Het peutertopic [2-4 jaar] deel 8

Fijn dat het wat beter gaat met Morris, en inderdaad die schrik bij jezelf dat duurt nog even langer. Sterkte

Jeetje Snoop, wat ontzettend eng joh! Ik hoop dat het helemaal weg is nu en niet meer terugkomt. Bah, echt naar dat soort dingen.

^{*heeft na het bijlezen besloten dat er voorlopig geen prikpennen in huis komen*}

Getsie Snoopy... wel vervelend dat je niet weet wat het nu geweest is. Inderdaad maar hopen dat het niet nog eens gebeurt. Beterschap met Morris.

Fijn dat het beter gaat met Morris
Gaat het nu nog steeds goed?

Volgens mij wel LadyS. Hij slaapt nu lekker.

Wat eng Snoopy, zeker ook na die ziekenhuisopname van Lis. Sterkte, en beterschap voor Morris!

Myrthe had vandaag een trein gemaakt door een stoel en krukjes op een rij te zetten. Zij was machinist, Juliette en ik waren passagiers. Ik moest even naar boven dus legde Juliette weer op het speelkleed en toen heeft Myrthe Juliette opgepakt om haar zelf weer op het krukje in de 'trein' te zetten om verder te spelen. Gelukkig was hun vader nog beneden om in te grijpen.

Oei Poemojn! Dat probeert Noa soms ook, Julia oppakken... ik leg haar dus ook alleen maar op het speelkleed in de box, en buiten de box houd ik haar vast of leg haar in de wipstoel. Daarin zit ze vast, is wel wat veiliger voor peuterhandjes.

Fijn dat het weer beter gaat met Morris, snoopy. Ben jij ook weer een beetje bijgekomen?

Snoop, wat een schrik! ik hoop dat het nu wel goed gaat.
poemojn, nog een moedertje bij jullie in huis! misschien kun je haar leren hoe ze Juliette goed vast kan houden en kan tillen? Net als bij traplopen zegmaar? het mag niet alleen, maar als het dan toch gebeurt dan maar goed?

Noa was net superlief met haar pop aan het spelen... met een flesje 'drinken geven', iets bij het mondje houden en dan smakgeluidjes maken. Op een gegeven moment komt ze naast me staan (ik was aan het computeren) en zegt: 'popje wil graag smarties eten!' Hoezo bijdehand...

Heel herkenbaar Suzanna! Randy kan ook zo heerlijk 'moederen' (vaderen?)! En ook hij sleept er poppen (of kikkers, giraffen, beren, etc) bij om iets lekkers te krijgen! Het grappige is wel dat hij het dan wel echt voor de pop vraagt en als die het mag, vraagt hij het ook voor zichzelf! Zo moest de pop vorige week ook pap. Ik stelde voor dat de pop 'net-alsof-pap' zou krijgen omdat het anders zo'n geklieder werd. Nou doe ik bij Randy altijd een paar krokodillenvlokken op zijn pap voor de feestelijkheid en ik had nu ook een schaaltje voor de pop neergezet met wat losse vlokjes erin. Het grappige was dat op zijn pap géén funny zat en in het schaaltje van de pop wel. Ik zei dat hij de pop maar een beetje moest helpen met eten en ik verwachtte dat hij zelf het schaaltje leeg zou lepelen... Eh... niet dus! Na een poosje zei hij: "Mama, de pop vindt de funny niet lekker he?" "Ik geloof het ook niet schat, nou, dan moet jij hem maar opeten he?" Je had hem moeten zien glunderen!

Dat is misschien een idee Lishe, ik zal het eens in de groep gooien hier

Maandagmiddag is het zover: Randy mag voor het eerst bewust naar de tandarts! ^{(De echte 1e keer weet hij niet meer want toen was hij 6 weken oud en werd er een ondertandje getrokken die eruit groeide! )}
Ik heb van alles gedaan aan de voorbereiding: Tijdens het tandenpoetsen vertel ik hem regelmatig dat de tandendokter zijn tandjes wel heel mooi schoon zal vinden (en goed tanden -laten- poetsen = voorlezen, dus hij wil tegenwoordig wel! ). Een paar weken terug heb ik hem een boekje gegeven over een konijntje dat altijd goed poetste en vrijdag heb ik in de bibliotheek een 2 boekjes uitgezocht die over het eerste tandartsbezoek gingen (de 2 waar geen gebroken tanden, gaatjes boren of bloed in voor kwam! ) Zelf ben ik altijd als de dood voor de tandarts geweest ^{(vanwege een behoorlijk slecht gebit waaraan altijd wel iets moest gebeuren en een beul van een tandarts in mijn jeugd )} maar neem de kids wel altijd mee naar mijn controle-afspraak en doe dan alsof het een feestje is. Maar goed, de laatste keer was hij 1,5 jaar dus dat weet hij natuurlijk niet meer. Natuurlijk heb ik hem wel verteld dat deze tandendokter een hele lieve meneer is (is hij ook!) en dat die (nadat mama eerst aan de beurt is) zijn tandjes gaat bekijken of ze mooi en schoon zijn en natuurlijk over de geweldige stoel van de man!
Tot nu toe is hij reuze enthousiast maar ik ken mijn mannetje een beetje; ik vermoed dat hij op het moment supréme niet op de stoel durft!
Nou vraag ik me af: hoe waren de 1e tandartsbezoeken van jullie kinderen? Wat zijn de do's en don'ts?

De 1e keer ging Myrthe zonder problemen zelf in de stoel. Ze mocht wat spelen met de knopjes en zelf water in een bekertje doen met het kraantje. De tandarts heeft haar tanden mogen bekijken, en daarna mocht ze een cadeautje uitzoeken.
De tweede keer had ze geen zin. De tandarts probeerde haar te lokken met een cadeau (zoek maar uit, dan mag je het hebben als ik naar je tanden heb gekeken) maar daar trapte ze niet in. Toen heb ik eerst de gewone controle gehad, en daarna durfde ze wel in de stoel (op schoot). Vervolgens kreeg zij haar cadeautje en kreeg ik de rest vd behandeling. Ging op zich wel goed dus beide keren.
Beide keren had ik 't trouwens niet echt voorbereid, gewoon in de auto verteld wat we gingen doen.

Hier ook voor de tijd een paar keer aangegeven dat we naar de tandarts gaan en dat de tandarts ook even naar hun tandjes gaat kijken. We hebben eigenlijk gewoon gesteld dat dat ging gebeuren en de oudste accepteerde dat. De jongeren gingen al vanaf het begin mee en wisten dus wat de bedoeling was en dat ging allemaal soepel. De jongste wilde al direct ''zelluf'' op de stoel zitten, terwijl de middelste nog een jaartje bij mij op schoot zat. En natuurlijk krijgen ze ook bij onze tandarts ook een cadeautje als ze klaar zijn.

Ook wij hebben het gewoon als een voldongen feit gepresenteerd, de tandarts gaat even je tandjes en kiesjes tellen en dan ben je klaar. Bij Iris gaat dat prima, bij Eva is dat weer een heel ander verhaal.

Iris wilde vandaag graag even alleen op haar kamertje spelen. Dat is prima, dat doet ze wel vaker. Ze was heel zoet aan het spelen toen ik haar riep. Opa en oma kwamen even langs dus kwam ze huppelend naar beneden. Toen ik vroeg wat ze had gedaan vertelde ze vrolijk "ik heb mijn naam even op de muur geschreven".
Eh.......... ...........
Toen ik op haar kamertje ging kijken bleek dat ze een permanent marker (zwart) te pakken had gekregen en daar fijn mee had geschreven. Op de muur, op de kast, op haar bed, op haar hemel, op haar nachtkastje, op de kachel, op het poppenwiegje, op haar lampje etc. etc.
Na een goed gesprek over het belang van papier als je met pen/stift wil schrijven heb ik haar naar boven gestuurd met een schuursponsje en een fles jif. Wonder boven wonder is het van het bedje en de kast af, en de muur schilderen we wel een keertje over.

Iris!!
Wow, dat zal wel even schrikken zijn geweest. Precies de goede stift (ahum) te pakken...

iris!

Als je 't er niet meer vanaf krijgt (zoals bij onze eettafel) is Sugars eettafelproject misschien nog een optie

Okee... gewoon afwachten dus hoe Randy reageert. Ik breng morgen wel verslag uit!

Irisss! Pfff... ben je klaar mee, Lois! Waren er trouwens vorderingen te zien in haar handschrift van het eerste tot het laatste voorwerp? En was er een favo ondergrond?
^{*noteert in don'tlijstje na de prikpennen: "watervaste stiften"*}

We zijn vandaag naar het strand geweest met de kids en ze (dus we!) hebben genóten! Ik had Randy bij het opstaan al verteld dat de zee bestond uit water zover je kon kijken en dat het strand een enorm grote zandbak was. Had ik beter niet kunnen doen want hij had geen tijd meer om pap te eten; we moesten weg! Zandbakspeelgoed verzameld en in de auto dus. Eenmaal daar vond hij het strand geweldig maar de zee was eng. Pootjebaden en de golfjes over je voeten laten kabbelen vond hij maar helemaal niets, in tegenstelling tot Tinka (13 maanden)! Maar zandkastelen maken, en met kiepauto en graafmachine spelen en in een achtergebleven Duitse kuil net-alsof-kopjes-koffie drinken was helemaal te gek! Net als het patatje op het strandpaviljoen ter afronding!
^{Zit hij vanavond aan de tafel te eten, vraagt hij ineens: "Mama, is dat ook de tee?" en wijst op een schilderij op de muur waar inderdaad ook de zee op staat!}

Bij mijn tandarts is het allemaal nog heel vrijblijvend. De eerste paar keren gaan ze gewoon mee, en kijken wat, mogen in de stoel als ze dat willen, maar het hoeft niet. Freek wilde niet, en was 3 toen ze pas echt tandjes gingen tellen. Nr twee stond de laatste keer (was toen net twee) alleen maar aan de grond genageld te kijken , en hoefde dus ook niet in de stoel.
Ik verwacht (we moeten binnenkort weer op controle) dat het nu wel zal lukken om even in de stoel te liggen.

Nou, omdat er iig drie mensen zijn die willen weten hoe het met Jordy is, zal ik proberen wat freqeunter te vermelden, de kans dat Githa dat snel weer komt doen is namelijk klein.

Met Jordy gaat verder alles uitstekend. Ik ben echt helemaal verliefd op dat manneke, en het is echt mijn beste vriend .

Speeltuinen enzo vind ie fantastich, en alle stoelen hier in huis op een rij zetten om vervolgens met ons treintje te spelen ook. Ach ja, het huis wordt hier meerdere keren op een dag verbouwd en weer hersteld, maar het is gewoon super.

Eind van de maand mogen we weer naar het ziekenhuis, de eerste afspraak voor zijn tweede handje, het zal wel weer heftig worden, ook omdat Jordy nu veel bewuster is van verschillende zaken. Al vindt ie dokters toch nog wel heel erg leuk, na één keer bij mij gezien te hebben hoe ze oren uitspuiten, krijgen Githa en ik regelmatig opeens een spuit in onze oor .

Maaruh, heel bijzondere foto's zijn er de afgelopen tijd niet zo door ons gemaakt, maar zodra ik er heb zal ik wat posten

Spook, blij weer iets van jullie te horen. Doe je Githa de groeten van me?

Fijn om even een Jordy-update te krijgen Jammer dat Githa zo'n fok-dip heeft, ik mis haar en haar Jordy-verhalen! Héél veel sterkte met de komende ziekenhuisbezoekjes voor het tweede handje!

[ Bericht 2% gewijzigd door Chell op 21-05-2007 15:22:50 ]

leuk dat het zo goed gaat met jordy! en heel spannend dus weer eind van de maand... we gaan weer meeduimen dat alles goed zal verlopen. is het herstel van de vorige keer helemaal goed gegaan uiteindelijk? githa, ik vind 't ook jammer dat je zo'n fok-dip hebt. mocht je straks misschien weer zin hebben om wel mee te schrijven, dan hoop ik dat de drempel niet te hoog voelt, haak gerust weer in!

Daar wil ik me ook graag bij aansluiten.
Ik mis de Jordy & Githa verhalen! (En niet alleen vanwege Jordy, maar ook vanwege je eigen verhalen Githa!)
_{-Heb ik trouwens gemist waardoor de fok-dip kwam, of is het 'gewoon' een dip?-}

Heel toevallig moest Jonne vanmorgen ook voor zijn eerste eigen tandartscontrole.
Voorbereiden ging goed, oefenen ging prima, in de wachtkamers praatjes voor tien, maar toen ging de deur open ..
Jonne dook echt weg tussen mijn benen, wilde zijn naam niet zeggen en bleef echt als een rechtgeaarde 3-jarige zwijgen.
Wilde wel bij mij op schoot en de tandarts mocht ook zonder bijten rustig alle tandjes bekijken. Zelfs met spiegeltje en ook nog even met t haakje
Helemaal trots ben ik dus