellen. Als ik diegene steeds leuker begin te vinden, leidt dit al snel tot een obsessie. "Wat is ze aan het doen?", "waar is ze?", "zal ze aan me denken?", "wie is die jongen waarmee ze veel chat?"... Kortom, genoeg gedachtes die in me hoofd rondspoken waar ik niet gelukkig van word.
Waarom ik dit topic open? Tja, ik ben gewoon benieuwd wat mijn probleem kan zijn. Misschien is het gewoon onzekerheid, maar ik zit er al een tijdje mee, dat ik toch ga denken dat het allemaal wat dieper ligt. Ik ben echt een gevoelsmens dus, wat in sommige situaties ook wel z'n voordelen heeft. Ik uit m'n gevoelens graag doormiddel van muziek maken. Dit doe ik door op de Piano te spelen en ik krijg alleen maar lovende reacties over dat ik ontzettend met gevoel speel en echt iets "vertel" met m'n spel. Ook heb ik een onzettende fantasie over dingen. M'n hersenen staan nooit stil en ik fantaseer altijd wel over iets. Ook dit uit ik vaak dmv. muziek maken.
Kan iemand zich vinden in dit verhaal? Graag serieuze reacties.
Iedereen is onzeker, maar bij de een heeft het meer grip op zijn/haar handelingen dan bij een ander. Hoe minder grip je erop hebt, hoe meer je wordt beïnvloed door anderen.
Zelfvertrouwen = Hoe goed kan je omgaan met onzekerheid
"Courage is being scared to death - but saddling up anyway." - John Wayne
[ Bericht 5% gewijzigd door Xeanor op 03-05-2007 01:35:22 ]
quote:Eh?Op donderdag 3 mei 2007 15:33 schreef TranceAction het volgende:
Hmmm ik denk dat je een aandoening hebt die heet: La hypothetica el Expressa del Autistica
quote:Hij heeft een hypotheek bij één of andere spaanse bank.
quote:Wat is er mis met autisme of autisme spectrum stoornis?Op donderdag 3 mei 2007 15:33 schreef TranceAction het volgende:
Hmmm ik denk dat je een aandoening hebt die heet: La hypothetica el Expressa del Autistica
quote:Helemaal niks. Achter mijn reactie moet je ook niks zoeken hoor, het is puur een constatering.Op donderdag 3 mei 2007 23:41 schreef crossover het volgende:
[..]
Wat is er mis met autisme of autisme spectrum stoornis?
quote:Nee je ebnt in de war met mijn Hypothetica la expressa del muy dineraOp donderdag 3 mei 2007 15:43 schreef BreakSpear het volgende:
[..]
Hij heeft een hypotheek bij één of andere spaanse bank.
Het is iets dat je moet leren. Gewoon veel nieuwe mensen leren kennen en dan stijgt je zelfvertrouwen wel.
Het is niet iets dat je hebt of niet hebt maar iets dat je leert.
Het hoeft helemaal geen sociale stoornis te zijn. Al zal je via zo'n Riagg onderzoek vast wel een aandoening aangemeten krijgen, waar ook weer niets mis mee is.
quote:Dat is inderdaad een beetje de smaak die ik krijg als ik Riagg hoor.Op maandag 7 mei 2007 12:45 schreef jogy het volgende:
Het hoeft helemaal geen sociale stoornis te zijn. Al zal je via zo'n Riagg onderzoek vast wel een aandoening aangemeten krijgen, waar ook weer niets mis mee is.
Aan de ene kant ben ik het eens met Sitethief, maar aan de andere kant denk ik dat je het beter eerst op een andere manier kan proberen. DUs inderdaad misschien een sport gaan doen om zelfvertrouwen te kweken.
Oja, en bedenk, er zijn echt wel meisjes/vrouwen die op lieve jongens vallen
quote:Makkelijker gezegd dan gedaan, maar wel een zeer goede reactie dit.Op maandag 30 april 2007 20:46 schreef Friek_ het volgende:
Conclusie: stop met te doen wat er van je verwacht wordt en doe juist wat jij leuk vindt. Als mensen je daarbij tof vinden is dat mooi meegenomen, maar als ze dat niet doen is dat hun gemis.
quote:Ik heb ook kleine dingetjes anders dan anderen, heb ik nou ook Asperger?Op dinsdag 24 april 2007 09:43 schreef Sitethief het volgende:
ik had ook allemaal kleine dingetjes waarin ik iets anders was dan anderen, en daar kwam uiteindelijk Asperger uit.
M'n buurman ook. En m'n hond ook.
quote:Ach, en anders praten ze je het hier wel aan!Op maandag 7 mei 2007 12:45 schreef jogy het volgende:
Zelfverzekerdheid kan je zonder iets ervoor te hoeven doen qua uiterlijkheden gewoon bij jezelf oproepen hoor, zodra het je niet meer boeit wat andere van je denken ( op een niet afgunstige of fatalistische manier dan ) dan ben je er al. Gun iedereen zijn eigen mening wat jouw betreft en laat het daarbij. Ik bedoel lekker belangrijk wat Pietje om de hoek van jou denkt. Neem het wel mee en besef dat iedereen vanuit hun eigen wereldje tegen jou aan kijkt.
Het hoeft helemaal geen sociale stoornis te zijn. Al zal je via zo'n Riagg onderzoek vast wel een aandoening aangemeten krijgen, waar ook weer niets mis mee is.
quote:Dat is onze specialiteit!Op maandag 7 mei 2007 20:29 schreef kriele het volgende:
[..]
Ach, en anders praten ze je het hier wel aan!
. psychologie van de koude grond ftw! quote:ligt eraan welke kleine dingetjes je anders hebtOp maandag 7 mei 2007 20:24 schreef Dodecahedron het volgende:
[..]
Ik heb ook kleine dingetjes anders dan anderen, heb ik nou ook Asperger?
M'n buurman ook. En m'n hond ook.
quote:Hier nog een..Op woensdag 25 april 2007 11:30 schreef -Muse- het volgende:
[..]
Die wisselende stemming heb ik ook erg veel. Gister voelde ik mijzelf helemaal top, maar vandaag voel ik me echt kut. Heb nergens zin in, zit weer de hele tijd in mn eigen wereldje en voel me echt depri. Over een paar dagen kan het weer beter zijn. Verder kan ik mijzelf helemaal vinden in het verhaal waar jij mee komt.
quote:wat muse zegtOp woensdag 25 april 2007 11:30 schreef -Muse- het volgende:
[..]
Die wisselende stemming heb ik ook erg veel. Gister voelde ik mijzelf helemaal top, maar vandaag voel ik me echt kut. Heb nergens zin in, zit weer de hele tijd in mn eigen wereldje en voel me echt depri. Over een paar dagen kan het weer beter zijn. Verder kan ik mijzelf helemaal vinden in het verhaal waar jij mee komt.
De enige mensen die je van je af houdt door onzeker te zijn, zijn andere onzekere mensen.
Die confronteer je namelijk met hun eigen onzekerheid.
Bovendien is de "zekerheid" bij "zekere" mensen een illusie, want als er IETS zeker is,
is dat ALLES onzeker is.
[ Bericht 23% gewijzigd door brooklynzoo op 13-05-2007 11:51:19 ]