WGR Werk, Geldzaken, Recht en de Beurs
Hier kun je alles kwijt over sollicitaties, werksituaties, belastingen, (handelen op) de beurs, hypotheken, beleggingen en salarissen, arbeidscontracten of geschillen met je (huis)baas. Alles over werk, geldzaken en recht dus.
Nalatenschap/nabestaanden wetgeving: hoe dit aan te pakken?
Ik hoop voor je dat het met een sisser afloopt.
Alleen als leek, waarom zou er in de wet op de lijkbezorging eerst gesproken worden over de nalatenschap, en daarna over die groep 392-296?
Wanneer de groep 392-296 aangeslagen wordt moet er toch al afstand gedaan zijn door iemand, is er namelijk geen afstand gedaan dan kan de erfgenaam als aanvaardende partij voor alle schulden worden aangeslagen. Enige zou hier kunnen zijn wanneer de erfgenamen door een testament niet uit de groep 392-296 komen, en de erfgenamen benificair hebben aanvaard, waardoor er maar een deel van de kosten gedekt zijn, en er door de kinderen geen afstand gedaan is.
Voor jou hoop ik dat de gemeente zijn menselijke kant laat zien, en het houdt bij invorderen van de nalatenschap, en niet verder gaat vorderen als die nalatenschap niet voldoende is. Puur voor mijn eigen belangstelling hoop ik alleen wel op een doorzettende gemeente, en veel werk voor jou (en dat jij dan de uitkomst daarvan hier post). Alleen dat is wat flauw naar jou toe
Alleen als leek, waarom zou er in de wet op de lijkbezorging eerst gesproken worden over de nalatenschap, en daarna over die groep 392-296?
Wanneer de groep 392-296 aangeslagen wordt moet er toch al afstand gedaan zijn door iemand, is er namelijk geen afstand gedaan dan kan de erfgenaam als aanvaardende partij voor alle schulden worden aangeslagen. Enige zou hier kunnen zijn wanneer de erfgenamen door een testament niet uit de groep 392-296 komen, en de erfgenamen benificair hebben aanvaard, waardoor er maar een deel van de kosten gedekt zijn, en er door de kinderen geen afstand gedaan is.
Voor jou hoop ik dat de gemeente zijn menselijke kant laat zien, en het houdt bij invorderen van de nalatenschap, en niet verder gaat vorderen als die nalatenschap niet voldoende is. Puur voor mijn eigen belangstelling hoop ik alleen wel op een doorzettende gemeente, en veel werk voor jou (en dat jij dan de uitkomst daarvan hier post). Alleen dat is wat flauw naar jou toe
Vind ik echt wel heel makkelijk geoordeeld vanachter je toetsenbordje. Je zou natuurlijk ook kunnen stellen dat iemand die geen contact meer heeft met d'r kind er maar voor moet zorgen dat er een verzekering is die uitkeert of een spaarpotje. Ik zou me als ik TS was ook absoluut niet geroepen voelen om voor de kosten op te draaien.quote:Op vrijdag 6 april 2007 12:09 schreef Thisbe het volgende:
Ik weet niet of je moeder al begraven is, maar zo niet: regel dat gewoon! Of je er nou dikke vriendjes mee was of niet, het is eigenlijk gewoon schandelijk dat nabestaanden dat aan de gemeente overlaten.
TS, ik wist niet dat er nog 'discussie' over mogelijk was met de gemeente, ik dacht zelf dat je als kind hoe dan ook dient te betalen (zelfs als je de erfenis verwerpt). Dat is overigens ook door een notaris zo uitgelegd, maar blijkbaar is er toch nog een mogelijkheid. Ik hoop dat ze je zoveel mogelijk met rust laten, want dit zal nare herinneringen boven brengen.
Dit vind ik wat vreemd. Ik heb altijd begrepen dat je onderhoudsplichtig bent voor je eigen kinderen tot 23 jaar. Hoe kan het dan dat je onderhoudsplichtig bent voor je eigen ouders? In Nederland hebben we toch instanties die in dit onderhoud voorzien!!quote:Op vrijdag 6 april 2007 12:45 schreef frederik het volgende:
3. bloed en aanverwanten die op basis van art 1:392-396 BW tot onderhoud verplicht geweest waren
Gia, waar jij op doelt is de verplichting uit artikel 395a van boek 1 BW (waarnaar verwezen wordt in het citaat van art 392 welke ik eerder gegeven heb).
Dit is een verplichting om de studiekosten te betalen, en te zorgen voor levensonderhoud voor kinderen jonger dan 21 (geen 23).
De onderhoudsplicht voor je eigen ouders is gebasseerd op artikel 392 (welke hierboven al eens gequote is), en is alleen van toepassing indien er behoefte is. De nederlandse instanties zorgen misschien ervoor dat er geen ouderen met behoeftes zijn?
Dit is een verplichting om de studiekosten te betalen, en te zorgen voor levensonderhoud voor kinderen jonger dan 21 (geen 23).
De onderhoudsplicht voor je eigen ouders is gebasseerd op artikel 392 (welke hierboven al eens gequote is), en is alleen van toepassing indien er behoefte is. De nederlandse instanties zorgen misschien ervoor dat er geen ouderen met behoeftes zijn?
Maar ja, wat wordt verstaan onder behoefte?quote:Op woensdag 11 april 2007 12:47 schreef frederik het volgende:
Gia, waar jij op doelt is de verplichting uit artikel 395a van boek 1 BW (waarnaar verwezen wordt in het citaat van art 392 welke ik eerder gegeven heb).
Dit is een verplichting om de studiekosten te betalen, en te zorgen voor levensonderhoud voor kinderen jonger dan 21 (geen 23).
De onderhoudsplicht voor je eigen ouders is gebasseerd op artikel 392 (welke hierboven al eens gequote is), en is alleen van toepassing indien er behoefte is. De nederlandse instanties zorgen misschien ervoor dat er geen ouderen met behoeftes zijn?
Mijn moeder komt met de AOW voor haar en mijn vader elke maand steevast 200 euro tekort.
Ze heeft nog nooit met geld om kunnen gaan. Ik kan dat van ons inkomen, met twee kinderen op MO toch ook niet missen!
Wat als zij schulden aangaan, bijvoorbeeld, lenen bij familie of de bank, en ze overlijden?
Dan kan ik toch gewoon beneficiair erven? Toch?
Wat betreft schulden heeft dit hele verhaal geen gevolgen (die kun je gewoon benificair aanvaarden).quote:Op woensdag 11 april 2007 17:11 schreef Gia het volgende:
[..]
Maar ja, wat wordt verstaan onder behoefte?
Mijn moeder komt met de AOW voor haar en mijn vader elke maand steevast 200 euro tekort.
Ze heeft nog nooit met geld om kunnen gaan. Ik kan dat van ons inkomen, met twee kinderen op MO toch ook niet missen!
Wat als zij schulden aangaan, bijvoorbeeld, lenen bij familie of de bank, en ze overlijden?
Dan kan ik toch gewoon beneficiair erven? Toch?
Waar je hier mee zit is dat wanneer er begraven wordt van de armen (door de gemeenschap) de kosten daarvan niet automatisch bij de gemeenschap liggen. Dat zegt dus niets over wie verantwoordelijk is voor de schulden door dat gat in de hand
Nee, snap ik, wat ik eigenlijk wilde weten is hoe het zit met die onderhoudsplicht?quote:Op woensdag 11 april 2007 18:30 schreef frederik het volgende:
[..]
Wat betreft schulden heeft dit hele verhaal geen gevolgen (die kun je gewoon benificair aanvaarden).
Waar je hier mee zit is dat wanneer er begraven wordt van de armen (door de gemeenschap) de kosten daarvan niet automatisch bij de gemeenschap liggen. Dat zegt dus niets over wie verantwoordelijk is voor de schulden door dat gat in de hand
Kan van mij, of mijn zussen, verlangt worden dat ik betaal voor het geval mijn moeder de huur, gas e.d. niet meer kan betalen? Toch niet, wel? Vallen dat soort schulden ook onder die schulden die je benificiair kunt wegbonjouren? (In ons geval zijn er namelijk geen of nauwelijks baten)
Ten eerste heb jij eventueel een verplichting naar je ouders (net als ouders richting kinderen hebben), dit houdt niet in dat schuldeisers bij jou kunnen aankloppen met schulden ontstaan door een hogere behoefte dan wat er binnenkomt.
De enige rechthebbende is de behoeftige, en dat is ook de enige die dat kan opeisen. Niet een schuldeiser van de behoeftige. (eventueel zou een overheid zich nog een recht gegeven kunnen hebben, kijk naar het verhaalsrecht bij alimentatie, waarin een uitkering alsnog gevorderd kan worden bij de ex, al is er een eenmalige afkoopsom onderling afgesproken)
Als er na de dood schulden blijken te zijn maakt het dus niet uit of het schulden zijn welke ontstaan zijn door geen gebruik te maken van de claim mogelijkheden. Ze zijn in elk geval niet "gevaarlijk" (als in, met benificair aanvaarden heb je er geen last van)
Als je je vraag meer bedoelt of je ouders tijdens leven bij je kunnen aankloppen, dan moet ik even het antwoord schuldig blijven, ik zit niet voldoende in het familierecht. Twee dingen waar je mee zit zijn:
1. de personen uit 392 lid 1 komen pas in aanmerking als er bij de (ex) partner niets meer te halen valt.
2. Hoe hoog is de behoefte? Daarvoor zou je denk ik een gescheiden iemand eens voor aan moeten kijken, hoe de behoefte bij een alimentatie berekening berekend wordt (daar heb je namelijk ook behoefte aan de ene kant, en daadkracht aan de andere kant)
Maar nogmaals, als het je om personele verplichtingen gaat tijdens leven moet je bij mijn antwoorden iets meer rekening houden met fouten dan in andere gevallen waar ik antwoord
De enige rechthebbende is de behoeftige, en dat is ook de enige die dat kan opeisen. Niet een schuldeiser van de behoeftige. (eventueel zou een overheid zich nog een recht gegeven kunnen hebben, kijk naar het verhaalsrecht bij alimentatie, waarin een uitkering alsnog gevorderd kan worden bij de ex, al is er een eenmalige afkoopsom onderling afgesproken)
Als er na de dood schulden blijken te zijn maakt het dus niet uit of het schulden zijn welke ontstaan zijn door geen gebruik te maken van de claim mogelijkheden. Ze zijn in elk geval niet "gevaarlijk" (als in, met benificair aanvaarden heb je er geen last van)
Als je je vraag meer bedoelt of je ouders tijdens leven bij je kunnen aankloppen, dan moet ik even het antwoord schuldig blijven, ik zit niet voldoende in het familierecht. Twee dingen waar je mee zit zijn:
1. de personen uit 392 lid 1 komen pas in aanmerking als er bij de (ex) partner niets meer te halen valt.
2. Hoe hoog is de behoefte? Daarvoor zou je denk ik een gescheiden iemand eens voor aan moeten kijken, hoe de behoefte bij een alimentatie berekening berekend wordt (daar heb je namelijk ook behoefte aan de ene kant, en daadkracht aan de andere kant)
Maar nogmaals, als het je om personele verplichtingen gaat tijdens leven moet je bij mijn antwoorden iets meer rekening houden met fouten dan in andere gevallen waar ik antwoord
Onder punt 1 heb je een interessante voor mij te pakken. Ik weet inmiddels dat mijn moeder hertrouwd is geweest voor 6,5 jaar met iemand die ik niet ken. Zij zijn na de scheiding bevriend gebleven, of zoals hij stelt: "na de scheiding ging het veel beter tussen ons" Hij heeft nog nauw contact met haar gehad, is ook degene die haar heeft gevonden. Ook meld hij dat m'n moeder nauwelijks bezittingen had, en dat hij wat kleren en sieraden weg heeft gegeven aan goede vriendinnen van mijn moeder.quote:Op woensdag 11 april 2007 19:11 schreef frederik het volgende:
Als je je vraag meer bedoelt of je ouders tijdens leven bij je kunnen aankloppen, dan moet ik even het antwoord schuldig blijven, ik zit niet voldoende in het familierecht. Twee dingen waar je mee zit zijn:
1. de personen uit 392 lid 1 komen pas in aanmerking als er bij de (ex) partner niets meer te halen valt.
2. Hoe hoog is de behoefte? Daarvoor zou je denk ik een gescheiden iemand eens voor aan moeten kijken, hoe de behoefte bij een alimentatie berekening berekend wordt (daar heb je namelijk ook behoefte aan de ene kant, en daadkracht aan de andere kant)
Maar nogmaals, als het je om personele verplichtingen gaat tijdens leven moet je bij mijn antwoorden iets meer rekening houden met fouten dan in andere gevallen waar ik antwoord
Dat is voor mij belangrijke info natuurlijk, indien de gemeente daadwerkelijk bij mij aan gaat kloppen.
Maar als ik dan kijk in wat je eerder quotte in artikel 392 (zie hieronder), snap ik lid 3 niet helemaal. Zou je die eens in lekentaal voor mij kunnen vertalen?
quote:Artikel 392
1. Tot het verstrekken van levensonderhoud zijn op grond van bloed- of aanverwantschap gehouden:
a. de ouders;
b. de kinderen;
c. behuwdkinderen, schoonouders en stiefouders.
3. De in het eerste lid genoemde personen zijn niet verplicht levensonderhoud te verstrekken, voor zover dit van de echtgenoot of een vroegere echtgenoot dan wel de geregistreerde partner of vroegere geregistreerde partner overeenkomstig het in de vijfde titel a, zesde, negende of tiende titel van dit boek bepaalde kan worden verkregen.
lolwut
Heel kort gezegd, als een partner zelf de mogelijkheden heeft om onderhoud te verstrekken, dan hoeven jullie dat niet te doen.
Hetzelfde gaat op als degene die geld nodig heeft een ex heeft waarbij aangeklopt kan worden voor alimentatie.
Voor jullie kan dit een uitkomst zijn. Een alimentatieverplichting blijft namelijk 12 jaar bestaan (in het geval het huwelijk 5 jaar of langer heeft geduurd, anders is die verplichting even lang als het huwelijk geduurd heeft), dit tenzij er redenen zijn om de alimentatie te stoppen (een nieuwe relatie aangaan bijvoorbeeld).
Dat nieuwe huwelijk heeft 6,5 jaar geduurd, waardoor die termijn van 12 jaar geldt (ik ga er even vanuit dat ze niet opnieuw een andere relatie heeft gehad). Hierdoor kunnen jullie wel eens vrijgesteld zijn van de onderhoudsplicht.
En dus ook van de verplichting om de begravenis te betalen.
Zaak dus om te achterhalen of die ex-man nog alimentatie zou moeten kunnen betalen (niet of die dat moest doen, maar of die daartoe verplciht zou kunnen worden als ze nog leeftde).
Hetzelfde gaat op als degene die geld nodig heeft een ex heeft waarbij aangeklopt kan worden voor alimentatie.
Voor jullie kan dit een uitkomst zijn. Een alimentatieverplichting blijft namelijk 12 jaar bestaan (in het geval het huwelijk 5 jaar of langer heeft geduurd, anders is die verplichting even lang als het huwelijk geduurd heeft), dit tenzij er redenen zijn om de alimentatie te stoppen (een nieuwe relatie aangaan bijvoorbeeld).
Dat nieuwe huwelijk heeft 6,5 jaar geduurd, waardoor die termijn van 12 jaar geldt (ik ga er even vanuit dat ze niet opnieuw een andere relatie heeft gehad). Hierdoor kunnen jullie wel eens vrijgesteld zijn van de onderhoudsplicht.
En dus ook van de verplichting om de begravenis te betalen.
Zaak dus om te achterhalen of die ex-man nog alimentatie zou moeten kunnen betalen (niet of die dat moest doen, maar of die daartoe verplciht zou kunnen worden als ze nog leeftde).
Alimentatie is geen vraagstuk volgens mij, dwz: ik versta onder alimentatie gelden te betalen voor minderjarige kinderen. Ik ben 35 en was al ruim volwassen toen mijn moeder hertrouwde.
Of begrijp ik je nu niet goed?
Of begrijp ik je nu niet goed?
lolwut
Ik neem aan de partneralimentatie die de nieuwe partner zou moeten betalen aan je moeder in de eerste 12 jaar na het huwelijk.quote:Op woensdag 11 april 2007 21:15 schreef BrandX het volgende:
Alimentatie is geen vraagstuk volgens mij, dwz: ik versta onder alimentatie gelden te betalen voor minderjarige kinderen. Ik ben 35 en was al ruim volwassen toen mijn moeder hertrouwde.
Of begrijp ik je nu niet goed?
Je hebt kinderalimentatie, dat is hier niet van belang.
Maar je hebt ook partneralimentatie. In het geval waarbij de ene heel veel verdient, en de ander veel minder (of 25 jaar huismoeder is geweest en helemaal niet heeft gewerkt en nu onbemiddelbaar is omdat ze te oud is)
Maar je hebt ook partneralimentatie. In het geval waarbij de ene heel veel verdient, en de ander veel minder (of 25 jaar huismoeder is geweest en helemaal niet heeft gewerkt en nu onbemiddelbaar is omdat ze te oud is)
Ah, duidelijk! Dat helpt me een stuk op weg. Thanks!
Overigens heb ik vandaag de volmacht ontvangen voor het verwerpen van de nalatenschap, nu nog de overlijdensakte ontvangen van de gemeente, en dan is dat geregeld.
(en uiteraard blijf ik jullie op de hoogte houden van hoe het verder verloopt allemaal)
Overigens heb ik vandaag de volmacht ontvangen voor het verwerpen van de nalatenschap, nu nog de overlijdensakte ontvangen van de gemeente, en dan is dat geregeld.
(en uiteraard blijf ik jullie op de hoogte houden van hoe het verder verloopt allemaal)
lolwut
Dat artikel uit de wet op de lijkbezorging (art 22) spreekt alleen over bloed en aanverwanten uit art 392-396.
Voor de volledigheid zal ik die hieronder even neerzetten:
Indien je voor je uitzoekwerk dus de hulp van die ex nodig hebt kun je hem vertellen dat die jullie een groot plezier doet, maar daar zelf totaal niet slechter van wordt (voor het geval dat die denkt dat hij nu die begraveniskosten op zijn dak krijgt)
Voor de volledigheid zal ik die hieronder even neerzetten:
In dit hele rijtje komt de ex- echtgenoot die alimentatieplichtig zou zijn bij leven dus niet voor.quote:Artikel 392
1. Tot het verstrekken van levensonderhoud zijn op grond van bloed- of aanverwantschap gehouden:
a. de ouders;
b. de kinderen;
c. behuwdkinderen, schoonouders en stiefouders.
2. Deze verplichting bestaat, behalve wat betreft ouders en stiefouders jegens hun minderjarige kinderen en stiefkinderen en jegens hun kinderen bedoeld in artikel 395a van dit boek, slechts in geval van behoeftigheid van de tot levensonderhoud gerechtigde.
3. De in het eerste lid genoemde personen zijn niet verplicht levensonderhoud te verstrekken, voor zover dit van de echtgenoot of een vroegere echtgenoot dan wel de geregistreerde partner of vroegere geregistreerde partner overeenkomstig het in de vijfde titel a, zesde, negende of tiende titel van dit boek bepaalde kan worden verkregen.
Artikel 393 [Vervallen per 01-04-1998]
Artikel 394
De verwekker van een kind dat alleen een moeder heeft, alsmede de man die als levensgezel van de moeder ingestemd heeft met een daad die de verwekking van het kind tot gevolg kan hebben gehad, is als ware hij ouder verplicht tot het voorzien in de kosten van verzorging en opvoeding van het kind dan wel, na het bereiken van de meerderjarigheid van het kind, tot het voorzien in de kosten van levensonderhoud en studie overeenkomstig de artikelen 395a en 395b. Nadien bestaat deze verplichting slechts in geval van behoeftigheid van het kind.
Artikel 395
Een stiefouder is, onverminderd het bepaalde in artikel 395a van dit boek, alleen verplicht gedurende zijn huwelijk of zijn geregistreerd partnerschap levensonderhoud te verstrekken aan de tot zijn gezin behorende minderjarige kinderen van zijn echtgenoot of geregistreerde partner.
Artikel 395a
1. Ouders zijn verplicht te voorzien in de kosten van levensonderhoud en studie van hun meerderjarige kinderen die de leeftijd van een en twintig jaren niet hebben bereikt.
2. Een stiefouder is gedurende zijn huwelijk of zijn geregistreerd partnerschap jegens de tot zijn gezin behorende meerderjarige kinderen van zijn echtgenoot of geregistreerde partner die de leeftijd van een en twintig jaren niet hebben bereikt, verplicht te voorzien in de bij het vorige lid bedoelde kosten.
Artikel 395b
1. Heeft de rechter het bedrag bepaald, dat een ouder of stiefouder dan wel, overeenkomstig artikel 394, de verwekker of de man die in artikel 394 daarmee gelijk is gesteld ter zake van de verzorging en opvoeding van zijn minderjarig kind of stiefkind moet betalen en is deze verplichting tot aan het meerderjarig worden van het kind van kracht geweest, dan geldt met ingang van dit tijdstip de rechterlijke beslissing als een tot bepaling van het bedrag ter zake van levensonderhoud en studie als in artikel 395a van dit boek bedoeld.
2. Hetzelfde geldt, indien met toepassing van Hoofdstuk XIII van de Wet op de jeugdzorg het bedrag is vastgesteld dat de ouder of stiefouder ter bestrijding van de kosten van de in artikel 69, eerste lid van die wet bedoelde maatregelen aan het Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdragen moet uitkeren.
Artikel 396
1. De verplichting van behuwdkinderen en van schoonouders tot het verstrekken van onderhoud vervalt, wanneer het huwelijk van het behuwdkind is ontbonden.
2. De verplichting bestaat niet jegens een behuwdkind, dat is gescheiden van tafel en bed en jegens een schoonouder, nadat deze is hertrouwd.
Indien je voor je uitzoekwerk dus de hulp van die ex nodig hebt kun je hem vertellen dat die jullie een groot plezier doet, maar daar zelf totaal niet slechter van wordt (voor het geval dat die denkt dat hij nu die begraveniskosten op zijn dak krijgt)
Dat kan toch niet zomaar. Er is een schuld en dan geeft die man sieraden weg?quote:Op woensdag 11 april 2007 20:27 schreef BrandX het volgende:
Ook meld hij dat m'n moeder nauwelijks bezittingen had, en dat hij wat kleren en sieraden weg heeft gegeven aan goede vriendinnen van mijn moeder.
Is het niet zo dat je, wanneer je iets van waarde uit de woning van een overledene haalt, je de erfenis aanvaardt?
Dat is wat ik inderdaad ook begrepen heb. Daarom was ik blij met deze (door hem zelf gegeven) info.quote:Op donderdag 12 april 2007 07:31 schreef Gia het volgende:
[..]
Dat kan toch niet zomaar. Er is een schuld en dan geeft die man sieraden weg?
Is het niet zo dat je, wanneer je iets van waarde uit de woning van een overledene haalt, je de erfenis aanvaardt?
lolwut
Hoe kan er nu sprake zijn van aanvaarding?quote:Op donderdag 12 april 2007 07:31 schreef Gia het volgende:
[..]
Dat kan toch niet zomaar. Er is een schuld en dan geeft die man sieraden weg?
Is het niet zo dat je, wanneer je iets van waarde uit de woning van een overledene haalt, je de erfenis aanvaardt?
Daarvoor moet er eerst wel een testament zijn waarin die ex-partner als erfgenaam benoemd is (en dat testament moet ook nog eens geldig zijn, een ex- echtgenoot is 1 van de uitzonderingen waarbij een text uit het testament waardeloos kan zijn zonder dat het testament is herroepen).
In het geval hij geen erfgenaam is heeft die ex gewoon goederen aan de erfenis onttrokken, of daar sprake van diefstal is is even een juridisch punt (voor diefstal zijn een aantal voorwaarden nodig waaraan voldaan moet zijn wil het diefstal zijn)
Tja, als TS de erfenis weigert, dan worden de bezittingen verbeurd, toch, om de begrafeniskosten van te betalen. Als er 'kostbare' bezittingen weg zijn, zou dat voor TS een grotere restschuld betekenen. Lijkt me onaanvaardbaar.
|
|
Nalatenschap/nabestaanden wetgeving: hoe dit aan te pakken?
