Dagboekvaneenkindermeisje.com - deel 12.

En aan de hand van dit verhaal wil je loopbaancoaching?

quote:

Op zaterdag 5 januari 2008 03:53 schreef broer het volgende:
En aan de hand van dit verhaal wil je loopbaancoaching?

Online coaching Dat beperkt zich toch niet uitsluitend tot de loopbaan? En anders... och ja, waarom niet. Een gedegen loopbaanadvies is nooit weg.

quote:

Op zaterdag 5 januari 2008 03:57 schreef Nadine26 het volgende:
Online coaching

Ik zag het woord 'loopbaan' toch echt heel duidelijk in Vivi's post staan.

quote:

En anders... och ja, waarom niet. Een gedegen loopbaanadvies is nooit weg.

Nee, toe nou. Je bent leuk aan het rommelen achter je computer. Begin nou niet opeens een serieuze loopbaan in de een of andere branche. Dat zou laf zijn. Je kunt beter gewoon blijven schrijven. Dat is loopbaantechnisch weliswaar een no-go, maar het lijkt wel net of je je vrijheid koestert en of je de kunst een warm hart toedraagt.

Lijkt je dat geen veel loffelijker streven?

quote:

Op zaterdag 5 januari 2008 03:57 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Online coaching Dat beperkt zich toch niet uitsluitend tot de loopbaan? En anders... och ja, waarom niet. Een gedegen loopbaanadvies is nooit weg.

En je geeft ze allemaal het advies om loopbaanadviseur te worden?

quote:

Op zaterdag 5 januari 2008 03:47 schreef Nadine26 het volgende:

Hoe doorbreken wij deze spiraal van wederzijds ongemak?

Trek dit aan :

quote:

Op zaterdag 5 januari 2008 04:06 schreef broer het volgende:
Ik zag het woord 'loopbaan' toch echt heel duidelijk in Vivi's post staan.

O, dan was het mijn twisted mind. Ik denk bij 'Vivi' in combinatie met 'coaching' eerder aan iets in de amoureuze sfeer, en daarbij - breed inzetten, Vivi! - aan de sociale struikelblokken die wij zoal tegenkomen in het dagelijks verkeer, om het zo maar te omschrijven.

quote:

Nee, toe nou. Je bent leuk aan het rommelen achter je computer. Begin nou niet opeens een serieuze loopbaan in de een of andere branche. Dat zou laf zijn. Je kunt beter gewoon blijven schrijven. Dat is loopbaantechnisch weliswaar een no-go, maar het lijkt wel net of je je vrijheid koestert en of je de kunst een warm hart toedraagt.

Lijkt je dat geen veel loffelijker streven?

Wel loffelijker. Ik zou trouwens niks anders kunnen bedenken. Laatst leek de televisiewereld me opeens wel interessant, maar toen las ik Kill your darlings van Rogier Proper en ik was meteen genezen. Het is een vak, hè. En nog een saai vak op de koop toe. Plus dat je geen poot aan de grond krijgt als je niemand kent.
Doorbijten, dus. En een subsidie aanvragen, dat kan natuurlijk ook nog

quote:

Op zaterdag 5 januari 2008 04:07 schreef wonderer het volgende:
En je geeft ze allemaal het advies om loopbaanadviseur te worden?

Niet ik word loopbaanadviseur, maar Vivi En gesteld dat ik loopbaanadviseur was, dan zou ik iedereen het advies geven om de tijd te nemen voor deze ingrijpende beslissing en vooral niet over één nacht ijs te gaan: "Voor zoiets mag je best een jaar uittrekken, anderhalf jaar is misschien zelfs beter voor een afgewogen besluit. Het gaat tenslotte om een levensbeslissing." En intussen rinkelt mijn kassa lekker door

quote:

Op zaterdag 5 januari 2008 04:12 schreef dvr het volgende:

[..]

Trek dit aan :

[ afbeelding ]

Gouden advies Ik laat snel weten hoe het verzoeningsetentje met Jan Brokken was

Tut tut, ik heb nog helemaal niet gezegd dat ik me ga beperken tot uitsluitend [i[ loopbaan[/i] coaching, en daarbij, een loopbaan is een begrip wat je in een breed kader moet plaatsen _{Lees: als het maar schuift, mijn geheime ambitie is een soort vrouwelijke Dr. Rossi te worden.}

Om op je buurman terug te komen Nadine/K. , wil ik nog wel even mijn nog volstrekt ongeschoolde gooi doen: Was Jan de schrijver niet zo dronken dat je boek nog steeds in de zak van zijn regenjas wacht om ontdekt te worden? En dan is het dus net zo'n jas die hij nooit draagt he, behalve op dronkenmansavondjes

quote:

Op zaterdag 5 januari 2008 11:25 schreef Vivi het volgende:
Tut tut, ik heb nog helemaal niet gezegd dat ik me ga beperken tot uitsluitend [i[ loopbaan[/i] coaching, en daarbij, een loopbaan is een begrip wat je in een breed kader moet plaatsen _{Lees: als het maar schuift, mijn geheime ambitie is een soort vrouwelijke Dr. Rossi te worden.}

Dat is de juiste instelling Je kunt als online-coach ook handig met macro's werken - voorgefabriceerde antwoorden:

Wat je mij vandaag hebt geschreven over je [ontslagprocedure / echtscheiding / burnout / seksuele problemen / relatiecrisis / whiplash / overleden vader/moeder / enzovoort] heeft mij diep geraakt. Je bent op het goede spoor. Dit is een belangrijke doorbraak. Voordat ik dieper inga op de materie, adviseer ik je met klem om je eigen tekst uit te printen en enkele malen per dag over te lezen. Neem hiervoor de tijd, steek er eventueel een geurkaars bij aan. En laat de diepere betekenis dan tot je doordringen. Want het antwoord op jouw probleem ligt eigenlijk in je eigen tekst besloten. Je ziet het zelf misschien nog niet, maar geloof me: je bent goed bezig. Patiënten zoals jij, daar doe ik het voor. Wel moet ik je waarschuwen dat deze therapie nog enige jaren zal duren. Je probleem is vrij ernstig. We zullen de coachingsessies dan ook moeten opvoeren naar vijf keer per week. Hoewel ik de toestroom van nieuwe patiënten nauwelijks aankan, maak ik voor jou uiteraard een uitzondering. Dit is een uitdaging die ik graag wil aangaan. Blijf schrijven!

quote:

Om op je buurman terug te komen Nadine/K. , wil ik nog wel even mijn nog volstrekt ongeschoolde gooi doen: Was Jan de schrijver niet zo dronken dat je boek nog steeds in de zak van zijn regenjas wacht om ontdekt te worden? En dan is het dus net zo'n jas die hij nooit draagt he, behalve op dronkenmansavondjes

Dat zou best kunnen Vaak is de simpelste oplossing de juiste. Nooit teveel tobben en nadenken, nooit gaan interpreteren vooral. Maar ja, dat is sterker dan mezelf...

Kijk nu uit, straks komt Ryan3 hier óók nog orakelen over Ockham's Razor

_{*ondertussen copypaste}

http://www.nu.nl/news/1517085/62/Rob_Lowe_klaagt_nanny_aan.html

quote:

Rob Lowe klaagt nanny aan

LOS ANGELES - De Amerikaanse acteur Rob Lowe (The West Wing, Brothers&Sisters) en zijn vrouw hebben hun voormalige oppas voor de rechter gesleept. Volgens het echtpaar heeft de nanny geheimen en leugens over hun familie verspreid.

De familie Lowe eist een miljoen dollar schadevergoeding van Laura Boyce, voor het schenden van een vertrouwelijke overeenkomst, laster en het veroorzaken van emotionele stress bij het echtpaar en hun twee zoons.

Volgens de aanklacht werkte Boyce sinds begin 2007 bij het gezin, tot ze in november ontslag nam. In de papieren wordt niet ingegaan op wat voor informatie de oppas doorspeelde en aan wie.

Het verdiende lot van een loslippige nanny.

Nadine, ik las toevallig een inteview met je in AM Magazine. Groot artikel over bloggers die een boekcontract hebben geregeld. Ook met callgirl Belle de Jour en een blogster die Petite Anglaise heet en natuurlijk de onvermijdelijke Merel Roze

Dus ik begrijp dat je familie toch niet zo blij was met het boek?

quote:

Op zondag 20 april 2008 13:21 schreef Revolverheld het volgende:
Dus ik begrijp dat je familie toch niet zo blij was met het boek?

Niet heel blij, nee. Maar de vriendin van mijn vader - Marcella in het boek - heeft me uitgenodigd voor een driedaags feest er ere van haar 45e verjaardag, dat zegt toch wel iets Vooral als je bedenkt dat ze laatst tegen me zei: 'Ik heb geen moeite met het portret dat je van mij hebt geschetst, maar veel van mijn vrienden zijn ontzettend boos op jou. En mijn ouders haten je.'

Dat wordt dus een leuk feestje

Ze heeft haar 45 beste vrienden uitgenodigd. En haar ouders. En mij.

Ik dacht dat die uitnodiging een grap was. Maar het is geen grap. En als ze me uitnodigt, dan ben ik de lulligste niet. Ik heb in mijn leven wel voor hetere vuren gestaan. Bovendien zijn veel van haar vrienden Beroemde Nederlanders, eentje heeft ooit naakt in een tijdschrift gestaan (een man!), dus ik heb haar gisteren laten weten dat ik vereerd ben met de uitnodiging, dat ik graag aanwezig wil zijn bij het diner en het feest, dat ik mijn 'smart-casual' kleren al heb klaarhangen, maar dat ik helaas moet verzaken bij het onderdeel 'traditionele worstenbroodjes en vlaai bij mijn ouders thuis'. Dat wordt me toch iets te intiem. Maar verder... gaan we los!

_{De aanval is de beste verdediging}

Je komt toch wel even een verslag posten he

Wel jammer, nu blijft het natuurlijk voor altijd een mysterie of die worstenbroodjes ook gefiguurzaagd zijn?

quote:

Op woensdag 23 april 2008 11:37 schreef Vivi het volgende:
Je komt toch wel even een verslag posten he

Wel jammer, nu blijft het natuurlijk voor altijd een mysterie of die worstenbroodjes ook gefiguurzaagd zijn?

Ik heb zo'n vermoeden dat ik die worstenbroodjes ook nog wel ga meepakken, omdat het hele gezelschap door Marcella in een hotel wordt geparkeerd, en dan kom je the morning after vast niet ongezien weg.

Ik ben natuurlijk ook gewoon nieuwsgierig naar die ouders. Het zijn uiteindelijk wel mijn stief-opa en -oma. Misschien is onze relatie niet zo goed van start gegaan, met de publicatie van dat lasterlijke boek en zo, maar met een worstenbroodje in de ene hand en een stuk Limburgse appelvlaai in de andere, strijken we de plooien zo weer glad

Misschien moet je subtiel doch opvallend met een zalmroze servetje wapperen als je je zelf gemacrameede vlaai nuttigt, dan hebben ze natuurlijk een instant onbewuste herkennig met je en sluiten ze je ongetwijfeld in hun hart als zijnde de getormenteerde stiefkleindochter die je uiteindelijk bent en zullen ze alles met de mantel der potpourri bedekken .

Wat trek je aan?

Ik zeg: Ik ruik een sequel

quote:

Op woensdag 23 april 2008 20:13 schreef Vivi het volgende:
Misschien moet je subtiel doch opvallend met een zalmroze servetje wapperen als je je zelf gemacrameede vlaai nuttigt, dan hebben ze natuurlijk een instant onbewuste herkennig met je en sluiten ze je ongetwijfeld in hun hart als zijnde de getormenteerde stiefkleindochter die je uiteindelijk bent en zullen ze alles met de mantel der potpourri bedekken .

Alles staat weer op losse schroeven; ik kreeg een nogal koele mail van Marcella, waarin zij repte van 'jullie samen wegproppen' (in het hotel, mijn broer & ik). Ook voor het overige klonk zij nauwelijks blij-verrast met onze komst, eerder pissig. Het is namelijk zo dat wij laatst (mijn broer, zus en ik) tijdens een van de vele erfenisbesprekingen wat grapjes maakten over dat 45-jarige verjaardagsfeest, ten overstaan van mijn vader dus, een beetje in de geest van: 'O, en wij zijn niet voor de happening uitgenodigd?' en: 'Wij kunnen anders heel goed speechen en voor een muzikale act draaien we onze hand ook niet om.' De volgende dag lag de uitnodiging in de bus. Volgens mijn zus om ons op stang te jagen; zij was woedend en heeft zich meteen afgemeld. Ik voelde me verplicht om de uitnodiging te accepteren - ook al ben ik vermoedelijk de allerlaatste die ze op haar feestje wil zien, maar ja, nodig me dan niet uit. Kortom: we wachten het nog even af.

quote:

Wat trek je aan?

Als we gaan, moeten we natuurlijk zo veel mogelijk opgaan in onze omgeving: donkerblauwe knierok, zegelring, Burberry-jas. Voor het feest trek ik de donkerblauwe panty dan wel uit

quote:

Ik zeg: Ik ruik een sequel

De sequel is in de maak. Dat wordt deze keer een heel serieuze verhandeling, dat begrijp je. Veel natuurbeschrijvingen. Geen seks. Af en toe een subtiele verwijzing naar Nabokov of een obscure Tsjechische schrijver, vanzelfsprekend citeer ik uitsluitend in de langue originelle.

Voor wie de Frontpage wel eens een dagje overslaat: FOK!tv-portret: Karin Overmars (Nadine S.)

Onthullende reportage met o.a. Karin naakt in bad + een kijkje in haar keuken en haar financiën!

Leuk!

quote:

Op woensdag 11 juni 2008 14:28 schreef dvr het volgende:
... FOK!tv-portret: Karin Overmars (Nadine S.) ...

Het verschil in belevingswereld tussen corporale Nadine en treinkaperige Sunchaser geeft aanleiding tot hilarische dialogen. Heerlijk ... mijn complimenten aan beide hoofdrolspelers.

Op het beeldscherm zie ik een concept van haar boekenrecensie Sneeuweieren. In Het Parool van 23 november 2007 is die recensie verschenen. Tussen opname en publicatie van dit portret zit dus circa zeven maanden. Waarom zo'n lange tijdspanne?

quote:

Op zaterdag 14 juni 2008 03:30 schreef Gajus het volgende:
Het verschil in belevingswereld tussen corporale Nadine en treinkaperige Sunchaser geeft aanleiding tot hilarische dialogen. Heerlijk ... mijn complimenten aan beide hoofdrolspelers.

Persoonlijk vond ik het een tamelijk schokkende confrontatie, niet met Sunchaser, maar met de persoon die ik zelf moet voorstellen - dat krijg je ervan als je geen videocamera hebt. Op het verlanglijstje van Sinterklaas:
Een nieuw hoofd
Een nieuwe stem (spraakles?)
En dan ook maar meteen een nieuwe naam.

quote:

Op het beeldscherm zie ik een concept van haar boekenrecensie Sneeuweieren. In Het Parool van 23 november 2007 is die recensie verschenen. Tussen opname en publicatie van dit portret zit dus circa zeven maanden. Waarom zo'n lange tijdspanne?

Dat weet ik ook niet. Sunchaser zat een beetje in de rats over Danny, die mij bovenaan zijn hitlist had gezet, maar dat is nu blijkbaar vergeven & vergeten Ik was het hele interviewgebeuren allang weer vergeten - wanneer was het, in november, januari? Geen idee.

Hoe zie jij in godsnaam dat die recensie van 'Sneeuweieren' op mijn scherm stond?! Ik heb net een nieuwe recensie af Of bijna af... Over een pamflet van Kristien Hemmerechts: 'De man, zijn penis en het mes.' Heerlijke boeken mag ik toch lezen voor de krant.

quote:

Op zaterdag 14 juni 2008 04:01 schreef sig000 het volgende:
En treinkapers daar weet meer dan de helft van de users op dit forum geen reet meer van man.

Corpsleden toch ook niet?