Kat met nierproblemen wil niet meer eten

je zou eens op barfplaats kunnen kijken.
daar heb ik ook veel tips vandaan gehaald.

Gitje krijgt ook zoveel als hij wil eten (alleen de nierdieetbrokjes), hij blijft mager; maar verder oogt hij als een gezonde kat(glimmende vacht, energiek). Wat de laatste maanden opvalt is dat hij af en toe erg uit zijn bek stinkt. Ik heb op internet gevonden dat dat bij de nierproblematiek hoort (althans bij honden is dat zo, dus bij katten mogelijk ook).

Fijn dat Gitje het momenteel goed doet, Katinka

Dat hadden we een jaar geleden ook niet gedacht.

quote:

Op maandag 8 december 2008 21:04 schreef Katinkat het volgende:
Gitje krijgt ook zoveel als hij wil eten (alleen de nierdieetbrokjes), hij blijft mager; maar verder oogt hij als een gezonde kat(glimmende vacht, energiek). Wat de laatste maanden opvalt is dat hij af en toe erg uit zijn bek stinkt. Ik heb op internet gevonden dat dat bij de nierproblematiek hoort (althans bij honden is dat zo, dus bij katten mogelijk ook).

kan ook komen door gebitsproblemen. nierfalen en gebitsproblemen hebben met elkaar te maken.

hadden jullie dit al eens gelezen?

Arme Twinky arme poes
sterkte

Ik heb me een poos geleden op barfplaats aangemeld, maar nooit een reply met mijn inlogggevens ontvangen. En omdat Siets toen net weer goed begon te eten heb ik het er bij gelaten. Ik ga er nog eens een poging aan wagen.

Die stinkende bek, herkenbaar! Siets is een schat, maar als ze zich net gewassen heeft heb ik niet de behoefte om dicht bij haar in de buurt te komen. Ik had ook liever dat ze, naast het natvoer, wat harde brokjes at voor het onderhoud van haar gebit, maar een maand of 2 geleden dacht ik niet dat ze nog lang genoeg zou leven om gebitsproblemen te krijgen. Ik heb nu snoepjes van Clinic (dieet-dierenwinkelmerk). Daarvan krijgt ze er een paar per dag. Ze zijn wellicht niet zo goed als RC en andere dierenartsmerken, maar beter dna de reguliere merken. En ze eet ze graag en zo blijft ze toch wat hardvoer eten. Ik heb nog geen alternatief hiervoor gevonden.

Fijn dat Gitje het ook goed doet! Siets ziet er verder ook goed uit en is levendig genoeg, maar ik ben bang dat ze nu te weinig reserve heeft voor als het slecht gaat. Haar flanken zijn niet meer zo ingevallen als eerst en je kunt geen piano meer spelen op haar ruggegraat, maar als je haar aait voel je de botjes wel duidelijk zitten. Vandaar mijn zoektocht.

Ik voel bij Gtije ook de botjes als ik hem aai, hij eet echter wel geod, altijd droge brokjes (dus goed voor het gebit). De vieze lucht komt volgens mij niet uit de mond, maar uit de maag of zo, ik ruik het nl niet altijd.
Mooi dat het met Siets ook redelijk lijkt te gaan.

Ik 'kaap' dit draadje ook even. Vanochtend 1 van mijn katten met spoed naar de DA gebracht omdat ze sinds gisterenmiddag niet meer at, lusteloos was en ik gisterenavond toen ze aan het drinken was 'vlekken' op haar tong zag. Ik was al bang voor nierfalen en de DA heeft haar in de praktijk gehouden en aan een infuus gelegd. Net heeft hij gebeld voor de uitslag van de bloedtest en zowel de waardes voor ureum als creatinine zijn 'torenhoog' om het maar even met de woorden van de DA te zeggen. Geen idee hoe hoog precies, niet gevraagd. Ze houden haar nu aan het infuus vandaag en vannacht. Morgenochtend gaan ze nog een keer kijken naar haar bloed. Als de situatie hetzelfde blijft dan is ze volgens de DA niet meer te redden, ziet het bloed er beter uit dan kunnen we verder kijken. :s

Sterkte Tearsong

Oh bah.. Sterkte Tearsong!

-edit- Ik keek op je website, wat een prachtige katten zijn die Burmilla's zeg!

Dank je (al moet ik hoognodig wat aan de fotoalbums doen want die geven een error, zet tegenwoordig bijna alles op flickr )

We wachten maar af. Ik had het zo jong eigenlijk nog niet verwacht, iets als chronisch nierfalen. Ze is echt net 7 geworden. Het scheelt een stuk dat ik echt een rotsvast vertrouwen heb in deze dierenarts dus wat dat betreft geloof ik echt dat ze alles doen wat ze kunnen doen momenteel.

Tis wel een beetje raar. M'n man heeft voor morgen alle afspraken afgezegd voor het geval dat ze morgenochtend bellen dat het niet beter gaat. Dan moeten we daarheen om afscheid te nemen...

7 jaar is idd wel heel jong voor nierfalen.
ik hoop dat er idd nog wat aan te doen valt.
heb je helemaal niets gemerkt aan de kat?
het kan ook nog acuut nierfalen zijn.

Tearsong

Onze kat kreeg dat ook toen ze 6 was, ook 5 dagen bij de DA gelegen aan een infuus, maar helaas was ze niet meer te redden

wat is het toch een rotziekte

quote:

Op dinsdag 16 december 2008 12:32 schreef lady-wrb het volgende:
heb je helemaal niets gemerkt aan de kat?

Nou ja, achteraf gezien dus 2 dingen. De eerste is dat ze wat gewicht kwijtraakte (maar ze was best stevig..zeg maar dik, dus dat viel niet zo op. Eigenlijk ging ze van dik naar 'gewoon') het 2e is dat ze haar vacht minder goed verzorgde. De vacht zelf werd niet slechter maar ze verzorgde zich minder waardoor ik haar dus moest kammen. Haar vacht is een beetje 'wollig' dus als je daar niks aan doet dan klit dat snel.
Voor de rest dus echt niks. Haar gedrag was hetzelfde, ze at prima (tot ze stopte met eten), drinken was niet overdreven veel, tot gisteren dus. Het sloeg gisteren/gisterenavond ineens om naar niet meer eten, meer drinken en ander gedrag. Vanochtend merkte ik dat ze wat misselijk leek te zijn (ze was veel aan het slikken).
Dus ja, als ik het zo bekijk denk ik dat het afvallen en de vachtverzorging misschien wel 2 dingen waren die mij erop hadden kunnen wijzen dat er 'iets' niet goed was. Omdat ze voor de rest nergens last van had was het voor mij niet alarmerend en heb ik geen moment eraan gedacht om eerder naar de dierenarts te gaan (waarvoor bent u hier? nou m'n kat was eerst dik en heeft nu een normaal gewicht en ze weigert zichzelf te wassen..)

Dus ja, had ik maar...is iets waar ik zeker aan gedacht heb maar aan de andere kant...het is echt gewoon een rottige 'sluipziekte' waarvan je pas echt merkt dat er iets aan de hand is als de situatie echt kritiek wordt.

Net nog even langs geweest om te knuffelen. Ik was in de buurt en kon echt niet langs de praktijk lopen zonder even te kijken hoe het ging. Ik begon me bij binnenkomst al te verontschuldigen 'ja sorry dat ik zomaar langs kom...' maar de assistente gaf aan dat ik binnen de openingstijden gewoon binnen mocht komen wanneer ik wilde en zelf naar het hok mocht, mocht knuffelen en alles. Enorm en ze lieten me ook gewoon alleen met haar voor zolang ik wilde. Vanavond voor het spreekuur misschien nog maar even gaan kijken.

Hè jakkes, wat naar Tearsong... Ik duim mee dat het de goede kant opgaat

Ik duim mee Tearsong. Hopelijk herstelt ze wat met hulp van het infuus.

Bedankt

Vanavond zag ze er in ieder geval wel een stuk beter uit maar ik wil daar niet te veel waarde aan hechten. Ik weet hoeveel katten kunnen 'opleven' van wat extra vocht en hoe snel dat ook weer achteruit kan gaan.

Sterkte Tearsong; het verhaall van jouw kat lijkt toch wel wat op dat van mijn kat een dik jaar geleden. Alleen is de mijne heel wat ouder, ik hoop dat jouw kat toch nog opknapt.

Net weer even geweest. Ze lijkt qua gedrag en conditie vooruit te gaan. Ook drinkt ze prima maar krijgt ze nog wel dwangvoeding. Er is nog geen 2e bloedtest gedaan, dat doen ze waarschijnlijk morgen. Dus we wachten maar weer af.

...lastig hè dat afwachten......succes ermee.

Even een copy/paste van een stukje van een mailtje wat ik ook naar een nierkatten groep heb gezonden:

Net de uitslag gehad van het 2e bloedonderzoek. Creatinine 1308 (was eerst in de 1500) en het Ureum moet ik nog over bellen. Ik dacht namelijk dat de dierenarts zei dat het 18 was terwijl het 12 zou
moeten zijn en dan lijkt het me wel een enorme daling vanaf 71.4 dus misschien dat ik het verkeerd gehoord heb. De DA stelde voor om morgen nog een test te doen om te kijken of de Creatinine dan onder de 1000 zou zitten. Als dat het geval is willen ze echt gaan proberen of ze met dieetvoeding en medicijnen nog een tijdje door kan. Is dat niet het geval (en daar reken ik nu op) dan is het einde verhaal. We mogen haar dan wel mee naar huis nemen maar ze geven haar nog een paar dagen waarbij we dus elke dag terug moeten komen voor 'controle' en we dus moeten kijken wanneer we haar laten inslapen.

Ik weet dat de schade aan de nieren zich niet kan herstellen. Ik weet dat haar waardes, ookal zijn ze beter dan de eerste test, gewoon nog steeds slecht zijn. Aan de andere kant kan ik me zo moeilijk voorstellen dat het binnenkort afgelopen is als ik haar zie in haar hok bij de dierenarts. Ik ga er elke dag langs en dan drinkt ze wat, wil ze zelf echt knuffelen en komt ze naar me toe en spint ze. Ik had eigenlijk altijd gedacht dat je het wel 'wist' als het tijd was om afscheid te nemen van een kat en als ik naar de cijfers kijk dan
'weet' ik het wel maar mijn gevoel zegt iets anders. Al is haar aan een infuus zien in de kliniek misschien bedriegelijk want thuis heb je geen infuus en ik heb natuurlijk geen beeld van hoe hard het achteruit
kan gaan.

Dus ja, morgen maar even afwachten maar het ziet er echt helemaal niet goed uit dus...

He bah, wat jammer dat haar waardes nog steeds zo slecht zijn
En ik kan me voorstellen hoe moeilijk het is als ze nog wel wil knuffelen enzo, terwijl je weet dat het ws toch een aflopende zaak is...
Sterkte
Wat fijn dat je iedere dag langs kan komen trouwens

ik kan je uit ervaring zeggen tearsong, er komt een moment dan 'weet' je het gewoon.
ik heb daar ook zo mee geworsteld (is her en der nog wel terug te vinden.
ik heb wat zitten janken van 'wat moet ik nou?' en toen opeens zag ik het.
ze had het opgegeven, ze wilde niet meer. en op dat moment heb ik de beslissing genomen.
verdriet genoeg, maar ik heb er nooit spijt van gehad. het was goed zo.