quote:
'Ajax neemt zijn eigen voorzitter niet serieus'
27/3/2007 11:22
Ajax heeft tegenwoordig zijn eigen fantoom: De Ander. Dit huisspook is altijd op afroep beschikbaar om de eventuele schuldvraag op af te wentelen bij nederlaag of tegenspoed. Het gemakkelijke is dat het fantoom op commando ook nog eens vele verschijningsvormen kan aannemen. Zoals de scheidsrechter, de tegenstander, het veld en de pers natuurlijk.
De Ander dus, als collectieve dekmantel om het gebrek aan het vermogen tot zelfreflectie te camoufleren. Ajax wil alleen topclub zijn bij zonneschijn, niet bij regen. Na de 0-1 nederlaag tegen PSV werden in Amsterdam alle spelregelcommissies van de wereld vervloekt die hadden bedacht dat je ook uit een vrije trap mag scoren. De schorsing die Wesley Sneijder kreeg omdat hij iets riep over de hond van Spartaan Jeffrey Vlug, schreef de club toe aan het falende gehoor van scheidsrechter Ruud Bossen. De 2-2 tegen AZ in De Arena werd vooral geweten aan diens collega Eric Braamhaar, die in de aanloop naar de 1-1 van Shota Arveladze een tackle op Urby Emanuelson onbestraft had gelaten. En de ophef over de stuitende scheldpartij van Kenneth Perez aan het adres van een assistent-scheidsrechter tijdens het thuisduel met FC Twente kwam vooral op het conto van de media, die alles bij Ajax exceptioneel uitvergroten. Vinden ze in Amsterdam.
Want als er niets meer is, is er altijd nog die welkome, natuurlijke vijand van de pers om te kapittelen. Jongetje Jop van Het Parool werd dit seizoen publiekelijk uitgescholden voor 'geweldige eikel', omdat hij een groepsgesprek met Henk ten Cate wat onhandig had gepromoveerd tot exclusief interview. Vakbroeder Henk van dagblad Trouw werd nog niet zo lang geleden uitgemaakt voor 'rare kwibus', omdat hij een paar vragen te veel stelde over het functioneren van Sneijder. Collega Sjoerd van het AD werd veroordeeld tot prullenbak-journalist, omdat hij het had gewaagd de moeizame samenwerking tussen Sneijder en Klaas-Jan Huntelaar nader te duiden. Journalist Charlie van de Volkskrant kreeg onder uit de zak nadat hij na de overwinning van Ajax in Groningen had geconcludeerd dat de Amsterdammers niets waren opgeschoten in vergelijking met vorig seizoen. En Bob, het mannetje van de radio, kijkt iedere keer weer verbijsterd op als trainer Ten Cate of Ajax-spelers halverwege een interview bij zijn microfoon vandaan lopen.
Vorige week kregen collega Youri van De Telegraaf en ik de gedaante van De Ander aangemeten. We hadden los van elkaar melding gemaakt van spanningen in de Ajax-selectie rond Perez. En we kregen los van elkaar de hoge toon van technisch directeur Martin van Geel over ons heen. Hoe haalden we het in ons hoofd? En dan de onrust die we veroorzaakten in de aanloop naar de topper tegen PSV, ook dat nog. Alsof de boodschap kwalijker was dan het gesignaleerde probleem zelf.
De Ander dus. In een vlaag van wijsheid verwees ook voorzitter John Jaakke begin januari ernaar in zijn nieuwjaarsspeech. De door zijn eigen volgelingen geërgerde preses vond dat Ajacieden eens wat meer in de spiegel moesten kijken en minder naar anderen moesten wijzen. 'Alsof zíj gek geworden zijn. De tegenstander, de scheidsrechter, het veld, de media; er worden dan vele oorzaken gezocht voor ons eigen falen. Dit gedrag past wat mij betreft bij Calimero, maar niet bij Ajax', also sprach de voorzitter.
De doordachte woorden echoden nog na toen Ajax een maand later met 3-0 verloor bij Werder Bremen. Prompt werd de Portugese scheidsrechter Batista tot zondebok uitgeroepen. Een paar weken verder concludeerde Ten Cate dat Ajax had verloren van FC Wegereef, nadat zijn ploeg toch echt 1-1 had gespeeld bij AZ. Bij de 0-1 nederlaag tegen SC Heerenveen had de tegenstander verdedigend gevoetbald en speelde ook het gat in de ozonlaag ongetwijfeld zijn dubieuze rol.
Hoe het ook zij, één conclusie is inmiddels wel te trekken. Ajax neemt zijn eigen voorzitter niet serieus. Hiep-hiep-hállo.
Peter Wekking
Wat een trieste column. Er is niks te schrijven, dus dan maar iets over Ajax en een voorzitter in de titel, zodat nieuwsgierigen toch sneller geneigd zijn dit verhaaltje te lezen......!
"Hier ligt mijn hart, mijn vreugde, mijn verdriet......"
Schitterend!