quote:
Op donderdag 12 april 2007 09:23 schreef Natalie het volgende:Ik heb ook van die aso's naast me wonen. En het ligt nooooit aan hun. Altijd aan jou. Jij ligt de halve nacht wakker van hún herrie, maar dat is natuurlijk niet hun schuld. Stik erin, zeg. Ligt hun halve zandbank ik jouw tuin, ook niet hun schuld. Kennelijk heeft 't pootjes gekregen.
Hoe dan ook; wij hebben ervoor gekozen om de tuin af te sluiten. We hebben onze -toch al hoge tuindeur- voorzien van nieuwe schuifjes. Een aan de bovenkant. (vanaf de buitenkant kun je daarbij), en een halverwege. En die is alleen vanaf de binnenkant open te maken.
Toen hadden ze 't snel afgeleerd, godzijdank.
Zou al die ballen fijn verkopen over een paar weken.
Iets in me heeft de neiging te zeggen 'smijt ze allemaal bij je buren te tuin in', maar dan krijg je ze op den duur vanzelf weer terug.
In principe is het jouw tuin. Daar mogen ze niet zomaar naar binnen wandelen. Volgens mij kun je daar aangifte van doen. Maar denk dat het bestempeld wordt als een burenruzie en ze je eerst zo'n maatschappelijk werker over de vloer krijgt om 'de dingen uit te praten met elkaar'. En volgens mij zit je daar niet echt op te wachten.
Ze durven ook alleen maar in de tuin te komen als ze denken dat we niet thuis zijn. En als ik of een gezinslid dus thuis ben/is zit niet alles op slot. Ze weet ook dondersgoed dat ik haar nooit moet betrappen in mijn tuin want dan is het echt goed mis aangezien ik een fijne waakhond heb.
Heb me wel in laten fluisteren door een agent dat ik wel even moet zorgen dat er een bordje op mijn poort hangt met een waarschuwing voor de hond, dan kan zij niet zomaar aangifte doen als de hond haar aanvalt.
De politie kan (zo heb ik me laten informeren) idd weinig doen.
Een mw om te komen bemiddelen zie ik idd niet zitten en aangezien de wachtlijsten zo lang zijn heeft het ook geen nut.
Dat mijn buren zich zo gedragen levert ons vaak een berg plezier op, want het zijn echte aanstellers.
Staat onze auto voor hun deur, dan wordt er een hele dag met deuren gegooid en steenhard muziek gedraaid.
Zitten we buiten gezellig te babbelen, dan gaan ze binnen zitten met wederom de muziek op standje oorlog.
In het begin is het ergernis, maar op den duur lach je je rot dat mensen zo laag kunnen zijn.
Het stomste van dit alles is, toen zij (Buurman woonde hier al, zij is na zijn scheiding 3 jaar gelden hier komen wonen) hier kwam wonen konden we redelijk met elkaar overweg.
We hebben al eens eerder zo`n erge ruzie gehad en dat is toen uitgesproken op mijn initiatief.
Buurvrouw heeft vorig jaar een ongelukje gehad en toen was ik er ook die haar hielp met boodschappen en dokterbezoekjes. Daar ben je tenslotten buren voor. Dochterlief liet haar hondje dagelijks uit.
Maar ineens kreeg ze aan het eind van de zomer de kolder weer in haar kop en is het weer oorlog.